Το Φως της Ολυμπίας-Τάκη Δόξα / Υμνος των Ολυμπιακων αγώνων/έναρξη 2004

ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ

                                                                             

               του ΤΑΚΗ ΔΟΞΑ

Απ’ τα ποταμίσια χείλη του Αλφειού

απ’ τον ασπρογάλανο κόρφο της Αρεθούσας

Μεσ’ απ’ του Δία το πέτρινο μάτι,

μεσ’ απ’ τα πληγωμένα μάρμαρα

που φέγγει του Ίωνα και του Δωριέα η ψυχή,

κι απ’ τα κιονόκρανα

που δένει ο ήλιος τα κουρασμένα του άλογα,

απ’ τα πλεγμένα δάχτυλα του πεύκου και της δάφνης

εδώ,

σε τούτη την παρθενική μήτρα της Ολυμπίας

που δεν άλλαξε, δε μολεύτηκε δε θα πεθάνει ποτέ,

εδώ θα ξαναγεννηθεί το Φως.

Σπίθα του Θεού

κρυμένη στη στάχτη της καρδιάς του Κουμπερτέν

που θα τη θεριέψει με την ανάσα της η Καλλιπάτειρα

η Ελληνίδα μάνα

Μάνα κάθε ανθρώπου.

Λαμπάδα απ’ το κερί του χρόνου και του μύθου

στιλπνό είδωλο στιλπνός Χριστός

που μυρίζει μοσχολίβανο κι αίμα αθώου ζώου,

το Φως μεστό χρυσό σταφύλι

παραδομένο στα χέρια του Ερμή.

Από ‘δω θα φύγει ο Άγγελος.

Θα λύσει τα πέδιλά του τα σπηρούνια του τα πάθη του

θα ρωτήσει ποιοι αγωνίστηκαν τελευταίοι στο Στάδιο

ποιοι πήραν το κότινο απ’ τους ευπατρίδες της νίκης

Και θα τρέξει.

Έξω απ’ το ιερό στήθος της Άλτης

έξω απ’ την Ολυμπία και την Ελλάδα

σ’ όλη τη γη σ’ όλη τη θάλασσα

παντού όπου υπάρχει αγάπη

παντού όπου υπάρχει πόνος

παντού όπου υπάρχει υποκρισία

παντού όπου υπάρχει μίσος

παντού όπου υπάρχει φωτιά

στο χρυσάφι στη φτώχια στα μέτωπα στη ζωή

στα νεκροταφεία

για να φέρει το μεγάλο μήνυμα…

Ερμή

μη σε τρομάξουν

οι θύελλες οι σαρκασμοί οι σκληρές μνήμες

οι απειλές με τα βούκινα

οι πόλεμοι που ήρθαν ή που κονταροδείχνουν,

μη σε τρομάξουν οι άνθρωποι!

Μάζεψε κάτω από τη σάλπιγγά σου τους λαούς

όπου κι αν είναι όποιοι κι αν είναι

ήρωες νικημένοι κακούργοι σκιές κόκκλα

και τάισέ τους με το σταφύλι σου

ρόγα τη ρόγα μέθυσέ τους με την αγάπη

κι όπως θα γίνουν ξέγνιαστοι κι ονειροπαρμένοι,

όπως θα κοιτάξουν κατάματα τον ουρανό

σκύψε στην καρδιά του και πες τους

Πες τους

να ξεκινήσουν όλοι για την Ολυμπία.

Χιλιάδες χιλιάδες χιλιάδες έφηβοι
σμάρια από κορμιά άσπρα μαύρα κίτρινα ,

να πάνε να ξεπλυθούν κοντά στην Παλαίστρα

κι απ’ το χτες απ’ το σήμερα απ’ το αύριο,

ν’ αλείψουν με λάδι την ψυχή και το νου τους

κι’ ύστερα

να μπουν απ’ την ορθάνοιχτη πύλη στο Στάδιο

για να πολεμήσουν.

Όχι στη σφαγή και στην πυρκαγιά

όχι με το μαχαίρι και το σίδερο που καίει

όχι με τον ξολοθρεμό του ανθρώπου απ’ τον άνθρωπο

όχι για νέους νεκρούς νέους σακάτηδες νέους δυστυχισμένους,

μα για την πυγμή και το ακόντιο

για το πήδημα το δίσκο το δρόμο την πάλη

για το τέθριππο

για την Αρετή,

δίπλα στον Κάστορα ή τον Αντίπατρο

το Διαγόρα ή τον Αλκιβιάδη

που θα σμίξει τον αρχαίο κόσμο με των τωρινό

με τον αυριανό με τον αιώνιο

και θα νικήσει τον Άρη άλλη μια φορά

την τελευταία.

Πέρα στο ξέφωτο η Ολυμπία

Ξάγρυπνη μερόνυχτα πλέκει για τον καθένα τους

Κι απόνα στεφάνι αγριλιά

Ελληνικής Ειρήνης

Ειρήνης όλου του κόσμου.

Ο Ολυμπιακός Ύμνος είναι μια μουσική σύνθεση που συντέθηκε για τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896 από τον Σπύρο Σαμάρα, σε ποίηση του Κωστή Παλαμά.
Κατά τις επόμενες Ολυμπιάδες, η εκάστοτε διοργανώτρια χώρα ανέθετε σε διάφορους συνθέτες τη σύνθεση ενός ξεχωριστού ύμνου. Το 1958 όμως ο ύμνος των Σαμάρα / Παλαμά επελέγη από την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή ως ο επίσημος ύμνος του Ολυμπιακού Κινήματος και από την Ολυμπιάδα της Ρώμης το 1960 ανακρούεται στις τελετές έναρξης και λήξης κάθε Ολυμπιάδας, συνήθως μεταγλωττισμένος στη γλώσσα της διοργανώτριας χώρας.
Η αρχική παρτιτούρα βρίσκεται στην έδρα της ΔΟΕ στη Λωζάνη.

Στίχοι

Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, αγνέ πατέρα του ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού Κατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέρα στη δόξα της δικής σου γης και τ' ουρανού
Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι Στων ευγενών αγώνων λάμψε την ορμή Και με το αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί
Κάμποι, βουνά και θάλασσες φέγγουνε μαζί σου σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός Και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου Και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός, κάθε λαός Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός

  

Επίκληση στον Απόλλωνα 

Ιερά σιωπή!
Να ηχήσει όλος ο αιθέρας, η γη, η θάλασσα και οι πνοές των ανέμων.
Όρη και Τέμπη σιγήστε.
Ήχοι και φωνές πουλιών παύσατε.
Γιατί μέλλει να μας συντροφεύσει ο Φοίβος, ο Φωσφόρος Βασιλεύς.
Απόλλωνα, θεέ του ήλιου και της ιδέας του φωτός,
στείλε τις ακτίνες σου και άναψε την ιερή δάδα
για τη φιλοξενη πόλη της ...(όνομα της διοργανώτριας πόλης).
Και συ, ω Δία, χάρισε ειρήνη σ' όλους τους λαούς της Γης
και στεφάνωσε τους νικητές του Ιερού Αγώνα.

 

Από το 2004 στο 2012