Οι κοινωνικές συμπράξεις συνθέτουν κοινωνικό κεφάλαιο

Δευτέρα, 26 Δεκεμβρίου 2011  ·

Η σύμπραξη συνθέτει κοινωνικό κεφάλαιο, από τους εθελοντές, από τους επωφελούμενους, από τις χορηγίες των επιχειρήσεων και των ιδιωτών κλπ. Μια οργανωμένη σύμπραξη η οποία μπορεί να καλύπτει τα βασικά της έξοδα, μπορεί να ενεργοποιήσει ανενεργούς πόρους, για παράδειγμα να χρησιμοποιήσει ανενεργά κτίρια του δημοσίου ή των δήμων, να απαλλάξει τη τοπική αυτοδιοίκηση από ένα κόστος που έχει για κοινωνικές υπηρεσίες όπως να πληρώνει δημοσίους υπαλλήλους οι οποίοι δεν είναι πάντα αποτελεσματικοί. Για παράδειγμα,  έχει αποδειχτεί στη πράξη ότι όσον αφορά το πρόγραμμα «βοήθεια στο σπίτι» μια οργάνωση μπορεί να προσφέρει το ίδιο επίπεδο υπηρεσιών με έναν δήμο αλλά στο μισό λειτουργικό κόστος.  Σε μια κοινωνική σύμπραξη δεν μπορεί να συμβαίνουν ανορθολογισμοί  διότι δεν έχει μονίμους δημοσίους υπαλλήλους που πληρώνονται βρέξει χιονίσει. Έχει ένα πρόγραμμα με ένα συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και ένα συγκεκριμένο προϋπολογισμό και δεν έχει την πολυτέλεια να ξεφύγει από αυτό ούτε στο ελάχιστο. Αντίθετα πολλές δημοτικές αναπτυξιακές εταιρείες έχουν μόνιμο προσωπικό και επί σειρά ετών δεν έχουν πραγματοποιήσει ούτε ένα πρόγραμμα όπως για παράδειγμα τοπικές αναπτυξιακές Δήμων  που πληρώνονται κανονικά και  επί 4 χρόνια δεν έχουν υλοποιήσει ούτε ένα πρόγραμμα! Δεν μπορεί να συμβεί αυτό σε μια ΜΚΟ ή σε μια αναπτυξιακή σύμπραξη. Είναι τεράστια η διαφορά. Δηλαδή αν στους δήμους αντί για αναπτυξιακές εταιρείες δραστηριοποιούνταν  συμπράξεις Οργανώσεων της Κοινωνία Πολιτών θα γινόταν σημαντικότατη οικονομία πόρων για ίδιο και υψηλότερο επίπεδο υπηρεσιών. Αυτή είναι μια εξοικονόμηση τελικά υπέρ του πολίτη αλλά και υπέρ του ίδιου του δημόσιου υπάλληλου πολίτη. Γιατί αν οι υπηρεσίες που παρέχονται είναι ακριβές το κόστος το υφίστανται όλοι οι Έλληνες ανεξαιρέτως. Άρα οι κοινωνικές αναπτυξιακές συμπράξεις έρχονται να καλύψουν μια ανάγκη προσαρμογής της Ελληνικής οικονομίας, να δημιουργήσουν περισσότερες θέσεις εργασίας, γιατί όταν η πίττα διανέμεται δίκαια παίρνουν περισσότεροι. Με τον τρόπο αυτό μένουν περισσότεροι πόροι για να επενδυθούν κάπου αλλού, διότι όταν υπάρχει εξοικονόμηση υπάρχει πάντα η δυνατότητα να αναπτυχθούν νέοι τομείς και νέες πρωτοβουλίες προς όφελος του πολίτη. Εν κατακλείδι: όταν γίνεται μια εξοικονόμηση σοβαρού μεγέθους, μπορούν τελικά να εργαστούν περισσότεροι είτε στον ιδιωτικό τομέα είτε στον κοινωνικό τομέα αφού μόνον όταν κάποιος δουλεύει ή όταν προσφέρει θα αμοίβεται, ενώ στο δημόσιο παίρνει και χωρίς να προσφέρει στερώντας από άλλους. 
Αυτά είναι τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των αναπτυξιακών συμπράξεων των Οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών κι ευτυχώς, κατ’ ανάγκη κι υπό πίεση,  η Ελληνική πολιτεία πέρασε τελευταία στιγμή το άρθρο 18 στον νόμο 4019/2011 και θεσμοθέτησε κάτι που έπρεπε να υπάρχει εδώ και 22 ολόκληρα χρόνια! την κοινωνική οικονομία και τις αναπτυξιακές συμπράξεις.
Εφ’ όσον κατανοήσουμε  όλα αυτά τα πράγματα γίνεται πλέον σαφές ότι υπάρχει δυνατότητα βιωσιμότητα ώστε να δημιουργηθούν και να επιβιώσουν όλες οι συμπράξεις. Μάλιστα έχει πλέον ωριμάσει η σκέψη ώστε στελέχη κι εθελοντές του ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ να αναλάβουν συγκεκριμένους τομείς δράσεις όπως: περιβάλλον, υγεία, παιδεία πολιτισμός κλπ και να ασκήσουν έλεγχο αλλά και πίεση στα αρμόδια υπουργεία για θέματα όπως: γιατί δεν προχωρούν ορισμένα προγράμματα, γιατί δεν γίνεται διαβούλευση, πως κατανέμονται οι πόροι του ΕΚΤ, γιατί δε βγαίνουν νέες προκηρύξεις για νέα προγράμματα,  γιατί δεν υπάρχουν προκηρύξεις «διαχειριστικής επάρκειας» από ορισμένα υπουργεία, γιατί δεν είναι ανοικτά τα μητρώα, γιατί δεν προχωρά το γενικό μητρώο. Ο ρόλος του  ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟΥ πρέπει πλέον να είναι και παρεμβατικός για αυτό άλλωστε κι αρκετά στελέχη έχουν ήδη αναλάβει τον ρόλο. Βέβαια, όπως πάντα, είμαστε ανοικτοί σε νέα άτομα, νέο αίμα, νέα πρωτοβουλίες και με χαρά δεχόμαστε στους κόλπους όσους και όσες επιθυμούν να συστρατευτούν μαζί μας.

Vasilis TaktikosΠαρατηρητήριο Δ-Ελλάδας κοινωνίας πολιτών

Αναφορικά με την υπόθεση των ΜΚΟ..
2
Yπάρχει ΠΡΑΓΜΑΤΙ η σκοτεινή πλευρά των ΜΚΟ καθώς και ορισμένων συνδικαλιστικών συντεχνιών που εμφανίζονται με το προσωπείο των ΜΚΟ,
To λιγότερο απο το 1% των οργανώσεων που αριθμός τους δεν είναι πάνω απο 50, απορροφά το 90% των κοινοτικών πόρων που διατίθενται για δράσεις κοινής ωφέλειας.
3
Όμως υπάρχει άλλη η φωτεινή πλευρά των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών.
Το 99% το οποίο μοιράζεται τα ψίχουλα των πόρων ....
Ωστόσο διαθέτοντας, το κοινωνικό κεφάλαιο του εθελοντισμού κάνει σπουδαία ανθρωπιστική εργασία κοινωνικής αλληλεγύης με φωτρινά παραδείγματα κοινωνικά ιατρεία,κοινωνικά παντοπωλεία και δομές υγείας σε όλη την χώρα.
4
Η δημοσιότητα που συλήβδην στοχοποιεί τις ΜΚΟ για διαφθορά, έχει μόνον ένα σκοπό να θολώσει τα νερά.
Να συσκοτίσει τον κοινωνικό και δημόσιο έλεγχο. Να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη.
Να φορτώσει τους δημόσιους ελεκτές με ένα κυκεώνα υποθέσεων, σε ελέγχους που γίνονται δειγματολειπτικά πολλές φορές,
χωρίς ουσιώδες αντικείμενο ώστε, να διαφεύγουν τον πραγματικό κό έλεγχο οι μεγάλες υποθέσεις απο τις σκανδαλώδεις χρηματοδοτήσεις στις Ελίτ των διαπλεκομένων ΜΚΟ με την εξουσία ...
5.
Πρόκειται, για την πανουργία του συστήματος που επιδίδεται σε συνεχείς αντιπερισπασμούς προκειμένου να σκεπάζονται οι μεγάλες υποθέσεις.
Κυνηγούν δηλαδή, τις «μαρίδες» για να κάνουν ανενόχλητοι την δουλειά τους τα «σκυλόψαρα και οι καρχαρίες» του συστήματος που έχει στηθεί.
6
Το εκκολαπτήριο, της νομιμοποιημένης διαφθοράς βρίσκεται εντός των τοιχών της εξουσίας που αποφασίζει τις διαδικασίες και τον τρόπο σε ποιους θα δοθεί η μερίδα του λέοντος.
Σπάνιο είναι το φαινόμενο να δοθούν μεγάλα ποσά σε μια ΜΚΟ, χωρίς το παιγνίδι να είναι εκ των προτέρων στημένο η μιλημένο.
7
Τάγκο λοιπόν, χορός για δύο το παιγνίδι των μεγάλων χρηματοδοτήσεων.
Η νομιμοποιημένη διαφθορά μοιράζει το παιγνίδι σε λίγους....
Τα επικοινωνιακά προγράμματα δεκάδων εκατομμυρίων σε ένα δικαιούχο κάθε φορά, ενω αυτά τα προγράμματα πρέπει υλοποιούνται απαραιτήτως απο κοινωνικά δίκτυα.
8
Το «παρατηρητηριο» λοιπόν θέτει ως πρωταρχικό στόχο δράσης
τον κοινωνικό έλεγχο
την ΔΙΑΦΑΝΕΙΑ
την ανοικτή διαβούλευση
πριν κατενεμηθούν οι πόροι και όχι εκ των υστέρων προσχηματική διαβούλευση
και το «πόθεν έσχες» για διευθυντικά στελέχη ΜΚΟ όταν διαχειρίζονται μεγάλα ποσά.

16.4.2013