ΠΑΡΑΜΟΝΗ ή ΌΧΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ?

·         

     ΠΑΡΑΜΟΝΗ ή ΌΧΙ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ?

Αγαπητοί φίλοι-φίλες,

Αυτές είναι μερικές σκέψεις μου σχετικά με την παραμονή ή όχι  της χώρας μας στην Ευρωζώνη.

Κατά τη γνώμη μου η χώρα μας (και όχι μόνο) δοκιμάζεται σήμερα, στα πλαίσια ασφαλώς «του οράματος» της ενωμένης Ευρώπης, το οποίο διατηρεί βέβαια την ιστορική του δυναμική αλλά δεν έχει καμιά σχέση με την αρχιτεκτονική της ευρωζώνης και των επιλογών της Άγκελας Μέργκελ και Νικολά Σαρκοζί. Οι αρχικές συνθήκες που προβλέπονταν στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση και ήταν απαραίτητες, ώστε να δημιουργηθεί μια ιδανική νομισματική ζώνη και να υπάρξει μια σύγκλιση ρυθμών ανάπτυξης και παραγωγής, δεν εκπληρώθηκαν ποτέ πλήρως και αυτό γιατί υπήρξε μεγάλη απόκλιση στην επιλογή αποτελεσματικών δημοσιονομικών, συναλλαγματικών πολιτικών με επακόλουθο την επικράτηση μιας αλόγιστης απειθαρχίας, που δημιούργησε σοβαρά προβλήματα σήμερα στις δοκιμαζόμενες δημοσιονομικά χώρες PIGS (Ελλάδα, Ιρλανδία, Πορτογαλία και Ισπανία….κ.λ.π). Η ελπίδα για δομικές μεταρρυθμίσεις δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψιν τις αποκλίσεις σε μισθούς και σε ρυθμό αύξησης παραγωγικότητας. Το αποτέλεσμα ήταν η απώλεια της ανταγωνιστικότητας των κρατών της ευρωπαϊκής περιφέρειας.

Όπως λειτουργεί το σύστημα σήμερα οδηγεί τα κράτη της περιφέρειας σε μαρασμό. Λύση του προβλήματος μπορεί να είναι  η λήψη μέτρων για σύγκλιση της ανταγωνιστικότητας, που απαιτεί όμως σημαντικά κεφάλαια καθώς επίσης και την έκδοση ευρωομολόγων. Οι φορολογούμενοι των κρατών του επονομαζόμενου «πυρήνα», ωστόσο, ειδικότερα εκείνοι των κρατών που δημιουργούν εισοδήματα όπως η Γερμανία και η Γαλλία, δεν θα αποδεχθούν εύκολα οι φόροι που πληρώνουν να εξυπηρετούν το χρέος ολόκληρης της Ευρωζώνης.

Εάν η Ευρωζώνη δεν επιλύσει τα προβλήματα που υπάρχουν σήμερα, ας μην μας φαίνεται ουτοπικό στο άμεσο μέλλον ότι μπορεί κράτη-μέλη της να αμφισβητήσουν τα πλεονεκτήματα της παραμονής τους σε αυτήν.

 Σύμφωνα με τον παγκοσμίου φήμης νομπελίστα οικονομολόγο Νουριέλ Ρουμπινί, η Ευρωζώνη οδεύει προς τη διάσπαση της. Ο Ρουμπινί πιστεύει πως η τρέχουσα προσέγγιση των ευρωπαίων αξιωματούχων δεν έχει και δεν πρόκειται να επιλύσει τα θεμελιώδη προβλήματα των αποκλίσεων μεταξύ κρατών σε θέματα ανταγωνισμού και οικονομίας. Προβλέπει πως αυτό θα έχει ως τελικό αποτέλεσμα τη διάλυση της Ευρωζώνης καθώς κάποια από τα λιγότερο ισχυρά κράτη-μέλη θα οδηγηθούν σε αδιέξοδο.

Πιστεύω ότι η επιλογή αποχώρησης της Ελλάδας από την Ευρωζώνη με άλλα λόγια η επιλογή αποδέσμευσης από το ευρώ και επιστροφής στο εθνικό νόμισμα (νέα δραχμή), δεν αποτελεί τεχνοκρατική θεώρηση της σχέσης «κόστους-ωφέλειας», αλλά πρέπει να συνδέεται άρρηκτα με το ζήτημα της λαϊκής κυριαρχίας, τις κατευθύνσεις οικονομικής πολιτικής και μελλοντικής προοπτικής της χώρας μας.

Νομίζω ότι είναι εμφανής η τάση για δημιουργία ενός Γερμανικού Διευθυντηρίου.

Σίγουρα για την χώρα μας σήμερα δεν διαφαίνεται καμιά πρόθεση να εγκαταλείψουμε το Ευρώ, καθώς το αντίθετο θα μας δημιουργούσε άμεσα πολλά προβλήματα και θα δημιουργούσε χάος στις αγορές με τεράστιες κεφαλαιακές ζημιές.

o    Κάθε μέρα όμως που περνά τα δάνεια που παίρνουμε, θα μας κρατούν εντός του ευρώ προσωρινά μέχρις ότου διασωθούν οι Γερμανικές τράπεζες, που θα χρησιμοποιήσουν τον χρόνο που εμείς "αγοράζουμε" (δανειζόμενοι) εκ μέρους τους, ώστε να προλάβουν να πουλήσουν τα ομόλογά μας, αλλά κάποια στιγμή δεν θα μπορέσουμε να αποπληρώσουμε. Και τότε; Θα οδηγηθούμε σε στάση πληρωμών ως συνέπεια ενός απίστευτα αναποτελεσματικού δανεισμού δεκάδων δις ευρώ για εξυπηρέτηση της παραπάνω λογικής και επιπλέον θα αποβληθούμε από την Ευρωζώνη.

o    Τα πράγματα όμως θα είχαν εξελιχθεί διαφορετικά αν από την αρχή της κρίσης δεν είχαμε εμπλακεί σε καμιά διαπραγμάτευση με την κα Μέρκελ και θέταμε τους εταίρους μας προ ενός απλού διλήμματος: Άμεση στάση πληρωμών (με ό,τι αυτό θα συνεπαγόταν  για το ευρώ) ή πραγματική οικονομική ενοποίηση της Ευρωζώνης.

Τέλος εκτιμώ ότι συνεχή επιδίωξή μας πρέπει να αποτελεί η βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς μας, διευρύνοντας την αμοιβαία και επωφελή συνεργασία μας και με άλλες χώρες εκτός Ευρωζώνης, δεδομένου ότι θα υπάρξουν διεθνείς οικονομικές ανακατατάξεις με εμπλοκή της Κίνας και Ρωσίας ενεργά στην αντιμετώπιση της Ευρωπαϊκής κρίσης.

 Από το Forum της ΕΝΩΣΗΣ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

 Εισήγηση Ηλίας Μανιάτης Νο [17].6/10.11.11

 Πολιτικός Επιστήμονας

 Αναλυτής προγραμματιστής συστημάτων Η/Υ