Powered By Blogger

Πέμπτη 19 Ιουλίου 2012

Καταρράκτες Νεμούτας- Φαράγγι Ερυμάνθου































Ερύμανθος ο μυθικός - 12/03/2013 

Video από την ομώνυμη εκπομπή της ΕΤ1













Rafting Ερύμανθος Γ - Ορ. Αρκαδία



Πρόκειται για μία από τις ωραιότερες διαδρομές rafting. Τοπίο που κόβει την ανάσα καθώς εναλλάσσεται συνεχώς. Χαρακτηριστικό του είναι τα ετερογενή πετρώματα που σχηματίζουν χαμηλά στενά φαράγγια αλλά και το παραμυθένιο δάσος της Κάπελης, το μοναδικό σπερμοφυές δάσος στην Ελλάδα. Η διαδρομή μας ξεκινάει κάτω από το χωριό Βιδιάκι και χαρακτηρίζεται ως εύκολη-μέτρια σε δυσκολία. Κατεβαίνοντας τον ποταμό οδηγούμαστε στην καρδιά του δάσους περνώντας από στενά σωληνωτά περάσματα. Η αίσθηση μας είναι ότι κάνουμε πιο δύσκολη διαδρομή από αυτή που πραγματικά είναι. Καταλήγουμε στην γέφυρα της Ελαίας μετά από περίπου 2,5 ώρες, γαληνεμένοι από το παρθένο αυτό μέρος.
από Trekking Hellas




 Ποταμός Λούσιος Μονή Προδρόμου






















Επίσκεψη του συλλόγου «Ωλονός» στα αξιοθέατα της Νεμούτας

Την Κυριακή 22 Αυγούστου 2010, μέλη του διοικητικού συμβουλίου του νεοσύστατου συλλόγου Προστασίας της Φύσης και Πολιτιστικής Κληρονομιάς Φολόης και Ερυμάνθου με την επωνυμία «ΩΛΟΝΟΣ», αποτελούμενα από τον πρόεδρο κ. Ηλία Τουτούνη, από τον Β΄ αντιπρόεδρο κ. Κώστα Παπαντωνόπουλο, από τον γεν. γραμματέα κ. Νίκο Σιάκκουλη, από το μέλος, την κυρία Ρόη Αντωνοπούλου και από τον πρώην πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Φολόης κ. Αποστόλη Κωστόπουλο, επεσκέφθηκαν τους καταρράκτες, τους νερόμυλους τις εκκλησίες και τις παραδοσιακές βρύσες της Νεμούτας.

Κατά την επίσκεψη με την υπόδειξη του κ. Σιάκκουλη, ακλουθήσαμε τις διαδρομές προς τους όμορφους, αλλά άγνωστους στο ευρύ κοινό καταρράκτες της περιοχής. Στην αρχή της διαδρομής μας συναντήσαμε τον εγκαταλελειμμένο νερόμυλο του Καψή. Ένα παλιό και πανέμορφο μισογκρεμισμένο κτίριο, χωμένο μέσα στην πυκνή βλάστηση και στ’ άγρια χόρτα. Τίποτα από αυτά δεν θύμιζε τις παλιές δόξες αυτού του μύλου, όπου για εκατοντάδες χρόνια σίτιζε τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής. Ο χρόνος και η φθορά έχουν πάρει τα υνία και οδηγούν αυτά το υπέροχο και γεμάτο αναμνήσεις μνημείο προς την ολοκληρωτική καταστροφή. Μετά από την πρώτη μας απογοήτευση κατευθυνθήκαμε μέσα από ένα δύσβατο μονοπάτι προς τον καταρράκτη «Χωνιά». Ο καταρράκτης αυτός ήταν η συνέχεια δύο διαδοχικών καταρρακτών μάλιστα ο πρώτος εξ αυτών είναι τυφλός, δηλαδή, πέφτει το νερό σε μια μεγάλη τρύπα (εσωτερικός καταρράκτης) και διαδοχικά χύνεται στην κοίτη του ποταμού όπου συνεχίζεται η ροή του προς τον επόμενο.

Απέναντι από τον καταρράκτη και προς την πλευρά της Νεμούτας βρίσκονται τα ερείπια του κάστρου της «Οξιάς». Ένα ιστορικά άγνωστο κάστρο που φαίνονται μόνο οι θεμέλιοι λίθοι, αλλά γεμάτο με αρκετούς θρύλους και παραδόσεις, που προσδιορίζουν την ύπαρξή του. Μετά από ένα χιλιόμετρο περίπου πορεία δίπλα στην κοίτη του Ερυμάνθου, συναντήσαμε τους μύλους και την νεροτριβή του «Αγιάννη». Επίσης φωτογραφήσαμε τους μύλους, τις νεροτριβές (σ.σ. στην περιοχή βρίσκεται μια λιθόκτιστη νεροτριβή, κατ’ εκτίμηση του λαογράφου κ. Ηλία Τουτούνη μοναδική στο είδος της που διασώζεται στην Πελοπόννησο και ίσως σ’ ολόκληρη την Ελλάδα, ενώ αργοσβήνει στην πλήρη εγκατάλειψη της πολιτείας), το υδροκινούμενο ελαιοτριβείο του Ψαρρά, πηγές απέραντου κάλλους, και αρκετά παλαιά εκκλησάκια που έχουν κατά καιρούς δεχθεί τις άχαρες παρεμβάσεις διαφόρων κατοίκων προς διάσωση. Επίσης κάτω από το εκκλησάκι του Αγιάννη βρίσκονται ακόμη δύο πανέμορφοι καταρράκτες, οι ονομαστοί «Καταρράκτες του Αγιάννη». Απέναντι στην άλλη όχθη του ποταμού Ερύμανθου, ή Ντοάνα ή Ντάλομι, καταλήγει ο καταρράκτης της «Σουφάλας», ένας καταρράκτης απείρου κάλλους, με μια μικρή λιμνούλα.

Επόμενη επίσκεψη ήταν προς την πλευρά της Γορτυνίας σε μια διαδρομή μισή ώρα με το αυτοκίνητο σ’ ένα χωματόδρομο προς τους βράχους βρήκαμε το προσκύνημα «Της Κατάθεσης της Τιμίας Ζώνης». Ένα φανταστικό τοπίο, με το προσκύνημα να βρίσκεται κτισμένο μέσα σε μια τεράστια σπηλιά. Κατά μαρτυρία του κ. Σιακκουλή, το προσκύνημα αρχικώς ανήκε στην ενορία της Νεμούτας, ενώ πριν αρκετά χρόνια παραχωρήθηκε στην ενορία της Χώρας Γορτυνίας.

Η σύνδεση της Αρκαδίας με την Ηλεία κάτω από την Νεμούτα γινόταν με την γέφυρα του Σεϊντάγα. Σήμερα δεν υπάρχει η γέφυρα, έχει αντικατασταθεί από μια μεταλλική τύπου «Μπέλεϋ». Στο πόδι της γέφυρας προς την Νεμούτα φαίνονται ακόμη και σήμερα τα ίχνη της γέφυρας του Λαλαίου Τουρκαλβανού Σεϊντάγα. Στο απέναντι μέρος της γέφυρας βρίσκεται το ταβερνάκι του κ. Νίκου Πέτσα. Εκεί προσφέρονται όλα ψητά της ώρας ακόμη και ντόπια καπνιστή και ψητή πέστροφα, από το πεστροφείο του Ερυμάνθου.

Επίσης κάτω από την Αχλαδινή (Ντάρτιζα) στον ποταμό Ερύμανθο υπήρχε ένα γεφύρι, το ονομαστό Πρινογιόφυρο ή Πουρνογιόφυρο, σήμερα δεν υπάρχει, έχει αντικατασταθεί και αυτό με μια σιδερένια γέφυρα. Εκεί είχε πραγματοποιηθεί επίσκεψη την περασμένη άνοιξη του προέδρου κ. Ηλία Τουτούνη με τον υπεύθυνο τύπου του συλλόγου κ. Γεώργιο Μαρκόπουλο και το μέλος κ. Γεώργιο Καραχάλιο.

Bίντεο με φωτογραφίες από το οδηπορικό

Τα τοπία ειδυλλιακά, πανέμορφα και μοναδικά στην Πελοπόννησο. Πραγματικά ειδυλλιακό το περιβάλλον στις πηγές και στις νερομάνες, στα ένυδρα φαράγγια και στις ποταμορεματιές, με τα καθαροφλοίσβιστα νερά και με τα δασιά φυλλώματα, μπορούσαν να εμπνέουν ποιητές, να κεντρίζουν ζωγράφους, να οιστριαλατούν καλλιτέχνες, σε περίτεχνες και ομορθόθωρες, σε αλεξιμόδες και αγέραστες σε φυσικόπνοες και αγαπότροπες, ανθρωποδοξαστικές και θεοϋμνικές δημιουργίες. Πικρή διαπίστωση όλων των μελών του συλλόγου είναι η εγκατάλειψη των μνημείων, η μη ανάδειξη των καταρρακτών αλλά και την δυσκολία προσπέλασης σ’ αυτά. Επίσης σ’ ένα εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη που εορτάζει στις 29 Αυγούστου, κατά μαρτυρία του κ. Σιακκουλή ότι είναι κτίσμα του 17ου αιώνα και έχουν γίνει κακόβουλες παρεμβάσεις και έχουν αλλοιώσει το μνημείο. Κατά την αυτοψία και από την εμπειρία που διαθέτουμε διαπιστώσαμε ότι επαλειμμένα κατά καιρούς έχουν ασβεστώσει το εσωτερικό του ναού (σ.σ. ίσως κάτα από το ασβεστοκονίαμα να κρύβονται αγιογραφίες), η σκεπή του έχει επισκευασθεί πρόσφατα απο λαμαρίνες (τσιγκόφυλλα), και στο δάπεδο του έχει γίνει επίστρωση με αδρανή υλικά και τσιμέντο.

Ο Σύλλογος Προστασίας της Φύσης και της Πολιτιστικής Κληρονομιάς ¨ΩΛΟΝΟΣ¨ σε συνεργασία με τους εμπλεκόμενους φορείς θα επιδιώξει με κάθε τρόπο ν’ αναδείξει, να συντηρήσει, να καταστήσει προσπελάσιμα και να διαφημίσει, στο ευρύ κοινό τα όμορφα, φυσικά ιστορικά και λαογραφικά μνημεία του τόπου μας.

Το άρθρο είναι ελεύθερο για δημοσίευση.

Τα βίντεο είναι ερασιτεχνικά τραβηγμένα με handycam












Καταράκτες Νεμούτας-Ορεινή Ηλεία

Ένας μικρός παράδεισος στην Ορεινή Ηλεία, 8,8 χιλιόμετρα Ανατολικά του Λάλα.
Η Νεμούτα βρίσκεται κοντά στον ποταμό  Ερύμανθο, παραπόταμο του Αλφειού.
παραπέμπουμε 
 http://kostasladas.blogspot.gr/





















ΧΟΡΕΥΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΝΥΜΦΕΣ!!!..Νότια της Αρχαίας Ολυμπίας, στα όρια των νομών Ηλείας και Μεσσηνίας..βρίσκεται το φαράγγι της Νέδας...Στο βαθύσκιωτο φαράγγι, το γεμάτο πλατάνια, αγριοβελανιδιές, συκιές, κουμαριές και πουρνάρια που διασχίζει το ποτάμι, οι συντρόφισσες της Άρτεμης, της Αφροδίτης και του Πάνα στους χορούς και τα τραγούδια, οι θυγατέρες του Δία Αιγιόχου του θεού της θύελλας, οι νύμφες, θαρρείς και θα ξεπεταχτούν μπροστά σου καθώς βαδίζεις μέσα στα νερά του ποταμού ή τα φιδογυριστά μονοπάτια που τον ακολουθούν στις όχθες του...Ναϊάδες ή νύμφες, τα ξωθιά της λαϊκής μας παράδοσης, οι νεράιδες, πανέμορφες νεαρές γυναικείες μορφές με θεϊκή καταγωγή που δεν ήταν αθάνατες αλλά ζούσαν πάρα πολλά χρόνια κοντά στις πηγές και στα ποτάμια και τρέφονταν με αμβροσία. Προστάτιδες της νιότης, των παρθένων και των αρραβωνιασμένων....Μία από αυτές, η Νέδα έδωσε τ΄ όνομά της στο ποτάμι...Γοητευτικό και απρόβλεπτο, πότε ορμητικό, πότε γαλήνιο κυλά και χάνεται σε βαθιές σπηλιές και θέλει τόλμη να το ακολουθήσεις στη σκοτεινή πορεία του....Σε ενθουσιάζει με τους υπέροχους καταρράκτες του που εμφανίζονται ξαφνικά πίσω από μια στροφή, σχηματίζοντας μικρές λιμνούλες με τουρκουάζ κρυστάλλινα νερά που σε καλούν να βουτήξεις μέσα τους....Σε καλεί ν΄αφουγκραστείς μαζί του τη βαυκαλιστική μουσική του κελαρύσματος των νερών του, και των κελαηδισμάτων των πουλιών.
Να γίνεις ένα με τη φύση σ΄ένα οργιαστικό παιχνίδι των αισθήσεων, μέσα σε ένα παρθένο τοπίο χωρίς ανθρώπινες επεμβάσεις με συχνές εναλλαγές, πλούσια βλάστηση, διαυγή νερά, μυρωδιές κι ακούσματα που σε τυλίγουν.....(Χ).από Σκέψεις Σοφών

 . . . . . . . . . .

Στις όχθες του ποταμού Ενιπέα στην ορεινή Ηλεία

Οδοιπορικό Μηλιές-Νεράιδα

Κείμενο: Κωνσταντίνος Μπιλάλης
Φωτό: Κώστας Λαδάς 
Συνεχίζοντας την όμορφη βόλτα μας στην περιοχή του οροπεδίου της Φολόης, φτάσαμε σε ένα μικρό, γραφικό χωριό. Το όνομα αυτού, Μηλιές. Πρόκειται για ένα χωριό πολύ λίγων κατοίκων, ως επί το πλείστον καλλιεργητών και κτηνοτρόφων. Βρίσκεται στους πρόποδες της Φολόης, σε υψόμετρο 570 μέτρα, 25 χιλιόμετρα βόρεια της Αρχαίας Ολυμπίας και 5 χιλιόμετρα δυτικά του Λάλα.  Αυτό που χαρακτηρίζει τις Μηλιές είναι η ηρεμία που μεταφέρει στον επισκέπτη και κάνοντας μία βόλτα στους, τρεις όλους κι όλους, δρόμους – ρούγες του χωριού νιώθεις να ξεχνάς τα προβλήματα που είχες μεταφέρει μαζί σου από την πόλη. Ο κάτοικος που θα σε χαιρετήσει, τα αναπαλαιωμένα πετρόχτιστα και οι μυρωδιές από τα τζάκια, σε μεταφέρουν στην εποχή που ο δρόμος ήταν χωμάτινος  και όλοι κυκλοφορούσαν με
τα γαϊδουράκια τους για να πάνε στις καλλιέργειές τους. Αφού ήπιαμε ένα καφεδάκι στο καφενείο, με ανανεωμένη την ενέργειά μας, ξεκινήσαμε για τον επόμενο σταθμό που είχε προγραμματίσει ο οδηγός μας.
Σε απόσταση 1,5 χιλιομέτρου, πηγαίνοντας δυτικά, είναι η αρχή του ποταμού Ενιπέα. 

Αναβλύζοντας από τα φαράγγια που δημιουργούνται ανάμεσα στα χωριά Μηλιές, Δούκα και Λάσδικα, κατηφορίζει για να ενωθεί με την κοίτη του ποταμού Αλφειού και να καταλήξει στο Ιόνιο Πέλαγος. Στους ντόπιους είναι γνωστός με το όνομα Αύρα, Άβρα ή Άβουρα. Το όνομα του Ενιπέα προέρχεται από την ελληνική μυθολογία και τον ομώνυμο ήρωα. Επρόκειτο για ένα πολύ όμορφο παραποτάμιο θεό, τον οποίο ερωτεύθηκε η Τυρώ, κόρη του Σαλμωνέα, βασιλιά της Ήλιδας. Κατά τον Όμηρο, ο θεός δεν ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της κόρης και ο Πωσειδώνας, όντας ερωτευμένος μαζί της, εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία. Πήρε την μορφή του Ενιπέα και πλάγιασε μαζί της στις εκβολές του ποταμού. Οι τοπικοί θρύλοι αναφέρουν ότι ο Ενιπέας εμφανίζεται ακόμη και σήμερα και λούζει τα μαλλιά του στις όχθες του ποταμού.
Η πυκνή βλάστηση με τους πλάτανους και τους κισσούς, τα απόκρημνα φαράγγια με τις σπηλιές τους και τα άγρια αρωματικά βότανα που διαχέουν το άρωμά τους σε όλη την περιοχή, συνθέτουν ένα άγριο και επιβλητικό σκηνικό. Πολύ πιθανόν, αυτός να είναι και ο λόγος, που αυτό το παρθένο τοπίο είναι τόσο πλούσιο σε θρύλους για Νεράιδες και Ξωτικά. Ιδιαίτερα δε, γύρω από τις νεροτριβές για τα υφαντά που υπήρχαν παλαιότερα. Οι ιστορίες αυτές παραμένουν ζωντανές στις μέρες μας από στόμα σε στόμα και από γενιά σε γενιά και είναι πολλοί που ορκίζονται ότι έχουν δει κάποιο από αυτά τα πλάσματα, κάποιες νύχτες, με γεμάτο φεγγάρι. Στις εκδηλώσεις, μάλιστα, που γίνονται στις όχθες του ποταμού τα καλοκαίρια, έχουν ειπωθεί αρκετές από αυτές τις ιστορίες. Ίσως να μην είναι τυχαίο, ότι το επόμενο χωριό μετά τις Μηλιές και δίπλα στον ποταμό, ονομάζεται Νεράιδα!
  
Κοντά στις πηγές του ποταμού και δίπλα στις όχθες του, είναι χτισμένο και το εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής. Τώρα πλέον είναι ανακαινισμένο και δεν φαίνονται τα χρόνια που έχουν περάσει από πάνω του. Έχει πολύ σημαντική ιστορία, όμως, καθώς κατά την επανάσταση του 1821, ήταν ένας από τους συχνούς σταθμούς του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Όποτε περνούσε για να πάει στην Ζάκυνθο να συναντηθεί με τους υπόλοιπους οπλαρχηγούς και να συζητήσουν τα θέματα του αγώνα, σταματούσε στην Αγία Παρασκευή για να προσευχηθεί και περάσει τη νύχτα του. Αξιοθέατο που σώζεται ακόμη είναι και ο νερόμυλος - μπαρουτόμυλος, που με το μπαρούτι που παρήγαγε, τα γύρω χωριά κατάφεραν να αντισταθούν στους Τούρκους. Σημαντικό είναι να αναφερθεί, ότι ο δρόμος που ακολουθούσαν για τη προώθησή του, περνούσε μέσα από τα φαράγγια και έτσι ήταν δύσκολο να καταφέρουν να τους ανακόψουν.
Η δική μας πορεία μέσα από το ποτάμι αντίθετα,  ήταν άκρως αναζωογονητική και καθηλωτική ορισμένες φορές. Οι εικόνες που εμφανίζονταν απανωτά μπροστά μας ήταν βγαλμένες από πίνακες των καλύτερων ζωγράφων. Ακολουθώντας, λοιπόν, καρέ – καρέ την μαγεία του ποταμού,  φτάσαμε στην τοποθεσία που οι ντόπιοι ονομάζουν «θεογέφυρο». Σε αυτό το σημείο οι βράχοι που πλαισιώνουν την κοίτη ενώνονται και σχηματίζουν μία σήραγγα λίγων μέτρων. Τα λίγα μέτρα όμως έρχονται σε απόλυτη αντίθεση με την υπέρτατη ομορφιά των περίεργα διαμορφωμένων σταλαγμιτών, της μόνιμης βροχής από την οροφή και των κατάφυτων τοιχωμάτων του εσωτερικού. Δεν γνωρίζουμε την προέλευση του ονόματος «θεογέφυρο» αλλά σίγουρα το μυαλό του επισκέπτη θα αναλύσει τα συνθετικά της λέξης και θα μείνει περισσότερο στο πρώτο συνθετικό.
Η ώρα είχε περάσει…     






παραπέμπουμε στο http://kostasladas.blogspot.gr/2013/03/blog-post_7.html
http://kostasladas.blogspot.gr/2013/02/blog-post.html ).

Καταρράκτες Νεμούτας- Φαράγγι Ερυμάνθου

Νομολογιακή προσέγγιση της αναδρομικότητας του νόμου από το ΣτΕ.


Νομολογιακή προσέγγιση της αναδρομικότητας του νόμου από το ΣτΕ.

Η αρχή του Κράτους δικαίου, η αρχή της ασφάλειας δικαίου και η αρχή της προστασίας της εμπιστοσύνης των πολιτών επιτάσσουν τη ρύθμιση τη; Φορολογίας για το μέλλον και αποδοκιμάζουν την αναδρομική ισχύ των φορολογικών διατάξεων. Η αυστηρή ρύθμιση των χρονικών ορίων στηρίζεται στον επαχθή χαρακτήρα της φορολόγησης και στην επέμβαση στη σφαίρα των οικονομικών δικαιωμάτων του πολίτη, ο οποίος έχει απαίτηση να γνωρίζει  έγκαιρα το φορολογικό καθεστώς  προκειμένου να προγραμματίζουν τις οικονομικές τους αποφάσεις σύμφωνα και με το υφιστάμενο φορολογικό πλαίσιο.
Υπάρχουν δύο είδη φορολογικής αναδρομικότητας
  1. Η γνήσια αναδρομικότητα σύμφωνα με την οποία τροποποιείται δυσμενέστερα το ισχύον φορολογικό καθεστώς.
  2. Η μη γνήσια αναδρομικότητα σύμφωνα με την οποία εφαρμόζονται οι νέες διατάξεις και στις εκκρεμείς υποθέσεις ενώπιον των φορολογικών  αρχών και των δικαστηρίων.
Έχει νομολογηθεί ότι  (βλ. ΣτΕ 2828/1980, ΣτΕ 207/1988) αναδρομική φορολόγηση συνιστά η αναδρομική κατάργηση ή ο περιορισμός υφιστάμενου ευνοϊκού φορολογικού καθεστώτος, φορολογικών απαλλαγών ή εξαιρέσεων (ΣτΕ Ολ. 1865/1985, ΣτΕ 428/1986, ΣτΕ 1704/1986), αναδρομική μεταβολή του τρόπου εξεύρεσης της φορολογητέας ύλης (ΣτΕ 2958/1981, ΣτΕ 49/1984, ΣτΕ 2380/1984, ΣτΕ 3700/1985), αναδρομική εφαρμογή φορολογικού τεκμηρίου (ΣτΕ 2958/1981, Στε 49/1984, ΣτΕ 2380/1984, ΣτΕ 4355/1985), αναδρομικός περιορισμός των εκπιπτόμενων δαπανών (ΣτΕ 4155/1984, ΣτΕ 1485/1989), απαγόρευση επιστροφής φόρου που καταβλήθηκε αχρεωστήτως (ΣτΕ 2630/1981), αναδρομική αλλαγή του υπόχρεου καταβολής φόρου (ΣτΕ 989/1980), δυσμενέστερη φορολόγηση σε εκκρεμείς υποθέσεις ενώπιον των φορολογικών αρχών και των δικαστηρίων (ΣτΕ 207/1988), αναδρομική στέρηση δικαιώματος επιλογής ειδικού φορολογικού καθεστώτος (ΣτΕ 2516/1980).
Αντίθετα έχει κριθεί ότι δεν αποτελεί αναδρομική φορολόγηση η νομοθετική αναπροσαρμογή της αξίας των ακινήτων και η επιβολή φόρου που προκύπτει από αυτήν την υπεραξία με τη σκέψη ότι αυτή αποτελεί φορολογητέα ύλη προβλεπόμενη εκ του νόμου και δεν έχει επέλθει πραγματικά σε παρελθόν χρονικό σημείο (ΣτΕ 176/1990). Επίσης έχει κριθεί ότι δεν αποτελεί αναδρομική επιβολή φόρου η νομοθετική επιμήκυνση του χρόνου παραγραφής φορολογικών αξιώσεων υπό την προϋπόθεση ότι οι αξιώσεις αυτές έχουν ήδη παραγραφεί (ΣτΕ 5460/1996).
Έως την καθιέρωση της περιορισμένης αναδρομής των φορολογικών νόμων με το άρθρο 78 παρ. 2 Σ το ΣτΕ δεχόταν ότι εφόσον δεν υπήρχε ρητή απαγόρευση στο Σύνταγμα καταρχήν αντενδείκνυτο από τους κανόνες της δημοσιονομικής επιστήμης, ωστόσο αν συνέτρεχαν αποχρώσες περιστάσεις επιτρεπόταν η αναδρομική φορολογική ρύθμιση.
Ζήτημα ανακύπτει όσον αφορά τις ερμηνευτικές διατάξεις φορολογικών νόμων ως προς το κατά πόσον είναι δυνατό να έχουν αναδρομική ισχύ πέραν της επιτρεπόμενης με βάση την παρ. 2 του άρθρου 78 Σ, δηλαδή πως εφαρμόζεται το άρθρο 77 Σ σε θέματα φορολογίας. Η νομολογία του ΣτΕ δέχεται την αυτοτελή εξέταση της συνδρομής των όρων εφαρμογής του άρθρου 77 Σ σχετικά με τις γνησίως ερμηνευτικές (ΣτΕ 5123/1996) και ψευδοερμηνευτικές διατάξεις νόμων  και στην περίπτωση των φορολογικών διατάξεων χωρίς να τη συσχετίζει με το άρθρο 78 παρ. 2 Σ. Συνεπώς όταν δεν συντρέχει λόγος αυθεντικής ερμηνείας, διότι η διάταξη είναι σαφής και δεν υπάρχει ανάγκη ερμηνείας, η διάταξη που χαρακτηρίζεται ως ερμηνευτική είναι ψευδοερμηνευτική και επομένως ισχύει από τη δημοσίευση του νόμου και όχι αναδρομικά (ΣτΕ 62/1991, ΣτΕ 202/1982, ΣτΕ 1161/1992, ΣτΕ 1026/1996). Εξ αντιδιαστολής συνάγεται ότι επιτρέπεται να ορισθεί με αναδρομικό νόμο η αληθής έννοια ασαφών διατάξεων έστω και αν το αποτέλεσμα είναι η αναδρομική επιβολή φόρου (ΣτΕ 2233/1988, ΣτΕ 2183/1989, ΣτΕ 64/1990, ΣτΕ 757/1983, ΣτΕ 4324/1983) με την απαραίτητη προϋπόθεση φυσικά να τηρηθεί απαρέγκλιτα το όριο της επιτρεπόμενης αναδρομής που θέτει η παρ. 2 του άρθρου 78 Σ.   

από το εβδομαδιαίο forum  της ΕΝΩΣΗΣ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ 
ΕΙΣΉΓΗΣΗ της Κατερίνας Τσιροβασίλη δικηγόρου[ μεταπτυχιακής στο Δημόσιο Δίκαιο]

ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ


[    ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ

Το πανεπιστημιακό άσυλο αποτελεί κατά την άποψη των περισσοτέρων αναπόσπαστο στοιχείο της ακαδημαϊκής ελευθερίας και των δικαιωμάτων που απορρέουν από αυτήν, δηλαδή το δικαίωμα στη γνώση, τη μάθηση και την εργασία των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας. Το άσυλο χαρακτηρίζει την ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και τη διδασκαλία και την ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών μέσα στους χώρους του Πανεπιστημίου για τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, δηλαδή τους διδάσκοντες και τους διδασκομένους.
Με τη λέξη «άσυλο» εννοούμε τον τόπο όπου παραδοσιακά ο χώρος καθίσταται «απαραβίαστος» και έχει τις ρίζες του στην ελληνική αρχαιότητα. Βωμοί, ναοί, ιερά άλση και γενικότερα χώροι θρησκευτικής λατρείας παρείχαν προστασία από βίαιη σύλληψή τους στους διωκόμενους για ποινικά αδικήματα.
Το ακαδημαϊκό άσυλο δεν κατοχυρώνεται ρητά στο Σύνταγμα, το γεγονός αυτό χρησιμοποιούν αρκετοί ως επιχείρημα λέγοντας ότι δεν είναι νομικά κατοχυρωμένο, σίγουρα, όμως έχει κατακτηθεί με τους αγώνες της φοιτητικής νεολαίας και έχει αναγνωρισθεί στην πράξη και από τις πανεπιστημιακές αρχές αλλά και το Υπουργείο Παιδείας.
Πολλοί ακαδημαϊκοί, όπως ο Χρυσόγονος και ο Κατρούγκαλος,  υποστηρίζουν, ότι το άσυλο αποτελεί συνταγματικό έθιμο και δεν μπορεί να καταργηθεί με νόμο. Σε αντίλογο πολλοί, όπως ο Αλεβιζάτος, υποστηρίζουν ότι δεν ταιριάζει και δεν είναι αναγκαίο να υπάρχει το άσυλο σε μια κοινωνία δημοκρατική που λειτουργούν οι νόμοι.
Το πανεπιστημιακό άσυλο μπορούσε  να αρθεί όπως ρητά όριζε ο νόμος 1268/1982: α) Με «πρόσκληση ή «άδεια» από το αρμόδιο όργανο του Ιδρύματος και με την παρουσία εκπροσώπου της δικαστικής αρχής. (άρ. 3 παρ. 4 Ν 3549/2007). Η «πρόσκληση » αφορούσε  πρωτοβουλία του αρμόδιου οργάνου του Α.Ε.Ι. , ενώ η «άδεια» αφορούσε  αίτηση του αρμόδιου οργάνου του Ιδρύματος. Τόσο η πρόσκληση όσο και η άδεια μπορούσαν  να αφορούν όλους τους χώρους του Α.Ε.Ι. ή και ορισμένο μόνο χώρο του ΑΕΙ . β) Επέμβαση δημόσιας δύναμης χωρίς την άδεια του αρμόδιου οργάνου του Α.Ε.Ι. επιτρέπεται μόνον εφόσον διαπράττονται αυτόφωρα κακουργήματα ή αυτόφωρα εγκλήματα κατά της ζωής. Οι παραβάτες των διατάξεων του άρθρου αυτού για το ακαδημαϊκό άσυλο τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών μετά από έγκληση του αρμόδιου οργάνου της παραγράφου 5 του άρθρου αυτού ή της Συγκλήτου για τα Πανεπιστήμια και της Συνέλευσης για τα Τ.Ε.Ι.
Στο άρθρο 3 παρ.2 και  3 του νόμου 4009/ΦΕΚ 195/Α/6.9.2011 « Δομή, λειτουργία, διασφάλιση της ποιότητας των σπουδών και διεθνοποίηση των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.» ορίζεται ότι: «2. Σε αξιόποινες πράξεις που τελούνται εντός των χώρων των Α.Ε.Ι. εφαρμόζεται η κοινή νομοθεσία. 3. Από τη δημοσίευση του παρόντος νόμου καταργούνται το άρθρο 2 του ν. 1268/1982 (Α' 87) και οι παράγραφοι 1 έως και 7 και 9 του άρθρου 3 του ν. 3549/2007 (Α' 69).», επομένως συνάγεται ότι το άσυλο παύει κατά νόμο να υφίσταται και ότι εφεξής η δημόσια δύναμη θα επεμβαίνει σε όλους τους πανεπιστημιακούς χώρους, χωρίς περιορισμό.
Μετά την ανωτέρω ρύθμιση άρθρο 3 παρ.2 και  3 του νόμου 4009/ΦΕΚ 195/Α/6.9.2011 εφαρμόζεται πλέον μόνον η κοινή νομοθεσία και ειδικότερα η διάταξη του άρθρου 334 ΠΚ που ορίζει στην παράγραφο 3 ότι : «Όποιος εισέρχεται παράνομα σε κατάστημα ή χώρο δημόσιας, δημοτικής ή κοινοτικής υπηρεσίας ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου ή επιχείρησης κοινής ωφελείας ή παραμένει στους χώρους αυτούς παρά τη θέληση της υπηρεσίας που τους χρησιμοποιεί, της οποίας τη θέλησή του δηλώνει ο νόμιμος εκπρόσωπος ή υπάλληλός της, και προκαλεί έτσι διακοπή ή διατάραξη της ομαλής διεξαγωγής της υπηρεσίας τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών.» Συνεπώς μετά τον ν. 4009/2011 την αξιόποινη πράξη μπορεί να καταγγείλει  τόσο ο νόμιμος εκπρόσωπος του ΑΕΙ, δηλαδή ο πρύτανης, αλλά και οποιοσδήποτε υπάλληλος του ΑΕΙ.
Αναμφισβήτητα έως σήμερα το πανεπιστημιακό άσυλο αποτελεί ένα προπύργιο της δημοκρατίας που υπενθυμίζει σε όλους εμάς τα δύσκολα χρόνια που πέρασε η χώρα μας και ο θεσμός της δημοκρατίας.


 από το εβδομαδιαίο Forum της ΕΝΩΣΗΣ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
[31] 10/24-11-2011 ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΑΙΚ. ΤΣΙΡΟΒΑΣΙΛΗ Δικηγόρου Μετ/κης Δηοσίου Δικαίου 

Προοπτική των Ελληνικών Τραπεζών


[
Αναμφισβήτητα την τελευταία δεκαετία, οι Ελληνικές τράπεζες πίστευαν ότι τα έχουν τα πάντα: Διψήφια ποσοστά ανάπτυξης σε έσοδα και κέρδη, αποδόσεις ιδίων κεφαλαίων άνω του 20% ετησίως και μία εύκολη πρόσβαση στα Βαλκάνια. Δυστυχώς, οι καιροί άλλαξαν δραστικά όταν χτύπησε ο τυφώνας του Ελληνικού Δημόσιου Χρέους.

Παρόλο που σχεδόν καμία τράπεζα δεν είχε ενδώσει στις σειρήνες των τοξικών προϊόντων, οι ισολογισμοί τους ήταν ακμαίοι και η κεφαλαιακή τους επάρκεια ήταν κορυφαία, ο αντίκτυπος προκάλεσε ανυπολόγιστη ζημιά.

Η παρατεταμένη ύφεση της Ελληνικής οικονομίας, που αναζητεί πλέον ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, έχει προκαλέσει την εκτίναξη των μη εξυπηρετούμενων δανείων, ενώ οι καταθέσεις καταφεύγουν σε ασφαλέστερες τράπεζες ή καταναλώνονται.Παράλληλα, η απώλεια της πρόσβασης στη διεθνή αγορά κεφαλαίου συνεπάγεται ότι οι επιλογές χρηματοδότησης έχουν μειωθεί δραστικά.

Νέοι παίκτες επηρεάζουν σήμερα τον τομέα. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, η Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή, το Διεθνές Χρηματοπιστωτικό Ινστιτούτο, κ.ά. Οι πολιτικές τους ορισμένες φορές αντικρουόμενες δυσχεραίνουν την κατανόηση της τελικής έκβασης του παιχνιδιού αυτού.

Υπό αυτό το πρίσμα, ποιό είναι το μέλλον του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος; Υπάρχει τρόπος να επιβιώσει από την καταιγίδα και να βρεθεί πάλι σε ήσυχα, χαρτογραφημένα ύδατα;

Το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα αντιμετωπίζει πέντε συνυφασμένες προκλήσεις: τη διατήρηση της κεφαλαιακής επάρκειας, την αύξηση ρευστότητας, τη μείωση των αυξημένων μη εξυπηρετούμενων δανείων, την προώθηση της ανάπτυξης και την αντιμετώπιση του προγράμματος συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα.

Το σύνολο του τραπεζικού συστήματος περιμένει εναγωνίως να μάθει τα αποτελέσματα της αποστολής που κλίθηκε να φέρει σε πέρας η Blackrock Solutions: μία πλήρης, ανεξάρτητη αξιολόγηση των επιπέδων των μη εξυπηρετούμενων δανείων κάθε Ελληνικής τράπεζας. Η έκθεση πρόκειται να ανακοινωθεί επίσημα, ενώ αναμένεται ότι θα αποτελέσει καταλύτη για ριζικές αλλαγές στο Ελληνικό τραπεζικό σύστημα.

Κατά την ίδια περίοδο η αγορά αναμένει την οριστικοποίηση του προγράμματος συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα, το οποίο θα επηρεάσει την κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών, αλλά ταυτόχρονα θα ενδυναμώσει τα εναπομείναντα χαρτοφυλάκια ομολόγων τους.

Θα είναι ποτέ ίδιο το Ελληνικό τραπεζικό σύστημα μετά την ανακοίνωση της έκθεσης της Blackrock Solutions και πως θα ανταπεξέλθουν οι τράπεζες στις μύριες προκλήσεις;Χωρίς εμφανώς αντικείμενο εργασιών θα αρχίσει η συρρίκνωση, οι απολύσεις[ και στην καλύτερη περίπτωση εθελούσιες εξόδους], η μείωση μισθών,προσωπικού και καταστημάτων ;

Το πρώτο πυρ στον πόλεμο των συγχωνεύσεων των Ελληνικών τραπεζών άνοιξαν οι Alpha Bank και Eurobank, προκαλώντας την έκπληξη της αγοράς. Υπήρχε η γενική πεποίθηση ότι κανείς δεν θα κατέληγε σε συμφωνία πριν την ανακοίνωση της έκθεσης της Blackrock Solutions, παρά το γεγονός ότι όλοι ήταν σε διαπραγματεύσεις με όλους.

Όλοι οι μετέχοντες στην αγορά αναμένουν την κίνηση της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, η οποία θα γίνει μετά την ανακοίνωση της έκθεσης για τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια. Αν αποφασίσει να κινηθεί, η επιλογή του συνεργάτη θα δημιουργήσει πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα στην αγορά. Ποιοι θα πρέπει να είναι οι παράγοντες που θα συμβάλλουν στην απόφαση της Εθνικής Τράπεζας, ενώ το τελικό αποτέλεσμα θα είναι επωφελές για το σύνολο της Ελλάδας;

Ακόμη ένα θέμα ανησυχίας θα είναι η μοίρα των θυγατρικών των Ελληνικών τραπεζών στα Βαλκάνια. Το συλλογικό μερίδιό τους στην αγορά υπερβαίνει το 20% σε ορισμένες από αυτές τις αγορές, αλλά οι μητρικές τράπεζες δυσκολεύονται να χρηματοδοτήσουν τις λειτουργίες τους εν μέσω της πιστωτικής στενότητας. Η Εθνική Τράπεζα αποφάσισε να συγκεντρώσει τις θυγατρικές της εκτός Ελλάδας και Τουρκίας σε μία νέα εταιρεία holding, προκειμένου να διευκολύνει τη χρηματοδότησή τους (ή ως ένα πρώτο βήμα προς την τελική πώληση;). Τι είδους επιλογές θα πρέπει να αναλογιστούν οι διευθυντές και οι μέτοχοι των Ελληνικών Τραπεζών;

Από την άλλη πλευρά, θα ήταν επωφελές για την ανάπτυξη της Ελληνικής οικονομίας εάν η Κυβέρνηση συστήσει μία νέα κρατική επενδυτική τράπεζα, πιθανώς με τη βοήθεια της Γερμανικής κρατικής επενδυτικής τράπεζας KfW;

Θα πίστευε κανείς ότι μια ύφεση της τάξης περίπου του 7% θα ήταν η μεγαλύτερη ανησυχία των Ελληνικών επιχειρήσεων, αλλά αυτό πόρρω απέχει. Το κυριότερο πρόβλημά τους είναι ότι οι Ελληνικές τράπεζες αποσύρουν ρευστότητα από την αγορά με αυξανόμενους και ανησυχητικούς ρυθμούς. Το δικέφαλο αυτό τέρας απειλεί να καταστρέψει ακόμη και τις σχετικά δυνατές και βιώσιμες επιχειρήσεις.

Τι μπορούν να κάνουν οι Ελληνικές τράπεζες για να στηρίξουν την Ελληνική αγορά; Πως μπορούν να προβλέψουν ποιες εταιρείες θα καταφέρουν να αντισταθούν στο οικονομικό τσουνάμι, με τι επιτόκιο θα πρέπει να δανείζουν και πως θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τα θέματα των εγγυήσεων;

Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι ένας καταιγισμός συγχωνεύσεων που θα καταλήξει σε λιγότερες, πιο δυνατές τράπεζες θα δώσει λύση στο παραπάνω πρόβλημα. Άρα η εξαγορά ορισμένων Ελληνικών τραπεζών από ξένες τράπεζες θα ήταν η βέλτιστη λύση; ή μήπως οι στρατηγικές συμμαχίες με τις τράπεζες ''γίγαντες'' της Ευρώπης , αλλά και πέραν αυτής, έτσι ώστε να ανθίστανται στον οξύ παγκόσμιο ανταγωνισμό, κυρίως με τον μικρού κόστους δανεισμό από την ΕΚΤ ;

Η δουλειά του παραδοσιακού τραπεζικού τομέα είναι η δανειοδότηση. Ενώ αυτή η δήλωση ισχύει και στην παρούσα κατάσταση, ωστόσο είναι πιο περίπλοκη. Μήπως θα πρέπει οι Ελληνικές τράπεζες να αναζητήσουν την ανάπτυξη στη διαχείριση περιουσίας, στο bancassurance και την έκδοση χρεωστικών καρτών; στο retail γενικότερα;
Οι Ελληνικές τράπεζες διψάνε για χρηματοδότηση, οπότε είναι επιτακτική η ανάγκη να δημιουργήσουν στρατηγικές που θα τους επιτρέπουν να προσελκύουν καταθέσεις με λογικό κόστος. Επίσης, υπάρχει το θέμα του δανεισμού. Εφόσον οι Ελληνικές επιχειρήσεις δυσκολεύονται να βρουν τις κατάλληλες εγγυήσεις, μήπως τα νέα προγράμματα των κρατικών εγγυήσεων είναι η λύση; ή οι λεγόμενες στρατηγικές συμμαχίες και ,ας είμαστε ειλικρινείς, πολλές από τις λεγόμενες μικρές τράπεζες θα πρέπει να επιδιώξουν τη συγχώνευσή τους με μεγάλες τράπεζες ή τραπεζικούς οργανισμούς;

από το εβδομαδιαίο Forum της ΕΝΩΣΗΣ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
[30] 9/24-11-2011 ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΚΩΣΤΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΠΟΥΛΟΥ Τραπεζικός
 κού 

Δημοκρατική Λειτουργία των Κομμάτων




Δημοκρατική Λειτουργία των Κομμάτων

Τα πολιτικά κόμματα σύμφωνα με το Σύνταγμα είναι θεσμοί για την λειτουργία του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, τη Δημοκρατική έκφραση του λαού, και τελικά την επιλογή της κυβέρνησης της Χώρας μας. Τα πολιτικά κόμματα υπάρχουν και λειτουργούν για το λαό και το συμφέρον του και δεν είναι ανώνυμες εταιρείες που λειτουργούν για το συμφέρον των μετόχων τους. 
Για να μπορούν όμως να παίξουν σωστά, συνταγματικά και δημοκρατικά τον ρόλο τους οφείλουν θεσμικά να υποχρεωθούν στην δημοκρατική λειτουργία τους. Εσωκομματική Δημοκρατική Λειτουργία που αν την παραβιάζουν οι ηγεσίες και οι ηγετικές ομάδες αυτών, θα μπορούν τα μέλη των κομμάτων να προσφεύγουν σε Συνταγματικό Δικαστήριο για να βρουν το δίκιο τους και να εξεταστεί αν πράγματι τηρήθηκαν οι Δημοκρατικές Διαδικασίες. Μέχρι σήμερα έχουμε διαπιστώσει όλοι μας ότι τα πολιτικά κόμματα λειτουργούν αυταρχικά χωρίς αξιοκρατία και δικαιοσύνη, επιβάλουν στα ψηφοδέλτιά τους μέλη των οικογενειών τους και άλλους κολλητούς παρατρεχάμενους που τις περισσότερες φορές δεν έχουν τα εχέγγυα, τις γνώσεις, την επαγγελματική εμπειρία ( αφού δεν έχουν εργαστεί πότε) και την ικανότητα να ανταποκριθούν σωστά στο ρόλο τους, για να μην πούμε ηθελημένα εξυπηρετούν μόνο και μόνο τα προσωπικά τους συμφέροντα και τις φιλοδοξίες τους. Αποτέλεσμα της όλης αυτής κατάστασης είναι αυτό που ζούμε σήμερα και ομολογείται από όλους ότι υπεύθυνο για την κρίση που βιώνουμε είναι διαχρονικά το πολιτικό σύστημα.
 Οι εκφραστές του μέχρι σήμερα πολιτικού συστήματος προσπαθούν με παραπλανητικές προτάσεις να πείσουν ότι δήθεν αυτοί θα βοηθήσουν τον τόπο και τον λαό και μόλις αναλαμβάνουν την εξουσία βυθίζουν την χώρα μας ακόμα περισσότερο.
Το πρόβλημα είναι πως καταρτίζονται δημοκρατικά τα ψηφοδέλτια των κομμάτων. Αυτό απαιτεί θεσμική καθιέρωση της Εσωκομματικής Δημοκρατίας τόσο για την κατάρτιση των ψηφοδελτίων όσο και για το πρόγραμμα που αναλαμβάνει να υλοποιήσει ένα πολιτικό κόμμα ως κυβέρνηση. Μόνο τότε θα υπάρχει το ενδιαφέρον των πολιτών για την συμμετοχή τους στα πολιτικά κόμματα καθώς και στα κοινά γιατί θα έχουν λόγο, θα εκλέγουν και θα εκλέγονται και με Δημοκρατικές Διαδικασίες θα επιλέγονται οι άριστοι για να διοικήσουν την πατρίδα μας.
Επομένως τα πολιτικά κόμματα ανήκουν στον λαό, υπάρχουν και λειτουργούν για τον τόπο και τον λαό μας και εάν θέλουν να έχουν μέλλον θα πρέπει να κατοχυρωθεί  θεσμικά η Εσωκομματική Δημοκρατική Λειτουργία τους με δυνατότητα των μελών τους να προσφεύγουν στο Συνταγματικό Δικαστήριο όταν θεωρούν ότι αυτή παραβιάζεται.  

από το forum της ΕΝΩΣΗΣ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ
Εισήγηση  ΕΠΑΜΕΙΝΩΝΔΑ ΛΥΡΟΥ δικηγόρου
[24] 2/17-11-2011