Αρχαία Ολυμπία: «Πάμε μια Βόλτα στο Φεγγάρι»

• Τρίτη, 20 Αυγούστου 2013 15:58

ΜΟΥΣΙΚΗ ΒΡΑΔΙΑ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟ
Αύριο Τετάρτη 21 Αυγούστου  ο δήμος Αρχαίας Ολυμπίας σε συνεργασία με την Ζ΄ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων διοργανώνουν  στον προαύλιο χώρο του Παλαιού Μουσείου  μουσική βραδιά αφιερωμένη στην πανσέληνο του Αυγούστου.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει μια ρομαντική διαδρομή από δημοφιλή έργα Ελλήνων
και  ξένων συνθετών, σε  διάφορα  στυλ,  από  κλασσική μουσική, soundtracks
ελληνικού και  ξένου  κινηματογράφου, tango jazz   κλπ που θα παρουσιάσει το Κουαρτέτο
Εγχόρδων Πατρών με τους Ιβανώφ Βλαντισλάβ (Α’ βιολί)
Τόκαρεφ  Γιαροσλάβ (Β’ βιολί),  Χολοντένκο Αντόν (Βιόλα)
Κομισσάρωφ Νικολάι (Τσέλο).
  Το Κουαρτέτο  Εγχόρδων Πατρών  αποτελείται από βραβευμένους σολίστ, μέλη της Ορχήστρας Πατρών (Σολίστ της Πάτρας). Πανελλαδικά έχουν μια σημαντική πολύχρονη παρουσία στα σημαντικότερα Φεστιβάλ , Πολιτιστικά Κέντρα και θέατρα της χώρας  μας, αλλά  και  στο  εξωτερικό έχουν  εκπροσωπήσει επάξια την Ελλάδα σε  χώρες όπως  Ιταλία, Αυστρία, Γαλλία, Γερμανία , αποσπώντας  θαυμάσιες  κριτικές.
   Επίσης ,σημαντικό  μέρος  του  χρόνου  τους  αφιερώνουν στη  διδασκαλία,  έχοντας
   θέσει   ως βασικό στόχο  τη μετάδοση της τέχνης των εγχόρδων και της  εμπειρίας  τους, στα  νέα  παιδιά.
   Ο κ. Βλαντισλάβ Ιβανώφ Α’ βιολί του κουαρτέτου,  είναι  γνωστός  στην  πόλη του Πύργου, αφού  από το 2002 είναι καθηγητής στο  Εθνικό  Ωδείο Πύργου.

 Σύνθεση Χαρη Μικελόπουλου

 ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

1. VIVALDI – Concerto Re minore RV 127  Allegro-Largo- Allegro

1. MOZART – Divertimento Re maggiore  K 136 Allegro-Andante-Presto

1. KREISLER – Liebesleide,   Liebesfreude

1. BOCK – Από το μιούζικαλ «Ο βιολιστής στη στέγη»

1. ΡΩΣΙΚΕΣ ΜΕΛΩΔΙΕΣ – Νύχτες της Μόσχας, Κατιούσα,

1. Σκαλκώτας – Ελληνικός χορός « Κλέφτικος»

1. Κύκλος τραγουδιών
   

         I. XATZIΔΑΚΙΣ Μ.– Ο μύθος
ΙΙ. ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ Μ.- Αρνηση
ΙΙΙ.ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ Μ.- Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι
ΙV.         »                – Οδός Ονείρων
V.          »                – Μην τον ρωτάς τον ουρανό
VI.ΜΩΡΑΚΗΣ  Τ.     - Τι  είναι αυτό  που  το  λένε  αγάπη

1.     ΚΑΡΑΙΝΔΡΟΥ  Ε. – Το  βάλς του γάμου από την ταινία « ο Μελισσοκόμος»

1.     ROTA Ν.–  Speak softly love από  την ταινία « Ο Νονός»

1. ΚΥΠΟΥΡΓΟΣ Ν.– Τango  από  την ταινία « terra incognita»

1. PIAZZOLA  A. - Libertango, Chau Paris

1. GARDEL C. – “Pur una gabezza” από την ταινία « Άρωμα γυναίκας»

1. ΜANCINI H. – Moon river
   

Ο αρχαιολογικός χώρος της Ολυμπίας θα είναι ανοικτός για το κοινό με ελεύθερη είσοδο από τις 21:00 ως τις 01:00

Απο ΠΡΩΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 

Ο ΝΑΟΣ του ΔΙΑ στην ΟΛΥΜΠΙΑ - Το ΜΗΤΡΩΟΝ

Ναός του Δία στην Ολυμπία

Ο Ναός του Δία στην Ολυμπία βρίσκεται μέσα στον περίβολο της Άλτεως, στο ιερό που ήταν αφιερωμένο στο Δία, όπου τελούνταν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες κατά την αρχαιότητα. Το κτίσμα (βλ.κάτοψη) είναι ένας τυπικός δωρικός περίπτερος ναός, με 6 κίονες στη κάθε στενή και 13 στην κάθε μακριά πλευρά του. Ο στυλοβάτης του έχει μήκος 64,12 μ. και πλάτος 27,68 μ. και οι κίονές του ύψος 10,51 μ. Ο ναός είναι διπλός, ο σηκός του δηλ. είναι χωρισμένος σε πρόναο, κυρίως ναό και οπισθόδομο. Η είσοδος είναι στα ανατολικά και προσεγγίζεται μέσω ράμπας. Εσωτερικά ο ναός διαθέτει δύο δίτονες (διώροφες) κιονοστοιχίες τοποθετημένες κοντά στους τοίχους (βλ. τομή). Με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται τρία κλίτη, το μεσαίο με διπλάσιο πλάτος από τα πλευρικά. Πάνω από τα πλευρικά κλίτη δημιουργείται ένα υπερώο. Κύριο υλικό δομής του ναού είναι ο ντόπιος κογχυλιάτης λίθος, επιχρισμένος με λεπτό λευκό μαρμαροκονίαμα για να δίνει την εντύπωση μαρμάρου. Η στέγη του φέρει κεράμωση κορινθιακού τύπου.
Ο Ναός του Δία χτίστηκε από τους Ηλείους με τα έσοδα από την εκποίηση των λαφύρων που απέσπασαν κατά το νικηφόρο πόλεμο εναντίον της Πίσας το 471 π.Χ. Μέχρι τότε ο Δίας λατρευόταν στο ναό της Ήρας, ήταν σύνναος με τη θεά. Έχουμε τη μαρτυρία ότι οι Σπαρτιάτες τοποθέτησαν μια χρυσή ασπίδα ως ανάθημα στο επιστύλιο του ναού μετά από νίκη τους στην Τανάγρα το 457 π.Χ. Άρα ο ναός θα πρέπει να ήταν σχεδόν, αν όχι εντελώς έτοιμος, οπότε χτίστηκε μεταξύ 471 και 457 π.Χ., δηλαδή σε λιγότερο από 15 χρόνια. Η συνοχή του συνόλου ενισχύει αυτή την άποψη. Το όνομα του αρχιτέκτονα, που παραδίνουν οι πηγές, είναι Λίβων ο Ηλείος. Περισσότερα στοιχεία γι’ αυτό τον αρχιτέκτονα δεν είναι γνωστά. Ο ναός υπέστη μεγάλες καταστροφές το 426 μ.Χ., όταν πυρπολήθηκε ύστερα από διαταγή του βυζαντινού αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β΄, ενώ αργότερα, το 522 και το 551 μ.Χ., χτυπήθηκε από σεισμούς. Ο ναός λεηλατήθηκε από τους Γότθους, και τα υπολείμματά του γίνανε χριστιανικός ναός μέχρι που γκρεμίστηκε από έναν σεισμό. Αργότερα τα ερείπια σκεπάστηκαν από την κοίτη του ποταμού Αλφειού. Το 1875 μια γερμανική αποστολή έκανε αρχαιολογικές ανασκαφές και μέχρι το 1881 επανέφερε στο φως τα ερείπια, κάτω από τέσσερα μέτρα χώμα.
Ο Μεγάλος Βωμός του Δία βρισκόταν στο κέντρο περίπου της Άλτεως, στα νοτιοανατολικά του Ναού της Ήρας. Ο βωμός ήταν μεγάλος, κωνικού σχήματος και είχε διαμορφωθεί από τη σταδιακή συσσώρευση της τέφρας από τις θυσίες και την εστία του Πρυτανείου του ιερού.
Ο πλούσιος γλυπτός διάκοσμος του ναού, από παριανό μάρμαρο, χρονολογείται γύρω στο 460 π.Χ. και αποτελεί ένα από τα εξοχότερα δείγματα του λεγόμενου Αυστηρού Ρυθμού της Πρώιμης Κλασικής γλυπτικής. Στην ανατολική πλευρά (βλ. αποκατάσταση) το θέμα στο αέτωμα προέρχεται από τον τοπικό μύθο του Πέλοπα, που ήθελε να πάρει γυναίκα του την Ιπποδάμεια, την κόρη του βασιλιά της Πίσας Οινόμαου. Ο Οινόμαος τον προκάλεσε σε αρματοδρομία, την οποία κέρδισε τελικά ο Πέλοπας μαζί με την Ιπποδάμεια και την εξουσία στην Πίσα. Στο αέτωμα του ναού, που προφανώς υμνούσε μυθολογικά την ιστορική νίκη των Ηλείων επί της Πίσας, απεικονιζόταν στο κέντρο ο Δίας σε ρόλο διαιτητή, αριστερά και δεξιά του οι δύο ήρωες με τα άρματά τους. Ο Παυσανίας αναφέρει το γλύπτη Παιώνιο ως δημιουργό των γλυπτών, πρόκειται όμως μάλλον για λάθος.
Στο δυτικό αέτωμα παριστάνεται μια θεσσαλική παραλλαγή του θέματος της Κενταυρομαχίας, η απόπειρα απαγωγής των Λαπιθίδων από τους Κενταύρους στο γάμο του Πειρίθου. Κεντρική μορφή είναι εδώ ο θεός Απόλλων. Ο Παυσανίας αναφέρει τον Αλκαμένη ως γλύπτη, πρόκειται όμως και πάλι πιθανότατα για λάθος. Το αέτωμα έφερε επίστεψη από ακρωτήρια, στο κέντρο ένα επίχρυσο άγαλμα Νίκης του γλύπτη Παιωνίου, στα πλάγια από ένα επίχρυσο λέβητα.
Από τις μετόπες μόνο αυτές των δύο στενών πλευρών φέρουν γλυπτό διάκοσμο και αποδίδουν τους Άθλους του Ηρακλή κατ’ εντολή του Ευρυσθέα, με τη συμπαράσταση της Αθηνάς (Δωδέκαθλον). Γνωστός ήταν ο ναός και για το λατρευτικό του άγαλμα, το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία, έργο του γλύπτη Φειδία από τα χρόνια γύρω στο 430 π.Χ. και ένα από τα Επτά Θαύματα του κόσμου. Στο δάπεδο του πρόναου σώζεται ψηφιδωτό δάπεδο ελληνιστικών χρόνων με παράσταση Τριτώνων.
Ναός του Δία στην Ολυμπία
Σχεδιαστική αποκατάσταση του ναού του Δία στην Ολυμπία, περ. 1900Ο Ναός του Δία στην Ολυμπία βρίσκεται μέσα στον περίβολο της Άλτεως, στο ιερό που ήταν αφιερωμένο στο Δία, όπου τελούνταν και οι Ολυμπιακοί Αγώνες κατά την αρχαιότητα. Το κτίσμα (βλ.κάτοψη) είναι ένας τυπικός δωρικός περίπτερος ναός, με 6 κίονες στη κάθε στενή και 13 στην κάθε μακριά πλευρά του. Ο στυλοβάτης του έχει μήκος 64,12 μ. και πλάτος 27,68 μ. και οι κίονές του ύψος 10,51 μ. Ο ναός είναι διπλός, ο σηκός του δηλ. είναι χωρισμένος σε πρόναο, κυρίως ναό και οπισθόδομο. Η είσοδος είναι στα ανατολικά και προσεγγίζεται μέσω ράμπας. Εσωτερικά ο ναός διαθέτει δύο δίτονες (διώροφες) κιονοστοιχίες τοποθετημένες κοντά στους τοίχους (βλ. τομή). Με αυτό τον τρόπο δημιουργούνται τρία κλίτη, το μεσαίο με διπλάσιο πλάτος από τα πλευρικά. Πάνω από τα πλευρικά κλίτη δημιουργείται ένα υπερώο. Κύριο υλικό δομής του ναού είναι ο ντόπιος κογχυλιάτης λίθος, επιχρισμένος με λεπτό λευκό μαρμαροκονίαμα για να δίνει την εντύπωση μαρμάρου. Η στέγη του φέρει κεράμωση κορινθιακού τύπου.
Τα ερείπια του Ναού του Δία στην ΟλυμπίαΟ Ναός του Δία χτίστηκε από τους Ηλείους με τα έσοδα από την εκποίηση των λαφύρων που απέσπασαν κατά το νικηφόρο πόλεμο εναντίον της Πίσας το 471 π.Χ. Μέχρι τότε ο Δίας λατρευόταν στο ναό της Ήρας, ήταν σύνναος με τη θεά. Έχουμε τη μαρτυρία ότι οι Σπαρτιάτες τοποθέτησαν μια χρυσή ασπίδα ως ανάθημα στο επιστύλιο του ναού μετά από νίκη τους στην Τανάγρα το 457 π.Χ. Άρα ο ναός θα πρέπει να ήταν σχεδόν, αν όχι εντελώς έτοιμος, οπότε χτίστηκε μεταξύ 471 και 457 π.Χ., δηλαδή σε λιγότερο από 15 χρόνια. Η συνοχή του συνόλου ενισχύει αυτή την άποψη. Το όνομα του αρχιτέκτονα, που παραδίνουν οι πηγές, είναι Λίβων ο Ηλείος. Περισσότερα στοιχεία γι’ αυτό τον αρχιτέκτονα δεν είναι γνωστά. Ο ναός υπέστη μεγάλες καταστροφές το 426 μ.Χ., όταν πυρπολήθηκε ύστερα από διαταγή του βυζαντινού αυτοκράτορα Θεοδοσίου Β΄, ενώ αργότερα, το 522 και το 551 μ.Χ., χτυπήθηκε από σεισμούς.
Ο Μεγάλος Βωμός του Δία βρισκόταν στο κέντρο περίπου της Άλτεως, στα νοτιοανατολικά του Ναού της Ήρας. Ο βωμός ήταν μεγάλος, κωνικού σχήματος και είχε διαμορφωθεί από τη σταδιακή συσσώρευση της τέφρας από τις θυσίες και την εστία του Πρυτανείου του ιερού.
Ο Απόλλων από το δυτικό αέτωμα του ναού του Δία στην Ολυμπία, περ. 460 π.Χ.Ο πλούσιος γλυπτός διάκοσμος του ναού, από παριανό μάρμαρο, χρονολογείται γύρω στο 460 π.Χ. και αποτελεί ένα από τα εξοχότερα δείγματα του λεγόμενου Αυστηρού Ρυθμού της Πρώιμης Κλασικής γλυπτικής. Στην ανατολική πλευρά (βλ. αποκατάσταση) το θέμα στο αέτωμα προέρχεται από τον τοπικό μύθο του Πέλοπα, που ήθελε να πάρει γυναίκα του την Ιπποδάμεια, την κόρη του βασιλιά της Πίσας Οινόμαου. Ο Οινόμαος τον προκάλεσε σε αρματοδρομία, την οποία κέρδισε τελικά ο Πέλοπας μαζί με την Ιπποδάμεια και την εξουσία στην Πίσα. Στο αέτωμα του ναού, που προφανώς υμνούσε μυθολογικά την ιστορική νίκη των Ηλείων επί της Πίσας, απεικονιζόταν στο κέντρο ο Δίας σε ρόλο διαιτητή, αριστερά και δεξιά του οι δύο ήρωες με τα άρματά τους. Ο Παυσανίας αναφέρει το γλύπτη Παιώνιο ως δημιουργό των γλυπτών, πρόκειται όμως μάλλον για λάθος.

Ηρακλής και Μινώταυρος σε μετόπη από το ναό του Δία στην Ολυμπία, περ. 460 π.Χ.Στο δυτικό αέτωμα παριστάνεται μια θεσσαλική παραλλαγή του θέματος της Κενταυρομαχίας, η απόπειρα απαγωγής των Λαπιθίδων από τους Κενταύρους στο γάμο του Πειρίθου. Κεντρική μορφή είναι εδώ ο θεός Απόλλων. Ο Παυσανίας αναφέρει τον Αλκαμένη ως γλύπτη, πρόκειται όμως και πάλι πιθανότατα για λάθος. Το αέτωμα έφερε επίστεψη από ακρωτήρια, στο κέντρο ένα επίχρυσο άγαλμα Νίκης του γλύπτη Παιωνίου, στα πλάγια από ένα επίχρυσο λέβητα.
Από τις μετόπες μόνο αυτές των δύο στενών πλευρών φέρουν γλυπτό διάκοσμο και αποδίδουν τους Άθλους του Ηρακλή κατ’ εντολή του Ευρυσθέα, με τη συμπαράσταση της Αθηνάς (Δωδέκαθλον). Γνωστός ήταν ο ναός και για το λατρευτικό του άγαλμα, το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία, έργο του γλύπτη Φειδία από τα χρόνια γύρω στο 430 π.Χ. και ένα από τα Επτά Θαύματα του κόσμου. Στο δάπεδο του πρόναου σώζεται ψηφιδωτό δάπεδο ελληνιστικών χρόνων με παράσταση Τριτώνων.

Σεπ 18

Αναρτήθηκε από τον/την ancientweb

APXAIA EΛΛAΣ

ΑΡΧΑΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑ
ΤΟ ΜΗΤΡΩΟΝ
Το Μητρώον ήταν ναός αφιερωμένος στη μητέρα των θεών, Ρέα, που αργότερα μετονομάστηκε Κυβέλη. Βρίσκεται ανατολικά του Ηραίου, μπροστά από το άνδηρο των θησαυρών, σε χώρο όπου προϋπήρχε λατρεία για πολλούς αιώνες, ίσως ήδη από την προϊστορική εποχή. Οι θεότητες που λατρεύονταν εδώ πριν από τη Ρέα ήταν κυρίως η Μητέρα Γη, στην οποία ήταν αφιερωμένο το ιερό Γαίον, και η Ειλείθυια, που ήταν συγγενική θεά και επίσης σχετιζόταν με τη μητρότητα.

Ο ναός κτίστηκε στις αρχές του 4ου αι. π.Χ. και είναι μικρός σε διαστάσεις, δωρικού ρυθμού, περίπτερος, με έξι κίονες στις στενές και ένδεκα στις μακρές πλευρές. Οι κίονες είχαν διάμετρο 0,85 μ. στο κατώτερο μέρος τους, ύψος 4,63 μ., ήταν όλοι κατασκευασμένοι από κογχυλιάτη λίθο και έφεραν λευκό επίχρισμα. Ο ναός αποτελείται από πρόναο, σηκό και οπισθόδομο. Ο πρόναος και ο οπισθόδομος ήταν δίστυλοι εν παραστάσι, ενώ άγνωστο παραμένει αν υπήρχαν εσωτερικές κιονοστοιχίες στο σηκό. Λίθινο ήταν επίσης το επιστύλιο και το διάζωμα, με τις λίθινες τριγλύφους και μετόπες, ενώ η στέγη ήταν ξύλινη, καλυμμένη με πήλινα κεραμίδια. Πιθανότατα ο βωμός του ναού, επίσης αφιερωμένος στη Ρέα, βρισκόταν είτε στα δυτικά του ή πιο ψηλά, ανάμεσα στους θησαυρούς. Στους πρώιμους αυτοκρατορικούς χρόνους ο ναός μετατράπηκε σε χώρο λατρείας του αυτοκράτορα Αυγούστου και αργότερα χρησιμοποιήθηκε για τη λατρεία γενικά των Ρωμαίων αυτοκρατόρων. Στο σηκό, στα χρόνια του Αυγούστου τοποθετήθηκε ένας υπερφυσικού μεγέθους ανδριάντας του αυτοκράτορα, που τον παρίστανε ως Δία, να κρατεί κεραυνό και σκήπτρο, και ίσως είχε λατρευτικό χαρακτήρα. Το άγαλμα βρέθηκε στις ανασκαφές και εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας. Επίσης, βρέθηκαν έξι ακόμη αγάλματα, τρία ανδρικά και τρία γυναικεία, που πιστεύεται ότι ανήκουν στους αυτοκράτορες Κλαύδιο, Τίτο, Βεσπασιανό, και στις Αγριππίνα και Δομιτία.

Μέθοδοι αποτελεσματικής δικτύωσης και οργάνωσης της Κοινωνικής Οικονομίας

• 

  Μέθοδοι αποτελεσματικής δικτύωσης και οργάνωσης
  ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
  
  Το βασικό εργαλείο του σχεδιασμού αποτελεί η οργανωτική δομή των Περιφερειακών ‘‘Κοινωνικών Αναπτυξιακών Συμπράξεων’’ για τη δικτύωση κοινωνικών επιχειρήσεων και οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών καθώς και για τη στήριξη των ΚοινΣΕπ και των άλλων κοινωνικών επιχειρήσεων σε περιφερειακό επίπεδο.
  Η δημιουργία προφανώς ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος, ενός «βιότοπου της κοινωνικής οικονομίας» προϋποθέτει ασφαλώς εργαλεία και μεθοδολογίες δικτύωσης τα οποία πρέπει να οριοθετηθούν μέσα σε αυτό το πλαίσιο της κοινωνικής δικτύωσης με ισχυρά ηθικά κίνητρα και με ευρεία συμμετοχή.
  

  

  
  
  1ο εργαλείο: Οργανωτική δικτύωση
  Η οργανωτική δικτύωση βασίζεται:
  Στην οριζόντια δικτύωση σε κάθε περιφέρεια συλλογικών οργανώσεων που ενδιαφέρονται και προωθούν την κοινωνική επιχειρηματικότητα, όπως εθελοντικών ανθρωπιστικών οργανώσεων, περιβαλλοντικών και πολιτιστικών, κοινωνικά δίκτυα των οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών καθώς και καταναλωτικών κινημάτων και οργανώσεων της γειτονιάς.
  Η δικτύωση των Κοιν.Σ.Eπ. σε τοπικό επίπεδο, καθώς και δημιουργία Συστάδων Κοιν.Σ.Επ. (clusters) για ανάπτυξη οικονομιών κλίμακας και εμπέδωσης κουλτούρας συνεργασίας με άλλες οικονομικές μονάδες, με σκοπό τη δικτύωση και διασύνδεση με ακαδημαϊκά και ερευνητικά κέντρα, καθώς και με τοπικούς αναπτυξιακούς φορείς με στόχο τη δημιουργία κατάλληλων υποδομών υποστήριξης σε θέματα διοίκησης, προώθησης, τεχνολογίας, ενσωμάτωσης καινοτομιών στην παραγωγική διαδικασία, σχεδίασης νέων προϊόντων κ.ά.
  Οι περιφερειακοί μηχανισμοί θα αποτελούν τους αρμόδιους φορείς για τη διάχυση της ιδέας της κοινωνικής οικονομίας και της κοινωνικής επιχειρηματικότητας στην περιοχή παρέμβασή τους μέσω διαρκούς καμπάνιας ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης.
  Οι κοινωνικές συμπράξεις πρωτοστατούν στη δημιουργία και υποστήριξη κοινωνικών παντοπωλείων, ιατρείων και κοινωνικών αγροκτημάτων και κοινωνικών αγορών. Ταυτόχρονα, οι σχέσεις τους με τα εν λόγω δίκτυα μπορούν να συμβάλουν στη διάχυση ενημέρωσης και τεχνογνωσίας και εν τέλει στη δημιουργία και στήριξη νέων ΚοινΣΕπ.
  
  2ο εργαλείο: Κοινωνικές αναπτυξιακές συμπράξεις
  Οι κοινωνικές αναπτυξιακές συμπράξεις θα πρέπει να έχουν διαρκή θεσμικό χαρακτήρα και όχι μιας χρήσεως με συμπράττοντες φορείς οργανισμούς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και δευτερευόντως με άλλους κρατικούς φορείς δεδομένης της εγγύτητας του ενδιαφέροντος της Τ.Α. και τη συμμετοχικότητα που μπορεί να επιτευχθεί σε τοπικό επίπεδο.
  Σε κοινωνικές συμπράξεις οι όποιες δημιουργούν γέφυρες εμπιστοσύνης και δικτύωσης μεταξύ καταναλωτικών οργανώσεων και οργανώσεων παραγωγών είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα της κοινωνικής επιχειρηματικότητας που περιορίζει το κόστος της διαμεσολάβησης και της γραφειοκρατίας υπέρ του πολίτη.
  Η συμβουλευτική θα περιλαμβάνει το στάδιο προετοιμασίας έναρξης της Κοιν.Σ.Επ. με ιδιαίτερη βαρύτητα να δίνεται στην πληροφόρηση-ενδυνάμωση του κοινωνικού επιχειρηματία για τις δυνατότητες, προοπτικές και προκλήσεις που προσφέρει το νέο πεδίο.
  Στη φάση έναρξης λειτουργίας της Κοιν.Σ.Eπ. (Start-Up), θα παρέχονται υπηρεσίες συμβουλευτικής επιχειρηματικότητας, δικτύωσης μεταξύ κοινωνικών επιχειρήσεων, προμηθευτών και πελατών, προώθησης και προβολής προϊόντων, κατάρτισης μελών και εργαζομένων Κοιν.Σ.Eπ., καθώς και υπηρεσίες θερμοκοιτίδας.
  Οι Περιφερειακές δομές θα παρέχουν υπηρεσίες θερμοκοιτίδας με σκοπό να αναπτύξουν ένα δίκτυο εξωτερικών συνεργατών - συμβούλων -φυσικών προσώπων ή φορέων- οι οποίοι στο πλαίσιο ενός δομημένου πλάνου παρέμβασης για ίδρυση κοινωνικής συνεταιριστικής επιχείρησης θα συνδυάζουν εργαλεία εκπαίδευσης και συμβουλευτικής -εξατομικευμένης ή ομαδικής- προκειμένου να προετοιμάζουν καλύτερα τον μελλοντικό κοινωνικό επιχειρηματία.
  Παράλληλα, οι παρεχόμενες υπηρεσίες από τους περιφερειακούς μηχανισμούς θα προετοιμάζουν τους κοινωνικούς επιχειρηματίες για τη διαδικασία αξιολόγησης του επιχειρηματικού σχεδίου, προσανατολισμένες στην βιωσιμότητα της Κοιν.Σ.Επ. και του επιχειρηματικού σχεδίου.
  3ο εργαλείο: Διαδικτυακά εργαλεία δικτύωσης και ενημέρωσης
  Στόχος είναι η άμεση και χρηστική ενημέρωση με ζητούμενο πώς μπορούν να αξιοποιήσουν το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο των ΚοινΣΕπ, την κοινωνική εμπειρία σ’ αυτό το πεδίο και τα χρηματοδοτικά εργαλεία που υπάρχουν.
  Η δημιουργία ενός θεσμικού εργαλείου τοπικών και περιφερειακών εκθέσεων προϊόντων και υπηρεσιών φορέων κοινωνικής οικονομίας, συνεταιρισμών, πράσινης ανάπτυξης και βιολογικών προϊόντων κρίνεται απαραίτητη, αναφορικά με την προώθηση προϊόντων και υπηρεσιών των ΚοινΣΕπ και των Κοινωνικών Συμπράξεων.
  Αυτός ο θεσμός θα υπηρετείται από τις αναπτυξιακές συμπράξεις των δήμων και των κοινωνικών επιχειρήσεων σε κάθε περιφέρεια, ενώ τα διαδικτυακά εργαλεία δικτύωσης και ενημέρωσης θα πρέπει να βρίσκονται σε αντιστοίχιση και αλληλόδραση με τα περιφερειακά δίκτυα των οργανώσεων, τις υφιστάμενες κοινωνικές επιχειρήσεις και τις ομάδες στόχους ώστε να παρέχονται στοχευμένες πληροφορίες και διάδοση γνώσης για αυτές τις ομάδες και δίκτυα.
  

  

  
  Οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (Κοιν.Σ.Επ.)
  Οι ΚΟΙΝ.ΣΕ.Π. είναι οργανωτική μορφή συνεργατικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα, που μπορούν να προσφέρουν εξειδικευμένα αγαθά και υπηρεσίες σε όλους τους κλάδους της οικονομίας, αλλά κυρίως εκεί που υπάρχουν κενά από το κράτος και τις ιδιωτικές επιχειρήσεις. (Κοιν.Σ.Επ.) θεσμοθετήθηκε σύμφωνα με τον νόμο 4019-11.
  Στόχος είναι η δημιουργία προϋποθέσεων κοινωνικής συμμετοχής για τη ανάπτυξη κοινωνικής επιχειρηματικότητας με στόχο την αξιοποίηση ανενεργών υλικών και ανθρώπινων πόρων σε τοπικό επίπεδο αλλά και η δημιουργία πρόσθετων θεσμικών εργαλείων στην αντιμετώπιση της ανεργίας και της φτώχειας.
  Διοικούνται ισότιμα από τα μέλη τους και η λειτουργία τους βασίζεται στην επιδίωξη του συλλογικού οφέλους, ενώ το κέρδος τους προκύπτει από δράσεις που εξυπηρετούν αποκλειστικά το κοινωνικό συμφέρον. Προσφέρουν τη δυνατότητα στους ανθρώπους να εργάζονται μαζί και να συστήνουν βιώσιμες επιχειρήσεις οι οποίες δημιουργούν θέσεις εργασίας και προάγουν την ευημερία της κοινωνίας.
  Υπάρχουν τρεις κατηγορίες κοινωνικών συνεταιριστικών επιχειρήσεων. Αυτές είναι, οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις:
  α) «Ένταξης»
  Στόχος τους είναι η απασχόληση ή/και η επαναδραστηριοποίηση των πολιτών που είναι αποκλεισμένοι από την αγορά εργασίας. Αυτές οι ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. ουσιαστικά αφορούν στην ένταξη των ατόμων στην οικονομική και κοινωνική ζωή, τα οποία ανήκουν στις ευάλωτες ομάδες πληθυσμού, και πιο συγκεκριμένα: άτομα με αναπηρίες και άτομα με ψυχικές παθήσεις, εξαρτημένα ή απεξαρτημένα από ουσίες άτομα, οροθετικοί, φυλακισμένοι ή αποφυλακισμένοι, ανήλικοι παραβάτες, άνεργοι (νέοι, γυναίκες, άνω των 50 ετών), μακροχρόνια άνεργοι, αρχηγοί μονογονεϊκών οικογενειών και μέλη πολύτεκνων οικογενειών, γυναίκες θύματα κακοποίησης, μετανάστες, άτομα με θρησκευτικές ή πολιτισμικές ιδιαιτερότητες, κάτοικοι απομακρυσμένων ορεινών και νησιωτικών περιοχών.
  β) «Κοινωνικής Φροντίδας»
  Στόχος τους είναι να καλύψουν εναλλακτικές μορφές παροχής υπηρεσιών και προϊόντων χαμηλού κόστους και υψηλής ποιότητας, έτσι ώστε να καλυφθούν βασικές ανάγκες που μέχρι σήμερα καλύπτονται με δυσκολία. Αυτές οι ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ. αφορούν, ουσιαστικά, στην παραγωγή και παροχή προϊόντων και υπηρεσιών κοινωνικού και προνοιακού χαρακτήρα, που απευθύνονται σε συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού, όπως: ηλικιωμένοι, παιδιά και βρέφη, άτομα με αναπηρίες & άτομα με χρόνιες παθήσεις.
  
  γ) «Συλλογικού & Παραγωγικού Σκοπού»
  Στόχος τους είναι να προάγουν το τοπικό και συλλογικό συμφέρον, την προώθηση της απασχόλησης, την ενδυνάμωση της κοινωνικής συνοχής και της τοπικής ή περιφερειακής ανάπτυξης. Σε αυτές, αναμένεται να δραστηριοποιηθούν περισσότεροι άνεργοι νέοι επιστήμονες οι οποίοι μπορούν να προσφέρουν τα μέγιστα στην παραγωγή προϊόντων και στην παροχή υπηρεσιών σε τομείς, όπως: ο πολιτισμός, το περιβάλλον, η οικολογία, η εκπαίδευση, οι παροχές κοινής ωφέλειας, η αξιοποίηση τοπικών προϊόντων, η διατήρηση παραδοσιακών δραστηριοτήτων και επαγγελμάτων κ.ά.
  

  

  
  
  

  
  
  

  
  
  Κοινωνικοποίηση γνώσης και τεχνογνωσίας
  Η κοινωνικοποίηση της γνώσης και της τεχνογνωσίας είναι απαραίτητο να βασιστεί σε ένα διαδραστικό επικοινωνιακό σύστημα το οποίο διαθέτει το σύνολο του επιμορφωτικού υλικού ελεύθερα στο διαδίκτυο και υποστηρίζεται από μία βάση δεδομένων διαδικτυακής πλατφόρμας e-learning και wiki με στόχο τη διάχυση χρηστικής πληροφόρησης και γνώσης προκαλώντας την απαιτούμενη συμμετοχικότητα.
  Αυτά τα επικοινωνιακά εργαλεία αποτελούν τη βάση διάδοσης αλλά και άντλησης επικοινωνιακού και επιμορφωτικού υλικού και καλών πρακτικών, μέσα από αναδραστικές διαδικασίες, από την οποία θα μπορούν να υποστηριχθούν workshops για την επιχειρηματικότητα, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις αλληλόδρασης για να μαθαίνει ο ένας από τον άλλον, που είναι η πιο επιτυχημένη μέθοδος στη δια βίου μάθηση.
  

  

  
  
  Δομές συγκέντρωσης και διάδοσης της γνώσης
  Η διάδοση γνώσης θεωρείται βασική προϋπόθεση για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας καθώς η εφαρμογή της απαιτεί περίπλοκη οργανωτική τεχνογνωσία. Οργάνωση παραγωγής και διαχείρισης γνώσης και κατ’ επέκταση της διάδοσης της γνώσης για κοινωνικό όφελος είναι βασικό ζητούμενο για την Κ.Ο.
  Για την εξυπηρέτηση αυτού του στόχου χρειάζονται δομές συγκέντρωσης κοινωνικού και διανοητικού κεφαλαίου για την υποστήριξη κοινωφελών δράσεων. Για τη δημιουργία ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για την ανάπτυξη των Κοινωνικών Συνεταιρισμών (Κοιν.Σ.Επ.). Για τις ανάγκες συντονισμού και ενεργοποίησης όλων των εμπλεκομένων συνεταιριστών, Συμπράξεων, οργανώσεων της Κοινωνίας Πολιτών, συμμετεχόντων -συμπραττόντων εταίρων στο πλαίσιο της κοινωνικής επιχειρηματικότητας απαιτεί μια τέτοια οργάνωση. Παράλληλα, οι υποστηρικτικές δομές συγκέντρωσης κοινωνικού κεφαλαίου χρειάζονται δομές επικοινωνίας, μεταβίβασης και εκλαΐκευσης της γνώσης στους ενδιαφερόμενους δικαιούχους και πρακτικής εξάσκησης για την ανάπτυξη της κοινωνικής επιχειρηματικότητας και της απασχόλησης.
  Οι δομές διαχείρισης και διάδοσης γνώσης είναι εκείνες οι οποίες μπορούν να κατευθύνουν και να συμβουλεύσουν στη συγκέντρωση κοινωνικού και διανοητικού κεφαλαίου, αλλά και χρηματικού επενδυτικού κεφαλαίου μέσω Συμπράξεων στις οποίες συμμετέχουν και οι Κοιν.Σ.Επ. και υλοποιούν συγκεκριμένα επιχειρηαμτικά σχέδια.
  Πρακτικά αυτό μπορεί να γίνει πέρα από τις διαδικασίες συμμετοχής και διαβούλευσης σε επικοινωνιακά γεγονότα με τη μορφή ψηφιακού περιεχομένου, εγχειριδίων και πλατφόρμας ηλεκτρονικής μάθησης (e-learning) καθώς και τη δημιουργία σχετικού ηλεκτρονικού (wiki) ή έντυπου λεξικού δύνανται να καταστούν βιώσιμες μακροπρόθεσμα.
  Αυτή η διαδικασία μπορεί να αποτελέσει θεσμική καινοτομία. Σύνδεση, δηλαδή, του υποκειμένου των κοινωνικών δικτύων με ένα σύστημα διαχείρισης της γνώσης, με αναστοχαστική λειτουργία προαγωγής της συλλογικής δημιουργίας καθώς και διαλειτουργικότητα θεσμικών και τεχνοκρατικών εργαλείων.
  Δομές δια βίου μάθησης
  Οι δομές δια βίου μάθησης ως άξονες δράσης θα πρέπει να ανταποκριθούν σε ένα ολοκληρωμένο επικοινωνιακό σύστημα με ψηφιακό επιμορφωτικό περιεχόμενο χρηστικής ενημέρωσης και συμβουλευτικής, με διαθέσιμους επιμορφωτές και συμβούλους σε στοχευμένους τομείς.
  Έχοντας βάση το αντίστοιχο εκπαιδευτικό υλικό, είναι σκόπιμο να πραγματοποιηθούν μαθήματα με σεμινάρια και workshops, τα οποία θα στηριχθούν σε εκπαιδευτικά πακέτα ανά ενότητα των θεματικών της Κοινωνικής Οικονομίας. Τα μαθήματα δεν μπορούν να γίνονται από άλλους εκπαιδευτικούς φορείς, αλλά από τις ίδιες τις κοινωνικές ‘‘συμπράξεις’’ και περιφερειακά παρατηρητήρια.
  Αναφορικά με τα «εκπαιδευτικά πακέτα», την επιμόρφωση στελεχών και συμβούλων για τις δομές στήριξης των κοινωνικών επιχειρήσεων, προέχει η κατανόηση των παραπάνω αρχών και το επιμορφωτικό υλικό θα πρέπει να ανταποκρίνεται σ’ αυτές τις προτεραιότητες.
  Τα εκπαιδευτικά πακέτα οφείλουν να ανταποκρίνονται στη δόμηση ρητής γνώσης για την κοινωνική οικονομία και την επιχειρηματικότητα και να δημιουργούν κυψέλες γνώσης στις περιφερειακές δομές στήριξης. Να προσφέρονται ως εκπαιδευτικό υλικό όχι μόνον για τους συμβούλους αλλά και για το σύστημα τηλεμάθησης που μπορεί να λειτουργεί ως ανοικτό Λαϊκό πανεπιστήμιο για την κοινωνική οικονομία μέσω διαδικτύου.

  άρθρο του Βασίλη Τακτικού 

  
  

  

  
  

   Ο κ.Βασίλης Τακτικός στην Ημερίδα που διοργάνωσε την 7.4.12 το Δίκτυο Σύμπραξης Κοινωνίας Πολιτών στο Συνεδριακό του Π.Μουσείου,στην Α.Ολυμπία.......

  Το Δ Σ της Σύμπραξης Κοινωνίας Πολιτών Ν Ηλείας σε προηγούμενη εκδήλωση....

  το

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΆ..............

Στο διαδίκτυο οι ψηφιακές συλλογές του Μουσείου Ολυμπίας

 

Στο διαδίκτυο ψηφιακές συλλογές του Μουσείου Ολυμπίας

• Τρίτη, 13 Αυγούστου 2013 13:44
• Γράφτηκε από τον/την Administrator

        από ΠΡΩΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Πολιτιστικοί θησαυροί στον κυβερνοχώρο

Τα μουσεία αποτελούν «αποθήκες» γνώσης και πολιτισμού. Φιλοξενούν εκείνα τα στοιχεία του παρελθόντος αλλά και του παρόντος που χαρακτηρίζουν ένα έθνος και διαμορφώνουν την πολιτιστική του ταυτότητα.

Το διαδίκτυο αποτελεί ένα «παράθυρο» στον κόσμο. Μέσα από αυτό και με την εξέλιξη της τεχνολογίας έφτασε και η ψηφιοποίηση του υλικού των πολιτιστικών ιδρυμάτων, όπως των βιβλιοθηκών, των αρχείων και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, των μουσείων. Το Υπουργείο Πολιτισμού συγκέντρωσε σε ένα δίγλωσσο δικτυακό τόπο, ένα μέρος από τα ευρήματα των Μουσείων, το οποίο μάλιστα παρουσιάζεται στην ιστοσελίδα του. Σε αυτήν την κατηγορία της ψηφιοποίησης, παρουσιάζονται αρκετά από τα εκθέματα που φιλοξενούνται στις συλλογές του Αρχαιολογικού Μουσείου της Ολυμπίας. Έτσι ο διαδικτυακός επισκέπτης, ακόμα κι αν δεν έχει πατήσει ποτέ το πόδι του στην Αρχαία Ολυμπία μπορεί να γνωρίσει από κοντά πολλά από τα αρχαιολογικά του ευρήματα και να λάβει τις σχετικές πληροφορίες. Φυσικά, η διαδικτυακή περιήγηση είναι… σταγόνα στον ωκεανό μπροστά στον πλούτο των αρχαιολογικών ευρημάτων που διαθέτει το Μουσείο της Ολυμπίας, ωστόσο μπορεί να πάρει μια μικρή γεύση του τι θα δει όταν το επισκεφθεί σε real time.

Οι ψηφιακές συλλογές της Αρχαιολογικής Υπηρεσίας  του Υπουργείου Πολιτισμού και Τουρισμού παρουσιάζουν ανασκαφικά ευρήματα και εκθέματα των σημαντικότερων δημόσιων αρχαιολογικών μουσείων της χώρας, που αποτυπώνουν το εύρος και την ποικιλομορφία του ελληνικού πολιτισμού. Προβάλλονται μεταξύ άλλων χαρακτηριστικά έργα γλυπτικής, ζωγραφικής, μεταλλοτεχνίας, μικροτεχνίας, αγγεία, ψηφιδωτά, χαρακτικά, μολυβδόβουλλα, επιγραφές και νομίσματα διαφορετικών χρονολογικών περιόδων και ρυθμών.

Στην διαδικτυακή παρουσίαση των αρχαιολογικών εκθεμάτων του Μουσείου Αρχαίας Ολυμπίας, καλύπτονται μέσα από τις  ψηφιακές συλλογές με αντιπροσωπευτικά δείγματα οι εξής αρχαιολογικές περίοδοι: Από το 950 π.χ- 480 π.χ όπου παρουσιάζονται κυρίως αγγεία με την ιστορική τους περιγραφή. Από το 480 π.χ – 323 π.χ εδώλια και αγγειοπλαστική, από το 323 π.χ – 31 π.χ με δείγματα αγγείων, έργα Πλαστικής και αγάλματα και από το 31 π.χ – 400 μ.χ με έργα Πλαστικής και κυρίως αγάλματα.

Οι ψηφιακές συλλογές αποτελούν μία άριστη μηχανή αναζήτησης όπου μπορεί ο κάθε ενδιαφερόμενος να αναζητήσει με κριτήρια:

• Μουσεία
• Κατηγορία
• Είδος ευρήματος
• Χρονική περίοδος

Το μέγεθος των φωτογραφιών είναι μικρό και οι πληροφορίες πλούσιες για εκπαιδευτική κυρίως χρήση από μαθητές και φοιτητές.

Πάντως η ανταπόκριση του κοινού είναι εντυπωσιακή. Ορισμένα μουσεία απαριθμούν περισσότερες επισκέψεις στον Κυβερνοχώρο παρά στον φυσικό χώρο, με το κοινό των ψηφιακών μουσείων να υπολογίζεται σε περισσότερο από 1 δισεκατομμύριο παγκοσμίως.

Εξάλλου, για την  ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς αξιοποιούνται  προγράμματα, όπως είναι το Πρόγραμμα «Κοινωνία της Πληροφορίας». Με το Πρόγραμμα αυτό, ψηφιοποιήθηκαν και ψηφιοποιούνται δεκάδες μουσεία και ιδιωτικές συλλογές και αναδεικνύεται ο ελληνικός πολιτισμός μέσω του Διαδικτύου.

Το πρόγραμμα ψηφιοποίησης «Πολέμων»

Η πρώτη προσπάθεια ψηφιοποίησης έγινε με το πρόγραμμα του Εθνικού Αρχείου Μνημείων "Πολέμων", που εκπονήθηκε από τη Διεύθυνση Αρχείου Μνημείων και Δημοσιευμάτων, σε συνεργασία με το Ινστιτούτο Πληροφορικής του Ιδρύματος Τεχνολογίας και Έρευνας, στο πλαίσιο του Γ' ΚΠΣ. Κατά την διάρκειά του, καταγράφηκαν και ψηφιοποιήθηκαν περίπου 140.000 κινητά μνημεία, ενώ άλλα 120.000 αντικείμενα απέκτησαν ψηφιακή θέση και όνομα μέσα από διαφορετικά προγράμματα.

Το έργο υλοποιείται ήδη και ολοκληρώνεται το 2014, έχει προϋπολογισμό 8 εκατομμύρια ευρώ και είναι ενταγμένο στο ΕΣΠΑ.

Δύο είναι οι κύριοι στόχοι του: Η προβολή των κινητών μνημείων -μέσω ψηφιακής πύλης η οποία θα δίνει τη δυνατότητα πρόσβασης, άλλοτε ελεύθερης άλλοτε περιορισμένης- και, φυσικά, η προστασία τους. Γι' αυτό και η καταγραφή τους θα ξεκινήσει από μικρές συλλογές, οι οποίες μέχρι σήμερα δεν είχαν την ευκαιρία "να βγουν προς τα έξω".

Είναι όμως όλα τα κινητά αντικείμενα των μουσείων και συλλογών των Εφοριών μόνο 500.000; Φυσικά όχι. Αλλά ο χρόνος και τα χρήματα που αντιστοιχούν στο συγκεκριμένο έργο δεν φτάνουν για περισσότερα. Σίγουρα όμως επαρκούν για μια καταγραφή που πρέπει να γίνει και η οποία θα αφορά σημαντικά αντικείμενα, με ιστορικό τεκμήριο, τα οποία δεν έχουν καταγραφεί ποτέ. Τα πολυάριθμα όστρακα των αποθηκών, που δεν ανήκουν σε κάποιο ενιαίο σύνολο, δεν θα καταγραφούν.

Επισκεφτείτε την ιστοσελίδα εδώ