Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012

Παγκόσμια Ημέρα AIDS: H μάστιγα του αιώνα ,,

Η 1η Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS, μιας νόσου που οφείλεται αποκλειστικά στον ιό HIV.

Σύμφωνα με τις εγκυρότερες επιστημονικές θεωρίες, ο ιός άρχισε να διαδίδεται σε όλη την Αφρικανική ήπειρο την δεκαετία του ‘60 και μέσα στην δεκαετία του ’70 παρατηρήθηκαν τα πρώτα κρούσματα και σε άλλες χώρες ανά τον κόσμο.

Το πρώτο πλήρως εξακριβωμένο και υπό επιστημονικές μελέτες κρούσμα, εντοπίστηκε στις Η.Π.Α τον Δεκέμβριο του 1981. Το γεγονός ότι οι πρώτοι οροθετικοί ήταν ομοφυλόφιλοι οδήγησε στο λαθεμένο χαρακτηρισμό της ως νόσος των ομοφυλοφίλων.

.

Πολύ σύντομα μετά το πρώτο κρούσμα, έγινε αντιληπτό ό,τι ο ιός είναι κυρίως σεξουαλικά μεταδιδόμενος και δεν κάνει διακρίσεις σε φύλα και σεξουαλικές προτιμήσεις.

Ο HIV προσβάλλει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος οδηγώντας σε σταδιακή κατάρρευση της άμυνας του οργανισμού απέναντι στις ασθένειες. Το AIDS αναφέρεται στα πιο προχωρημένα στάδια του συνδρόμου και χαρακτηρίζεται από 20 ευκαιριακές λοιμώξεις και καρκίνους.

To AIDS είναι η πιο φονική ασθένεια στον κόσμο και έχει στοιχίσει τη ζωή σε 25 εκατομμύρια ανθρώπους από το 1981 όταν και ταυτοποιήθηκε.

Υπολογίζεται ότι 33 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με το AIDS, οι περισσότεροι στις αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου.

Μέσα στο 2007 καταγράφηκαν 2,7 εκατομμύρια νέα κρούσματα.

Μέσα στο πρώτο δεκάμηνο του 2008 σημειώθηκαν 547 νέα κρούσματα στην Ελλάδα (αύξηση +31% από το ίδιο δεκάμηνο του 2007). Από αυτά 458 ήταν άνδρες και τα 89 γυναίκες.

Στις αναπτυσσόμενες χώρες 9,7 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε άμεση ανάγκη φαρμάκων κατά του AIDS. Μόνο το 31% (2,99 εκατομμύρια) έχει πρόσβαση σε αυτά. Το ίδιο ποσοστό φτάνει το 42% σε ολόκληρο τον κόσμο.

Περισσότερα από 2 εκατομμύρια παιδιά ζουν με το AIDS με σύμφωνα με στοιχεία του 2007. Τα περισσότερα ζουν στην Αφρική και μολύνθηκαν από τις μητέρες τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του θηλασμού.

11,6 εκατομμύρια παιδιά στην Αφρική είναι ορφανά εξαιτίας του AIDS.

Η μετάδοση του ιού από τη μητέρα στο έμβρυο είναι απολύτως αντιμετωπίσιμη. Το 2008, το 45% των εγκύων γυναικών είχαν πρόσβαση σε αντιρετροϊκά φάρμακα.
Περίπου 1000 παιδιά την ημέρα μολύνονται με τον HIV.

2 εκατομμύρια άνθρωποι ετησίως χάνουν τη ζωή τους από το AIDS.

Προστατευμένο Περιεχόμενο

Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS

Μοιραστείτε το ! Εκτυπώστε το ! Αποθηκεύστε το !

Η 1η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Το AIDS έναι μία από τις φονικότερες επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Γύρω στα 25.000.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ 33.000.000 είναι φορείς του ιού HIV. Η σεξουαλική επαφή αποτελεί τον κύριο τρόπο μετάδοσης του HIV.
Παρά την παγκόσμια προσπάθεια ελέγχου, η επιδημία HIV/AIDS συνεχίζει να παραμένει ανεξέλεγκτη στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ιδιαίτερα της Υποσαχάρειας Αφρικής.
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), ο κίνδυνος στη χώρα μας μοιάζει αμελητέος, χωρίς να υπάρχει εφησυχασμός, αφού η λοίμωξη παρουσιάζει αυξητική πορεία. Σημαντική μείωση παρατηρείται στους θανάτους από AIDS, λόγω των νέων θεραπειών, που εφαρμόζονται.
Το 2008 και μέχρι τις 31 Οκτωβρίου δηλώθηκαν 547 νέα περιστατικά οροθετικών ατόμων (458 άνδρες και 89 γυναίκες) και διαγνώσθηκαν 73 νέες περιπτώσεις AIDS (64 άνδρες και 9 γυναίκες). Ο συνολικός αριθμός των HIV οροθετικών ατόμων, συμπεριλαμβανομένων και των περιστατικών AIDS, έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανερχόταν σε 9229 άτομα ,εκ των οποίων 7.409 (80,3%) ήταν άνδρες και 1772 γυναίκες (19.2%). Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS, που δηλώθηκαν έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανέρχεται σε 2928, εκ των οποίων 2477 άνδρες (84,6%) και 451 γυναίκες (15,4%). Οι θάνατοι από AIDS ανήλθαν σε 21 το 2008 (στοιχεία έως τις 31.10) και συνολικά σε 1582 από το 1983 (1382 άνδρες και 200 γυναίκες).

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/76#ixzz2DixFMS5V

Μοιραστείτε το ! Εκτυπώστε το ! Αποθηκεύστε το !

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/76#ixzz2DixPU3IM

Προστατευμένο Περιεχόμενο

Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS

Μοιραστείτε το ! Εκτυπώστε το ! Αποθηκεύστε το !

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/76#ixzz2DixFMS5V

Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

Άρθρο 1:

1. Το Πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή και εθνική κυριαρχία. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.
3. Η εθνική κυριαρχία είναι αδιαπραγμάτευτη, ανεκχώρητη και ανήκει στον ελληνικό λαό, που την ασκεί με τους αντιπροσώπους του ή με δημοψηφίσματα.

Άρθρο 44:

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα ή για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρά κοινωνικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιονομικών ζητημάτων, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών που λαμβάνεται με πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου ή ύστερα από την συγκέντρωση και την υποβολή στον Πρόεδρο της Βουλής υπογραφών τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου (1.000.000) ελλήνων πολιτών που ζητούν την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τα ανωτέρω ζητήματα.

Άρθρο 51

1. Ο αριθμός των βουλευτών ορίζεται σε διακοσίους για ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια.
2. Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος.
3. Οι βουλευτές εκλέγονται με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία από τους πολίτες που έχουν εκλογικό δικαίωμα. Η συνολική διάρκεια της θητείας ενός βουλευτή δεν δύναται να υπερβεί τα οκτώ (8) έτη.
4. Οι βουλευτικές εκλογές διενεργούνται ταυτόχρονα σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Η Κυβέρνηση της χώρας και οι διακόσιοι βουλευτές εκλέγονται από τους ψηφοφόρους με βάση δύο ξεχωριστά ψηφοδέλτια. Με το πρώτο ψηφοδέλτιο (ονομαστικό) οι ψηφοφόροι εκλέγουν τους βουλευτές των αντίστοιχων εκλογικών περιφερειών. Εκλέγονται ως βουλευτές οι υποψήφιοι που θα λάβουν τις περισσότερες ψήφους στην αντίστοιχη εκλογική περιφέρεια, όπως ορίζεται στον εκλογικό νόμο. Με το δεύτερο ψηφοδέλτιο (κομματικό) οι ψηφοφόροι ψηφίζουν το κόμμα που επιλέγουν να κυβερνήσει την χώρα. Σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση το κόμμα που συγκεντρώνει το ποσοστό ψήφων, επί του συνόλου των ψηφισάντων, που ορίζεται στον εκλογικό νόμο.

Άρθρο 62

Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος, ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος, για αδικήματα που συνδέονται αποκλειστικώς με την άσκηση των βουλευτικών του καθηκόντων. Νόμος σχετικός ορίζει τις περιπτώσεις των αδικημάτων που σχετίζονται με την άσκηση των καθηκόντων του Βουλευτή και που εμπίπτουν στην βουλευτική ασυλία. Δεν απαιτείται άδεια για τα αυτόφωρα κακουργήματα.

Άρθρο 73:

Πρόταση νόμου εισάγεται στη Βουλή προς ψήφιση και ύστερα από την συγκέντρωση και την υποβολή στον Πρόεδρο της Βουλής υπογραφών τουλάχιστον είκοσι χιλιάδων (20.000) Ελλήνων πολιτών που ζητούν την ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου.

Άρθρο 78:

6. Ο οποιοσδήποτε φόρος κατοχής ακίνητης περιουσίας θα επιβάλλεται πάντοτε, εφόσον έχει πρωτύτερα συνεκτιμηθεί και το συνολικό ετήσιο καθαρό εισόδημα του φορολογούμενου ιδιοκτήτη ακινήτου ούτως ώστε ο ετήσιος εισπραττόμενος φόρος ακίνητης περιουσίας να μην δύναται να υπερβεί ένα συγκεκριμένο ποσοστό του ετήσιου φορολογητέου εισοδήματός του.

Άρθρο 86

1. Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διατέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί, για τα ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως νόμος ορίζει. Απαγορεύεται η θέσπιση ιδιώνυμων υπουργικών αδικημάτων.
2. Δίωξη, ανάκριση, προανάκριση ή προκαταρκτική εξέταση κατά των προσώπων και για τα αδικήματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν επιτρέπεται χωρίς προηγούμενη ενημέρωση της Βουλής.
3. Ο χρόνος παραγραφής των αδικημάτων όσων διατελούν ή διατέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί, για τα ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, ορίζεται στα άρθρα 111-113 του Ποινικού Κώδικα.
4. Μέλη της Κυβέρνησης και Υφυπουργοί, για τα ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, δικάζονται από τα τακτικά ποινικά δικαστήρια, όπως νόμος ορίζει.

Άρθρο 90:

5. Οι προαγωγές στις θέσεις του Προέδρου και του Αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, του Εισαγγελέα και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου ενεργούνται με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται ύστερα από την εκλογή τους από τις Ολομέλειες του αντίστοιχου Ανωτάτου Δικαστηρίου, με επιλογή μεταξύ των μελών τους, όπως νόμος ορίζει.

Άρθρο 100:
.
1. Το Συνταγματικό Δικαστήριο αποφασίζει:

α) σε περιπτώσεις διαφωνιών ή αμφισβητήσεως σχετικά με τη συνταγματικότητα των νόμων και των πράξεων με τυπική ισχύ νόμου, ύστερα από αίτηση της Κυβερνήσεως ή του ενός τετάρτου (1/4) του όλου αριθμού των Βουλευτών.
β) για συνταγματικές προσφυγές που δύναται να ασκηθούν από οποιονδήποτε ιδιώτη, Ν.Π.Ι.Δ. ή Ν.Π.Δ.Δ., που θεωρεί ότι έχει προσβληθεί από τη δημόσια αρχή σε ένα από τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματά του που του αναγνωρίζονται από το Σύνταγμα.
γ) στην περίπτωση που ένα δικαστήριο θεωρεί έναν νόμο αντισυνταγματικό, από την ισχύ του οποίου εξαρτάται η έκδοση της αποφάσεως, πρέπει το δικαστήριο αυτό να θέτει την υπόθεση υπό την κρίση του Συνταγματικού Δικαστηρίου.

Διάταξη νόμου που κηρύσσεται αντισυνταγματική, είναι ανίσχυρη από τη δημοσίευση της σχετικής απόφασης ή από το χρόνο που ορίζεται με την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου.

2. Το Συνταγματικό Δικαστήριο απαρτίζεται από εννέα (9) δικαστές που εκλέγονται μεταξύ των δικαστών, έστω και εάν έχουν συνταξιοδοτηθεί, των ανώτατων τακτικών και διοικητικών δικαστηρίων, των τακτικών καθηγητών Πανεπιστημίου σε νομικά μαθήματα και των Δικηγόρων των διορισμένων στον Άρειο Πάγο που έχουν ασκήσει το επάγγελμα για τουλάχιστον είκοσι (20) έτη.
3. Οι Δικαστές του Συνταγματικού Δικαστηρίου διορίζονται για πέντε (5) έτη που αρχίζουν για τον καθένα από την ημέρα της ορκωμοσίας, και δεν δύνανται να επανεκλεγούν. Μετά τη λήξη της θητείας ο συνταγματικός δικαστής παύει να ασκεί το έργο και το λειτούργημά του.
4. Το λειτούργημα του Δικαστή του Συνταγματικού Δικαστηρίου είναι ασυμβίβαστο προς το λειτούργημα του μέλους του Κοινοβουλίου και προς την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος.

Άρθρο 79α:

1. Όλες οι Δημόσιες Αρχές θα λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την επίτευξη της δημοσιονομικής σταθερότητας του κρατικού προϋπολογισμού.
2. Το Κράτος δεν θα δύναται να δημιουργεί δομικό έλλειμμα που να υπερβαίνει το όρια που τίθενται, κατά περίπτωση, από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τα κράτη μέλη της.
3. Ένας οργανικός νόμος θα ορίζει το μέγιστο επιτρεπόμενο, για το Κράτος, δομικό έλλειμμα, σε σχέση με το Α.Ε.Π. Οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης οφείλουν να έχουν ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς.
4. Η Κυβέρνηση θα πρέπει να έχει εξουσιοδοτηθεί με νόμο, για να εκδώσει κρατικά ομόλογα ή να συνάψει δανειακή σύμβαση.
5. Τα όρια του δομικού ελλείμματος και του δημόσιου χρέους θα δύνανται να υπερβληθούν μόνο σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, οικονομικής ύφεσης ή καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που δεν ελέγχονται από το Κράτος και ζημιώνουν ουσιωδώς τη δημοσιονομική κατάσταση ή την κοινωνική και οικονομική σταθερότητα του Κράτους και εγκρίνονται από την απόλυτη πλειοψηφία των μελών της Βουλής.

Άρθρο 103:

4. Οι δημόσιοι υπάλληλοι που κατέχουν οργανικές θέσεις είναι μόνιμοι εφόσον οι θέσεις αυτές υπάρχουν. Αυτοί εξελίσσονται μισθολογικά σύμφωνα με τους όρους του νόμου και, εκτός από τις περιπτώσεις που αποχωρούν λόγω ορίου ηλικίας ή παύονται με δικαστική απόφαση, δεν μπορούν να μετατεθούν χωρίς γνωμοδότηση ούτε να υποβιβασθούν ή να παυθούν χωρίς απόφαση υπηρεσιακού συμβουλίου, που αποτελείται τουλάχιστον κατά τα δύο τρίτα από μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους.
Κατά των αποφάσεων των συμβουλίων αυτών επιτρέπεται προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπως νόμος ορίζει.
Παύονται άμεσα και αυτοδίκαια από την θέση τους στο Δημόσιο οι δημόσιοι υπάλληλοι που καταδικάζονται αμετάκλητα με απόφαση ποινικού δικαστηρίου:
Α). Για οποιαδήποτε κακουργηματική πράξη.
Β). Για τα πλημμελήματα της δωροδοκίας (ενεργητικής ή παθητικής), απιστίας σχετικής με την υπηρεσία, υπεξαίρεσης στην υπηρεσία, πλαστογραφίας, ψευδούς βεβαίωσης, παράβασης καθήκοντος και κατάχρησης εξουσίας.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι που παύθηκαν από την θέση τους εξαιτίας της ανωτέρω ποινικής καταδίκης τους δεν επιτρέπεται να επανατοποθετηθούν ή να απασχοληθούν σε δημόσιες υπηρεσίες, Ν.Π.Δ.Δ., Ο.Τ.Α. για οποιονδήποτε λόγο, ούτε και με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ή σύμβαση έργου

Παναγιώτης Χασιώτης

δικηγόρος

Μέλος της Ενωσης Ενεργλων Πολιτών Ελλάδος

εισήγηση στις τακτικές διαδυκτιακές συναντήσεις των μελών της Ε Ε Π

Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012

Παγκόσμια Ημέρα Φιλοσοφίας

Η Παγκόσμια Ημέρα Φιλοσοφίας γιορτάζεται κάθε χρόνο από το 2002 την τρίτη Πέμπτη του Νοεμβρίου, με πρωτοβουλία της UNESCO, που αναγνώρισε την ανάγκη για κοινό στοχασμό πάνω στα σύγχρονα προβλήματα, που απασχολούν την ανθρωπότητα.
Την ημέρα αυτή, ο οργανισμός του ΟΗΕ για τον πολιτισμό και την εκπαίδευση προτρέπει τα κράτη - μέλη του να διοργανώνουν εκδηλώσεις και συζητήσεις για φιλοσοφικά θέματα.

Ζακ-Λουί Νταβίντ, Ο Θάνατος του Σωκράτη, 1787

Φιλοσοφία είναι η επιστήμη που ασχολείται με ερωτήματα, προβλήματα ή απορίες που μπορούμε να αποκαλέσουμε οριακά, θεμελιώδη, ή έσχατα, όπως αυτά της ύπαρξης, γνώσης, αξίας, αιτίας, γλώσσας και του νου. Ξεχωρίζει από άλλους τρόπους αντιμετώπισης των παραπάνω προβλημάτων, από την κριτική και γενικώς συστηματική προσέγγιση των θεμάτων και την οικοδόμησή της πάνω σε λογικές εξηγήσεις.
Η λέξη φιλοσοφία ετυμολογικώς είναι σύνθετη και προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό φιλείν (αγαπώ) και τη λέξη σοφία, δηλαδή αγάπη για τη σοφία. Η φιλοσοφία μάς ανοίγει νέους δρόμους και αναζητά απαντήσεις σε ερωτήματα που πιθανώς ξεπερνούν τις ανθρώπινες γνωστικές δυνατότητες, βοηθώντας στη διερεύνηση των ορίων της ανθρώπινης σκέψης, ακόμα και όταν δεν φτάνει σε κάποιο αποτέλεσμα ο επαγωγικός της προβληματισμός. Δεν θα ήταν λάθος να πούμε ότι φιλοσοφία είναι σκέψη πάνω στην ίδια τη σκέψη και τις δυνατότητες της.
Γενικώς θα μπορούσε να διατυπώσει κανείς ότι φιλοσοφική σκέψη είναι η διανοητική διερεύνηση βαθέων ερωτημάτων για τη σχέση του ανθρώπου με τον κόσμο και τη θέση του σ’ αυτόν. Η φιλοσοφία δεν αρκείται στην ανάλυση της πραγματικότητας του εμπειρικού κόσμου, αλλά διατυπώνει προτάσεις για την αλλαγή του. Ένας φιλόσοφος δεν αρκείται στο να διατυπώσει πώς έχουν τα πράγματα, αλλά προχωρά και σε συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς θα μπορούσαν να είναι. Οι εκάστοτε φιλόσοφοι, σύμφωνα με το εννοιολογικό περιεχόμενο που προσάπτουν στη φιλοσοφία, δημιουργούν και το ανάλογο φιλοσοφικό ρεύμα.

Εύρος της φιλοσοφίας

Ο Μπέρτραντ Ράσελ διατυπώνει τη θέση πως η φιλοσοφία είναι μια δεξαμενή γνώσεων που ακόμα είναι ανέτοιμες προς εξειδικευμένη επιστημονική διαπραγμάτευση. Επομένως, όπως έχει ιστορικά αποδειχθεί άλλωστε, η φιλοσοφία είναι η επιστήμη των επιστημών, o κορμός της διεπιστημονικής γνώσης, ο άσβεστος πόθος αναζήτησης του ανθρώπου. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι σύγχρονες θετικές επιστήμες (Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία, Ιατρική, Αστρονομία κ.α.) αλλά και μεταγενέστερες θεωρητικές (Ψυχολογία, Κοινωνιολογία κ.α.) ξεπήδησαν από το φιλοσοφικό στοχασμό.
Παρόλο το εύρος της έννοιας της Φιλοσοφίας, δεν πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι πρόκειται για επιστήμη (και μάλιστα τη "μητέρα" επιστήμη όπως είδαμε). Επομένως η μέθοδος ενός στοχασμού ώστε αυτός να ονομασθεί φιλοσοφικός πρέπει να τηρεί συγκεκριμένα επιστημονικά κριτήρια και στάδια. Αυτά τα στάδια είναι εκείνα της Παρατηρήσεως, της Υποθέσεως, του Πειράματος, της Απόδειξης και της Επαναλήψεως. Ο φιλοσοφικός στοχασμός απαραίτητα πρέπει να εγκολπώνει την επιστημονική αποδεικτική διαδικασία.

Κλάδοι της φιλοσοφίας

Η Φιλοσοφία διαιρείται στους ως κάτωθι κλάδους:

Ηθική ονομάζεται ο τομέας της Φιλοσοφίας που διερευνά ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να ζει ο άνθρωπος, ενώ δευτερευόντως, διερευνά το κατά πόσον μια τέτοια ερώτηση μπορεί πράγματι να απαντηθεί. Οι κύριοι κλάδοι της Ηθικής Φιλοσοφίας είναι η Μετα-ηθική, η Φορμαλιστική Ηθική και η Εφαρμοσμένη Ηθική.
Αισθητική ονομάζεται ο τομέας που ασχολείται με τη μελέτη και αντίληψη της ομορφιάς, της Τέχνης, της αναψυχής, θεμάτων γούστου και αισθημάτων, γενικώς με τον ορισμό του ωραίου, του αρμονικού και των αντιστρόφων τους.
Γνωσιολογία ονομάζεται ο κλάδος που διερευνά τα όρια, την προέλευση και την ποιότητα της ανθρώπινης γνώσης.
Μεταφυσική ονομάζεται ο τομέας που ασχολείται με το επέκεινα, με εκείνο που η εμπειρία δεν μας αποκαλύπτει. (Δεν πρέπει να συγχέεται με εξωεπιστημονικούς κλάδους όπως η Παραφυσική). Μελετά τη φύση της πραγματικότητας, περιλαμβάνοντας τη σχέση μεταξύ νου και σώματος, ουσίας, γεγονότος και αιτίας. Παραδοσιακοί κλάδοι της είναι η Κοσμολογία και η Οντολογία.
Επιστημολογία ονομάζεται ο τομέας που ασχολείται με τη φύση και το σκοπό της γνώσης, καθώς και αν η γνώση είναι δυνατή. Μεταξύ των κεντρικών προβληματισμών της είναι οι φιλοσοφικές προκλήσεις που θέτει ο Σκεπτικισμός και οι σχέσεις μεταξύ αλήθειας, πίστης και αιτιολόγησης.
Πολιτική Φιλοσοφία είναι η μελέτη των θεσμών διακυβέρνησης και των σχέσεων ατόμων (ή οικογενειών και φατριών) με κοινότητες, όπως το κράτος. Περιλαμβάνει ερωτήματα για τη δικαιοσύνη, το νόμο, την περιουσία, καθώς και τα δικαιώματα και υποχρεώσεις των πολιτών. Η Πολιτική Φιλοσοφία και η Ηθική αποτελούν παραδοσιακά αλληλένδετους τομείς, καθώς και οι δύο περιστρέφονται γύρω από το ερώτημα τού τι είναι καλό και πώς πρέπει να διαβιούν οι άνθρωποι με σκοπό τη συνεχή προαγωγή των ανθρώπινων κοινωνιών.
Λογική είναι η μελέτη των έγκυρων διαλεκτικών φορμών. Ξεκινώντας στα τέλη του 19ου αιώνα, μαθηματικοί όπως ο Γκότλομπ Φρέγκε εστίασαν στην μαθηματική προσέγγιση της Λογικής, η οποία σήμερα χωρίζεται σε δύο ευρείς κλάδους: τη Μαθηματική Λογική και τη λεγόμενη Φιλοσοφική Λογική.
Φιλοσοφία της Γλώσσας είναι αυτή που ερευνά θέματα της φύσης, καταγωγής και χρήσης της γλώσσας
Φιλοσοφία της Θρησκείας είναι ο κλάδος της Φιλοσοφίας που ασχολείται με τη μελέτη προβλημάτων της θρησκείας.

Όλοι οι παραπάνω κλάδοι διαιρούνται σε αρκετές υποενότητες, καλύπτοντας έτσι μια τεράστια θεματική που απλώνεται σε όλο το εύρος του σύγχρονου επιστημονικού κόσμου, είτε πρόκειται για Θετικές, είτε για Θεωρητικές, είτε για Τεχνολογικές επιστήμες.

Φιλόσοφοι

Δυτική Φιλοσοφία

Αρχαίοι Έλληνες

Αρχαίοι Ρωμαίοι

Φιλόσοφοι στο Μεσαίωνα

Φιλόσοφοι του Διαφωτισμού

Φιλόσοφοι του 19ου αιώνα

Φιλόσοφοι του 20ού αιώνα

Δυτικά φιλοσοφικά ρεύματα

Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012

Κάτω Παναγιά (Κυλλήνης)

Δημήτρης ΜαναράκηςΕΝΩΣΗ ΠΑΛΑΙΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ Ν.ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ-Ν.ΧΑΛΚΗΔΟΝΑΣ

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΟΣΤΑΛΓΟΥΣ ΤΩΝ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΩΝ ΠΑΤΡΙΔΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΗΡΩΙΚΟΥΣ ΠΡΟΣΚΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ, ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ!!! ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΠΑΝΑΓΙΑΣ Ν. ΗΛΕΙΑΣ , ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΩΝ ΠΑΤΡΙΔΩΝ!!

καταγράφηκαν μαρτυρίες και για την τύχη των προσκόπων του κοντινού χωριού Κάτω Παναγιά (σημερινό Γενήκιοϊ) όπου τον Αύγουστο του '22 μεταξύ άλλων 800 συγχωριανών τους βρήκαν τον θάνατο οι 14χρονοι πρόσκοποι Κώστας Θεοφανίδης (γιος του δασκάλου της τάξης Ιωάννη Θεοφανίδη) κι οι συμμαθητές του Κυριάκος Μίχαλος, Αθανάσιος Καμπάνης και Δημήτριος Οικονομίδης, που επίσης αρνήθηκαν να τουρκέψουν.

ΟΙ ΠΡΟΣΚΟΠΟΙ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Απόσπασμα από τον κήπο του Προφήτη..

Ακόμα και αν γράφτηκε 90 χρόνια πριν είναι τόσο επίκαιρο!

Να λυπάστε το έθνος που φορά ένα ρούχο που δεν το έχει υφάνει, που τρώει ψωμί που δεν το έχει θερίσει και πίνει κρασί που δεν έχει τρέξει από το πατητήρι του.

Να λυπάστε το έθνος που ονομάζει το βίαιο άνθρωπο ήρωα, και βλέπει το λαμπροφορεμένο κατακτητή γενναιόδωρο.

Να λυπάστε το έθνος που περιφρονεί το πάθος στ’ όνειρό του, κι ωστόσο γίνεται σκλάβος του στον ξύπνιο του.

Να λυπάστε το έθνος που δεν υψώνει τη φωνή του παρά μόνο σα βρίσκεται σε κηδεία. δεν περηφανεύεται παρά μονάχα σα βρίσκεται μέσα στ’ αρχαία μνημεία του, και δεν ξεσηκώνεται παρά μονάχα όταν ο λαιμός του βρίσκεται ανάμεσα στο σπαθί και στην πέτρα.

Να λυπάστε το έθνος που ο κυβερνήτης του είναι αλεπού, ο φιλόσοφός του ταχυδακτυλουργός, και η τέχνη του, τέχνη μπαλώματος και μιμικής.

Να λυπάστε το έθνος που υποδέχεται τον καινούργιο κυβερνήτη του με σαλπίσματα και τον αποχαιρετά με γιουχαΐσματα, για να καλωσορίσει και πάλι κάποιον άλλο με σαλπίσματα.

Να λυπάστε το έθνος που οι σοφοί του είναι βουβοί από τα χρόνια και που οι δυνατοί του άντρες ακόμα στην κούνια.

Να λυπάστε το έθνος που είναι χωρισμένο σε κομμάτια, και που κάθε κομμάτι θεωρείτον εαυτό του ένα έθνος…

Xαλίλ Γκιμπράν (1883-1931)

“O Κήπος του Προφήτη”

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗΣ

Η 31η Οκτωβρίου αποτελεί ημέρα ορόσημο για τα σύγχρονα νοικοκυριά και τα άτομα, καθώς είναι η Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης. Η λέξη αποταμίευση είχε πρωτεύοντα ρόλο στους σημερινούς υπερήλικες, καθώς αποτελούσε τη μοναδική πηγή δημιουργίας μιας καλύτερης μελλοντικής ζωής. Η θέσπιση της εορτής προήλθε από την ίδρυση του Διεθνούς Ινστιτούτου Ταχυδρομικών Ταμιευτηρίων στο Μιλάνο στις 31 Οκτωβρίου 1924.

Οι υποστηρικτές της κλασσικής οικονομικής σκέψης συσχέτιζαν την αποταμίευση ως θετική συνάρτηση του επιτοκίου. Ο Τζων Μεύναρντ Κέυνς, θεμελιωτής του κρατικού παρεμβατισμού στην οικονομική πολιτική, υποστήριζε ότι οι αποταμιεύσεις δεν επηρεάζονται σημαντικά από τις μεταβολές των επιτοκίων, αλλά από την προδιάθεση (οριακή και μέση ροπή προς κατανάλωση) για κατανάλωσ

η, η οποία καθορίζεται από τις αυξητικές, ή μη, μεταβολές του διαθεσίμου εισοδήματος.

Η σημερινή κατάσταση των οικονομούντων ατόμων στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον υπό τον κλοιό των αναπτυγμένων χωρών έχει μεταβληθεί άρδην. Η εισαγωγή του πλαστικού χρήματος και η καταναλωτική μανία των πολιτών των δυτικών οικονομιών έχει αποκλείσει ουσιαστικά την έννοια της αποταμίευσης από τον μηνιαίο προϋπολογισμό των νοικοκυριών.

Η οικονομική μεγέθυνση των οικονομιών της δύσης τροφοδοτείται κυρίως από την αύξηση της ζήτησης με κορυφαίο παράδειγμα τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Η δημιουργία νέου χρήματος και η αύξηση της πιστωτικής επέκτασης αποτελούν τις πηγές των επενδύσεων και της κατανάλωσης, με κύριο εκφραστή του παραπάνω μηχανισμού το τραπεζικό σύστημα. Η ραγδαία αύξηση των οικονομικών αναγκών και ο πολλαπλασιασμός των οικονομικών απαιτήσεων έχουν οδηγήσει τις αποταμιεύσεις σε δεύτερη μοίρα.

Ο μοναδικός παγκόσμιος εκπρόσωπος για την αποταμίευση και τη λιανική τραπεζική είναι το Παγκόσμιο Ινστιτούτο Αποταμιεύσεων. (World Savings Bank Institute). Ιδρυόμενο το 1924, εκπροσωπεί περισσότερους από 2.000 χρηματοοικονομικούς διαμεσολαβητές από 89 χώρες. Η αξία του ενεργητικού του συνόλου των μελών του Ινστιτούτου ξεπέρασε τα 7,5 τρισεκατομμύρια ευρώ στις αρχές του 2005. Εκπρόσωπος στην Ελλάδα είναι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Στοιχεία των αρχών του 2005 αναφέρουν πως η συμβολή του ελληνικού ιδρύματος στο σύνολο του ενεργητικού του Ινστιτούτου, ανέρχεται στο 9% (10,586 δισ ευρώ). Επίσης, το σύνολο των μη τραπεζικών δανείων που έχει χορηγήσει το Ταμιευτήριο αγγίζει τα 2,108 δισ ευρώ, ποσοστό 1,8% του συνόλου των χορηγήσεων παγκοσμίως.

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ
ΝΟΜΟΥ ΗΛΕΙΑΣ

Katherini.gr

11 χρόνια από το θάνατο του Γιώργου Δημητρακόπουλου Ενας συνειδητός και συνεπής Πρόσκοπος

Σχόλιο μας...
Ίσως να μην είναι πολύ γνωστό ότι υπήρξε επί σειρά ετών μέλος-στέλεχος, του τοπικού Προσκοπισμού, με μεγάλη δράση και διακρίσεις..
Συχνά εξομολογείτο την τεράστια επιρροή που άσκησε στο χαρακτήρα του και την ηθική θωράκιση από τις Αρχές και τις Αξίες που απέκτησε.

Πάντα θερμός , έμπρακτα υποστηρικτής της Προσκοπικής Κίνησης, με αποκορύφωμα την συγκινητική τελετή απονομής ηθικών διακρίσεων στους Προσκόπους και τη συγκλονιστική του ομιλία ,στην εκδήλωση που διοργάνωσε ,αμέσως μετά τους καταστροφικούς σεισμούς του '93 στο Δημαρχείο Πύργου, για την ουσιαστική συμβολή τους .......
Αναδημοσιεύουμε το παρακάτω άρθρο στη μνήμη Του...

Το παρακάτω κείμενο επιμελήθηκε ο πρώην πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Πύργου Νίκος Δουφεξής και είναι βασισμένο από την ομιλία του Φώτη Δημητρακόπουλου, αδελφού του αείμνηστου δημάρχου Πύργου, σε τιμητική εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε τον Μαίο του 2006 από τον Δήμο Πύργου για να τιμηθεί η μνήμη του Γιώργου Δημητρακόπουλου.

Είναι μεγάλο τόλμημα να θέλεις να μιλήσεις για μεγάλα γεγονότα και για σημαντικά πρόσωπα που διαδραμάτισαν ρόλους ιδρυτικούς ή μεταρρυθμιστικούς που σημάδεψαν τον τόπο τους και την εποχή τους. Γιατί συμπορεύεσαι με το βασανιστικό ερώτημα αν έχεις την ικανότητα να περιγράψεις με ευκρίνεια και πιστότητα την αληθινή εικόνα τους.

Ο αδέκαστος κριτής, η κοινωνία που δέχτηκε τις επιρροές των προσώπων και τις επιδράσεις των γεγονότων, βρίσκεται διαρκώς ενώπιόν σου, σε επιφυλακή, φύλακας της αλήθειας.

Ο Γιώργος Δημητρακόπουλος είναι μια τέτοια περίπτωση: Άνθρωπος που πρωταγωνίστησε σε ιστορικές στιγμές του τόπου του και διαδραμάτισε ρόλο δημιουργού και χτίστη, ρόλο που σημάδεψε την εποχή του και χάραξε κατεύθυνση, ρόλο ο οποίος προσδιόρισε την περαιτέρω πορεία της πόλης μας.

Ανήκει σε εκείνη τη γενιά του 1930-1940, που βίωσε τη δραματική πορεία της πόλης του Πύργου μέσα από τη βιομηχανική άνθηση και το μεγαλοαστικό πλούτο, την κατοχή και τις φρικτές ντόπιες εικόνες του Εμφυλίου, την μεταπολεμική μιζέρια και την αποβιομηχάνιση, μια διαδρομή κατάρρευσης, που υποβίβασε αυτή την κάποτε Ηγέτιδα Πόλη στο επίπεδο απλής, επαρχιακής μικρόπολης.

Γεννημένος το 1936, στη γειτονιά ανάμεσα στο θέατρο ΑΠΟΛΛΩΝ και στο γυμνάσιο αρρένων, που αντιπροσώπευε τα χρόνια εκείνα μέχρι το 1950-55 την εικόνα της πόλης ολόκληρης, έζησε με κείνη τη γενιά, προσπάθησε σαν ένας απ? αυτήν, την πίστεψε και βίωσε τη δικαίωσή της.

Είναι αυτή η γενιά των νέων μαθητών του 1940-50, των τρομαγμένων και ιδεολογικά μπερδεμένων παιδιών της Κατοχής και του Εμφυλίου, αυτής της γενιάς, που σε πεισμα της ανέχειας και των μύριων αντιξοοτήτων, πρόκοψε, άνθισε και πλημμύρισε την Ελλάδα ολόκληρη, με σπουδαίους επιστήμονες, ανώτατους δικαστικούς και Υπαλλήλους, ιεράρχες, στρατηγούς, πολιτικούς, επιχειρηματίες και ανθρώπους της διανόησης, δημιουργώντας για τους νεώτερους και νεότατους του Πύργου μια παράδοση μοναδικής λάμψης. Και εκείνος τους καμάρωνε!

Αυτή ακριβώς τη γενιά ξεσήκωσε και εκπροσώπησε το 1975, όταν διέγραψε μια εκπληκτική εκλογική πορεία και αυτή ακριβώς τον στήριξε και μοιράστηκε τις ευθύνες μαζί του στην οχταετία της Δημαρχίας του.

Τα 1953 τέλειωσε το γυμνάσιο και από το 1954 φοιτά με εξαιρετική επιτυχία στη γεωπονική και δασολογική σχολή του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου μετά τις σπουδές του παραμένει ως έφεδρος ανθυπολοχαγός του πυροβολικού.

Ακολουθεί η προσωρινή του απασχόληση στον Έβρο, ο πρώτος διορισμός του στην Ολυμπία, η φοίτησή του στο Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο και η οριστική επιστροφή του στον Πύργο με την ειδικότητα του φυτοπαθολόγου με αρμοδιότητα και ευθύνη για ολόκληρο το νομό Ηλείας.

Το 1968 με υποτροφία του Ο.Ο.Σ.Α. στο Παρίσι, πραγματοποιεί εξαιρετικές μεταπτυχιακές σπουδές στο Ινστιτούτο Φυτοπαθολογίας των Βερσαλλιών.

Είναι η εποχή που συναντά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, από την προσωπικότητα του οποίου έχει βαθειά επηρεαστεί κατά τη φοιτητική του θητεία στη Θεσσαλονίκη.

Είναι η στιγμή που συνειδητοποιεί ότι αυτόν τον αρχηγό θα ακολουθεί σε όλη του τη ζωή.

Ακολουθεί ο γάμος με την εκλεκτή του Λιλίκα Βγενοπούλου με την οποία απόκτησε τον Πάνο και το Λάμπη. Τον οφθαλμίατρο και τον τεχνολόγο τεχν.έργων.

Το 1970 αποχωρεί από το Δημόσιο και ασχολείται πλέον με το εμπόριο φυτοφαρμάκων και την άσκηση της γεωπονικής του επιστήμης.

Το 1974, στη μεταπολίτευση, αρχίζει η μακρά διαδρομή του στα δημοτικά πράγματα.

Του ανατέθηκε τότε από την κυβέρνηση εθνικής ενότητας, το καθήκον του Δημάρχου Πύργου όπου παρέμεινε μέχρι την επάνοδό στους Δήμους των πρό της δικτατορίας αιρετών δημοτικών συμβουλίων.

Έκτοτε είναι διαρκώς παρών στα δημοτικά πράγματα είτε ως επικεφαλής δημοτικής παράταξης στις δημοτικές εκλογές του 1978 είτε ως συνεργάτης του αείμνηστου δημάρχου Μιχάλη Ξυστρή, διατελέσας και πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου την τετραετία 1987-1990.

Για δύο συνεχόμενες τετραετίες 1991-1998 ως δήμαρχος Πύργου πλέον, είναι ο πρωταγωνιστής στα τοπικά γεγονότα και σφραγίζει με την προσωπικότητά του και το ήθος του τις εξελίξεις, εγγράφοντας υποθήκες προόδου για το μέλλον της πόλης του.

Στην πολυτάραχη αυτή περίοδο της Δημαρχίας του, που σημαδεύτηκε από τους καταστρεπτικούς σεισμούς του 1993, συνέδεσε το όνομά του με τη μοίρα του τόπου μας και έβαλε στέρεες και ισχυρές βάσεις για την τοπική πρόοδο.

Κάτω από δραματικές συνθήκες ,πραγματοποίησε και άφησε στην πόλη του ένα τεράστιο έργο σπουδαίας υποδομής, απαραίτητης για την επιβίωση και την εξέλιξή της.

Κατά την τραγική εκείνη περίοδο των σεισμών του 1993, από λανθασμένες εκτιμήσεις των κρατικών υπηρεσιών, έγινε προσπάθεια υποβάθμισης του μεγέθους και της σημασίας των καταστροφών, γεγονός που σημάδεψε βαθειά το Δήμαρχο και τον Άνθρωπο Γιώργο Δημητρακόπουλο!

Το δράμα χιλιάδων τρομαγμένων ανθρώπων στις σκηνές και τα αμέτρητα ερείπια των σπιτιών ανέτρεψαν σε λίγα λεπτά τα όνειρά του για τον Πύργο. Έβλεπε άμεσο και υπαρκτό τον κίνδυνο εγκατάλειψης της πόλης.

Στην προσπάθειά του να διασώσει και να ποστατέψει ό,τι μπορούσε περισσότερο, εξάντλησε τα πάντα. Τά επιχειρήματα, τους ανθρώπους, τίς αντοχές του, την υγεία του.

Με πίστη, με πείσμα, με ακατανίκητη ορμή, ξεκίνησε ένα τιτάνιο αγώνα για να ανατρέψει το κλίμα και να πείσει τη δύσπιστη κεντρική εξουσία περί του μεγέθους της καταστροφής που έχει πλήξει τον τόπο. Επιστράτευσε τους πάντες που θα μπορούσαν να βοηθήσουν.

Το δημοτικό συμβούλιο ευρισκόμενο σε διαρκή συνεδρίαση πάνω από ένα μήνα, σύσσωμο συντάχθηκε με τις προσπάθειες και τις ενέργειές του και το αποτέλεσμα τον δικαίωσε. Κατάφερε να φέρει στον Πύργο την κυβέρνηση με επικεφαλής τον πρωθυπουργό(!) Κων. Μητσοτάκη που έρχεται, βλέπει, κατανοεί και συγκινείται. Και εκεί, τότε, στον δακρυσμένο Δήμαρχο δίνει ο Πρωθυπουργός το λόγο της τιμής του για το νέο Νοσοκομείο του Πύργου και για την εφαρμογή του «πακέτου Καλαμάτας».

Ετσι διαμορφώθηκε το «πακέτο Πύργου» που αποτέλεσε δέσμη λυσιτελών μέτρων που ανακούφισαν τους ταλαιπωρημένους συμπολίτες και ενίσχυσαν την τοπική αγορά, που ψυχομαχούσε.

Με αίσθημα σεβασμού και ευγνωμοσύνης, οι πολίτες του Πύργου πρέπει να αναφερόμαστε στην υπόθεση του Νομαρχιακού Νοσοκομείου Πύργου, που το χρωστάμε στον Γιώργο Δημητρακόπουλο.

Οι πολίτες εκείνης της εποχής ασφαλώς θυμούνται και οι νεώτεροι πρέπει να γνωρίζουν, ότι το φάσμα της καθολικής απαξίωσης της πόλης επλανάτο παντού.

Ο αρνητικός ανταγωνισμός των πολιτικών και η παθητική στάση της κουρασμένης τοπικής κοινωνίας οδηγούσαν τον τόπο στην τέλεια υποβάθμιση.

Εκεί αναδείχτηκε η ψυχική του δύναμη και το βάθος της αγάπης του για τον Πύργο.

Με την επιμονή του στην προσπάθεια που κυριολεκτικά ξεπέρασε τα ανθρώπινα όρια, τη σοβαρότητα και την συστηματική των επιχειρημάτων του, αντιμετώπισε και απομόνωσε όλους όσους αμφισβητούσαν το δικαίωμα του Πύργου να έχει αυτό το μεγάλο το σύγχρονο νοσοκομείο μέσα στα όριά του.

Η τελική δικαίωση, η δική του και της πόλης, ήρθε μετά και μέσα από μια μακρά, επώδυνη διαδρομή και σκληρές δοκιμασίες που μόνο το πάθος του Γιώργου Δημητρακόπουλου θα μπορούσε να αντέξει.

Το μεγάλο σύγχρονο Νοσοκομείο Πύργου θα στηρίζει στο διηνεκές το κύρος, την οικονομία και την κοινωνία αυτής της πόλης.

Ο Δήμαρχος Γιώργος Δημητρακόπουλος ,ο Γιώργης μας ,υπήρξε πάντα ένας καθαρόαιμος Πυργιώτης.

Ένας αθεράπευτα ρομαντικός πυργολάτρης. Χωρίς προσμείξεις και αλληθωρισμούς σκοπιμότητας.

Ούτε τα αξιώματα, μα ούτε και οι δοκιμασίες της εξουσίας και των ευθυνών άλλαξαν την προσωπικότητα και τον χαρακτήρα του.

Έζησε με τους ανθρώπους γύρω του, χωρίς μίζερες αναστολές και υστεροβουλίες. Ήθελε να προσφέρει και να δημιουργεί για τους άλλους, για όλους, για τον Πύργο.

Επικοινωνούσε ανθρώπινα, εμπιστευόταν την ευαισθησία, την κατανόηση των ανθρώπων γύρω του.

Στήριξε πολλά σε αυτή του την πεποίθηση. Μπορεί να μην δικαιώθηκε πάντα. Όμως δεν άλλαξε.

Αυτός ήταν. Βαθύτατα ταπεινός και έντιμος, αναγνώριζε και τιμούσε τους άλλους, τη γνώση, τις επιτυχίες, την ανωτερότητα, τα αξιώματα

Περήφανος για την κομματική του τοποθέτηση, που δεν έκρυψε ποτέ και από κανέναν, δεν έπαιξε κομματικά παιγνίδια, συνεργάστηκε με όλες τις κυβερνήσεις, όλους τους βουλευτές, όλους όσους είχαν θέσεις ευθύνης, με ειλικρίνεια και καθαρότητα, έχοντας την εμπιστοσύνη και την εκτίμησή τους. Γιαυτό και πέτυχε πολλά.

Το συμφέρον της πόλης ήταν πάντα ο μόνος στόχος, αλλά και το μεγάλο του όπλο. Γιαυτό δεν άφηνε σε κανέναν περιθώρια για παρερμηνείες.

Έφυγε από τη ζωή ένα απόγευμα της Κυριακής 27 Οκτωβρίου του 2002. Όταν είχε πια αρχίσει να συνειδητοποιεί πως με το οχτώ χρόνια της Δημαρχίας του, είχε διαγράψει έναν πλήρη κύκλο δημόσιας προσφοράς, που έπρεπε να καταγραφεί, να κριθεί και να συγκριθεί.

Αυτή τη νομοτελειακή λειτουργία δεν την φοβήθηκε ποτέ. Την περίμενε και την ευχόταν. Μέσα του αισθανόταν δικαιωμένος και περήφανος.

Είχε τώρα περισσότερο χρόνο για την οικογένειά του, ξαναβρήκε τους φίλους τα αδέλφια, τη μητέρα του, για να κάνει αυτή τη φορά, όνειρα ζωής μαζί τους. Άπλωσε τη ζωή του σε όσα η βαρειά ενασχόληση με τα κοινά του είχε στερήσει.

«Του είχαμε ζητήσει να ξαναπαίξει φυσαρμόνικα» λέει ο αδερφός του ο Φώτης. «Μας το υποσχέθηκε?.
?..δεν πρόλαβε.»

Ηταν φίλος μου Ο Γιώργης!

Από τότε που τρέχαμε στις αθάνατες αλάνες γύρω από το γυμνάσιο αρρένων.

Από τότε που ο πετροπόλεμος ήταν το σκληρό και ενθουσιώδες παιγνίδι μας, θλιβερό κατάλοιπο της κατοχής που τυράννησε τα παιδικά μας χρόνια και της περιόδου του εμφύλιου που-δυστυχώς- δηλητηριάζει μέχρι και σήμερα τη ζωή μας.

Ανηφόριζε από το σπίτι του στην πλατεία με το σακάκι διπλωμένο και ανάρριχτο στον ώμο, με το κοντομάνικο πουκάμισο και τη γραβάτα μισοσφιγμένη, με ένα πλατύ χαμόγελο ευτυχίας, σκορπίζοντας στο διάβα του αισιοδοξία και καλωσύνη.

Χαιρέταγε εγκάρδια τους συμπολίτες του στα καφενεία της πλατείας, σκόρπιζε πειράγματα, έλεγε ανέκδοτα, άκουγε με συγκατάβαση και προσοχή την κάθε άποψη των συμπολιτών του. Έπινε την γκαζόζα του και ανάσαινα την πόλη του γεμάτος ευτυχία.

Αυτόν τον άνθρωπο, που κέρδισε τους κρίσιμους μεγάλους αγώνες, τον νίκησε καταμεσήμερο το άγος της ασφάλτου.

Για τον Πύργο, που τον τίμησε, στήνοντας την προτομή του απέναντι από το νέο δημαρχείο και για τους συμπολίτες του, θα αποτελεί πάντα σημείο αναφοράς.

Τον θυμόμαστε πάντα.

_______________________________
Η επιμέλεια του κειμένου βασίστηκε στην ομιλία του Φώτη Δημητρακόπουλου, αδελφού του αείμνηστου Δημάρχου, που έγινε το Μάϊο του 2006 στην εκδήλωση που οργάνωσε ο Δήμος Πύργου για να τιμήσει τη μνήμη του καθώς και σε δική μου ομιλία κατά την ίδια εκδήλωση.