Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών και της Παράνομης Διακίνησής τους.. 26η Ιουνίου

Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών και της Παράνομης Διακίνησής τους

Η 26η Ιουνίου καθιερώθηκε ως «Παγκόσμια Ημέρα κατά των Ναρκωτικών και της Παράνομης Διακίνησής τους» στις 7 Δεκεμβρίου 1987 από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει την παγκόσμια κοινή γνώμη για τις επιπτώσεις από τη χρήση των ναρκωτικών και της παράνομης διακίνησής τους, αλλά και για να τιμήσει τον κινέζο μανδαρίνο Λιν Τσε Χσου (1785-1850), που απαγόρευσε το εμπόριο οπίου στην Καντώνα, με αποτέλεσμα να προκληθεί ο Πρώτος Πόλεμος του Οπίου το 1839.
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, τους τελευταίους 12 μήνες 210 εκατομμύρια άνθρωποι, ηλικίας 15 - 64 ετών ή το 5% του παγκόσμιου πληθυσμού, έκανε χρήση παράνομων ναρκωτικών ουσιών, τουλάχιστον μία φορά. Οι θάνατοι από τα ναρκωτικά ξεπέρασαν τις 200.000. Το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών στο ίδιο διάστημα ξεπέρασε τα 320 δισεκατομμύρια δολάρια.
Στην Ελλάδα, από το 1995 έως το πρώτο τρίμηνο του 2011 έχασαν τη ζωή τους από ναρκωτικά 6.467 άνθρωποι. Χειρότερη χρονιά όλων ήταν το 2003, όταν 991 άνθρωποι προστέθηκαν στον μαυροπίνακα του λευκού θανάτου.
Σύμφωνα με στοιχεία του ΕKΤΕΠΝ, περίπου 13.000 άτομα κατηγορήθηκαν το 2010 για παραβάσεις του νόμου «περί ναρκωτικών». Ο αριθμός αυτός υπερδιπλασιάστηκε τα τελευταία 15 χρόνια, με διάφορες αυξομειώσεις ενδιάμεσα. Από το σύνολο αυτό, ποσοστό περίπου 11% καταδικάζεται, και από αυτούς το 64% για χρήση, κατοχή και καλλιέργεια μικροποσότητας προς ιδίαν χρήση. Αυτοί που καταλήγουν στη φυλακή αποτελούσαν το 2010 το 36% του συνόλου των φυλακισμένων, ποσοστό που εμφανίζει μείωση για δύο συνεχείς χρονιές.
Το προφίλ του χρήστη δεν είχε σημαντική διαφορά το 2011, σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Η πλειονότητα των χρηστών που προσέγγισαν, πέρυσι, τα Συμβουλευτικά Κέντρα του ΚΕΘΕΑ είναι άνδρες ελληνικής υπηκοότητας, με μέση ηλικία τα 29,5 χρόνια. Το μεγαλύτερο ποσοστό προσήλθε στις μονάδες με δική του πρωτοβουλία. Περισσότεροι από έξι στους δέκα είναι άνεργοι. Οι μισοί είναι απόφοιτοι λυκείου, ενώ ένας στους πέντε δεν είχε ολοκληρώσει την υποχρεωτική εκπαίδευση.
Κύρια ουσία κατάχρησης παραμένει η ηρωίνη και τα οπιοειδή, παρατηρείται ωστόσο σταδιακή μείωση της χρήσης τους τα τελευταία χρόνια. Η ηπατίτιδα C αποτελεί την επικρατέστερη μολυσματική ασθένεια, με έναν στους τέσσερις χρήστες να γνωρίζει ότι πάσχει, ενώ ένα περίπου αντίστοιχο ποσοστό δεν έχει εξεταστεί ποτέ για τις ηπατίτιδες (B και C) ή τον HIV.
Χαρακτηριστική είναι η αύξηση του ποσοστού των μαθητών που έχει κάνει χρήση κάποιας εξαρτησιογόνας ουσίας, κυρίως κάνναβης, σε 15,2% από 12% που ήταν το προηγούμενο έτος, με παράλληλη μείωση της ηλικίας έναρξης της χρήσης. Το ποσοστό αυτό έχει τριπλασιαστεί τα τελευταία 20 χρόνια στη χώρα μας και η αύξηση αυτή συμβαδίζει με το αυξητικό ποσοστό των νέων που θεωρούν ακίνδυνη τη χρήση της κάνναβης.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/44#ixzz35jwTCKiP

Τετάρτη 25 Ιουνίου 2014

Λιμνοθάλασσα Κοτύχι και δάσος Στροφυλιάς

Υδροβιότοποι είναι περιοχές που συνδυάζουν το υδάτινο με το χερσαίο περιβάλλον δίνοντας τη δυνατότητα συνύπαρξης σε πολλούς διαφορετικούς οργανισμούς. Σαν υδροβιότοποι αναφέρονται, σύμφωνα με τη σύμβαση Ramsar, «εκτάσεις που καλύπτονται φυσικά ή τεχνητά, μόνιμα ή εποχιακά από στάσιμα ή ρέοντα γλυκά, υφάλμυρα ή αλμυρά νερά, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και οι εκτάσεις που καλύπτονται από θαλάσσιο νερό, του οποίου το βάθος δεν υπερβαίνει τα 6 μέτρα κατά την άμπωτη». Η οικολογική σημασία των υδροβιοτόπων αναγνωρίστηκε παγκόσμια με τη σύμβαση που υπογράφτηκε το 1971, στο Ramsar του Ιράν, και από την Ελλάδα. Με αυτή καθορίστηκαν οι υγρότοποι διεθνούς σημασίας και το πλαίσιο προστασίας τους. Ένα από τα στοιχεία που κάνουν εξαιρετική τη σημασία των υδροβιοτόπων της χώρας μας είναι το ότι αποτελούν σταθμούς στο ταξίδι των αποδημητικών πουλιών ή τόπους όπου ξεχειμάζουν. Τα μέρη αυτά εμπλουτίζονται με υλικά που μεταφέρουν τα ποτάμια και οι παλίρροιες της θάλασσας και ευνοούν την ανάπτυξη πλούσιας βλάστησης που δίνει τη δυνατότητα επιβίωσης σε πλήθος οργανισμών. Επιπρόσθετα, οι υγρότοποι ρυθμίζουν την υδρομηχανική ισορροπία και το κλίμα της περιοχής (μετριάζοντας τον καύσωνα και το υπερβολικό ψύχος). Από τη σύμβαση Ramsar προστατεύονται 11 υγρότοποι στη χώρα μας.

Λιμνοθάλασσα Κοτύχι και δάσος Στροφυλιάς
Ο υδροβιότοπος αυτός βρίσκεται στο νομό Ηλείας, ΒΑ της κωμόπολης των Λεχαινών κι επικοινωνεί με το Ιόνιο πέλαγος διαμέσου μικρού σχετικά ανοίγματος, πλάτους περίπου 8 μέτρων. Εξαιτίας της επικοινωνίας με τη θάλασσα το νερό είναι υφάλμυρο. Το μεγαλύτερο βάθος της λιμνοθάλασσας είναι περίπου 40 εκατοστά και το μικρότερο 30 εκατοστά. Το Κοτύχι υδροδοτείται κυρίως από ρέματα που χύνονται στη νότια και ανατολική πλευρά της λιμνοθάλασσας. Στην υδροδότηση της λιμνοθάλασσας συμβάλλουν επίσης και οι βροχοπτώσεις. Το παραθαλάσσιο δάσος της Στροφυλιάς βρίσκεται βόρεια της λιμνοθάλασσας και σε απόσταση 1.000 περίπου μέτρων από τον πυρήνα της. Η λίμνη μαζί με τις λιμνοθάλασσες του Προκόπου, τη λίμνη-έλος Λάμια και του Πάπα (Καλόγριας) προστατεύεται από τη σύμβαση Ramsar. Στη λιμνοθάλασσα Κοτύχι βρίσκουν καταφύγιο και τροφή πολλές αγριόπαπιες αλλά και παρυδάτια πουλιά όπως βουτηχτάρια, νανογλάρονα, τσικνιάδες, φαλαρίδες, αλκυόνες. Η ιχθυοπανίδα της λιμνοθάλασσας αποτελείται από λαβράκια (Dicentrarchus labrax), κέφαλους (Mugil cephalus), τσιπούρες (Sparus auratus) και χέλια (Anguilla anguilla).

Το Κοτύχι είναι σημαντικός τόπος ξεκούρασης για πολλά αποδημητικά πουλιά, όπως Ερωδιοί, Χαλκόκοτες, Χελιδόνια, Τσαλαπετεινοί, Γεράκια, Τρυγόνια, Γλαρόνια κ.ά. H μακροχλωριδική σύνθεση της περιοχής περιλαμβάνει τα εξής αντιπροσωπευτικά είδη: αλμυρίκι, άγρια σπανάκια, ήμερος φλωμός, αλειχηνόχορτο, βούρλο, κρίνος της θάλασσας, άσπρος κρίνος, αγριοκάλαμος, καλαμίθι, μαχαιρίδα, ξιφάρα, λάχαρι, αλμυρίκι, κρίθμος, καλιά, θαλασσόχορτο και βρίγκα.

Δευτέρα 23 Ιουνίου 2014

Ολυμπιακή Ημέρα 23η Ιουνίου...

Η Ολυμπιακή Ημέρα

Το 1946 η Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, με τη συμπλήρωση 50 ετών από την αναβίωση των πρώτων Ολυμπιακών Αγώνων το 1896, άρχισε να εορτάζει την επέτειο της έναρξης των Αγώνων στις 6 Απριλίου, έχοντας μάλιστα κάνει πρόταση στη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, όπως η ημερομηνία αυτή αποτελέσει κοινό εορτασμό.
Η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή αποφάσισε, όμως, να ορίσει ως Ολυμπιακή Ημέρα την 23η Ιουνίου, ημέρα ίδρυσής της το 1894 και ανάθεσης των Ολυμπιακών Αγώνων στην Αθήνα.
Η ΕΟΕ και όλες οι Εθνικές Ολυμπιακές Επιτροπές ανά τον κόσμο, ακολουθώντας την απόφαση της ΔΟΕ, εορτάζουν την Ολυμπιακή Ημέρα στις 23 Ιουνίου κάθε χρόνο.

ΠΗΓΗ: http://www.sansimera.gr/worldays/43#ixzz35U3kJ1RQ

Παρασκευή 20 Ιουνίου 2014

Τα χαμένα αριστουργήματα του Φειδία -Επικούριος Απόλλωνας ........

art+ | Τα χαμένα αριστουργήματα του
Φειδία

Ο Φειδίας (περ. 490 π.Χ. - 430 π.Χ.) ήταν Έλληνας γλύπτης, ζωγράφος και αρχιτέκτονας, ο οποίος έζησε τον 5ο αιώνα π.Χ. και θεωρείται ευρέως ως ένας από τους σημαντικότερους γλύπτες της Κλασικής εποχής. Το Άγαλμα του Ολυμπίου Διός στην Ολυμπία, το οποίο φιλοτέχνησε ο Φειδίας, ήταν ένα από τα Επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Ο Φειδίας σχεδίασε επίσης τα αγάλματα της θεάς Αθηνάς που βρίσκονταν στην Ακρόπολη των Αθηνών, δηλαδή την Αθηνά Παρθένο, που βρισκόταν μέσα στον Παρθενώνα, και την Αθηνά Προμάχο, ένα κολοσσιαίο χάλκινο άγαλμα που βρισκόταν ανάμεσα στο Ερεχθείο και τα Προπύλαια.

Τα πρώτα έργα του Φειδία ήταν αφιερωμένα εις μνήμην της νίκης των Ελλήνων στον Μαραθώνα εναντίον των Περσών. Στους Δελφούς ο Φειδίας ανήγειρε ένα γλυπτικό σύμπλεγμα από ορείχαλκο, που περιελάμβανε τα αγάλματα του Απόλλωνα και της Αθηνάς, μερικών άλλων ηρώων μαχητών και του στρατηγού Μιλτιάδη. Αργότερα κατασκεύασε τη χάλκινη Αθηνά Προμάχο που ήταν ανάθημα της Αθήνας στην Ακρόπολη από τα λάφυρα της νίκης. Το άγαλμα είχε ύψος 8-9 μέτρα και όπως αναφέρει ο περιηγητής του 2ου αιώνα μ.Χ. Παυσανίας, η αιχμή του δόρατος και η κορυφή του λοφίου από το κράνος της ήταν ορατά από το Σούνιο. Ήταν στημένο μεταξύ Προπυλαίων και Ερεχθείου, όπου διατηρείται η θεμελίωση του βάθρου.

0_0_athina_promaxos

Ο Φειδίας φιλοτέχνησε το περίφημο χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς Παρθένου για το σηκό του Παρθενώνα (446-438 π.Χ.), που είχε κολοσσικό μέγεθος και αποτέλεσε καινοτομία στην τεχνική των λατρευτικών αγαλμάτων. Όμως το έργο θα πρέπει να καταστράφηκε από την πυρκαγιά που έπληξε το εσωτερικό του ναού τον 3ο αι. μ.Χ. Έχει απομείνει ένα μέρος της θεμελίωσης του βάθρου στο δάπεδο του Παρθενώνα. Η Αθηνά Παρθένος υπήρξε μία δημιουργία που συνδύαζε τα πολύτιμα υλικά με τα μυθολογικά θέματα και συμπύκνωνε το ιστορικό παρελθόν και τη δύναμη της Αθηναϊκής δημοκρατίας του 5ου π.Χ. αιώνα. Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος αναφέρει το ύψος του αγάλματος (11,544 μ.) και ο Παυσανίας αναλυτική περιγραφή. Μία ιδέα για τον τύπο του αγάλματος παρέχουν τα ρωμαϊκά αντίγραφα, όπως η Αθηνά Lenormant και η Αθηνά του Βαρβακείου (Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο). Η θεά ήταν όρθια σε βάθρο ύψους 1,20 μ., φορούσε αιγίδα και πλούσια κοσμημένο κράνος. Στο δεξί της χέρι κρατούσε χρυσή Νίκη, ενώ το αριστερό άγγιζε την ασπίδα, όπου φώλιαζε το ιερό φίδι, υπόσταση του μυθικού Εριχθόνιου. Στον ξύλινο πυρήνα του αγάλματος στερεώνονταν τα ενδύματα με μορφή σφυρήλατων ελασμάτων χρυσού, ενώ το πρόσωπο και τα γυμνά μέρη της μορφής ήταν από πλάκες ελεφαντόδοντου. Ο χρυσός ζύγιζε 44 τάλαντα (1.140 χλγρ).

0_0_athina_parthenos

Η τεράστια ποσότητα χρυσού έδωσε αφορμή στους εχθρούς του Φειδία να τον κατηγορήσουν για κατάχρηση. Ο Φειδίας απέδειξε την αθωότητά του, επειδή ο Περικλής τον είχε συμβουλέψει να κάνει το χρυσό ένδυμα της Αθηνάς συναρμολογούμενο. Έτσι μπόρεσε να το αποσυναρμολογήσει και να το ζυγίσει. Το βάρος του χρυσού βρέθηκε ακέραιο κι έτσι ο Φειδίας αθωώθηκε. Όμως κατόπιν κατηγορήθηκε για αλαζονεία επειδή στην εξωτερική όψη της ασπίδας της Αθηνάς, που έφερε ανάγλυφη Αμαζονομαχία, παρέστησε σε δύο Αθηναίους πολεμιστές το πορτρέτο του Περικλή και το δικό του. Ο Φειδίας συνελήφθη και καταδικάστηκε.

Ο Πλούταρχος αναφέρει ότι ο Φειδίας πέθανε στη φυλακή, ενώ σύμφωνα με το χρονικογράφο του 4ου αιώνα π.Χ. Φιλόχωρο, μετά την ολοκλήρωση της Παρθένου ο Φειδίας εγκατέλειψε για πάντα την Αθήνα για να αποφύγει την καταδίκη και πήγε στην Ολυμπία. Το εργαστήριό του βρισκόταν στην Άλτη. Εκεί, με τους τεχνίτες του εργαστηρίου του και συνεργάτη το γλύπτη Κολώτη, φιλοτέχνησε το κολοσσικό χρυσελεφάντινο λατρευτικό άγαλμα του Διός, ύψους 11 μ., το διασημότερο έργο του στην αρχαιότητα, ώστε περιελήφθη στα επτά θαύματα του κόσμου. Για το άγαλμα του Διός δεν σώζεται κανένα στοιχείο εκτός από μερικές μικρές παραστάσεις σε νομίσματα της Ηλείας, που δίνουν μία γενική μόνο ιδέα της στάσεως και του σχήματος της κεφαλής. Ο θεός ήταν καθισμένος σε θρόνο με σκήπτρο στο αριστερό του χέρι και Νίκη στο δεξί. Στα σανδάλια του αναγραφόταν η επιγραφή "Φειδίας Χαρμίδου υιός μ' εποίησε Αθηναίος". Τα γυμνά μέρη του σώματος ήταν από ελεφαντόδοντο ενώ τα ενδύματα ήταν από χρυσάφι. Ο θρόνος έφερε πλουσιώτατο γλυπτικό διάκοσμο καθώς ήταν από χρυσό, ελεφαντόδοντο, έβενο και πολύτιμους λίθους. Δυστυχώς όμως και εδώ τον Φειδία τον κυνήγησε η ίδια μοίρα, αφού ξανά κατηγορήθηκε για κατάχρηση και κλοπή χρυσού και φυλακίστηκε ως το θάνατό του. Το 408 μ.Χ. την εποχή του Θεοδοσίου ο ναός πυρπολήθηκε, και το άγαλμα καταστράφηκε ή κατατεμαχίστηκε και λεηλατήθηκε. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή ο Θεοδόσιος το 390 μ.Χ. το μετέφερε στην Κωνσταντινούπολη, όπου καταστράφηκε από φωτιά το 416 μ.Χ. Ο ναός λεηλατήθηκε από τους Γότθους, και τα υπολείμματά του γίνανε χριστιανικός ναός μέχρι που γκρεμίστηκε από έναν σεισμό. Αργότερα τα ερείπια σκεπάστηκαν από την κοίτη του ποταμού Αλφειού. Το 1875 μια γερμανική αποστολή έκανε αρχαιολογικές ανασκαφές και μέχρι το 1881 επανέφερε στο φως τα ερείπια, κάτω από τέσσερα μέτρα χώμα. Το 1958, στη χριστιανική βασιλική που κτίστηκε στη θέση του εργαστηρίου του Φειδία, οι ανασκαφές έφεραν στο φως εργαλεία, θραύσματα από ελεφαντόδοντο, πήλινα καλούπια και λοιπό εξοπλισμό χύτευσης, καθώς και αγγείο με χαραγμένο το όνομα του Φειδία.

0_0_olympios_dias_2

Ναός Επικούριου Απόλλωνα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες:

εμφάνιση τοποθεσίας σε διαδραστικό χάρτη

37°25′47″N 21°54′01

Ναός Επικούριου Απόλλωνα
Μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ








α) Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων της Π.Π.Κ. β) Επίσημη καταχώρηση από την ΟΥΝΕΣΚΟ

Ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα στις Βάσσες της Φιγαλείας είναι ένας από τους σπουδαιότερους και επιβλητικότερους της αρχαιότητας. Αφιερώθηκε από τους Φιγαλείς στον Απόλλωνα διότι τους βοήθησε να ξεπεράσουν μια επιδημία πανώλης. Ο ναός υψώνεται επιβλητικά στα 1.130 μέτρα, στο κέντρο της Πελοποννήσου, πάνω στα βουνά μεταξύ Ηλείας, Αρκαδίας και Μεσσηνίας και βρίσκεται 14 χλμ. νότια της Ανδρίτσαινας και 11 χλμ. βορειοανατολικά των Περιβολίων. Ο ναός ανεγέρθηκε το δεύτερο μισό του 5ου αιώνα π.Χ. (420-410 π.Χ;) και αποδίδεται στον Ικτίνο, τον αρχιτέκτονα του Παρθενώνα. Το μνημείο αυτό με την πανανθρώπινη σημασία και συνάμα ένα από τα καλύτερα σωζόμενα της κλασικής αρχαιότητας ήταν το πρώτο στην Ελλάδα που περιλήφθηκε στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της Ουνέσκο το 1986. Τμήμα της ζωφόρου του ναού αποσπάστηκε το 1814 και εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο.

Τοποθεσία - Μετάβαση

Ο κλασικός ναός είναι θεμελιωμένος πάνω στο φυσικό βράχο του όρους Κωτιλίου σε ειδικά διαμορφωμένο γήπεδο. Η τοποθεσία του ναού ονομαζόταν στην αρχαιότητα Βάσσες (μικρές κοιλάδες) και φιλοξενούσε από τον 7ο αιώνα π.Χ. ιερό του Απόλλωνος Βασσίτα που είχαν ιδρύσει οι γειτονικοί Φιγαλείς, οι οποίοι λάτρευαν τον θεό με την προσωνυμία Επικούριος δηλαδή βοηθός, συμπαραστάτης στον πόλεμο ή στην αρρώστια. Ο πρώτος ναός γνώρισε και μεταγενέστερες φάσεις, γύρω στο 600 και γύρω στο 500 π.Χ., από τις οποίες σώζονται πολυάριθμα αρχιτεκτονικά μέλη. Η μετάβαση στον Ναό του Επικούριου Απόλλωνα γίνεται από το παραλιακό χωριό Θολό, μέσω Νέας Φιγάλειας (Φιγαλείας) Ηλείας κατά μήκος του ποταμού Νέδα. Ο δρόμος είναι μεν ασφαλτοστρωμένος αλλά λίαν κοπιαστικός λόγω στενότητας και στροφών. Τονίζεται ότι πρόκειται για κοπιαστική μετάβαση και επιστροφή. Η πρόσβαση αυτή είναι δυτική. Από Ανατολικά η πρόσβαση γίνεται μέσω Τρίπολης και Μεγαλόπολης. Η οδική σήμανση είναι άριστη.

Αρχιτεκτονική και διάκοσμος

Ναῶν δ' ὅσοι πελοποννησίοις εἰσί, μετά γε τόν ἐν Τεγέᾳ προτιμῷτο οὗτος ἄν τοῦ λίθου τε ἐς κάλλος καί τῆς ἀρμονίας ἕνεκα.

Παυσανίας VIII, 41,8

Κάτοψη του ναού
1 = Οπισθόδομος, 2 = Άδυτον, 3 = Σηκός, 4 = Πρόναος

Ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας που τον επισκέφθηκε, θαμπώθηκε από την ομορφιά του και τον κατέταξε δεύτερο μετά της Τεγέας σε κάλλος και αρμονία. Ο ναός ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους κλασικούς ναούς της αρχαιότητας γιατί δεν εμφανίζει ανατολικομεσημβρινό προσανατολισμό αλλά είναι κατασκευασμένος με διεύθυνση από βορά προς νότο λόγω οικονομίας του χώρου ή για λατρευτικούς λόγους που συνδέονται με τις παραδόσεις των Αρκάδων μιας και άλλοι ναοί της περιοχής φέρουν ίδιο προσανατολισμό .

Θραύσμα μετόπης με απεικόνιση Αμαζόνας. Εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο

Θραύσμα ποδιού από κολοσσιαίο άγαλμα που βρέθηκε στις Βάσσες. Εκτίθεται στο Βρετανικό Μουσείο

Ο ναός συνδυάζει αρχαϊκά, κλασικά και παραδοσιακά αρκαδικά χαρακτηριστικά. Έτσι προσφέρει ένα ελκυστικό μείγμα του παλιού και του νέου, του αγροτικού και του εκλεπτυσμένου. Η επιμήκης περίπτερη δομή (39,87x16,13 μέτρα) είναι κατασκευασμένη κυρίως από γκρίζο ασβεστόλιθο τοπικής προέλευσης. Η εξωτερική κιονοστοιχία του εξάστηλου ναού ακολουθεί έναν εξαιρετικά αυστηρό δωρικό ρυθμό (οι μετόπες δεν είναι λαξευμένες). Όμως στο εσωτερικό, έξοχης ποιότητας γλυπτική συνταιριάζεται με έναν πιο περίτεχνο αρχιτεκτονικό ρυθμό. Το εμπρόσθιο τμήμα του πρόναου και του οπισθόδομου με δύο κίονες εν παραστάσει (in antis) αναδιατυπώνουν το δωρικό ρυθμό. Χαρακτηρίζεται λοιπόν ως ναός δωρικός, δίστυλος εν παραστάσει περίπτερος. Αντιθέτως στον σηκό μια σειρά εντοιχισμένων ιωνικών κιόνων στέκονται απέναντι σε χαμηλούς τοίχους στήριξης. Στο νότιο τμήμα όπου βρίσκεται το άδυτο, οι δύο τελευταίοι ιωνικοί κίονες του σηκού στέκονται στο μακρινό άκρο λοξών τοίχων, ενώ ανάμεσά τους βρίσκεται ένας κορινθιακός κίονας, μόνος στο κέντρο του ναού. Το κιονόκρανο του κίονα αυτού αποτελεί «το αρχαιότερο σωζόμενο δείγμα και θεωρείται πρότυπο για όλα τα "Κορινθιακά" μνημεία του ελληνικού, ρωμαϊκού και μεταγενέστερων πολιτισμών» . Η διακόσμηση είναι αξιοσημείωτη ειδικά λόγω των διαφορετικών υλικών που χρησιμοποιούνται: οι τοίχοι, οι βάσεις και οι κίονες είναι από ασβεστόλιθο, τα ιωνικά κιονόκρανα και το κορινθιακό κιονόκρανο είναι από μάρμαρο Δολιανών όπως και οι λαξευτές μετόπες της εξωτερικής ζωφόρου του κυρίως ναού, οι βάσεις της ιωνικής ζωφόρου στο εσωτερικό του τεμένους, τα ερείσματα και τα κεραμίδια της οροφής.

Ζωφόρος

Ο Ναός το 1821 (Dodwell Edward).

Στις αρχές του 19ου αιώνα η ζωφόρος ανασκάφηκε από τα ερείπια και δόθηκε προς πώληση. Τελικά αγοράστηκε από την βρετανική κυβέρνηση. Στην αρχαιοελληνική αρχιτεκτονική η ζωφόρος κοσμούσε το εξωτερικό του ναού αλλά στις Βάσσες η ζωφόρος περιέτρεχε το εσωτερικό του σηκού. Η ζωφόρος αναπαριστά δύο θέματα: τη μάχη ανάμεσα στους Έλληνες, με αρχηγό τον Ηρακλή (διακρίνεται από τη λεοντή του) και τις Αμαζόνες και τη μάχη μεταξύ Λαπιθών και Κενταύρων. Το δεύτερο ήταν συχνό θέμα στην αρχαιοελληνική τέχνη και εμφανίζεται στις μετόπες του Παρθενώνα. Εδώ οι γυναίκες των Λαπιθών απεικονίζονται να κρατούν σφιχτά τα μικρά παιδιά τους καθώς προσπαθούν να αντισταθούν στους Κενταύρους.
Αν και η απόδοση αυτής της ζωφόρου είναι ανομοιογενής στην ποιότητα, δραματική ζωηρότητα και βίαιη κίνηση διέπουν το όλο σχέδιο. Τα υπερβολικά στροβιλιζόμενα ενδύματα των Λαπιθών γυναικών και των Αμαζόνων απηχούν και ενισχύουν την αίσθηση της κίνησης που χαρακτηρίζει τις ίδιες τις μορφές. Λόγω αυτών των χαρακτηριστικών ορισμένοι μελετητές παραλλήλισαν τη σύνθεση με στοιχεία του μπαρόκ . Τη ζωφόρο ίσως φιλοτέχνησε ο γλύπτης Παιώνιος, δημιουργός της περιφημης Νίκης που εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας

Ανασκαφές

Το εξωτερικό του ναού το 1985 πριν την τοποθέτηση του στεγάστρου

Ο ναός παρέμεινε σε χρήση κατά τα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια όπως φαίνεται από τις επιδιορθώσεις που δεχόταν η κεραμοσκεπή. Με την κατάρρευση της στέγης λόγω της φθοράς των ξύλινων δοκαριών της επήλθε η πρώτη σημαντική καταστροφή. Η ανθρώπινη επέμβαση ήταν ένας άλλος φθοροποιός παράγοντας. Το 1765 ο ναός ταυτίσθηκε επιτυχώς το 1765 από το Γάλλο αρχιτέκτονα J. Bocher. Το 1812 διενεργήθηκαν οι πρώτες συστηματικές ανασκαφές από τους: J. Foster, C. R. Cockerell, K. H. von Hallerstein, G. Gropius, J. Linckh, O. M. Stackerlberg, και P. O. Brondsted και έφεραν στο φως τις πλάκες της ζωφόρου και το κορινθιακό κιονόκρανο.
Τα ευρήματα μεταφέρθηκαν στη Ζάκυνθο, με τη συγκατάθεση του Βελή πασά, που είχε δωροδοκηθεί για το σκοπό αυτό. Το 1814 η ζωφόρος αγοράστηκε με εντολή του Αγγλου αντιβασιλιά πρίγκηπα Γεωργίου και το 1815 κατέληξε στο Βρετανικό Μουσείο. Ο Άγγλος διανοούμενος Christian Muller χαρακτήρισε την υφαρπαγή των μνημείων πράξη βανδαλισμού, αντίστοιχη με αυτή του λόρδου Έλγιν .
Το 1902 έγινε συστηματική ανασκαφή της περιοχής από την πρώτη Αρχαιολογική Εταιρία Αθηνών υπό τους αρχαιολόγους Κ. Κουρουνιώτη Κ. Ρωμαίο και Π. Καββαδία. Περαιτέρω ανασκαφές έλαβαν χώρα το 1959, 1970 και 1975-80 υπό την διεύθυνση του Ν. Γιαλούρη. Το 1975 δημιουργήθηκε η Επιτροπή Συντηρήσεως του Ναού του Επικουρίου Απόλλωνος με καθήκοντα τον προγραμματισμό και τη σύνταξη μελετών συντήρησης και αναστήλωσης. Το 1982 η Επιτροπή ανασυστάθηκε και το Υπουργείο Πολιτισμού ανέλαβε την αποκατάσταση του μνημείου. Το σαθρό έδαφος στο οποίο είναι χτισμένος, οι ψυχρές κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή και το ασβεστολιθικό υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένος, επέβαλαν τη μόνιμη κάλυψη του με στέγαστρο από το 1987. Σύμφωνα με τον προγραμματισμό του υπουργείου το στέγαστρο, το αντισεισμικό ικρίωμα και οι άλλες εγκαταστάσεις θα απομακρυνθούν μετά την ολοκλήρωση των απαραίτητων επεμβάσεων^.

Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

'Ταξιδεύοντας στην Ιστορία με τα Αρχεία'' εκδήλωση ΓΑΚ Ηλείας...με την στήριξη της Πολιτιστικής Λέσχης Τραπεζικών

''Ταξιδεύοντας στην Ιστορία με τα Αρχεία''
Σάββατο 14η Ιουνίου,ωρα 9μμ,
στο Πνευματικό Κέντρο του Λατσείου Δημοτικού Μεγάρου

Η ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ ΗΛΕΙΑΣ συμπαρίσταται,στηρίζει και ενισχύει όλες τις σημαντικές προσπάθειες...

===================================================================

Εξαιρετική εκδήλωση των ΓΑΚ – Αρχεία Ηλείας στο δημαρχείο Πύργου

Κοινωνία
17/06/2014 - 12:14

"Φτωχός ο νομός Ηλείας στην διατήρηση των τεκμηρίων της Ιστορίας του"

Ρεπορτάζ Ελένη Παπαδοπούλου
Ένα διαφορετικό… μάθημα Ιστορίας που δεν διδάσκεται στα σχολεία και που μας έφερε σε επαφή με μια άλλη πραγματικότητα, εκείνη που έζησαν οι παππούδες και προ-παππούδες μας, που έζησε ο Πύργος σε αλλοτινούς καιρούς στο πέρασμα των αιώνων, απετέλεσε η εκδήλωση με θέμα «Ταξιδεύοντας στην Ιστορία με τα Αρχεία», που διοργάνωσε τα ΓΑΚ -Αρχεία Ν. Ηλείας. Γνωρίσαμε πώς συντασσόταν ένα προικοσύμφωνο του 18ου αιώνα στον Πύργο, όταν αποφάσισαν να παντρέψουν την ενάρετο Αναστασούλα και πως καταγραφόταν η προίκα της, από τα μεσοφόρια και τα φιντοσέντονα που της έδινε ο πατέρας της μέχρι τα ζώα και το σπίτι στην εξοχή, είδαμε παλιές φωτογραφίες που ξύπνησαν στους παλιότερους μια νοσταλγία για τον παλιό Πύργο, στιγμές που έκλεισε ο φακός όπως την επίσκεψη του Μίκη Θοεδωράκη στον Άγιο Αντρέα στον Γιώργη Παυλόπουλο, συμβόλαια εμπράγματα, με πολύ χαρακτηριστικό εκείνο του Μητροπολίτη Παραμυθίας και μετέπειτα Πατριάρχη Ιεροσολύμων Άνθιμου κάπου στα 1850 για παραχώρηση γης στους κατοίκους του Γουμέρου, πώς είδε ο τοπικός Τύπος του νομού διάφορα σημαντικά γεγονότα από το 1890 έως και την Κατοχή και άλλα πολλά που μας εντυπωσίασαν, σπάνια έγγραφα του 19ου αιώνα αλλά και πολύ παλιότερα, που έφταναν ως το 1784! Γιατί η καταγραφή της Ιστορίας μέσα από ντοκουμέντα, είναι ανεξάντλητη.
arxeia2

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το βράδυ του Σαββάτου στο Λάτσειο δημοτικό μέγαρο Πύργου με την στήριξη του Δικηγορικού Συλλόγου Ηλείας και της Πολιτιστικής Λέσχης Τραπεζικών Ηλείας, ενώ κεντρικός ομιλητής ήταν ο πρόεδρος της Εφορείας των Γενικών Αρχείων του Κράτους, καθηγητής Μεσαιωνικής Ιστορίας του Τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου κα Νικόλαος Καραπιδάκης που αναφέρθηκε στον ρόλο της ιστορικής έρευνας, της πολιτιστικής δράσης, της καταγραφής και της διάσωσης των Αρχείων, που αποτελούν σημαντικό μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Την παρουσίαση του αρχειακού υλικού του Πύργου, έκανε η ερευνήτρια και υπεύθυνη των Γενικών Αρχείων του Κράτους στο νομό μας, Ιωάννας Τζουανοπούλου, όπου από τα ευρήματα αυτά φωτίζονται πτυχές της νεότερης ιστορίας της Ηλείας και της Ελλάδας. Ο κ. Καραπιδάκης στην ομιλία του, τόνισε μεταξύ άλλων ότι η διαφύλαξη και αξιοποίηση των αρχείων είναι υπόθεση όλων των φορέων και προϋπόθεση της ιστορικής μελέτης, ωστόσο ανέφερε ότι αν και ο Πύργος έχει πλούσια ιστορία, έχει πολύ φτωχό αρχειακό υλικό:
«Τα Αρχεία μπορούν να φωτίσουν το παρελθόν κι απ’ την άλλη στοιχειοθετούν τίτλο κυριότητας για περιουσιακά στοιχεία και φέτος τα ΓΑΚ, κλείνουν τα 100 τους χρόνια, ευτυχώς με μεγάλη επιτυχία. Τα τελευταία χρόνια έχουμε κάνει ότι μπορούσαμε για να γίνει μια ισάξια υπηρεσία εκείνων του εξωτερικού και μάλλον είμαστε σε πολύ επιτυχή βήματα κατά κοινή ομολογία. Το πρόβλημα είναι ότι ενώ αλλού, σε άλλους νομούς έχουμε προχωρήσει πολύ γρήγορα, ένας νομός σαν την Ηλεία που είναι από τους πιο μνημειώδους της παλιάς Ελλάδας, είναι από τους πιο καθυστερημένους στην διατήρηση τεκμηριων της ιστορίας. Αυτό οφείλεται σε διάφορους λόγους, αυτό συμβαίνει επειδή καμιά φορά ενώ ζούμε μέσα σε μέρη με μεγάλη ιστορία είμαστε και λιγότερο περιφρόντιδες για την διατήρησή της και δεν προσέχουμε όσο θα έπρεπε ότι όλα τα εκ πρώτης όψεως εφήμερα, ίσως άχρηστα, μπορεί να είναι πολύ σημαντικά. Έτσι, μεγάλα κομμάτια της Ηλειακής ιστορίας έχουνε χαθεί. Θυμάμαι όταν είχα καλοκαίρι του 1989 που άλλαζε η κυβέρνηση και το κράτος ήταν παραλυμένο, εμείς οργανώναμε τα αρχεία σε κάθε νομό και ενώ αναζητήσαμε τα αρχεία του δήμου Πύργου δεν τα βρήκαμε και κανείς δεν ήταν σε θέση να μας πει τι έχουν απογίνει. Ευτυχώς που βρέθηκαν τα αρχεία του δήμου Ήλιδας και αναπληρώθηκαν κάπως. Έτσι, ένας από τους παλαιότερους δήμους της χώρας με την μεγαλύτερη ιστορία κοινοτική και δημοτική, όπως ήταν ο δήμος Λετρίνων ( δήμος Πύργου) δεν έχουμε τα αρχεία.»

Τα χαμένα Αρχεία του Πύργου
Στο σημείο αυτό ενημέρωσαν τον Καθηγητή ότι τα αρχεία είχαν καεί στην μεγάλη πυρκαγιά στην μάχη του Πύργου το Σεπτέμβρη του 1944 κάτι το οποίο όπως είπε δεν γνώριζε, αλλά παρόλα αυτά, ανέφερε ότι « ένα από τα πράγματα που μας ενδιαφέρει στην ιστορία των αρχείων είναι όχι μόνο τι σώθηκε, αλλά και τι χάθηκε και κάτω από ποιους όρους και συνθήκες. Και δυστυχώς η χώρα μας στην περίοδο της Κατοχής και του εμφυλίου είναι πολύ πλούσια σε τέτοιες απώλειες, όπου κατέστρεψαν μεγάλο μέρος της αρχειακής μας κληρονομιάς. Παρ ότι είχα φροντίσει να καταγραφούν από τα ΓΑΚ όλες οι καταστροφές αρχείων, την καταστροφή των αρχείων του Πύργου ομολογώ ότι δεν την γνώριζα. Δεν αρκεί όμως η συλλογή των μνημείων για την αναζωογόνηση της ιστορίας, πρέπει, να δημιουργηθεί ένα η περισσότερα ρεύματα τοπικά, να ευαισθητοποιήσουν περισσότερο τους ανθρώπους, να αξιοποιήσουμε για τις χαμένες ιστορικές περιόδους. Ο νομός πέρασε το σταφιδικό ζήτημα, την πολύ οδυνηρή δοκιμασία της Κατοχής και απελευθέρωσης, τα δύσκολα και πέτρινα χρόνια, αλλά ξαναβρήκε το ρυθμό του. Η ελπίδα μας με αυτή τη συλλογή αρχείων, είναι να συνοδευτεί από μια δραστηριοποίηση κοινωνική σε προβλήματα συνειδητοποίησης, όπου πολλά πράγματα που μας ξεφεύγουν να τα ξαναφέρουμε στην επιφάνεια. Θέλω να συνδράμω όσο μπορώ, με κάθε μέσον, να ενισχυθεί αυτή η συλλογική προσπάθεια».
Τέλος, ο οικονομολόγος και ιστορικός κ. Διονύσιος Τραμπαδώρος που έχει γράψει και ένα εξαιρετικό βιβλίο για το σταφιδικό ζήτημα, ανέδειξε τη σημασία των αρχείων στην ιστορική έρευνα, και διατύπωσε το όραμά του για τη σύσταση ενός Κέντρου Ηλειακών Σπουδών. Αποστολή του θα είναι η έρευνα και καταγραφή της ιστορίας της Ηλείας. « Ας το προσπαθήσουμε, δημιουργώντας τους αναγκαίους θεσμούς, οι οποίοι θα συνυπάρχουν και θα λειτουργούν παράλληλα με τους κρατικούς, που θα τους συμπληρώνουν, που θα τους κάνουν πιο αποτελεσματικούς.»
από ILIA LIVE

Πηγή

εφημερίδα Πρωινή

===================================================================

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Ταξιδεύοντας στην Ιστορία με τα Αρχεία

ΠΥΡΓΟΣ

(14/06/2014 09:20)

«Ταξιδεύοντας στην Ιστορία με τα Αρχεία» είναι το θέμα της εκδήλωσης που διοργανώνουν, σήμερα Σάββατο 14 Ιουνίου, στις 9:00 το βράδυ, στο Λάτσειο Δημοτικό Μέγαρο Πύργου, τα Αρχεία Ν. Ηλείας των Γενικών Αρχείων του Κράτους.
Μια εκδήλωση για τα 100 χρόνια λειτουργίας των ΓΑΚ, σε συνδυασμό με την Παγκόσμια Ημέρα των Αρχείων (9 Ιουνίου), που πραγματοποιείται με την ευγενική στήριξη του Δικηγορικού συλλόγου Ηλείας και της Πολιτιστικής Λέσχης Τραπεζικών Ηλείας.
Κεντρικός ομιλητής της εκδήλωσης, θα είναι ο καθηγητής της Μεσαιωνικής Ιστορίας του τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου και πρόεδρος της Εφορείας των ΓΑΚ κ. Νικόλαος Καραπιδάκης.

100 χρόνια Γ.Α.Κ

Το έτος 2014 αποτελεί μια σημαντική χρονιά για τα Γενικά Αρχεία του Κράτους, καθώς συμπληρώνονται 100 χρόνια λειτουργίας από την ίδρυσή τους.
Το 1914 ψηφίζεται ο Νόμος 380 «Περί της ιδρύσεως υπηρεσίας των αρχείων του κράτους» επί κυβερνήσεως Ελευθερίου Βενιζέλου χάρη στις προσπάθειες του καθηγητή Σπυρίδωνα Λάμπρου και του ιστορικού-ερευνητή Γιάννη Βλαχογιάννη, με σκοπό «την συναγωγήν και εποπτείαν πάντων των δημοσίων αρχείων των περιλαμβανόντων έγγραφα προ πεντηκονταετίας χρονολογούμενα». Πρώτος διευθυντής των Γενικών Αρχείων του Κράτους υπήρξε ο Γιάννης Βλαχογιάννης, ο οποίος δώρισε στα ΓΑΚ την πολύτιμη συλλογή του και πρώτος πρόεδρος της Εφορείας ο Νικόλαος Γ. Πολίτης. Στην υπηρεσία περιέρχονται τα λειτουργούντα Αρχεία των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης και της Σάμου.
από ΠΑΤΡΙΣ

=========================================================

ΠΥΡΓΟΣ: «Ταξιδεύοντας στο χρόνο με τα Αρχεία» (ΝΕΟ)

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ( 23/06/2014 10:30 )

Το προηγούμενο Σάββατο πραγματοποιήθηκε από τα ΓΑΚ-Αρχεία Ν. Ηλείας εκδήλωση με θέμα «Ταξιδεύοντας στο χρόνο με τα Αρχεία», με αφορμή τη συμπλήρωση των 100 χρόνων από την ίδρυση των ΓΑΚ.
Οι παρευρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να «ταξιδέψουν» στο χρόνο σε γεγονότα που αποτυπώθηκαν σε συμβολαιογραφικά έγγραφα της Ηλείας σε προικοσύμφωνα του 18^ου αι. καθώς και σε εφημερίδες.
Εφημερίδες άγνωστες στο ευρύ κοινό που αποδεικνύουν την έντονη δημοσιογραφική δραστηριότητα του Πύργου. Παρουσιάστηκαν γεγονότα και σχόλια του 20^ου και 19^ου από τις εφημερίδες: Έλεγχος, Πατρίς, Ολύμπια, Αυγή(Α. Καπογιάννη), Αυγή (Κ. Βαρουξή), Ασπίς, Ηλεία,
Η Φωνή της Ηλείας, Νέος Ορίζων, Νέα Εποχή, Πατρομυνέτα Αδιάλλακτος,Αλφειός.
Επιλέξαμε ενδεικτικά κάποια σχόλια εφημερίδων που παρουσιάστηκαν στην εκδήλωση από την «Πατρίς» του 1931 μέχρι την «ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ» του 1867, για να δούμε πως αποτυπώθηκε στον τύπο η οικονομική ζωή της Ηλείας.

ΠΑΤΡΙΣ, 21 8-1938

Η ΣΤΑΦΙΔΑΓΟΡΑ Ο τρυγητός και η συγκομιδή
Αγορά Πύργου
Η σταφιδαγορά κατά την λήξασαν εβδομάδαν διατηρήθη άπρακτος ένεκα της ελλείψεως προϊόντος παλαιάς εσοδείας και εν αναμονή της συγκομιδής σταφιδόκαρπου νέας εσοδείας.

ΠΑΤΡΙΣ, 8 -2- 1931

ΕΠΙ ΤΟΥ ΣΤΑΦΙΔΙΚΟΥ ΖΗΤΗΜΑΤΟΣ
Μόνο δι επαναστάσεως κατά του καθεστώτος... της συγκομιδής ου μόνον θα σωθή αλλά και θα ανακτήση την προτέραν μονοπωλιακήν θέσιν.
Η Σταφίς εν εσχάτω τω κινδύνω

ΠΑΤΡΙΣ ,30-9-1931

ΤΑ ΕΞΩΡΑΪΣΤΙΚΑ ΕΡΓΑ ΕΝ ΚΑΤΑΚΟΛΩ
ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑΙ ΤΗΣ ΛΙΜΕΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΙΑ ΤΟΝ ΝΕΟΝ ΣΥΝΟΙΚΙΣΜΟΝ
Η ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΗΣ ΟΔΟΥ ΣΥΚΙΑΣ-ΚΑΤΑΚΩΛΟΥ
Η ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΙΣ ΤΩΝ ΗΝΙΟΧΩΝ
Δεν δυνάμεθα να κατανοήσωμεν την τακτικήν του αρμοδίου Υπουργείου δια την αποζημίωσιν των εργατών παραγωγέων του Πύργου και εν γένει του νομού μας. Διατί αποζημιώθησαν οι εν Πάτρας και εις άλλες πόλεις συνάδελφοί των εις δε τους Ηλείους δίδεται η απάντησις ότι δεν δικαιούνται. Διατί; Εφαρμόζει το Υπουργείον δύο μέτρα και δύο σταθμά;

ΕΛΕΓΧΟΣ, 4-1-1914

ΑΙ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ
Ο Υπουργός των οικονομικών κατά την υποβολή του προϋπολογισμού προέβη σε μια σοβαρότατη δήλωση. Ανακοίνωσε ότι η κυβέρνηση αποφάσισε να καταγγείλει όλες τις εμπορικές συμβάσεις που έχουν συνομολογηθεί με τα ξένα κράτη...
Τα ελληνικό δασμολόγιο έχει αποδειχθεί πολλές φορές ότι είναι προϊόν συμπτωματικής πολιτικής και γι αυτό έχει εμποδίσει μέχρι τώρα την πρόοδο του ελληνικού εμπορίου και την παραγωγή της χώρας αφού ίδρυσε «βιομηχανίας θνησιμαίας και ουχί επί βάσεων στερεών και υγιών ερειδομένας. Εβάρυνε δε αλόγως και αμετρήτως επί των λαϊκών τάξεων δια μιας τυφλής φορολογίας επί των εισαγομένων ειδών. Δικαίως λοιπόν η Κυβέρνησιν απεφάσισε να αντιμετωπίση το ζήτημα τούτο και να συλλάβη τον βουν εκ των κεράτων, καταγγέλλουσα πάσας τας εμπορικάς συμβάσεις».

5. ΑΛΦΕΙΟΣ ,3-10- 1910
ΚΤΗΜΑΤΙΑΙ ΑΝΑΓΝΩΣΑΤΕ
Αι αμερικανικαί εφημερίδες μετ΄αγανακτήσεως αναγορεύουσιν ότι εις ένα λιμένα της Καλιφόρνιας κατασχέθησαν 450 βαρέλια σταφίδος φορτωθείσης
εν Πάτραις αισχροτάτης ποιότητας επιβλαβής εις την υγείαν?.

ΕΛΕΓΧΟΣ, 4-6-1890

Σιδηρόδρομοι και δημόσια έργα
Ουδείς ουδέποτε ισχυρίσθη ότι η συγκοινωνία οι σιδηρόδρομοι και τα δημόσια έργα είναι κακά. Αλλά ισχυρίστηκαν πλείστοι και ημείς μετ΄αυτών, ότι πάσα άλλη κυβέρνησις πλην του Τρικούπη θα έκαμνε πλείονας και κρείτονας σιδηροδρόμους και άλλα δημόσια έργα άνευ σπατάλης, άνευ δανείων άνευ φόρων. Απεδείχθη δι΄αριθμών ότι οι σιδηρόδρομοι και τα δημόσια έργα εχρησίμευσαν δια τον Τρικούπην ως πρόφασις κλοπών, καταχρήσεων, σπατάλης, φόρων και δανείων και ότι τα πάντα εγένοντο άθλια και ελεεινά. Περί τούτων πρόκειται.

ΑΛΦΕΙΟΣ 11 -2-1899

Ο ΚΑΤΑΣΤΡΑΦΕΙΣ ΜΩΛΟΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΚΟΛΟΥ ΚΑΙ Η ΕΡΓΟΛΑΒΟΣ ΕΤΑΙΡΙΑ ΔΕΖΙΡΕ ΜΙΣΕΛ
Έχομεν πάλιν αποζημιώσεως προς την φίλην μας εταιρία Δεζιρέ Μισέλ δια τα καλά έργα τα οποία έκαμεν εις τον μώλον Κατακόλου και εξοφλητικαί αποζημιώσεις υπερβαίνουν τας 300.000 δρχ. , ο τόπος αυτός είναι τοιούτος, όπου έκαστος τυχοδιώκτης δύναται να τον εκμεταλεύεται χωρίς να απαντά κανέναν εμπόδιον.. Το τμήμα Δημοσίων έργων...είναι εκείνο το οποίο κήρυξεν έκπτωτον την εργολάβον εταιρία Δεζιρέ Μισέλ μετά την καταστροφή του μώλου... και απεφάνθη ότι ουδέν δικαίωμα αποζημιώσεως έχει, όμως έρχεται ήδη συνήγορος υπέρ αυτής, κύριος οίδε πάλιν κατ΄επιταγήν τίνος Μονθολώνος..

ΑΣΠΙΣ 22-6 1889

ΚΑΤΑΔΙΩΞΙΣ ΟΦΕΙΛΕΤΩΝ
Αρκετός αριθμός κατοίκων της Αγουλινίτσας , κωμοπόλεως
της γείτονος Επαρχείας Ολυμπίας , μετά γυναικών και παίδων την παρελθούσαν Κυριακήν ,
διήλθον και αφίκοντο ενταύθα , φεύγοντες την καταδίωξιν δύο εισπρακτόρων μετά 2 ενωμοταρχών και 20 χωροφυλάκων, οίτινες εξεχύθησαν εις τα κτήματα Αγουλινίτσης προς σύλληψιν οφειλετών. Διηγούνται ημίν οι πρόσφυγες ούτοι φρτκτά και απίστευτα Ότι π.χ. συλλαμβάνουσι και γυναίκας ελλείψει των ανδρών,
ότι καταστρέφουσι αντικείμενα περιουσίας , άτινα ευρίσκουσιν εγκαταλελειμμένα , προς Θεού!
Που ευρισκόμεθα ;

ΑΥΓΗ ,25 -6=1885(Κ Βαρουξή)

Μια φωνή ανά παν το Ελληνικόν κράτος ακούεται και επαναλάμβάνεται από χρόνου ήδη ικανού.
Εις γογγυσμός βαρύνει τα στήθη του λαού,
μια προσδοκία κρατεί μετέωρον τον γεωργόν τον έμπορον τον πολίτην εν γένει:ότι εργάζεται και οι άρπυες αφαιρούσι τον άρτον από του στοματός του?..

10. Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΗΛΕΙΑΣ , 21-12-1867
Τα ευθηνά κεφάλαια είναι πρόοδος
??..Μπορούμε να πραγματευθούμε από τα γενικά ζητήματα τα ουσιωδέστερα, αλλά αυτό δεν το πράττουμε, επειδή πιστεύουμε ότι οι επαρχιακές εφημερίδες δεν έχουν τέτοια αποστολή, αλλά σκοπεύουν να αναπτύσσουν με ευκρίνεια τις ανάγκες του τόπου και τις ελλείψεις των υπαλλήλων της κυβέρνησης και να υποδεικνύουν ποιο είναι το πρακτέο και ποιο το μη πρακτέο... Από την Επαρχία δεν λείπει μόνο η συγκοινωνία αλλά και τα χρηματικά κεφάλαια... Η Εθνική Τράπεζα εσύστησε εδώ ένα υποκατάστημα το οποίο έχει διαθέσει 200.000 σε κτηματίες ... Πρέπει να μην φανεί φειδωλή στην πλούσια και προσοδοφόρα επαρχία... Μόνο έτσι το εμπόριο του Πύργου θα ανταγωνιστεί το εμπόριο της Πάτρας...

Το φωτογραφικό υλικό που παρουσιάστηκε , είχε παραχωρηθεί για την εκδήλωση από την ηλεκτρονική εφημερίδα ΗΛEIA OIKONOMIA.
==================================================================

Η ιστορία της Ηλείας μέσα από τα αρχεία. Παρουσιάστηκαν συμβόλαια από το 1797 και εφημερίδες από το 1867 στην εκδήλωση του Σαββάτου στο Δημαρχείο

Η ιστορία της Ηλείας μέσα από τα αρχεία. Παρουσιάστηκαν συμβόλαια από το 1797 και εφημερίδες από το 1867 στην εκδήλωση του Σαββάτου στο Δημαρχείο

16 Ιούνιος, 2014 11:06

Από: admin

Τοπικά

Ψηφίδες της ιστορίας του Πύργου μέσα από τα αρχεία παρουσιάστηκαν μεταξύ άλλων χθες το βράδυ σε μια εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Λάτσειο Δημοτικό Μέγαρο Πύργου και οργάνωσαν το τμήμα Αρχείων Ν. Ηλείας των Γενικών Αρχείων του Κράτους.
Εντύπωση προκάλεσε στους παραβρισκόμενους η κ. Ιωάννα Τζουανοπούλου, η οποία παρουσίασε ντοκουμέντα από αποσπάσματα παλαιών εφημερίδων, συμβολαίων κλπ, από τα οποία αποκαλύπτονται πτυχές της τοπικής ιστορίας.
Ξεκινώντας από το πιο πρόσφατο παρελθόν, έφτασε στα χρόνια της τουρκοκρατίας μέσα από ένα προικοσύμφωνο του 1797! Το αρχαιότερο φύλλο εφημερίδας που είχε την ευκαιρία να δει το κοινό ήταν η Φωνή της Ηλείας, σε ένα φύλλο του 1867. Η κ. Τζουανοπούλου διευκρίνισε ότι τα τεύχη των εφημερίδων δεν αποτελούν απ ευθείας υλικό των ΓΑΚ, αλλά προέρχονται από τους συμβολαιογράφους που τα χρησιμοποιούσαν για τη φύλαξη των αρχείων.
Αμέσως μετά, έλαβε το λόγο ο κεντρικός ομιλητής κ. Νικόλαος Καραπιδάκης, καθηγητής της Μεσαιωνικής Ιστορίας του τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου και πρόεδρος της Εφορείας των ΓΑΚ. Ο κ. Καραπιδάκης αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην αξία των αρχείων για τη διερεύνηση της ιστορίας, το πρόβλημα στην Ελλάδα με την πλούσια ιστορία αλλά την ανυπαρξία αρχείων που την τεκμηριώνουν και αναφέρθηκε στα χαμένα αρχεία του Δήμου Πύργου και της Νομαρχίας.
Στην εκδήλωση μεταξύ άλλων παραβρέθηκαν ο εκπρόσωπος του Σεβασμιωτάτου π. Θεόδωρος Χαμάλης, οι βουλευτές Ηλείας κ. Κώστας Τζαβάρας και Ανδρέας Μαρίνος, ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Δημ. Δημητρουλόπουλος, ο Πρόεδρος της Πολιτιστικής Λέσχης Τραπεζικών Ηλείας και Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Ενεργών Πολιτών Ηλείας κ. Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, ο Γραμματέας της Λέσχης Τραπεζικών κ. Γ. Βασιλόπουλος κ.α.
από Odigos.gr
=====================================================================

«Φτωχός ο νομός Ηλείας στην διατήρηση των τεκμηρίων της Ιστορίας του»

Δευτέρα, 16 Ιουνίου 2014 09:14

Εξαιρετική εκδήλωση των ΓΑΚ – Αρχεία Ηλείας στο δημαρχείο Πύργου

Ρεπορτάζ Ελένη Παπαδοπούλου

Ένα διαφορετικό… μάθημα Ιστορίας που δεν διδάσκεται στα σχολεία και που μας έφερε σε επαφή με μια άλλη πραγματικότητα, εκείνη που έζησαν οι παππούδες και προ-παππούδες μας, που έζησε ο Πύργος σε αλλοτινούς καιρούς στο πέρασμα των αιώνων, απετέλεσε η εκδήλωση με θέμα «Ταξιδεύοντας στην Ιστορία με τα Αρχεία», που διοργάνωσε τα ΓΑΚ -Αρχεία Ν. Ηλείας. Γνωρίσαμε πώς συντασσόταν ένα προικοσύμφωνο του 18^ου αιώνα στον Πύργο, όταν αποφάσισαν να παντρέψουν την ενάρετο Αναστασούλα και πως καταγραφόταν η προίκα της, από τα μεσοφόρια και τα φιντοσέντονα που της έδινε ο πατέρας της μέχρι τα ζώα και το σπίτι στην εξοχή, είδαμε παλιές φωτογραφίες που ξύπνησαν στους παλιότερους μια νοσταλγία για τον παλιό Πύργο, στιγμές που έκλεισε ο φακός όπως την επίσκεψη του Μίκη Θοεδωράκη στον Άγιο Αντρέα στον Γιώργη Παυλόπουλο, συμβόλαια εμπράγματα, με πολύ χαρακτηριστικό εκείνο του Μητροπολίτη Παραμυθίας και μετέπειτα Πατριάρχη Ιεροσολύμων Άνθιμου κάπου στα 1850 για παραχώρηση γης στους κατοίκους του Γουμέρου, πώς είδε ο τοπικός Τύπος του νομού διάφορα σημαντικά γεγονότα από το 1890 έως και την Κατοχή και άλλα πολλά που μας εντυπωσίασαν, σπάνια έγγραφα του 19^ου αιώνα αλλά και πολύ παλιότερα, που έφταναν ως το 1784! Γιατί η καταγραφή της Ιστορίας μέσα από ντοκουμέντα, είναι ανεξάντλητη.

Τα χαμένα Αρχεία του Πύργου

Στο σημείο αυτό ενημέρωσαν τον Καθηγητή ότι τα αρχεία είχαν καεί στην μεγάλη πυρκαγιά στην μάχη του Πύργου το Σεπτέμβρη του 1944 κάτι το οποίο όπως είπε δεν γνώριζε, αλλά παρόλα αυτά, ανέφερε ότι « ένα από τα πράγματα που μας ενδιαφέρει στην ιστορία των αρχείων είναι όχι μόνο τι σώθηκε, αλλά και τι χάθηκε και κάτω από ποιους όρους και συνθήκες. Και δυστυχώς η χώρα μας στην περίοδο της Κατοχής και του εμφυλίου είναι πολύ πλούσια σε τέτοιες απώλειες, όπου κατέστρεψαν μεγάλο μέρος της αρχειακής μας κληρονομιάς. Παρ ότι είχα φροντίσει να καταγραφούν από τα ΓΑΚ όλες οι καταστροφές αρχείων, την καταστροφή των αρχείων του Πύργου ομολογώ ότι δεν την γνώριζα. Δεν αρκεί όμως η συλλογή των μνημείων για την αναζωογόνηση της ιστορίας, πρέπει, να δημιουργηθεί ένα η περισσότερα ρεύματα τοπικά, να ευαισθητοποιήσουν περισσότερο τους ανθρώπους, να αξιοποιήσουμε για τις χαμένες ιστορικές περιόδους. Ο νομός πέρασε το σταφιδικό ζήτημα, την πολύ οδυνηρή δοκιμασία της Κατοχής και απελευθέρωσης, τα δύσκολα και πέτρινα χρόνια, αλλά ξαναβρήκε το ρυθμό του. Η ελπίδα μας με αυτή τη συλλογή αρχείων, είναι να συνοδευτεί από μια δραστηριοποίηση κοινωνική σε προβλήματα συνειδητοποίησης, όπου πολλά πράγματα που μας ξεφεύγουν να τα ξαναφέρουμε στην επιφάνεια. Θέλω να συνδράμω όσο μπορώ, με κάθε μέσον, να ενισχυθεί αυτή η συλλογική προσπάθεια»

Τέλος, ο οικονομολόγος και ιστορικός κ. Διονύσιος Τραμπαδώρος που έχει γράψει και ένα εξαιρετικό βιβλίο για το σταφιδικό ζήτημα, ανέδειξε τη σημασία των αρχείων στην ιστορική έρευνα, και διατύπωσε το όραμά του για τη σύσταση ενός Κέντρου Ηλειακών Σπουδών. Αποστολή του θα είναι η έρευνα και καταγραφή της ιστορίας της Ηλείας. « Ας το προσπαθήσουμε, δημιουργώντας τους αναγκαίους θεσμούς, οι οποίοι θα συνυπάρχουν και θα λειτουργούν παράλληλα με τους κρατικούς, που θα τους συμπληρώνουν, που θα τους κάνουν πιο αποτελεσματικούς.»

.......................

Ο Μίκης στον Άγιο Αντρέα

Δευτέρα, 16 Ιουνίου 2014 09:51

Η φωτογραφία από τα ΓΑΚ Αρχεία της Ηλείας, μιλά από μόνη της. Μίκης Θεοδωράκης και Γιώργης Παυλόπουλος στον Άγιο Αντρέα, σε αλλοτινούς καιρούς, νέοι και οι δύο, με επαναστατική πάντα διάθεση, σε κρασοκατάνυξη και παρείστικη ατμόσφαιρα.

Άλλωστε είναι γνωστή και η σχέση των δύο πνευματικών ανδρών, όπως και το ότι ο Μίκης τα γυμνασιακά του χρόνια τα πέρασε στον Πύργο, οπότε υπήρχαν και φιλίες από τότε.Την φωτογραφία ντοκουμέντο παρουσίασε η υπεύθυνη των αρχείων του νομού Ιωάννα Τζουανοπούλου, στο δημαρχείθ του Πύργου στην εκδήλωση για τα ΓΑΚ.

απ΄ΠΡΩΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
===================================================================

«Ταξιδεύοντας στην Ιστορία με τα αρχεία»

16/06/2014 - 10:19

| ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ-ΙΣΤΟΡΙΑ

Ένα διαφορετικό ταξίδι στον χρόνο είχαν την ευκαιρία να απολαύσουν όλοι όσοι βρέθηκαν στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου του Λάτσειου Δημοτικού Μεγάρου το απόγευμα του Σαββάτου.
Τα Γενικά Αρχεία του Κράτους- Αρχεία Νομού Ηλείας με την στήριξη του Δικηγορικού Συλλόγου Ηλείας και της Πολιτιστικής Λέσχης Τραπεζικών Ηλείας πραγματοποίησαν την δεύτερη κατά σειρά εκδήλωση κατά την διάρκεια της οποίας παρουσίασαν μέρος των αρχείων που αφορούν στην ιστορία της Ηλείας. Στην αρχή της εκδήλωσης παρουσιάστηκαν εικόνες από το παρελθόν της Ηλείας ενώ στην συνέχεια ο καθηγητής μεσαιωνικής ιστορίας του τμήματος ιστορίας του Ιόνιου Πανεπιστημίου και πρόεδρος της Εφορείας των Γενικών Αρχείων του Κράτους Νικόλαος Καραπιδάκης ανέπτυξε το θέμα «Ταξιδεύοντας στην Ιστορία με τα Αρχεία». Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης μέσα από μια ειδική προβολή παρουσιάστηκαν εφημερίδες με τις κυριότερες ειδήσεις πρωτοσέλιδα προηγούμενων εποχών.

από ΠΡΩΤΗ
==============================================================

Γενικά Αρχεία Του Κράτους - Αρχεία Νομού Ηλείας

Το έτος 2014 αποτελεί μια σημαντική χρονιά για τα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Συμπληρώνονται 100 χρόνια λειτουργίας από την ίδρυσή τους.
Το 1914 ψηφίζεται ο Νόμος 380 «Περί της ιδρύσεως υπηρεσίας των αρχείων του κράτους» επί κυβερνήσεως Ελευθερίου Βενιζέλου χάρη στις προσπάθειες του καθηγητή Σπυρίδωνα Λάμπρου και του ιστορικού-ερευνητή Γιάννη Βλαχογιάννη, με σκοπό "την συναγωγήν και εποπτείαν πάντων των δημοσίων αρχείων των περιλαμβανόντων έγγραφα προ πεντηκονταετίας χρονολογούμενα". Πρώτος διευθυντής των Γενικών Αρχείων του Κράτους υπήρξε ο Γιάννης Βλαχογιάννης, ο οποίος δώρισε στα ΓΑΚ την πολύτιμη συλλογή του και πρώτος πρόεδρος της Εφορείας ο Νικόλαος Γ. Πολίτης. Στην υπηρεσία περιέρχονται τα λειτουργούντα Αρχεία των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης και της Σάμου.
Τα Αρχεία Ν. Ηλείας για τα 100 χρόνια λειτουργίας των ΓΑΚ και σε συνδυασμό με την Παγκόσμια ημέρα των Αρχείων ( 9 Ιουνίου ) πραγματοποιούν εκδήλωση στο Λάτσειο Δημοτικό Μέγαρο το Σάββατο 14 Ιουνίου με θέμα «Ταξιδεύοντας στην Ιστορία με τα Αρχεία». Κεντρικός ομιλητής θα είναι ο κ. Νικόλαος Καραπιδάκης, καθηγητής
της Μεσαιωνικής Ιστορίας του τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου και πρόεδρος της Εφορείας των ΓΑΚ.
Η εκδήλωση πραγματοποιείται με την ευγενική στήριξη του Δικηγορικού συλλόγου Ηλείας και της Πολιτιστικής Λέσχης Τραπεζικών Ηλείας.
από iliaPress
==============================================================

Ταξιδεύοντας στην ιστορία με τα αρχεία!!! Εκδήλωση αύριο Σάββατο στον Πύργο

13 Ιούνιος, 2014 13:34

Από: admin

Τοπικά

Το έτος 2014 αποτελεί μια σημαντική χρονιά για τα Γενικά Αρχεία του Κράτους. Συμπληρώνονται 100 χρόνια λειτουργίας από την ίδρυσή τους.
Το 1914 ψηφίζεται ο Νόμος 380 «Περί της ιδρύσεως υπηρεσίας των αρχείων του κράτους» επί κυβερνήσεως Ελευθερίου Βενιζέλου χάρη στις προσπάθειες του καθηγητή Σπυρίδωνα Λάμπρου και του ιστορικού-ερευνητή Γιάννη Βλαχογιάννη, με σκοπό "την συναγωγήν και εποπτείαν πάντων των δημοσίων αρχείων των περιλαμβανόντων έγγραφα προ πεντηκονταετίας χρονολογούμενα". Πρώτος διευθυντής των Γενικών Αρχείων του Κράτους υπήρξε ο Γιάννης Βλαχογιάννης, ο οποίος δώρισε στα ΓΑΚ την πολύτιμη συλλογή του και πρώτος πρόεδρος της Εφορείας ο Νικόλαος Γ. Πολίτης. Στην υπηρεσία περιέρχονται τα λειτουργούντα Αρχεία των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης και της Σάμου.

Τα Αρχεία Ν. Ηλείας για τα 100 χρόνια λειτουργίας των ΓΑΚ και σε συνδυασμό με την Παγκόσμια ημέρα των Αρχείων ( 9 Ιουνίου ) πραγματοποιούν εκδήλωση στο Λάτσειο Δημοτικό Μέγαρο το Σάββατο 14 Ιουνίου με θέμα «Ταξιδεύοντας στην Ιστορία με τα Αρχεία». Κεντρικός ομιλητής θα είναι ο κ. Νικόλαος Καραπιδάκης, καθηγητής της Μεσαιωνικής Ιστορίας του τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου και πρόεδρος της Εφορείας των ΓΑΚ.
Η εκδήλωση πραγματοποιείται με την ευγενική στήριξη του Δικηγορικού συλλόγου Ηλείας και της Πολιτιστικής Λέσχης Τραπεζικών Ηλείας.
από Odigos.gr
=============================================================

Πύργος: Ταξιδεύοντας στην ιστορία με τα Αρχεία

Ιουνίου 14, 2014 in ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΗΛΕΙΑ

Τα Αρχεία Ν. Ηλείας για τα 100 χρόνια λειτουργίας των ΓΑΚ και σε συνδυασμό με την Παγκόσμια ημέρα των Αρχείων ( 9 Ιουνίου ) πραγματοποιούν εκδήλωση στο Λάτσειο Δημοτικό Μέγαρο απόψε στις 9.00 το βράδυ με θέμα «Ταξιδεύοντας στην Ιστορία με τα Αρχεία».
Κεντρικός ομιλητής θα είναι ο κ. Νικόλαος Καραπιδάκης, καθηγητής της Μεσαιωνικής Ιστορίας του τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου και πρόεδρος της Εφορείας των ΓΑΚ.
Τα Αρχεία Ν. Ηλείας, μας συνηθίζουν σε εξαιρετικές εκδηλώσεις, αφού τον περασμένο Δεκέμβρη είχαν παρουσιάσει ένα αφιέρωμα με τίτλο «Το θέατρο στον Πύργο μέσα από το αρχείο του Τάκη Δόξα την περίοδο 1944-1956» που… «ξύπνησε» αναμνήσεις στους μεγαλύτερους σε ηλικία και προκάλεσε ξεχωριστό ενδιαφέρον στους νεότερους που την παρακολούθησαν. Θεωρούμε λοιπόν δεδομένο ότι και η αποψινή βραδιά, θα είναι ξεχωριστή. Να σημειώσουμε ότι η εκδήλωση πραγματοποιείται με την ευγενική στήριξη του Δικηγορικού συλλόγου Ηλείας και της Πολιτιστικής Λέσχης Τραπεζικών Ηλείας.
Amaliada news
====================================================================
Πρωινή Ενημέρωση
====================================================================

Σάββατο 7 Ιουνίου 2014

Ο Ιούνιος στη Λαογραφία

Ο Ιούνιος είναι έκτος μήνας του χρόνου και το όνομά του προήλθε από τη ρωμαική θεά Γιούνα αντίστοιχη της Ελληνικής Ήρας. Κατά μια άλλη εκδοχή πήρε το όνομα αυτό από τον πρώτο ύπατο της Ρώμης Λευκό Ιούνιο Βρούτο. Στο ημερολόγιο του Ρωμύλου ήταν τέταρτος μήνας. Ο Ιούνιος αντιστοιχεί προς το τέλος του αρχαίου Ελληνικού μήνα Θαργηλιώνος και τις αρχές του Σκιραφοριώνος. Στην Ελληνική λαογραφία ο Ιούνιος έχει διάφορες ονομασίες. Η επικρατέστερή του είναι “θεριστής” γιατί τότε γίνεται ο θερισμός των σιτηρών στην Ελλάδα. Άλλα τοπικά του ονόματα είναι Αλυθτσάρης, Ρινιστής, Κερασινός, Κερασάρης, Αγιανίτης κ.λ.π.

Κι ο θεριστής, θησαυριστής οπόχει τα σιτάρια

του κάμπου τα μαργαριτάρια.

Από του θέρους ως τις ιλιές, ποτέ δεν σώνονται οι δ΄λιές.

Στο μήνα αυτό (21-22 Ιουνίου) γίνεται η θερινή τροπή του ήλιου και έχουμε τη μεγαλύτερη ημέρα Τον Ιούνιο τον λένε και Κλήδονα ή Αηγιάννη γιατί στις 24 του μήνα γιορτάζεται ο Αη-Γιάννης ο Κλήδονας, οπότε ανάβουν φωτιές και πηδούν πάνω απ΄αυτές. Το έθιμο αυτό διατηρείται ακόμα και σήμερα σε πολλά μέρη της Ελλάδος.

Όπως αναφέραμε παραπάνω τον Ιούνιο τον ονομάζουν και Κερασάρη, γιατί τότε ωριμάζουν τα κεράσια. Οι πόντιοι τον ονομάζουν κερασινό δηλ. μήνα των κερασιών. Για τα κεράσια λένε και μια παροιμία που η έννοια της είναι πολύ γνωστή, “Οπ' ακούς πολλά κεράσια παρ΄μικρό καλάθ”. Κοντά στα κεράσια ωριμάζουν τα βύσινα και τα κορόμηλα ( τα Τζέρτζιλα που τα λένε στη Σιάτιστα).

Εκεί που πρασινίζουν τα κορόμηλα τα βλέπουμε έξαφνα ν΄αρχίζουν τα κοκκινίζουν. Να και ένα σχετικό ανέκδοτο “Κάποτε ο Μουσταφάς (ένας Βαλαάς) ήταν άρρωστος και ένας φίλος του πήγε μια μέρα να τον επισκεφθεί. Είχε μαζί του για αρρωστικό μερικά κορόμηλα. Είδε το Μουσταφά και για να τον ενθαρρύνει του είπε “Γκάιρετ Μουσταφά, χάψι ένα κουρόμπλου”. Η παροιμία λέγεται ειρωνικά όταν σε κατάλληλη ώρα θέλουμε να ενθαρρύνουμε κάποιον. Τον μήνα αυτόν θερίζουν τις βρίζες. Ο καρπός της βρίζας δίνεται τροφή στους χοίρους, κατά τους πρώτους μήνες της διατροφής τους. Σήμερα το βρίζινο ψωμί είναι το πιο κατάλληλο γι αυτούς που έχουν ζαχαροδιαβήτη. Η βρίζα ευδοκιμεί κυρίως στα ψηλώματα και όταν η παραγωγή είναι μεγάλη συγκεντρώνεται σε αποθήκες όπου ενίοτε ψειριάζει. Όταν δε θέλουν να ειρωνευθούν έναν που κάνει τον εύπορο ενώ δεν είναι λεν την παροιμία “Ψείριασιν η βρίζατ”. Και μια άλλη παροιμία λένε για τη βρίζα . “Θα ρθει η ώρα να τουν τσιουλήσου τ΄βρίζα”. Στις 24 Ιουνίου γιορτή του Προδρόμου ο κούκος σταματά να κελαηδεί και τότε λένε την παροιμία “Βουβάθκιν σαν ου κούκος τ΄Αγιαννιού”.

Ο λαός θέλει και αγαπάει τον Ιούνιο και λέει το παρακάτω “Θεριστή καλέ μου μήνα, να σουν δυό φορές το χρόνο”.

ΓΕΩΡΓΙΟΣ Μ. ΜΠΟΝΤΑΣ

ΛΑΟΓΡΑΦΟΣ

ΤΕΩΣ Δ/ΝΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΣΙΑΤΙΣΤΑΣ

ditiki.gr

Τάκης ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ, «Η τελευταία κραυγή»
(απόσπασμα)
“Στεγνός επύρωνε κι αθέριστος Ιούνιος μήνας

σε τούτο το ύψωμα σε φωτεινούς αγρούς…
Τι να ‘ναι αναρωτήθηκα τούτο το κάλεσμα
που έτσι γλυκά σα μέθη ολάκερο με πλημμυρίζει…
Κι όπως λαχτάραγα να σηκωθώ στον ώμο μ’ άγγιξε
το χέρι ανάλαφρο δίνοντας με ταραχή βαθιά.
Σχήμα δεν έβλεπα μα το άγγιγμα…
της παρουσίας αυτής που μ’ αιχμαλώτιζε
μέσα μου εξύπναγε τ’ ανθρώπινο κι η δίψα
πρωτόγονη ακυβέρνητη…
κι εχτύπαγε με δύναμη τις σφραγισμένες θύρες.
Μνήμες δεσπόζουσες τυφλές μαινάδες μνήμες
εντός μου εκραύγαζαν ανάστατες…
Και τότε ορθώθηκα
κι άνοιξα διάπλατα τα κοιμισμένα μάτια κι είδα
το καύχημα του σώματος σε νικητήριαν άνθηση…
Πρώτη ήρθε η Σκίλα ελάφι ανήσυχο…
Καταμεσής στα μάτια ορθή σάρκα μονάχα σάρκα
με τους ηδονικούς αρμούς ολόγυμνους…
κι οι λόγοι που δεν λέγονταν την έκαιγαν σαν δάδα.
Ύστερα η Άλμα με το μαύρο βλέμμα
χαμόγελο αινιγματικό λιγνή κυπάρισσος…
Το σώμα διαφανές μονάχα σώμα η Άλμα
και διαχυθήκαμε κι ιδρώσαμε φριχτά…
Και τελευταία η Λάουρα. Εσμίξαμε γυμνοί
στον αλμυρό γιαλό η θάλασσα έκαιγε το δέρμα.
Για να κερδίσουμε τα έξαλλα σώματα
δοθήκαμε στον άδειο πυρετό.
Κι η Λάουρα χάθηκε όλα χαθήκαν κι ιδού γυμνός
σε τούτο το ύψωμα στον πυρωμένο αγρό.
Κι είπα καιρός να φύγω η μνήμη γίνηκε
μες στο ακυβέρνητο κορμί φωτιά αδυσώπητη…”
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ