ΑΠΟΚΡΙΕΣ 2013

ΚΆΛΟ ΤΡΙΉΜΕΡΟ ..............

ΛΕΧΑΙΝΙΤΙΚΟ  ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ  

   

     Οι  Αποκριές  ή  Απόκρια  αρχίζει  την  Κυριακή  του  Τελώνου  και  Φαρισαίου,  οπότε  λένε  <<αρχίζει  το  Τριώδιο  και  οι  Αποκριές,  γλεντάνε  νιοί  και  νιές>> .

 

      Η  εβδομάδα  που  ακολουθεί  είναι  σημαντική  ως  προς  την  προετοιμασία  των  αρμάτων  για  την  παρέλαση  του  καρνάβαλου  την  τελευταία  Κυριακή  της  αποκριάς. Ακόμα  συγκροτούνται  οι  γκοτσαριές  του  Γιανιτσαρίστικου    χορού  και  αρχίζουν  τις  πρόβες,  για  την  αναβίωση  ενός  από  τα  πιο  παλιά  έθιμα  των  Λεχαινών  αλλά  και  της  Ελλάδος  γενικότερα.

      Όλο  αυτό  το  διάστημα  και  μέχρι  την  ολοκλήρωση  της  Αποκριάς  γίνονται  διάφορα  γλέντια  και  χοροί,  που  συμετέχουν  όλοι  οι  Λεχαινίτες, είτε  σε  μαγαζιά  είτε  σε  σπίτια  ή  ακόμα  και  σε  προάυλιους  χώρους. Πολλοί  είναι  ντυμένοι  <<ΜΠΟΥΛΕΣ>> όπως   λέγονται  και  γυρνούν  από  σπίτι  σε  σπίτι  με  σκοπό  να  πειράξουν  τους  νοικοκυραίους  χωρίς  να  γίνουν  γνωστοί.Δίνοντας  έτσι  μια  ξεχωριστή  νότα  καλαμπουριού  και  κεφιού  σε  κάθε  βράδυ.

      Έτσι  φτάνουμε  στην  τελευταία  Κυριακή  της  αποκριάς  με  την  παρέλαση  των  αρμάτων  και  του  Βασιλιά  Καρνάβαλου. Για  τα  Λεχαινά  είναι  μια  ξεχωριστή  μέρα  μια  και  θα  υποδεχτούν  κόσμο  από  όλη  την  ευρήτερη  περιοχή. Και  αυτό γιατί  το  Λεχαινίτικο  Καρναβάλι  είναι  το  πιο  παλιό  και  το  πιο  φημισμένο  στην  περιοχή. Κατά  τη  διάρκεια  της  παρέλασης  των  αρμάτων  αναβιώνουν  παλαιότερα  τοπικά  έθιμα  αλλά  και  σατυρικές  ιστορίες,  που  παίρνουν  ζωντανή  μορφή  και  γεμίζουν  με  γέλια  και  κέφι  μικρούς  και  μεγάλους. Ένα  από  τα  σημαντικότερα  έθιμα  που  αναβιώνεται  είναι  αυτό  του  Γεννητσαρίστικου  χορού.

         Τέλος  η  μέρα  τελειώνει  με  το  κάψιμο  του  Βασιλιά  Καρνάβαλου  στη  πλατεία,  με  κρασί  χορό  και  πολλά  βεγκαλικά.Ενώ  ακολουθε’ι  η  Καθαρά  Δευτέρα  με  τα  κούλουμα  στη  παραλία  των  Λεχαινών  και  το  πέταγμα  του  παραδοσιακού  χαρταετού. 

       Και  όπως  έλεγαν  οι  παλαιότεροι  η  μέρα  της  αποκριάς  έκλεινε  με  τους  εξείς  στίχους :  

                                    << Σήμερα  είναι  αποκριές  αύριο καθαρά  Δευτέρa

                                     να  πάτε  στις  εξοχές  να  πάρει  ο  κώλος  σας  αέρα.

                                       Φάγατε  τα  κρεατά  σας  αύριο  τα  φασούλια 

                                     να  πάτε  εις  τις  εξοχές  και  να  τα  χέστε  ούλα  >>         

Ξεσηκώθηκε η Αμαλιάδα από τη Μπουλατοδρομία

Κυριακή, 17 Μαρτίου 2013

Με τη βοήθεια του πολύ καλού καιρού πραγματοποιήθηκε η 3η μπουλατοδρομία στην Αμαλιάδα.
Με μεγάλη συμμετοχή οι ποδηλάτες μεταμφιεσμένοι και με σφυρίχτρες και κόρνες ξεσήκωσαν την Αμαλιάδα γυρίζοντας τους δρόμους της πόλης καταλήγοντας στον πεζόδρομο.
Η 3η μπουλατοδρομία πραγματοποιήθηκε τελικά αυτή την Κυριακή αφού είχε αναβληθεί λόγω των κακών καιρικών συνθηκών που επικρατούσαν την προηγούμενη Κυριακή, που ήταν η ημέρα της προγραμματισμένης πραγματοποίησης της.
Απο Εφημερίδα της Αμαλιάδας..

       

ΗΛΕΙΑ: Με κοστούμια,γλέντι και χορό γιορτάστηκε το καρναβάλι (φωτο-βίντεο) (ΝΕΟ)

ΤΟΠΙΚΑ ( 17/03/2013 21:17 )

1

  από iliaoikonomia.gr

Με αρκετή συμμετοχή σε πολλές πόλεις της Ηλείας γιορτάστηκαν σήμερα οι αποκριές συμμετέχοντας μικροί και μεγάλοι στις παρελάσεις αρμάτων που είχαν δημιουργηθεί.
Μικροί και μεγάλοι φορώντας αποκριάτικες στολές, χόρεψαν και διασκέδασαν με την ψυχή τους μέχρι και τις απογευματινές ώρες που διήρκησαν οι παρελάσεις.
Κρέστενα, Ζαχάρω, Μυρσίνη μερικές απο τις πόλεις που υπήρχε μεγάλη συμμετοχή στις παρελάσεις αρμάτων και πληρωμάτων.
Ο γενιτσαρίστικος χορός για ακόμα μια χρονιά χάρισε στους παρευρισκόμενους ένα ξεχωριστό και πολύ ωραίο θέαμα-έθιμο
Ο Γενιτσαρίστικος χορός είναι ένα από τα παλαιότερα έθιμα της Αποκριάς, στην περιοχή του κάμπου της Ηλείας. Χορευόταν  από μια ομάδα κατοίκων του χωριού, που αποτελούσαν τη Γκοτσαριά. Τις ημέρες εκείνες οι γειτονιές των χωριών και η αγορά "γέμιζαν" από τις καραμούζες και το ρυθμικό χτύπο της ταβουλόβεργας. Οι μικροί ακολουθούσαν για να μαθαίνουν και οι μεγάλοι για να απολαύσουν το χορό.
Φωτογραφίες απο Μυρσίνη-Λεχαινά-Κρέστενα








Η Φιλαρμονικη Λεχαινων στο Λεχαινίτικο καρναβαλι του 2013

Πολυχώρος Δεξαμενής Πύργου: Αποκριάτικο γλέντι για τους μικρούς μεταμφιεσμένους (ΝΕΟ)

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ( 19/03/2013 09:59 )

    

1

https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-snc6/205262_451191411621657_277868360_n.jpg

iliaoikonomia.gr

Μια πολύ όμορφη γιορτή απόλαυσαν οι μικροί μεταμφιεσμένοι το Σάββατο στον Πολυχώρο Δεξαμενής. Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Δεξαμενής πραγματοποίησε αποκριάτικη γιορτή με πολύ χορό και παιχνίδι για όλα τα μικρά παιδιά.
Τα παιδιά χόρεψαν, διασκέδασαν και έπαιξαν αγαπημένα τους επιτράπεζια παιχνίδια φορώντας τις αγαπημένες τους αποκριάτικες στολές.
Η γιορτή κράτησε απο νωρίς το πρωί μέχρι αργά το απόγευμα. Λόγω καιρού δεν πραγματοποιήθηκε το προγραμματισμένο παιχνίδι του Κρυμμένου Θησαυρού, το οποίο θα πραγματοποιηθεί αυτή την Κ

            

Αποκριάτικες μάσκες!

  Από my family ...

Οι αποκριάτικες μάσκες, είναι το σήμα κατατεθέν της Αποκριάς! Δεν αποτελούν όμως ένα απλό αποκριάτικο αξεσουάρ, αντίθετα έχουν και αυτές μια ξεχωριστή ιστορία.
Γενικά όλες οι αποκριάτικες στολές και οι αποκριάτικες μάσκες, είναι κατασκευάσματα άμεσα συνδεδεμένα με τα κοινωνικά δρώμενα. Το 1904, ο Δόγης της Βενετίας, έδωσε άδεια για την «γιορτή των ψυχών». Πάνω σε αυτήν την ιδέα δημιουργήθηκε και το γνωστό σε όλους μας, καρναβάλι της Βενετίας, το οποίο έχει πάρει πολλά στοιχεία του από τις δικές μας γιορτές αφιερωμένες στον Θεό Διόνυσο.
Η βενετσιάνικη μάρκα, ξεκινά να εμφανίζεται στα καρναβάλια της Βενετίας κατά την περίοδο του Μεσαίωνα. Στην Βενετία το έθιμο της μάσκας, χρονολογείται από το 1400. Βενετοί κατασκευαστές, αφού αρχικά απέδειξαν ότι το έθιμο της μάσκας είναι αναγκαίο και απαραίτητο να διατηρηθεί εφόσον συνδέεται άμεσα με το Καρναβάλι, προσδίδοντάς του ταυτότητα, κατάφεραν να μονιμοποιηθούν και να περάσουν το μήνυμα, ότι οι άνθρωποι έχουν το δικαίωμα τουλάχιστον για μια φορά τον χρόνο να φορούν «μάσκα» και να υποδύονται έναν «ρόλο».
Διάφορες μάσκες του Βενετσιάνικου Καρναβαλιού, έγιναν ιδιαίτερα αποδεκτές και αγαπητές από το κοινό, όπως ήταν η Moretta, Larva, Mattacino και άλλες. Το 1436, μία Ένωση Ζωγράφων στην Βενετία, ανακοίνωσαν μία σειρά από διατάγματα, σύμφωνα με τα οποία παρουσίασαν και επέβαλαν το επάγγελμα του «mascareri», δηλαδή του επαγγελματία εκείνου, που κατασκευάζει αποκλειστικά μάσκες! Σύμφωνα δε με τα αρχεία της Βενετίας που έχουν διασωθεί, κατά την περίοδο 1530 – 1600 αναγνωρίζεται και μία γυναίκα επαγγελματίας κατασκευάστρια της βενετσιάνικης μάσκας. Οι κατασκευαστές, δούλευαν τις μορφές τους πάνω σε πεπιεσμένο χαρτί, ή σε κερωμένους καμβάδες και σε διάφορα καλούπια. Σιγά – σιγά η τέχνη αυτή αναπτύχθηκε τόσο, που εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την Ιταλία.
Εκτός όμως από την Ιταλία και στην αρχαία Ελλάδα, οι μάσκες ήταν απαραίτητο στοιχείο των ελληνικών θεάτρων. Μέσα από τις μάσκες οι άνθρωποι, είχαν την δυνατότητα να υποδυθούν τον ρόλο χωρίς να εκφράζουν τα δικά τους προσωπικά αισθήματα και χωρίς να δείχνουν τις εκφράσεις του προσώπου τους. Αργότερα, οι μάσκες πήραν και άλλες μορφές, επηρεασμένες από διάφορα λαογραφικά και κοινωνικοπολιτικά στοιχεία όπως γίνεται και στις μέρες μας.
Στα αρχαία χρόνια οι μάσκες αυτές λεγόμενες «προσωπίδες» είχαν διάφορες μορφές, είτε ήταν προσωπίδες λατρείας που χρησιμοποιούνταν προκειμένου να καλοπιάσουν τους Θεούς, είτε είχαν νεκρική μορφή, που χρησιμοποιούνταν προκειμένου να διώξουν τους τα κακά πνεύματα στον άλλο κόσμο και άλλες. Κάνοντας ιστορική αναδρομή, τέτοιου είδους προσωπεία, συναντάμε τόσο στην Ελλάδα, όσο και στην Αίγυπτο, στο Περού, στο Μεξικό και την Καρχηδόνα.
Στην Ελλάδα, εξακολουθούν να υπάρχουν σαν κυρίαρχο στοιχείο των Αποκριών και να απεικονίζουν τόσο από παιδικούς ήρωες, και αγαπημένα ζώα, όσο και να σατιρίζουν πρόσωπα και μορφές του καλλιτεχνικού και πολιτικού κόσμου.

 

Η ιστορία της λαγάνας

By Newsit Amea on Μαρτίου 16, 2013

0

Το παραδοσιακό  έθιμο της λαγάνας παίζει  πρωταγωνιστικό ρόλο στο νηστίσιμο τραπέζι της Καθαράς  Δευτέρας. Με αφορ­μή λοιπόν αυτή την ιδιαίτερη μέρα ας γνωρίσουμε αναλυτικότε­ρα την ιστορία της, που χάνεται στους αιώνες.

Η λαγάνα  είναι άζυμος άρτος ,δηλ. παρασκευάζεται χωρίς προζύμι. Τέτοιος άρτος πρόχειρος εχρησιμοποιήθη από τους  Ισραηλίτες κατά τη νύχτα της Εξόδου τους από την Αίγυπτο υπό την αρχηγία του Μωυσή. Έκτοτε επιβαλλόταν από το Μωσαικό  Νόμο για όλες τις ημέρες της εορτής του Πάσχα, μέχρι που ο Χριστός στο τελευταίο του Πάσχα ευλόγησε τον ένζυμο άρτο.

Η ιστορία της λαγάνας διατρέχει όλη τη διατροφική παράδοση από την αρχαιότητα  μέχρι σήμερα. Ο Αριστοφάνης στις «Εκκλησιάζουσες» λέει  «Λαγάνα πέττεται» δηλ .»Λαγάνες γίνονται». Ο δε Οράτιος στα κείμενά του αναφέρει τη λαγάνα ως «Το γλύκισμα των φτωχών». Το έθιμο της λαγάνας παρέμεινε αναλλοίωτο ανά τους αιώνες και συνηθίζεται να παρασκευάζεται με μεράκι από τον αρτοποιό της γειτονιάς, τραγανή λαχταριστή και σουσαμένια και καταναλώνεται κατά την Καθαρά Δευτέρα, την Πρωτονήστιμη Δευτέρα της Σαρακοστής. Η ονομασία της «Καθαρά» προήλθε από τη συνήθεια που είχαν οι νοικοκυρές το πρωί της ημέρας αυτής, να πλένουν με ζεστό νερό και στάχτη όλα τα μαγειρικά σκεύη, ως «ημέρα κάθαρσης». Στη συνέχεια τα κρεμούσαν στη θέση τους όπου και παρέμεναν μέχρι τη λήξη της νηστείας. Επίσης κατά την ημέρα αυτή εξέρχονταν όλοι οικογενειακώς στην ύπαιθρο και έστρωναν κάτω στη γη και έτρωγαν νηστίσιμα φαγητά όπως χαλβά, ελιές, ταραμά και λαγάνα.

Από την Καθαρά Δευτέρα προετοιμάζεται ο άνθρωπος μετά τις εορτές και την καλοφαγία των Απόκρεων, να καθαρίσει την ψυχή και το σώμα του για να φτάσει στο τέρμα δηλ. στο Πάσχα και να αναστηθεί ξανά με την Ανάσταση του Κυρίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η λαγάνα που έχει το σχή­μα της «κυρα-Σαρακοστής»,που παριστάνει μια μακριά γυναίκα που έχει ένα σταυρό στο κεφάλι, δεν έχει στόμα γιατί είναι  όλο νηστεία.Τα χέρια της είναι σταυρωμένα για τις προσευχές, έχει επτά πόδια που συμβολίζουν τις επτά εβδομάδες της νηστείας. Έθιμο που συνηθιζόταν για να μετρούν το χρόνο κατά την περίοδο της Σαρακοστής ήταν κάθε Σάββατο να κόβουν το ένα πόδι και το τελευταίο το έκοβαν το Μ.Σάββατο όπου το έκρυβαν σε ένα ξερό σύκο ή σε ένα καρύδι και όποιος το έβρισκε ήταν ο τυχερός της επόμενης χρονιάς.
Η νόστιμη και λαχταριστή για όλους μας λαγάνα είναι ένα προιόν άξιο σεβασμού και με πραγματική πλούσια ιστορία, θα είναι μεγάλη απώλεια για τις επερχόμενες γενεές να ξεχάσουν τις παραδόσεις μας, να ξεχάσουν τις παλιές σαρακοστιανές μυρουδιές. Οι αρτοποιοί της γειτονιάς πιστοί στις παραδόσεις μας παρασκευάζουν την Καθαρά Δευτέρα τη λαγάνα συμβάλλοντας έτσι στη διατήρηση του εθίμου, ώστε οι νέες γενεές να έχουν την ευκαιρία να ακούσουν, να μυρίσουν και να γευτούν τη Σαρακοστή γιατί οι Σαρακοστιανές μυρωδιές είναι έμμεσοι φορείς μιας βαθιάς πνευματικότητας.
ΜΑΡΙΑ ΓΚΙΟΥΔΦΕΣΗ
http://ellinwnparadosi.blogspot.gr

Τι σημαίνει Καθαρά Δευτέρα και κούλουμα

Published 18/03/2013 | By kaltsa

 Ξέρουμε όμως τι πραγματικά είναι η Καθαρά Δευτέρα και πως καθιερώθηκε;
Με την Καθαρά Δευτέρα ξεκινά η Σαρακοστή για την Ορθόδοξη εκκλησία, ενώ ταυτόχρονα σημάνει το τέλος της περιόδου της Aπόκρεω. Η Καθαρά Δευτέρα ονομάστηκε έτσι γιατί οι Χριστιανοί «καθαρίζονταν» πνευματικά και σωματικά. Είναι μέρα νηστείας αλλά και μέρα αργίας για τους Χριστιανούς. Η νηστεία διαρκεί για 40 μέρες, όσες ήταν και οι μέρες νηστείας του Χριστού στην έρημο.
Η Καθαρά Δευτέρα εορτάζεται 48 ημέρες πριν την Κυριακή της Ανάστασης του Χριστού, το χριστιανικό Πάσχα.
Από παλιά η Καθαρή Δευτέρα, πέρασε στην συνείδηση του λαού, σαν μέρα καθαρμού. Οι Βυζαντινοί, την Καθαρή Δευτέρα την ονόμαζαν Απόθεση -Απόδοση, και τελούσαν δρώμενα. Τραγουδούσαν σχετικά άσματα, από τα οποία έχουν σωθεί μικρά μέρη μέχρι στις μέρες μας. «Ίδε το έαρ το καλόν πάλιν επανατέλλει, φέρον υγείαν και χαρά και την ευημερίαν».
Όσον αφορά τα κούλουμα και το γνωστό πέταγμα του χαρταετού, καθιερώθηκε αργότερα.
Για την ετυμολογία της λέξης κούλουμα υπάρχουν πολλές εκδοχές. Κατά τον Νικόλαο Πολίτη, πατέρα της ελληνικής λαογραφίας, η λέξη προέρχεται από το λατινικό Cumulus (κούμουλους) που σημαίνει σωρός, αφθονία αλλά και το τέλος. Εκφράζει δηλαδή το τέλος, τον επίλογο της Απόκριας. Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή προέρχεται από μια άλλη λατινική λέξη, την λέξη «κόλουμνα» δηλαδή «κολώνα». Κι αυτό επειδή το πρώτο γλέντι της Καθαράς Δευτέρας στην Αθήνα, έγινε στους Στύλους του Ολυμπίου Διός.

ΚΑΤΑΚΟΛΟ ΚΑΘΑΡΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 2013  Ο ΧΑΡΤΑΕΤΟΣ

Κατάκολο: Ο καιρός "εχθρός" στα Κούλουμα

Πύργος

Τετάρτη, 20 Μάρτιος 2013 08:28

Δεν βοήθησε ο καιρός όσο χρειαζόταν για να γιορταστούν τα Κούλουμα στο Κατάκολο και παρά την καλή διάθεση των πολιτών, αυτός δεν είχε την ίδια άποψη. Το μουντό σκηνικό που ξημέρωσε συνεχίστηκε έως αργά το απόγευμα με ασθενείς βροχές που στιγμές – στιγμές «έδιωξαν» και τον κόσμο εκείνο που θέλησε να επιμείνει και να παραμείνει στο λιμάνι. Παρόλα αυτά οι φορείς του χωριού που είχαν ετοιμάσει τους πάγκους προσέφεραν σαρακοστιανά εδέσματα και κρασί στους πολίτες, ενώ χορευτικά συγκροτήματα προσπάθησαν να δώσουν χρώμα στην μέρα. Ιδανικός όπως αποδείχθηκε ο καιρός, αφού οι άνεμοι που έπνεαν βοήθησαν στο να φτάσουν πολύ ψηλά οι χαρταετοί και να γεμίσει ο ουρανός από σχέδια και χρώματα. Η μέρα έκλεισε με ένα ζεστό καφέ για όλους στο λιμάνι, αφού στα καφέ τόσο στο Κατάκολο, όσο και στον Αγ. Ανδρέα επήλθε το αδιαχώρητο. από Πρωινή Ενημέρωση

Μανωλοπούλειο Νοσοκομείο Πύργου: υπάρχει ελπίδα να αναστηθεί;

H Δωρεά «ΨΥΧΑΛΙΝΟΥ» στο Νοσ/μείο Πύργου και πάλι στο απόσπασμα!

Κυριακή, 10 Μάρτιος 2013         Μετά από την μακρά ένοχη σιωπή όλων των αρμόδιων και υπεύθυνων γύρω από το μέγα σκάνδαλο της μεγάλης Δωρεάς Ξανθής Ψυχαλίνου – Γιαννοπούλου, που άφησε όλη την περιουσία της δεκάδων εκατομμυρίων Ευρώ, προ 14 ετών (!!!), για άμεση εκποίηση προς κάλυψη των τεράστιων αναγκών του Νοσοκομείου Πύργου, ξαφνικά τώρα έρχεται στη επικαιρότητα με την ευκαιρία της συνετής και πολιτισμένης παράδοσης στο Νοσοκομείο, της διαβόητης πλέον «βίλας Ψυχαλίνου» στο Παλ. Φάληρο που είχε καταλάβει το περασμένο καλοκαίρι ομάδα Πολιτών (και χρησιμοποίησε ως πολυχώρο κοινωνικών δράσεων).          Εμείς που πρώτοι αποκαλύψαμε προ 2,5 ετών τις τεράστιες διοικητικές και ποινικές ευθύνες όλων των Διοικήσεων του Νοσοκομείου από το 1999 μέχρι σήμερα, τις ένοχες διαπλοκές και εμπλοκές μεγαλοπαραγόντων του Πύργου (δικηγόρων, βουλευτών κλπ), τις σκόπιμες και πονηρές διαθέσεις κάποιων να «ιδιοποιηθούν» την τεράστια περιουσία «Ψυχαλίνου», την εγκληματική αδιαφορία εδώ και δυο χρόνια των Υπουργών Υγείας και της 6ης Υγειονομικής Περιφέρειας, βρισκόμαστε τώρα σε θέση μάχης και πάλι μέχρις ότου δικαιωθεί ο αγώνας μας και να τιμηθέι δεόντως η μεγάλη διβριώτισσα ευργέτις. Αφορμή για το σημείωμα αυτό έδωσε η είδηση «Αποχώρησαν προ ημερών τα μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Πολιτών Π. Φαλήρου από το κτήριο της Νηρηίδων 32 που ανήκει στο νοσοκομείο του Πύργου . Όπως αναφέρουν σε επιστολή τους προς το IONION FM η κατάληψη της οδού Νηρηίδων 32, έγινε τον Ιούλιο του 2012 από μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης Πολιτών Π. Φαλήρου, με σκοπό να στεγάσουν τις δράσεις…». Ευχάριστη η είδηση και ίσως πάλι εμείς βοηθήσαμε με επιστολή μας προς στους καταληψίες, στην ομαλή εξέλιξη (πράγμα το οποίο τόνισε στο ΙΟΝΙΟΝ FM ο εκπρόσωπος των «καταληψιών» κ. Μπαλής, αλλά αποσιωπήθηκε) και θα ήταν όνειδος για τον κοινωνικό μας πολιτισμό να επενέβαιναν τα κατασταλτικά ΜΑΤ του Δένδια, όπως είχε ζητήσει η «υπνώττουσα» και συνεχώς ψευδόμενη και συγκαλύπτουσα Διοικήτρια του  Νοσοκομείου κ. Φιλιπποπούλου…          Πλην, το θέμα της «βίλας Ψυχαλίνου» που έρχεται τώρα στην επικαιρότητα από τα φίλια τοπικά μέσα ΜΜΕ (χωρίς κι αυτά, να αναφέρονται στο σύνολο του θέματος) και αποσιωπάται αιδημόνως από όλα τα υπόλοιπα αργυρώνητα και «μπερλουσκονικά» ΜΜΕ του Νομού μας, είναι η κορυφή του παγόβουνου. Δυστυχώς μέχρι σήμερα, όλο το αλληλοδιαπλεκόμενο σύστημα του Νομού μας για δικούς τους λόγους αντιστέκονται και «κουκουλώνουν» γιατί ή έχουν βάλλει (ή ανέμεναν να βάλουν) το δάκτυλο στο μέλι ή είναι συνένοχοι στο σκάνδαλο. Το τραγικό είναι ότι ακόμη - ακόμη και εκείνοι που έπρεπε να πρωταγωνιστούν (Σύλλογοι Γιατρών και εργαζομένων του Νοσοκομείου, Ιατρικός Σύλλογος, Δήμος Πύργου, Πολιτιστικοί Σύλλογοι Πυργίων, Εμπορικοί Σύλλογοι, Επιμελητήριο, Μητρόπολη Ηλείας και άλλοι φορείς της πόλης, αλλά και απλοί πολίτες )  αδιαφορούν περιέργως ή έχουν πάρει τις αποστάσεις τους από το θέμα.  Γιατί άραγε;        Και μείναμε εμείς μόνοι μας (το «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΙΒΡΗΣ», ένας έγκριτος δικηγόρος ενεργός πολίτης ο κ. Μιχόπουλος και μια μεγάλη ελληνίδα γυναίκα η αείμνηστη πλέον Κική Λαδέα-Κοτσομύτη -που αν δεν υπήρχε, το θέμα θα είχε ενταφιαστεί)   «να βγάλουμε το φίδι από την τρύπα». Και σας βεβαιώνουμε ότι θα το βγάλουμε, με όποιο κόστος και όποιες θυσίες χρειαστούν. Γιατί, ΔΩΡΕΑ ΨΥΧΑΛΙΝΟΥ, δεν είναι μόνο η «βίλα του Παλ. Φαλήρου», είναι: Και τα 3 οικόπεδα – «φιλέτα» 2,5 περίπου στρεμμάτων στη θέση «Λάπατο» Και το οικόπεδο της οδού Κανάρη στην καρδιά του Πύργου Και τα υπόλοιπα από τα 23 εκατομμύρια Δραχμές (από τα βιβλιάρια καταθέσεων σε Τράπεζες) που ανήκουν στο Νοσοκομείο, και δεν τα πήραν οι φορείς ή οι ιδιώτες δικαιούχοι (εδώ ενδεχομένως, να έχουν … «αναληφθεί» αυτά με «μαϊμού» υπογραφές!!) Είναι και οι διοικητικές, πειθαρχικές και ποινικές ευθύνες των εντεταλμένων διαχειριστών της δωρηθείσας κινητής και ακίνητης περιουσίας αλλά και όλων των  Προέδρων και Διοικητικών Συμβουλίων που δεν εξεπλήρωσαν την επιθυμία της δωρήτριας και άφησαν να ρημάξει η περιουσία και να υποπολλαπλασιαστεί η αξία της Είναι και η αυθαίρετη καταπάτηση από το 1993 από το Δήμο Πύργο των δύο οικοπέδων, χωρίς να δίνουν τα χρωστούμενα μίσθια στο Νοσοκομείο. Είναι και οι δεοντολογικές και κοινωνικές ευθύνες όλων εκείνων που αφήνουν τον χειμαζόμενο υγεινομικά ηλειακό λαό χωρίς στοιχειώδη περίθαλψη από το Νοσοκομείο τους.       Αυτά και σε άλλα πολλά, θα κληθούν να απαντήσουν και να λογοδοτήσουν όλοι οι παραπάνω καταγγελλόμενοι, εκεί που πρέπει και όπως πρέπει. Εμείς εκ καθήκοντος, θα το πολεμήσουμε με τις μικρές μας δυνάμεις και θα έχουμε βέβαια αποτελέσματα. Ας, μην εφησυχάζουν οι επιλήσμονες και ένοχοι. Γιατί, «Ναι. Υπάρχουν δικαστές στο Βερολίνο»… Σωρήρης Σωτηρόπουλος Πρόεδρος του «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΔΙΒΡΗΣ» (ιατρός, εκδότης του περιοδ. «ΔΙΒΡΗ» και πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΑΝΑΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ» - μειλ: sotxsot@gmai.com) Απο Πρωινή Ενημέρωση
Από '' ακροκέραμα.'' Πέμπτη, 8 Νοεμβρίου 2012 Μανωλοπούλειο Νοσοκομείο Πύργου: υπάρχει ελπίδα να αναστηθεί; Καλόγριες από κίτρινο πηλό αχαϊκού εργαστηρίου, πιθανότατα του Ηρακλή Ψυλιάκου, ήταν τα ακροκέραμα του νοσοκομείου. Η αριστερή είναι από μεταγενέστερη συμπλήρωση Οι σεισμοί του Μαρτίου του 1993 μετέτρεψαν το παλαιό κτήριο σε ερείπια. Πολλά διακοσμητικά στοιχεία βρέθηκαν μέσα στα λίγα δευτερόλεπτα της σεισμικής δονήσεως στο έδαφος. Κάποια όμως έμειναν κολλημένα στη θέση τους Τα εναπομείναντα στη στέγη ακροκέραμα συνυπάρχουν με χόρτα Οι μικρές καλόγριες είχαν βαφτεί κόκκινες. Ο πηλός όμως βγήκε ξανά στην επιφάνεια, καθώς πολλές έλιωσαν από τις βροχές και τις χαλαζοπτώσεις που πλήττουν συχνά την περιοχή   Άντεξαν τους καιρούς και τους σεισμούς. Θα τα σεβαστούν τα συνεργεία της αναστήλωσης; Το παλαιό νοσοκομείο του Πύργου, στη δυτική άκρη της πόλεως, οικοδομήθηκε το 1886 με χορηγία των οικογενειών Αθανασίου Μανωλοπούλου και του πεθερού του Ιωάννη Βαλτεσινιώτη ή Κανδηλιέρα. Πιθανότατα τα σχέδια του κτηρίου έγιναν από τον  Ερνέστο Τσίλλερ. Το 1902 ονομάστηκε «Μανωλοπούλειον Δημοτικόν Νοσοκομείον Πύργου». Το 1936 έγιναν εργασίες ανακαινίσεως, με μικρές προσθήκες εξωτερικά. Επεμβάσεις, ανακαινίσεις και επισκευές έγιναν και τη δεκαετία του 1960, με την οικονομική συνεισφορά κυρίως  των Ηλείων των ΗΠΑ και της Αυστραλίας. Σημαντική παρέμβαση ήταν η τοποθέτηση τσιμεντένιας πλάκας στον όροφο.  Η σιδηροδοκός επάνω αριστερά ήταν ενίσχυση μετά από ζημιές παλαιότερου σεισμού. Σε αυτή την κατάσταση βρέθηκε το κτήριο το Μάρτιο του 1993, όταν απαιτήθηκε η εκκένωσή του από ασθενείς και προσωπικό Από το δίδυμο σεισμό της 26ης Μαρτίου 1993, που είχε επίκεντρο την ίδια την πόλη του Πύργου, οι πέτρες ξεχώρισαν μεταξύ τους, ωστόσο έμειναν στη θέση τους Μαρμάρινο κορινθιακό επίκρανο της εισόδου Το όνομα του δωρητή γραμμένο επάνω από την είσοδο του κτηρίου Τη μνημειακή είσοδο με τους πεσσούς και τα επίκρανα από μάρμαρο συμπλήρωνε το αέτωμα με τα εντυπωσιακά πήλινα ακρωτήρια, που δυστυχώς δεν υπάρχουν πια. Τη δεκαετία του 1980 προστέθηκαν τα απαίσια φωτιστικά. Ούτε στην ίδια ευθεία δεν κατόρθωσαν να τα βάλουν! Επί εκατόν δέκα χρόνια το Μανωλοπούλειο υπήρξε ο ναός της υγείας για χιλιάδες ασθενείς του Πύργου και της ευρύτερης περιοχής Χορταριασμένα τα μαρμάρινα σκαλοπάτια Τη δεκαετία του 1980 έγινε επέκταση του νοσοκομείου, με την προσκόλληση στο αρχικό νεοκλασσικό κτήριο μίας άκρως ακαλαίσθητης τσιμεντένιας προσθήκης, η οποία απέκρυψε σε μεγάλο βαθμό το παλαιό κτήριο από την πόλη. Οι σεισμοί του Μαρτίου 1993 επέφεραν εκτεταμένες ζημιές: τμήματα της στέγης έπεσαν επάνω στους πανικόβλητους ασθενείς και το νοσοκομείο εκκενώθηκε αμέσως. Ήταν τόσο σοβαρές οι ζημιές, ώστε αρχικά η αναστήλωση κρίθηκε ασύμφορη. Έτσι το κτήριο έμεινε εγκαταλελειμμένο επί δεκαοκτώ χρόνια, έρμαιο των σεισμών και των καιρικών συνθηκών. Η στέγη κατέπεσε εντελώς παρασύροντας τμήματα των γείσων, ενώ επάνω στα μπάζα του ορόφου φύτρωσε μία συκιά, της οποίας τα κλαδιά προεξείχαν από το ύψος της στέγης.  Μπαίνοντας στο εσωτερικό, υπήρχε ένας μεγάλος πίνακας του δωρητή Μανωλόπουλου. Τώρα υπάρχει ένα πλήρες οικοσύστημα! Ο διάδρομος στα αριστερά της εισόδου Ο διάδρομος στα δεξιά της εισόδου. Τα μπάζα κάθησαν επάνω στην τσιμεντένια πλάκα του ορόφου και με τα χρόνια δημιουργήθηκε βλάστηση Μεταξύ των ευεργετών και των δωρητών συγκαταλέγονται τα γνωστότερα οικογενειακά ονόματα του Πύργου «Pyrgos Hospital. Erected in honor of the men and women whose generosity and devotion helped make possible the reconstruction of this hospital» Η αναμνηστική πλάκα για τους δωρητές Ηλείους του εξωτερικού, ιδίως από τις ΗΠΑ και την Αυστραλία Ευτυχώς οι αναμνηστικές πλάκες έχουν διατηρηθεί ανέπαφες μέχρι σήμερα. Θα είναι ασέβεια στη μνήμη των δωρητών εάν δεν διατηρηθούν στην αρχική τους θέση Χόρτα μεγαλώνουν έξω από την είσοδο του γραφείου του διευθυντού του Παθολογικού Κόγχη από τις τόσο χαρακτηριστικές των κτηρίων του Ερνέστου Τσίλλερ Όλος ο χορταριασμένος διάδρομος του ορόφου Το 2002 παραχωρήθηκε μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο στο ΙΚΑ, ώστε να στεγάσει όλες τις υπηρεσίες του στην περιοχή. Ανίκανο να πράξει ο,τιδήποτε προς τη σωτηρία του, το Ελληνικό Δημόσιο παραχώρησε το ερειπωμένο κτήριο στο Δήμο Πύργου με απόφαση του Υπουργού Υγείας Νικήτα Κακλαμάνη, την Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2006. Από το παράθυρο διακρίνεται η ζωντανή πόλη και το τσιμέντο των αναστηλωτικών εργασιών Στο ημιυπόγειο οι εργασίες έχουν προχωρήσει αρκετά: το αρμολόγημα έχει αφαιρεθεί και έχουν μπει οι σωλήνες για τις τσιμεντενέσεις. Στην τσιμεντένια οροφή ίχνη της πυρκαγιάς που προκάλεσαν οι κλέφτες μετάλλων Από τότε πέρασαν και άλλα χρόνια απραξίας, λεηλασίας, αναποφασιστικότητας και μετρίων προτάσεων για το μέλλον του. Τελικά η δημοτική αρχή, μετά την κατάθεση ενός πολύ φιλόδοξου σχεδίου αναπλάσεως των πλέον σημαντικών κτηρίων στα δυτικά της πόλεως, μόλις φέτος ξεκίνησε τις αναστηλωτικές εργασίες, με συγχρηματοδότηση του ΕΣΠΑ. Πρόσφατα ο Υφυπουργός Παιδείας και Πολιτισμού Κώστας Τζαβάρας εξήγγειλε τη συνεργασία με την Εθνική Πινακοθήκη, ώστε στους χώρους του Μανωλοπουλείου να στεγαστεί παράρτημα της Πινακοθήκης, αντίστοιχο με αυτά του Ναυπλίου και της Κέρκυρας. Αριστερά η λιθοδομή χωρίς το αρμολόι. Δεξιά ο τοίχος όπως τον κατάντησαν οι σεισμοί και οι βροχές Η λιθοδομή του κτηρίου έτοιμη να δεχθεί τη σιδερένια ενίσχυση και τις ενέσεις τσιμέντου Το κατώτερο τμήμα του τοίχου Σπασμένα τα ακροκεραμάκια, σαν νεκρά πουλιά στο έδαφος Είναι άγωστο τι απέγιναν τα γερά ακροκέραμα της στέγης: ρίχτηκαν στο έδαφος, συγκεντρώθηκαν για να επανατοποθετηθούν ή κατέληξαν σε καμμιά μάντρα; Ο χώρος γύρω από το κτήριο είναι διάσπαρτος από θραύσματα σαν αυτά Κεραμικά του 19ου μέσα στα μπάζα του 21ου αιώνα Ένα ανακαινισμένο νεοκλασσικό όμως δεν είναι μόνο οι ενισχυμένοι με τσιμέντο και φρεσκοβαμμένοι πέτρινοι τοίχοι του. Είναι πρωτίστως τα μάρμαρα και τα κεραμικά του, αυτά που του προσδίδουν χαρακτήρα και ομορφιά. Χωρίς αυτά, το νεοκλασσικό δεν διαφέρει και πολύ από ένα μοντέρνο τσιμεντένιο κτήριο. Επιπλέον η ανακαίνιση ενός κτήριου που χαρακτηρίζεται από το κράτος ως ιστορικό διατηρητέο μνημείο, θα έπρεπε να το απαλλάξει από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό των μεταγενεστέρων προσθηκών, ώστε να δημιουργηθεί γύρω του ο απαραίτητος για την ανάδειξή του ελεύθερος χώρος. Δίδυμα παράθυρα που διατηρούν ακόμη τους ψευδοπαραστάτες, τα πήλινα επίκρανα και το γείσο τους. Τα συμμετρικά τους έχουν απογυμνωθεί από τον πλαστικό διάκοσμο και έχουν επιχρισθεί με τσιμέντο Πήλινο επίκρανο των διδύμων παραθύρων, καλυμμένο από παχύ στρώμα ασβέστη. Τα τρία εικονιζόμενα ήταν τα μόνα σωζόμενα κατά τη στιγμή της φωτογράφησης Τα αντίστοιχα των ανωτέρω παράθυρα χωρίς τον πλαστικό διάκοσμο, αλλά με το πρώτο στρώμα τσιμέντου Από την εξέλιξη των αναστηλωτικών εργασιών τον περασμένο Μάιο Άποψη της προσόψεως του κτηρίου. Η αναστήλωση δίνει κάποιες ελπίδες ότι θα σωθεί ένα από τα σημαντικότερα κτήρια του Πύργου. Πόσο ποιοτική θα είναι όμως αυτή; νΦωτογραφία παλαιοτέρων ετών, όπου εικονίζονται τα ακρωτήρια του αετώματος και τα επίκρανα των ψευδοπαραστατών Η κατάσταση μερικής καταρρεύσεως στην οποία περιήλθε το νοσοκομείο	Share