Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2012
Παγκόσμια Ημέρα κατά της Διαφθοράς, 9η Δεκεμβρίου
Έχει
υπολογιστεί ότι κάθε χρόνο πληρώνονται σε όλο τον κόσμο για δωροδοκίες 1
τρισεκατομμύριο δολάρια, γεγονός που εντείνει τη διαφθορά και συμβάλλει
στην υπονόμευση του μέλλοντος των επερχόμενων γενεών. Κάθε πράξη
δωροδοκίας συμβάλλει στη φτώχεια, αποτελεί τροχοπέδη στην πρόοδο και
αποστερεί πόρους για επενδύσεις.
Τη διαφθορά μάχεται εδώ και χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο η μη κυβερνητική οργάνωση «Διεθνής Διαφάνεια», που έπεισε τον ΟΗΕ να υιοθετήσει σχετικές πρωτοβουλίες. Η 9η Δεκεμβρίου γιορτάζεται ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Διαφθοράς, γιατί την ημερομηνία αυτή του 2003 η γενική συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε τη Συνθήκη κατά της Διαφθοράς.
Ο κ. Παπούλιας σημειώνει ακόμη στο μήνυμά του ότι για να περιορισθεί η εκτεταμένη διαφθορά, δεν αρκούν τα ευχολόγια αλλά είναι ζητούμενο η ισχυροποίηση του νομικού οπλοστασίου, η συγκρότηση ελεγκτικών μηχανισμών, η ηθική απονομιμοποίηση κάθε έκφανσης του φαινομένου της διαφθοράς.
«Η οικονομική παρακμή των τελευταίων χρόνων έδειξε ότι ουσιώδης και απαραίτητη προϋπόθεση, όχι μόνο για την αντιμετώπιση της σημερινής κρίσης, αλλά και για την αποφυγή παρόμοιων κινδύνων στο μέλλον, είναι η αλλαγή δομών και στερεοτύπων ώστε να γίνουν αυτονόητοι οι κανόνες διαφάνειας παντού», υπογραμμίζει.
«Ας μην ξεχνάμε ότι και η προσέλκυση επενδύσεων συνδέεται άρρηκτα με τη δημιουργία ενός καθαρού περιβάλλοντος στο οποίο δεν χωρούν σκοτεινές συναλλαγές», καταλήγει στο μήνυμά του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Πόθεν έσχες για τους δημοσίους υπαλλήλους και αυστηρή τιμωρία όσων παίρνουν μίζες ή φακελάκια. Αυτό αξιώνουν οι πολίτες σε έρευνα για την διαφθορά.
Σε υψηλά ποσοστά η διαφθορά στην Ελλάδα. Στα νοσοκομεία, στις πολεοδομίες και στις εφορίες το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Η διαφθορά συνεχίζει να πλήττει τη χώρα μας και να μειώνει το κύρος της σε διεθνές επίπεδο. Τα νέα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα πρόσφατη έκθεση της Public Issue για λογαριασμό της Οργάνωσης Διεθνής Διαφάνεια, καταδεικνύουν το μέγεθος της διαφθοράς στη χώρα μας που εξακολουθεί να παραμένει σε υψηλά επίπεδα.
Η Εθνική έρευνα για τη διαφθορά δόθηκε στην δημοσιότητα αρχές Μαρτίου. Για μία ακόμα χρονιά, στην κορυφή της κατάταξης των φορέων του δημοσίου τομέα όπου εντοπίζονται περιστατικά διαφθοράς, βρίσκονται τα δημόσια νοσοκομεία, με τις Πολεοδομίες και τις Εφορίες να μοιράζονται τη δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα, αντιστρέφοντας τη σειρά κατάταξης του 2008. Την πρώτη πεντάδα συμπληρώνουν οι υπηρεσίες του ΙΚΑ και των νομαρχιών. Σημειώνεται ότι το 65% (το 2008 ήταν το 61%) της διαφθοράς στον δημόσιο τομέα εντοπίζεται στις τρεις πρώτες υπηρεσίες (Νοσοκομεία, Πολεοδομίες, Εφορίες).
Και στον ιδιωτικό τομέα πρωτοστατούν οι υπηρεσίες Υγείας στον εντοπισμό περιστατικών διαφθοράς. Το ουσιαστικότερο πόρισμα της έρευνας για το 2009 αφορά στην εκτίμηση του μεγέθους της μικροδιαφθοράς, το οποίο ανέρχεται περίπου στα 790 εκατομμύρια ευρώ, σημειώνοντας αύξηση σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά (περίπου 750 εκατομμύρια το 2008).
Σύμφωνα με την έκθεση, που για πρώτη φορά καλύπτει και τον ιδιωτικό τομέα, η διαφθορά στο σύνολό της κυμάνθηκε πάνω / κάτω στα ίδια με πέρυσι επίπεδα (13,4%), με 9,5% στο δημόσιο τομέα και 5,3% στον ιδιωτικό. Στο δημόσιο τομέα μειώθηκε το ποσοστό εκείνων που δεν τους ζητήθηκε φακελάκι, την ίδια στιγμή που ο μέσος όρος ζητηθέντος χρηματικού ποσού μειώθηκε -1,4%, φτάνοντας τα 1355 ευρώ κατά μέσον όρο στο δημόσιο τομέα, αλλά με αύξηση 6,1% στον ιδιωτικό τομέα, τουτέστιν 1671 ευρώ.
Τα ποσοστά διαφθοράς στα νοικοκυριά στο δημόσιο τομέα κυμάνθηκαν γύρω στο 9,3%, ενώ στον ιδιωτικό στο 5,3%. Το συνολικό μέγεθος της διαφθοράς έφτασε συνολικά τα 787 εκατομ. ευρώ το 2009, κάτι που σημαίνει +37 εκατομ. ευρώ επιπλέον σε σχέση με την περσινή χρονιά.
Όπως βλέπουμε, λοιπόν, τα ποσοστά διαφθοράς αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο και η κατάσταση δεν φαίνεται να αλλάζει προς το καλύτερο. Παρά το γεγονός ότι οι πολίτες ζητούν τη λήψη άμεσων μέτρων για την καταπολέμησή της, εντούτοις, πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα παραμένει μια διεφθαρμένη χώρα, χωρίς να μπορεί να απαλλαγεί σχεδόν ποτέ από αυτό το καρκίνωμα.
Υψηλά ποσοστά διαφθοράς παρατηρούνται και στα ποσοστά όσων πίστευαν προεκλογικά ότι η κατάσταση δεν αλλάζει επί κυβέρνησης Καραμανλή. Όμως, μετά τις εκλογές πολλοί στήριξαν τις ελπίδες τους για καταπολέμηση της διαφθοράς στην κυβέρνηση Παπανδρέου.
Στην ερώτηση της έρευνας, αν πρέπει να δωροδοκήσουμε ή να βάλουμε «μέσον» σε κάποιες περιπτώσεις, το μεγαλύτερο ποσοστό αποδοχής συγκέντρωσε ο στρατός και οι μεταθέσεις των φαντάρων. Το μεγαλύτερο ποσοστό αποδοχής παρουσιάζει, επίσης, η απάντηση στο ερώτημα για το αν πειράζει να δώσουμε φακελάκι προκειμένου να κάνουμε τη δουλειά μας. Αρκετά μεγάλο ποσοστό των ερωτηθέντων πολιτών, από την άλλη συνηγορούν στο να εφαρμοστεί πραγματικά το «πόθεν έσχες» για τους δημοσίους υπαλλήλους και να τιμωρούνται αυστηρά όσοι παίρνουν μίζες ή φακελάκια.
Το παράδοξο είναι ότι πολλοί σε καθημερινή βάση «λαδώνουν» χωρίς πολλές αντιρρήσεις, προκειμένου να κάνουν τη δουλειά τους. Βέβαια, στις έρευνες όλοι απαιτούν και αξιώνουν καταπολέμηση της διαφθοράς. Αλλά –είπαμε– στην Ελλάδα άλλα λένε και άλλα κάνουν.
Αναφορικά με τα μέτρα, που μπορούν να εφαρμοστούν για να μειωθεί η διαφθορά, οι πολίτες θέλουν το κράτος να παρεμβαίνει λιγότερο στην οικονομία, να εξασφαλιστεί η ανεξαρτησία των δικαστών και να γίνουν μαθήματα στα σχολεία για την καταπολέμηση της διαφθοράς.
Σύμφωνα με την έρευνα, λοιπόν, οι πολίτες επιθυμούν να αλλάξουν πολλά σε ό,τι αφορά τη διαφθορά. Όμως, το ζητούμενο είναι αν και η ίδια η Πολιτεία παίρνει μέτρα, προκειμένου να παύσει το φαινόμενο αυτό. Ως τώρα, οι πρωτοβουλίες δεν στρέφονται προς την κατεύθυνση της βαριάς τιμωρίας σε περιπτώσεις διαφθοράς. Και με τον τρόπο αυτό δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα κάποια αλλαγή.
Τα ποσοστά της Ελλάδας παραμένουν υψηλά. Χρειάζονται μεγάλες προσπάθειες για ν’ αλλάξουν νοοτροπίες και συνήθειες χρόνων. Μα, πάνω απ’ όλα, χρειάζεται μια Πολιτεία που να προλαμβάνει το κακό «εν τη γενέσει» του. Κάτι που ως τώρα δεν έχει συμβεί.
Πηγή gnomihalkidikis.g
Τη διαφθορά μάχεται εδώ και χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο η μη κυβερνητική οργάνωση «Διεθνής Διαφάνεια», που έπεισε τον ΟΗΕ να υιοθετήσει σχετικές πρωτοβουλίες. Η 9η Δεκεμβρίου γιορτάζεται ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Διαφθοράς, γιατί την ημερομηνία αυτή του 2003 η γενική συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε τη Συνθήκη κατά της Διαφθοράς.
Μήνυμα Παπούλια ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Διαφθοράς
«Πρόκειται για ένα αποκρουστικό φαινόμενο το οποίο υποσκάπτει το κύρος και την αξιοπιστία των θεσμών, διαβρώνει τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό, υπονομεύει κάθε προσπάθεια βιώσιμης ανάπτυξης και προόδου», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και υπογραμμίζει ότι η καταπολέμηση της διαφθοράς συνδέεται άρρηκτα και με τον πυρήνα των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Κράτους Δικαίου και αφορά εν τέλει την ποιότητα της δημοκρατίας και τον κοινωνικό πολιτισμό.Ο κ. Παπούλιας σημειώνει ακόμη στο μήνυμά του ότι για να περιορισθεί η εκτεταμένη διαφθορά, δεν αρκούν τα ευχολόγια αλλά είναι ζητούμενο η ισχυροποίηση του νομικού οπλοστασίου, η συγκρότηση ελεγκτικών μηχανισμών, η ηθική απονομιμοποίηση κάθε έκφανσης του φαινομένου της διαφθοράς.
«Η οικονομική παρακμή των τελευταίων χρόνων έδειξε ότι ουσιώδης και απαραίτητη προϋπόθεση, όχι μόνο για την αντιμετώπιση της σημερινής κρίσης, αλλά και για την αποφυγή παρόμοιων κινδύνων στο μέλλον, είναι η αλλαγή δομών και στερεοτύπων ώστε να γίνουν αυτονόητοι οι κανόνες διαφάνειας παντού», υπογραμμίζει.
«Ας μην ξεχνάμε ότι και η προσέλκυση επενδύσεων συνδέεται άρρηκτα με τη δημιουργία ενός καθαρού περιβάλλοντος στο οποίο δεν χωρούν σκοτεινές συναλλαγές», καταλήγει στο μήνυμά του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.
Η Διαφθορά στην Ελλάδα
Πόθεν έσχες για τους δημοσίους υπαλλήλους και αυστηρή τιμωρία όσων παίρνουν μίζες ή φακελάκια. Αυτό αξιώνουν οι πολίτες σε έρευνα για την διαφθορά.
Σε υψηλά ποσοστά η διαφθορά στην Ελλάδα. Στα νοσοκομεία, στις πολεοδομίες και στις εφορίες το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Η διαφθορά συνεχίζει να πλήττει τη χώρα μας και να μειώνει το κύρος της σε διεθνές επίπεδο. Τα νέα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα πρόσφατη έκθεση της Public Issue για λογαριασμό της Οργάνωσης Διεθνής Διαφάνεια, καταδεικνύουν το μέγεθος της διαφθοράς στη χώρα μας που εξακολουθεί να παραμένει σε υψηλά επίπεδα.
Η Εθνική έρευνα για τη διαφθορά δόθηκε στην δημοσιότητα αρχές Μαρτίου. Για μία ακόμα χρονιά, στην κορυφή της κατάταξης των φορέων του δημοσίου τομέα όπου εντοπίζονται περιστατικά διαφθοράς, βρίσκονται τα δημόσια νοσοκομεία, με τις Πολεοδομίες και τις Εφορίες να μοιράζονται τη δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα, αντιστρέφοντας τη σειρά κατάταξης του 2008. Την πρώτη πεντάδα συμπληρώνουν οι υπηρεσίες του ΙΚΑ και των νομαρχιών. Σημειώνεται ότι το 65% (το 2008 ήταν το 61%) της διαφθοράς στον δημόσιο τομέα εντοπίζεται στις τρεις πρώτες υπηρεσίες (Νοσοκομεία, Πολεοδομίες, Εφορίες).
Και στον ιδιωτικό τομέα πρωτοστατούν οι υπηρεσίες Υγείας στον εντοπισμό περιστατικών διαφθοράς. Το ουσιαστικότερο πόρισμα της έρευνας για το 2009 αφορά στην εκτίμηση του μεγέθους της μικροδιαφθοράς, το οποίο ανέρχεται περίπου στα 790 εκατομμύρια ευρώ, σημειώνοντας αύξηση σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά (περίπου 750 εκατομμύρια το 2008).
Σύμφωνα με την έκθεση, που για πρώτη φορά καλύπτει και τον ιδιωτικό τομέα, η διαφθορά στο σύνολό της κυμάνθηκε πάνω / κάτω στα ίδια με πέρυσι επίπεδα (13,4%), με 9,5% στο δημόσιο τομέα και 5,3% στον ιδιωτικό. Στο δημόσιο τομέα μειώθηκε το ποσοστό εκείνων που δεν τους ζητήθηκε φακελάκι, την ίδια στιγμή που ο μέσος όρος ζητηθέντος χρηματικού ποσού μειώθηκε -1,4%, φτάνοντας τα 1355 ευρώ κατά μέσον όρο στο δημόσιο τομέα, αλλά με αύξηση 6,1% στον ιδιωτικό τομέα, τουτέστιν 1671 ευρώ.
Τα ποσοστά διαφθοράς στα νοικοκυριά στο δημόσιο τομέα κυμάνθηκαν γύρω στο 9,3%, ενώ στον ιδιωτικό στο 5,3%. Το συνολικό μέγεθος της διαφθοράς έφτασε συνολικά τα 787 εκατομ. ευρώ το 2009, κάτι που σημαίνει +37 εκατομ. ευρώ επιπλέον σε σχέση με την περσινή χρονιά.
Όπως βλέπουμε, λοιπόν, τα ποσοστά διαφθοράς αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο και η κατάσταση δεν φαίνεται να αλλάζει προς το καλύτερο. Παρά το γεγονός ότι οι πολίτες ζητούν τη λήψη άμεσων μέτρων για την καταπολέμησή της, εντούτοις, πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα παραμένει μια διεφθαρμένη χώρα, χωρίς να μπορεί να απαλλαγεί σχεδόν ποτέ από αυτό το καρκίνωμα.
Υψηλά ποσοστά διαφθοράς παρατηρούνται και στα ποσοστά όσων πίστευαν προεκλογικά ότι η κατάσταση δεν αλλάζει επί κυβέρνησης Καραμανλή. Όμως, μετά τις εκλογές πολλοί στήριξαν τις ελπίδες τους για καταπολέμηση της διαφθοράς στην κυβέρνηση Παπανδρέου.
Στην ερώτηση της έρευνας, αν πρέπει να δωροδοκήσουμε ή να βάλουμε «μέσον» σε κάποιες περιπτώσεις, το μεγαλύτερο ποσοστό αποδοχής συγκέντρωσε ο στρατός και οι μεταθέσεις των φαντάρων. Το μεγαλύτερο ποσοστό αποδοχής παρουσιάζει, επίσης, η απάντηση στο ερώτημα για το αν πειράζει να δώσουμε φακελάκι προκειμένου να κάνουμε τη δουλειά μας. Αρκετά μεγάλο ποσοστό των ερωτηθέντων πολιτών, από την άλλη συνηγορούν στο να εφαρμοστεί πραγματικά το «πόθεν έσχες» για τους δημοσίους υπαλλήλους και να τιμωρούνται αυστηρά όσοι παίρνουν μίζες ή φακελάκια.
Το παράδοξο είναι ότι πολλοί σε καθημερινή βάση «λαδώνουν» χωρίς πολλές αντιρρήσεις, προκειμένου να κάνουν τη δουλειά τους. Βέβαια, στις έρευνες όλοι απαιτούν και αξιώνουν καταπολέμηση της διαφθοράς. Αλλά –είπαμε– στην Ελλάδα άλλα λένε και άλλα κάνουν.
Αναφορικά με τα μέτρα, που μπορούν να εφαρμοστούν για να μειωθεί η διαφθορά, οι πολίτες θέλουν το κράτος να παρεμβαίνει λιγότερο στην οικονομία, να εξασφαλιστεί η ανεξαρτησία των δικαστών και να γίνουν μαθήματα στα σχολεία για την καταπολέμηση της διαφθοράς.
Σύμφωνα με την έρευνα, λοιπόν, οι πολίτες επιθυμούν να αλλάξουν πολλά σε ό,τι αφορά τη διαφθορά. Όμως, το ζητούμενο είναι αν και η ίδια η Πολιτεία παίρνει μέτρα, προκειμένου να παύσει το φαινόμενο αυτό. Ως τώρα, οι πρωτοβουλίες δεν στρέφονται προς την κατεύθυνση της βαριάς τιμωρίας σε περιπτώσεις διαφθοράς. Και με τον τρόπο αυτό δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα κάποια αλλαγή.
Τα ποσοστά της Ελλάδας παραμένουν υψηλά. Χρειάζονται μεγάλες προσπάθειες για ν’ αλλάξουν νοοτροπίες και συνήθειες χρόνων. Μα, πάνω απ’ όλα, χρειάζεται μια Πολιτεία που να προλαμβάνει το κακό «εν τη γενέσει» του. Κάτι που ως τώρα δεν έχει συμβεί.
Πηγή gnomihalkidikis.g
Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2012
Διεθνής Ημέρα Εθελοντισμού για την Οικονομική και Κοινωνική Ανάπτυξη ..
Τι είναι ο Εθελοντισμός?
Η
έννοια του εθελοντισμού συνδέεται με την αλληλεγγύη και την ανιδιοτελή
προσφορά. Ο εθελοντισμός εκφράζεται με πολλούς τρόπους, ο καθένας από
αυτούς με τη δική του φυσιογνωμία και μέθοδο δράσης. Κοινό
χαρακτηριστικό όμως όλων είναι η συνδρομή τους στην προάσπιση των
θεμελιωδών δικαιωμάτων.
Στη σύγχρονη εποχή ο εθελοντισμός έχει
καθιερωθεί ως ο θεσμός εκείνος, που συμβάλει στην αντιμετώπιση των
κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων και καλείται να
αναπληρώσει τα κενά που δημιουργεί η αδυναμία του κράτους και οι
μηχανισμοί της αγοράς.
Στο πλαίσιο αυτό στη χώρα μας τα
τελευταία χρόνια έχουν κάνει την εμφάνισή τους πολλές Μη κυβερνητικές
Οργανώσεις με πληθώρα εθελοντικών δράσεων και κύρια πεδία εφαρμογής το
περιβάλλον, τον πολιτισμό, τις κοινωνικές υπηρεσίες. Σε κάθε πεδίο
εφαρμογής οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, είτε έχουν μορφή ιδρύματος.
αστικής / μη κερδοσκοπικής εταιρείας, σωματεία ή συλλόγους στηρίζουν τη
δράση τους στην εθελοντική προσφορά των μελών τους.
Ο εθελοντισμός δεν είναι απλά ένας όρος,
είναι στάση ζωής και δρα εποικοδομητικά στο κοινωνικό στερέωμα καθώς
αφορά όλους ανεξάρτητα από κοινωνικές και οικονομικές διακρίσεις,
προάγει την ενεργή συμμετοχή των πολιτών στην προάσπιση των θεμελιωδών
τους δικαιωμάτων και ενδυναμώνει την κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή.
Το Μοντέλο του Εθελοντισμού
-
-
-
- Ο εθελοντισμός μπορεί να θεωρηθεί ως συνδυασμός ακτιβισμού και άμισθης εργασίας.
-
-
- Ο εθελοντισμός μπορεί να θεωρηθεί ως ακτιβισμός και αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου
- Ο εθελοντισμός μπορεί να θεωρηθεί ως αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου και της ανιδιοτελής προσφοράς
- Τέλος, ο εθελοντισμός είναι ο συνδυασμός και των τριών διακριτών στοιχείων.
Πηγή: Volunteering and Society in the 21st_Century, C, Rochester, A, Ellis Paine, S, Howlett
Διακήρυξη για τον Εθελοντισμό
Το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων αριθμεί σήμερα περισσότερα από 20.000 μέλη. Είναι μια παιδαγωγική κίνηση για νέους ανθρώπους που βασίζεται στην εθελοντική προσφορά και ταυτόχρονα ηγείται από εθελοντές. Για περισσότερα από 100 χρόνια, ο Προσκοπισμός στην Ελλάδα, μέσα από τα Προσκοπικά Συστήματα που δρουν στην επικράτεια, έχει υποστηρίξει την ανάπτυξη των νέων, σε ενεργούς πολίτες, που πρεσβεύουν μια θετική αλλαγή: τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου. Ο εθελοντισμός αποτελεί μέσο έκφρασης του ενεργού πολίτη, και ένα εργαλείο μέσω του οποίου οι νέοι αναπτύσσουν τις ικανότητες τους και συνεισφέρουν στην ανάπτυξη της κοινωνίας συνολικά.
Το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων πιστεύει ότι ο εθελοντισμός:
- Είναι μια ενσυνείδητη δραστηριότητα που επιλέγεται σε πνεύμα ελευθερίας και περιλαμβάνει τη δέσμευση χρόνου και ενέργειας σε πράξεις που ωφελούν τους άλλους ανθρώπους και τη κοινωνία στο σύνολό της.
- Σχετίζεται με την αφιέρωση χρόνου σε ένα έργο ή μια δραστηριότητα καθώς και στη συμμετοχή στις δημοκρατικές δομές και διαδικασίες του ίδιου του Οργανισμού, που σκοπό έχουν την εξέλιξη και βελτίωση του.
- Είναι δράση άμισθη, μπορεί ωστόσο να περιλαμβάνει την οικονομική αποζημίωση εξόδων που σχετίζονται άμεσα με την εθελοντική δράση.
- Πραγματοποιείται για μη κερδοσκοπικό σκοπό, πρωτίστως πραγματώνεται μέσα από ΜΚΟ, και δεν μπορεί να υποκινείται από υλικά ή οικονομικά οφέλη.
- Δεν θα πρέπει να υποκαθιστά ή να αντικαθιστά την επί πληρωμή εργασία.
- Στον Προσκοπισμό, ο εθελοντισμός είναι ποικιλόμορφος και αφορά σε όλες τις ηλικίες. Περιλαμβάνει διαφορετικούς τύπους και μορφές συμμετοχής, και συνεπώς διαφορετικά επίπεδα ευθύνης για τους εθελοντές.
1. Νομικό πλαίσιο
Κρίνεται απαραίτητη η δόμηση ενός νομικού πλαισίου για τον εθελοντισμό που θα περιγράφει τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των εθελοντών. Ταυτόχρονα, πρέπει να αρθούν τα όποια νομογραφήματα αποτρέπουν, έστω και έμμεσα, τη συμμετοχή μέρους των πολιτών σε εθελοντικές δράσεις ή δυσχεραίνουν τις συνθήκες λειτουργίας κάποιων εκ των εθελοντικών οργανώσεων.
Οι ενέργειες αυτές θα επιτρέψουν σε ακόμα περισσότερους νέους και μεγαλύτερους ανθρώπους να συμμετέχουν σε εθελοντικές δραστηριότητες, και ειδικά στον Προσκοπισμό.
2. Ποιότητα στον εθελοντισμό
Οι εθελοντές είναι αναγκαίο να υποστηρίζονται από πολιτικές και διαδικασίες ώστε να μεγιστοποιείται το θετικό αποτέλεσμα των ενεργειών τους. Ο αντίκτυπος αυτός, πρέπει να είναι μετρήσιμος και να εξυπηρετεί το γενικό καλό. Είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί πως οι εθελοντές δρουν σε ένα ασφαλές και ελεύθερο περιβάλλον και είναι εφοδιασμένοι με τα απαραίτητα μέσα ώστε να μπορούν να παράγουν ποιοτικό έργο.
Πιο συγκεκριμένα, η υποστήριξη και η εκπαίδευση που δέχονται οι εθελοντές του ΣΕΠ βελτιώνουν την ποιότητα της συμμετοχής τους, καθώς και το τελικό αποτέλεσμα της προσφοράς τους, και αποτελούν σημαντικό κομμάτι της μη-τυπικής, δια βίου μάθησης εκείνων.
3. Αναγνώριση της αξίας του εθελοντισμού
Η συμβολή των εθελοντών στην υποστήριξη των τοπικών κοινωνιών, την προαγωγή της κοινωνικής συνοχής καθώς και η συμβολή τους στην οικονομική ανάπτυξη, συχνά παραβλέπονται. Κι αν ο χρόνος που δαπανούν οι εθελοντές προσφέρεται δωρεάν, ο αντίκτυπος που εκείνος έχει είναι ανεκτίμητος. Όλοι οι εθελοντές πρέπει να αναγνωρίζονται για τις πράξεις τους, από το σύνολο της κοινωνίας. Τα προσόντα που αποκτώνται μέσω της μη-τυπικής μάθησης, όπως εκείνη που προσφέρεται από το ΣΕΠ, θα πρέπει να χαίρουν μεγαλύτερης αναγνώρισης.
Αξίζει να σημειωθεί πως για παράδειγμα, στην περίπτωση των νέων ανθρώπων, οι εμπειρίες και οι ικανότητες που αποκτούν μέσω της εθελοντικής δράσης μπορούν να μεταφραστούν σε συγκεκριμένα προσόντα που αυξάνουν τις δυνατότητες απασχολησιμότητάς τους. Αντίστοιχη αναγνώριση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν κριτήριο για την εισαγωγή των νέων στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας. Η αξία της εθελοντικής προσφοράς είναι κρίσιμο να αναγνωριστεί όχι μόνο από την κοινωνία αλλά και από κάθε ΜΚΟ στην οποία μετέχουν εθελοντές.
Το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων δεσμεύεται για τα εξής:
- Θα εργαστεί για την ευρύτερη αναγνώριση του εθελοντισμού, μέσω ανάπτυξης πολιτικών προτάσεων για την υποστήριξη και προώθηση των εθελοντών και του εθελοντισμού,
- Θα περιλάβει τις κατευθύνσεις που δίνονται από την Πολιτική Ατζέντα για τον Εθελοντισμό στην Ευρώπη (Policy Agenda on Volunteering in Europe - PAVE http://www.eyv2011.eu/images/stories/pdf/EYV2011Alliance_PAVE_copyfriendly.pdf) και της διακήρυξης του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Νέων (YFJ Resolution on the Rights-Based Approach to Volunteering http://www.youthforum.org/images/stories/Documents/Participation/0987-11_Resolution_volunteering_FINAL.pdf), στην στρατηγική του για την αναγνώριση του εθελοντισμού στην Ελλάδα,
- Θα υποστηρίξει την ιδέα δημιουργίας καταστατικού για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των εθελοντών, όπως αυτά περιγράφονται στην Πολιτική Ατζέντα για τον Εθελοντισμό στην Ευρώπη (PAVE),
- Θα προωθήσει την αξία του εθελοντισμού και την αναγνώριση των ικανοτήτων και εμπειριών που αποκομίζουν οι εθελοντές στον Προσκοπισμό, σε εξωτερικούς φορείς και συνεργάτες,
- Θα διατηρήσει τη συνεργασία με άλλες ΜΚΟ που απασχολούν εθελοντές και θα ενθαρρύνει νέες συνεργασίες, με σκοπό τη δημιουργία ενός ισχυρού δικτύου που στόχο θα έχει την αναγνώριση του εθελοντισμού στην Ελλάδα.
Ψηφίστηκε από το Δ.Σ. του ΣΕΠ την 29/9/2012
7η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Δ.ΕΛΛΑΔΑΣ
Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2012
Παγκόσμια Ημέρα AIDS: H μάστιγα του αιώνα ,,
Σύμφωνα με τις εγκυρότερες επιστημονικές θεωρίες, ο ιός άρχισε να διαδίδεται σε όλη την Αφρικανική ήπειρο την δεκαετία του ‘60 και μέσα στην δεκαετία του ’70 παρατηρήθηκαν τα πρώτα κρούσματα και σε άλλες χώρες ανά τον κόσμο.
Το πρώτο πλήρως εξακριβωμένο και υπό επιστημονικές μελέτες κρούσμα, εντοπίστηκε στις Η.Π.Α τον Δεκέμβριο του 1981. Το γεγονός ότι οι πρώτοι οροθετικοί ήταν ομοφυλόφιλοι οδήγησε στο λαθεμένο χαρακτηρισμό της ως νόσος των ομοφυλοφίλων.
.
Πολύ σύντομα μετά το πρώτο κρούσμα, έγινε αντιληπτό ό,τι ο ιός είναι κυρίως σεξουαλικά μεταδιδόμενος και δεν κάνει διακρίσεις σε φύλα και σεξουαλικές προτιμήσεις.
Ο HIV προσβάλλει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος οδηγώντας σε σταδιακή κατάρρευση της άμυνας του οργανισμού απέναντι στις ασθένειες. Το AIDS αναφέρεται στα πιο προχωρημένα στάδια του συνδρόμου και χαρακτηρίζεται από 20 ευκαιριακές λοιμώξεις και καρκίνους.
To AIDS είναι η πιο φονική ασθένεια στον κόσμο και έχει στοιχίσει τη ζωή σε 25 εκατομμύρια ανθρώπους από το 1981 όταν και ταυτοποιήθηκε.
Μέσα στο 2007 καταγράφηκαν 2,7 εκατομμύρια νέα κρούσματα.
Μέσα στο πρώτο δεκάμηνο του 2008 σημειώθηκαν 547 νέα κρούσματα στην Ελλάδα (αύξηση +31% από το ίδιο δεκάμηνο του 2007). Από αυτά 458 ήταν άνδρες και τα 89 γυναίκες.
Στις αναπτυσσόμενες χώρες 9,7 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε άμεση ανάγκη φαρμάκων κατά του AIDS. Μόνο το 31% (2,99 εκατομμύρια) έχει πρόσβαση σε αυτά. Το ίδιο ποσοστό φτάνει το 42% σε ολόκληρο τον κόσμο.
Περισσότερα από 2 εκατομμύρια παιδιά ζουν με το AIDS με σύμφωνα με στοιχεία του 2007. Τα περισσότερα ζουν στην Αφρική και μολύνθηκαν από τις μητέρες τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του θηλασμού.
11,6 εκατομμύρια παιδιά στην Αφρική είναι ορφανά εξαιτίας του AIDS.
Η μετάδοση του ιού από τη μητέρα στο έμβρυο είναι απολύτως αντιμετωπίσιμη. Το 2008, το 45% των εγκύων γυναικών είχαν πρόσβαση σε αντιρετροϊκά φάρμακα.
Περίπου 1000 παιδιά την ημέρα μολύνονται με τον HIV.
2 εκατομμύρια άνθρωποι ετησίως χάνουν τη ζωή τους από το AIDS.
Προστατευμένο Περιεχόμενο
Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS
Η 1η Δεκεμβρίου
καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της
Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του
ΟΗΕ.
Το AIDS έναι μία από τις φονικότερες επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Γύρω στα 25.000.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ 33.000.000 είναι φορείς του ιού HIV. Η σεξουαλική επαφή αποτελεί τον κύριο τρόπο μετάδοσης του HIV.
Παρά την παγκόσμια προσπάθεια ελέγχου, η επιδημία HIV/AIDS συνεχίζει να παραμένει ανεξέλεγκτη στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ιδιαίτερα της Υποσαχάρειας Αφρικής.
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), ο κίνδυνος στη χώρα μας μοιάζει αμελητέος, χωρίς να υπάρχει εφησυχασμός, αφού η λοίμωξη παρουσιάζει αυξητική πορεία. Σημαντική μείωση παρατηρείται στους θανάτους από AIDS, λόγω των νέων θεραπειών, που εφαρμόζονται.
Το 2008 και μέχρι τις 31 Οκτωβρίου δηλώθηκαν 547 νέα περιστατικά οροθετικών ατόμων (458 άνδρες και 89 γυναίκες) και διαγνώσθηκαν 73 νέες περιπτώσεις AIDS (64 άνδρες και 9 γυναίκες). Ο συνολικός αριθμός των HIV οροθετικών ατόμων, συμπεριλαμβανομένων και των περιστατικών AIDS, έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανερχόταν σε 9229 άτομα ,εκ των οποίων 7.409 (80,3%) ήταν άνδρες και 1772 γυναίκες (19.2%). Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS, που δηλώθηκαν έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανέρχεται σε 2928, εκ των οποίων 2477 άνδρες (84,6%) και 451 γυναίκες (15,4%). Οι θάνατοι από AIDS ανήλθαν σε 21 το 2008 (στοιχεία έως τις 31.10) και συνολικά σε 1582 από το 1983 (1382 άνδρες και 200 γυναίκες).
Το AIDS έναι μία από τις φονικότερες επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Γύρω στα 25.000.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ 33.000.000 είναι φορείς του ιού HIV. Η σεξουαλική επαφή αποτελεί τον κύριο τρόπο μετάδοσης του HIV.
Παρά την παγκόσμια προσπάθεια ελέγχου, η επιδημία HIV/AIDS συνεχίζει να παραμένει ανεξέλεγκτη στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ιδιαίτερα της Υποσαχάρειας Αφρικής.
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), ο κίνδυνος στη χώρα μας μοιάζει αμελητέος, χωρίς να υπάρχει εφησυχασμός, αφού η λοίμωξη παρουσιάζει αυξητική πορεία. Σημαντική μείωση παρατηρείται στους θανάτους από AIDS, λόγω των νέων θεραπειών, που εφαρμόζονται.
Το 2008 και μέχρι τις 31 Οκτωβρίου δηλώθηκαν 547 νέα περιστατικά οροθετικών ατόμων (458 άνδρες και 89 γυναίκες) και διαγνώσθηκαν 73 νέες περιπτώσεις AIDS (64 άνδρες και 9 γυναίκες). Ο συνολικός αριθμός των HIV οροθετικών ατόμων, συμπεριλαμβανομένων και των περιστατικών AIDS, έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανερχόταν σε 9229 άτομα ,εκ των οποίων 7.409 (80,3%) ήταν άνδρες και 1772 γυναίκες (19.2%). Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS, που δηλώθηκαν έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανέρχεται σε 2928, εκ των οποίων 2477 άνδρες (84,6%) και 451 γυναίκες (15,4%). Οι θάνατοι από AIDS ανήλθαν σε 21 το 2008 (στοιχεία έως τις 31.10) και συνολικά σε 1582 από το 1983 (1382 άνδρες και 200 γυναίκες).
Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/76#ixzz2DixFMS5V
Η 1η Δεκεμβρίου
καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της
Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του
ΟΗΕ.
Το AIDS έναι μία από τις φονικότερες επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Γύρω στα 25.000.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ 33.000.000 είναι φορείς του ιού HIV. Η σεξουαλική επαφή αποτελεί τον κύριο τρόπο μετάδοσης του HIV.
Παρά την παγκόσμια προσπάθεια ελέγχου, η επιδημία HIV/AIDS συνεχίζει να παραμένει ανεξέλεγκτη στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ιδιαίτερα της Υποσαχάρειας Αφρικής.
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), ο κίνδυνος στη χώρα μας μοιάζει αμελητέος, χωρίς να υπάρχει εφησυχασμός, αφού η λοίμωξη παρουσιάζει αυξητική πορεία. Σημαντική μείωση παρατηρείται στους θανάτους από AIDS, λόγω των νέων θεραπειών, που εφαρμόζονται.
Το 2008 και μέχρι τις 31 Οκτωβρίου δηλώθηκαν 547 νέα περιστατικά οροθετικών ατόμων (458 άνδρες και 89 γυναίκες) και διαγνώσθηκαν 73 νέες περιπτώσεις AIDS (64 άνδρες και 9 γυναίκες). Ο συνολικός αριθμός των HIV οροθετικών ατόμων, συμπεριλαμβανομένων και των περιστατικών AIDS, έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανερχόταν σε 9229 άτομα ,εκ των οποίων 7.409 (80,3%) ήταν άνδρες και 1772 γυναίκες (19.2%). Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS, που δηλώθηκαν έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανέρχεται σε 2928, εκ των οποίων 2477 άνδρες (84,6%) και 451 γυναίκες (15,4%). Οι θάνατοι από AIDS ανήλθαν σε 21 το 2008 (στοιχεία έως τις 31.10) και συνολικά σε 1582 από το 1983 (1382 άνδρες και 200 γυναίκες).
Το AIDS έναι μία από τις φονικότερες επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Γύρω στα 25.000.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ 33.000.000 είναι φορείς του ιού HIV. Η σεξουαλική επαφή αποτελεί τον κύριο τρόπο μετάδοσης του HIV.
Παρά την παγκόσμια προσπάθεια ελέγχου, η επιδημία HIV/AIDS συνεχίζει να παραμένει ανεξέλεγκτη στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ιδιαίτερα της Υποσαχάρειας Αφρικής.
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), ο κίνδυνος στη χώρα μας μοιάζει αμελητέος, χωρίς να υπάρχει εφησυχασμός, αφού η λοίμωξη παρουσιάζει αυξητική πορεία. Σημαντική μείωση παρατηρείται στους θανάτους από AIDS, λόγω των νέων θεραπειών, που εφαρμόζονται.
Το 2008 και μέχρι τις 31 Οκτωβρίου δηλώθηκαν 547 νέα περιστατικά οροθετικών ατόμων (458 άνδρες και 89 γυναίκες) και διαγνώσθηκαν 73 νέες περιπτώσεις AIDS (64 άνδρες και 9 γυναίκες). Ο συνολικός αριθμός των HIV οροθετικών ατόμων, συμπεριλαμβανομένων και των περιστατικών AIDS, έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανερχόταν σε 9229 άτομα ,εκ των οποίων 7.409 (80,3%) ήταν άνδρες και 1772 γυναίκες (19.2%). Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS, που δηλώθηκαν έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανέρχεται σε 2928, εκ των οποίων 2477 άνδρες (84,6%) και 451 γυναίκες (15,4%). Οι θάνατοι από AIDS ανήλθαν σε 21 το 2008 (στοιχεία έως τις 31.10) και συνολικά σε 1582 από το 1983 (1382 άνδρες και 200 γυναίκες).
Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/76#ixzz2DixPU3IM
Προστατευμένο Περιεχόμενο
Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS
Η 1η Δεκεμβρίου
καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της
Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του
ΟΗΕ.
Το AIDS έναι μία από τις φονικότερες επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Γύρω στα 25.000.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ 33.000.000 είναι φορείς του ιού HIV. Η σεξουαλική επαφή αποτελεί τον κύριο τρόπο μετάδοσης του HIV.
Παρά την παγκόσμια προσπάθεια ελέγχου, η επιδημία HIV/AIDS συνεχίζει να παραμένει ανεξέλεγκτη στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ιδιαίτερα της Υποσαχάρειας Αφρικής.
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), ο κίνδυνος στη χώρα μας μοιάζει αμελητέος, χωρίς να υπάρχει εφησυχασμός, αφού η λοίμωξη παρουσιάζει αυξητική πορεία. Σημαντική μείωση παρατηρείται στους θανάτους από AIDS, λόγω των νέων θεραπειών, που εφαρμόζονται.
Το 2008 και μέχρι τις 31 Οκτωβρίου δηλώθηκαν 547 νέα περιστατικά οροθετικών ατόμων (458 άνδρες και 89 γυναίκες) και διαγνώσθηκαν 73 νέες περιπτώσεις AIDS (64 άνδρες και 9 γυναίκες). Ο συνολικός αριθμός των HIV οροθετικών ατόμων, συμπεριλαμβανομένων και των περιστατικών AIDS, έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανερχόταν σε 9229 άτομα ,εκ των οποίων 7.409 (80,3%) ήταν άνδρες και 1772 γυναίκες (19.2%). Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS, που δηλώθηκαν έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανέρχεται σε 2928, εκ των οποίων 2477 άνδρες (84,6%) και 451 γυναίκες (15,4%). Οι θάνατοι από AIDS ανήλθαν σε 21 το 2008 (στοιχεία έως τις 31.10) και συνολικά σε 1582 από το 1983 (1382 άνδρες και 200 γυναίκες).
Το AIDS έναι μία από τις φονικότερες επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Γύρω στα 25.000.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ 33.000.000 είναι φορείς του ιού HIV. Η σεξουαλική επαφή αποτελεί τον κύριο τρόπο μετάδοσης του HIV.
Παρά την παγκόσμια προσπάθεια ελέγχου, η επιδημία HIV/AIDS συνεχίζει να παραμένει ανεξέλεγκτη στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ιδιαίτερα της Υποσαχάρειας Αφρικής.
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), ο κίνδυνος στη χώρα μας μοιάζει αμελητέος, χωρίς να υπάρχει εφησυχασμός, αφού η λοίμωξη παρουσιάζει αυξητική πορεία. Σημαντική μείωση παρατηρείται στους θανάτους από AIDS, λόγω των νέων θεραπειών, που εφαρμόζονται.
Το 2008 και μέχρι τις 31 Οκτωβρίου δηλώθηκαν 547 νέα περιστατικά οροθετικών ατόμων (458 άνδρες και 89 γυναίκες) και διαγνώσθηκαν 73 νέες περιπτώσεις AIDS (64 άνδρες και 9 γυναίκες). Ο συνολικός αριθμός των HIV οροθετικών ατόμων, συμπεριλαμβανομένων και των περιστατικών AIDS, έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανερχόταν σε 9229 άτομα ,εκ των οποίων 7.409 (80,3%) ήταν άνδρες και 1772 γυναίκες (19.2%). Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS, που δηλώθηκαν έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανέρχεται σε 2928, εκ των οποίων 2477 άνδρες (84,6%) και 451 γυναίκες (15,4%). Οι θάνατοι από AIDS ανήλθαν σε 21 το 2008 (στοιχεία έως τις 31.10) και συνολικά σε 1582 από το 1983 (1382 άνδρες και 200 γυναίκες).
Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/76#ixzz2DixFMS5V
Πέμπτη 29 Νοεμβρίου 2012
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Άρθρο 1:
1. Το Πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή και εθνική κυριαρχία.
Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του
Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.
3. Η
εθνική κυριαρχία είναι αδιαπραγμάτευτη, ανεκχώρητη και ανήκει στον
ελληνικό λαό, που την ασκεί με τους αντιπροσώπους του ή με
δημοψηφίσματα.
Άρθρο 44:
Ο
Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα
εθνικά θέματα ή για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρά κοινωνικά
ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιονομικών ζητημάτων, ύστερα από
απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών που
λαμβάνεται με πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου ή ύστερα από την
συγκέντρωση και την υποβολή στον Πρόεδρο της Βουλής υπογραφών
τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου (1.000.000) ελλήνων πολιτών που ζητούν την
διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τα ανωτέρω ζητήματα.
Άρθρο 51
1. Ο αριθμός των βουλευτών ορίζεται σε διακοσίους για ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια.
2. Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος.
3. Οι βουλευτές εκλέγονται με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία
από τους πολίτες που έχουν εκλογικό δικαίωμα. Η συνολική διάρκεια της
θητείας ενός βουλευτή δεν δύναται να υπερβεί τα οκτώ (8) έτη.
4.
Οι βουλευτικές εκλογές διενεργούνται ταυτόχρονα σε ολόκληρη την
ελληνική επικράτεια. Η Κυβέρνηση της χώρας και οι διακόσιοι βουλευτές
εκλέγονται από τους ψηφοφόρους με βάση δύο ξεχωριστά ψηφοδέλτια. Με το
πρώτο ψηφοδέλτιο (ονομαστικό) οι ψηφοφόροι εκλέγουν τους βουλευτές των
αντίστοιχων εκλογικών περιφερειών. Εκλέγονται ως βουλευτές οι
υποψήφιοι που θα λάβουν τις περισσότερες ψήφους στην αντίστοιχη εκλογική
περιφέρεια, όπως ορίζεται στον εκλογικό νόμο. Με το δεύτερο
ψηφοδέλτιο (κομματικό) οι ψηφοφόροι ψηφίζουν το κόμμα που επιλέγουν να
κυβερνήσει την χώρα. Σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση το κόμμα που
συγκεντρώνει το ποσοστό ψήφων, επί του συνόλου των ψηφισάντων, που
ορίζεται στον εκλογικό νόμο.
Άρθρο 62
Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος, ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε
συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς
άδεια του Σώματος, για αδικήματα που συνδέονται αποκλειστικώς με την
άσκηση των βουλευτικών του καθηκόντων. Νόμος σχετικός ορίζει τις
περιπτώσεις των αδικημάτων που σχετίζονται με την άσκηση των καθηκόντων
του Βουλευτή και που εμπίπτουν στην βουλευτική ασυλία. Δεν απαιτείται
άδεια για τα αυτόφωρα κακουργήματα.
Άρθρο 73:
Πρόταση νόμου εισάγεται στη Βουλή προς ψήφιση και ύστερα από την
συγκέντρωση και την υποβολή στον Πρόεδρο της Βουλής υπογραφών
τουλάχιστον είκοσι χιλιάδων (20.000) Ελλήνων πολιτών που ζητούν την
ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου.
Άρθρο 78:
6. Ο
οποιοσδήποτε φόρος κατοχής ακίνητης περιουσίας θα επιβάλλεται πάντοτε,
εφόσον έχει πρωτύτερα συνεκτιμηθεί και το συνολικό ετήσιο καθαρό
εισόδημα του φορολογούμενου ιδιοκτήτη ακινήτου ούτως ώστε ο ετήσιος
εισπραττόμενος φόρος ακίνητης περιουσίας να μην δύναται να υπερβεί ένα
συγκεκριμένο ποσοστό του ετήσιου φορολογητέου εισοδήματός του.
Άρθρο 86
1. Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη
κατά όσων διατελούν ή διατέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί, για
τα ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους,
όπως νόμος ορίζει. Απαγορεύεται η θέσπιση ιδιώνυμων υπουργικών
αδικημάτων.
2. Δίωξη, ανάκριση, προανάκριση ή προκαταρκτική
εξέταση κατά των προσώπων και για τα αδικήματα που αναφέρονται στην
παράγραφο 1 δεν επιτρέπεται χωρίς προηγούμενη ενημέρωση της Βουλής.
3. Ο χρόνος παραγραφής των αδικημάτων όσων διατελούν ή διατέλεσαν μέλη
της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί, για τα ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά
την άσκηση των καθηκόντων τους, ορίζεται στα άρθρα 111-113 του Ποινικού
Κώδικα.
4. Μέλη της Κυβέρνησης και Υφυπουργοί, για τα ποινικά
αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, δικάζονται
από τα τακτικά ποινικά δικαστήρια, όπως νόμος ορίζει.
Άρθρο 90:
5. Οι προαγωγές στις θέσεις του Προέδρου και του Αντιπροέδρου του
Συμβουλίου της Επικρατείας, του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού
Συνεδρίου, του Εισαγγελέα και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου
ενεργούνται με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται ύστερα από την εκλογή
τους από τις Ολομέλειες του αντίστοιχου Ανωτάτου Δικαστηρίου, με επιλογή
μεταξύ των μελών τους, όπως νόμος ορίζει.
Άρθρο 100:
.
1. Το Συνταγματικό Δικαστήριο αποφασίζει:
α) σε περιπτώσεις διαφωνιών ή αμφισβητήσεως σχετικά με τη
συνταγματικότητα των νόμων και των πράξεων με τυπική ισχύ νόμου, ύστερα
από αίτηση της Κυβερνήσεως ή του ενός τετάρτου (1/4) του όλου αριθμού
των Βουλευτών.
β) για συνταγματικές προσφυγές που δύναται να
ασκηθούν από οποιονδήποτε ιδιώτη, Ν.Π.Ι.Δ. ή Ν.Π.Δ.Δ., που θεωρεί ότι
έχει προσβληθεί από τη δημόσια αρχή σε ένα από τα θεμελιώδη ατομικά
δικαιώματά του που του αναγνωρίζονται από το Σύνταγμα.
γ) στην
περίπτωση που ένα δικαστήριο θεωρεί έναν νόμο αντισυνταγματικό, από την
ισχύ του οποίου εξαρτάται η έκδοση της αποφάσεως, πρέπει το δικαστήριο
αυτό να θέτει την υπόθεση υπό την κρίση του Συνταγματικού Δικαστηρίου.
Διάταξη νόμου που κηρύσσεται αντισυνταγματική, είναι
ανίσχυρη από τη δημοσίευση της σχετικής απόφασης ή από το χρόνο που
ορίζεται με την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου.
2. Το
Συνταγματικό Δικαστήριο απαρτίζεται από εννέα (9) δικαστές που
εκλέγονται μεταξύ των δικαστών, έστω και εάν έχουν συνταξιοδοτηθεί, των
ανώτατων τακτικών και διοικητικών δικαστηρίων, των τακτικών καθηγητών
Πανεπιστημίου σε νομικά μαθήματα και των Δικηγόρων των διορισμένων στον
Άρειο Πάγο που έχουν ασκήσει το επάγγελμα για τουλάχιστον είκοσι (20)
έτη.
3. Οι Δικαστές του Συνταγματικού Δικαστηρίου διορίζονται
για πέντε (5) έτη που αρχίζουν για τον καθένα από την ημέρα της
ορκωμοσίας, και δεν δύνανται να επανεκλεγούν. Μετά τη λήξη της θητείας
ο συνταγματικός δικαστής παύει να ασκεί το έργο και το λειτούργημά του.
4. Το λειτούργημα του Δικαστή του Συνταγματικού Δικαστηρίου
είναι ασυμβίβαστο προς το λειτούργημα του μέλους του Κοινοβουλίου και
προς την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος.
Άρθρο 79α:
1. Όλες οι Δημόσιες Αρχές θα λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την
επίτευξη της δημοσιονομικής σταθερότητας του κρατικού προϋπολογισμού.
2. Το Κράτος δεν θα δύναται να δημιουργεί δομικό έλλειμμα που να
υπερβαίνει το όρια που τίθενται, κατά περίπτωση, από την Ευρωπαϊκή Ένωση
για τα κράτη μέλη της.
3. Ένας οργανικός νόμος θα ορίζει το
μέγιστο επιτρεπόμενο, για το Κράτος, δομικό έλλειμμα, σε σχέση με το
Α.Ε.Π. Οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης οφείλουν να έχουν
ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς.
4. Η Κυβέρνηση θα πρέπει να έχει εξουσιοδοτηθεί με νόμο, για να εκδώσει κρατικά ομόλογα ή να συνάψει δανειακή σύμβαση.
5. Τα όρια του δομικού ελλείμματος και του δημόσιου χρέους θα δύνανται
να υπερβληθούν μόνο σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, οικονομικής
ύφεσης ή καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που δεν ελέγχονται από το Κράτος
και ζημιώνουν ουσιωδώς τη δημοσιονομική κατάσταση ή την κοινωνική και
οικονομική σταθερότητα του Κράτους και εγκρίνονται από την απόλυτη
πλειοψηφία των μελών της Βουλής.
Άρθρο 103:
4.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι που κατέχουν οργανικές θέσεις είναι μόνιμοι
εφόσον οι θέσεις αυτές υπάρχουν. Αυτοί εξελίσσονται μισθολογικά σύμφωνα
με τους όρους του νόμου και, εκτός από τις περιπτώσεις που αποχωρούν
λόγω ορίου ηλικίας ή παύονται με δικαστική απόφαση, δεν μπορούν να
μετατεθούν χωρίς γνωμοδότηση ούτε να υποβιβασθούν ή να παυθούν χωρίς
απόφαση υπηρεσιακού συμβουλίου, που αποτελείται τουλάχιστον κατά τα δύο
τρίτα από μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους.
Κατά των αποφάσεων των συμβουλίων αυτών επιτρέπεται προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπως νόμος ορίζει.
Παύονται άμεσα και αυτοδίκαια από την θέση τους στο Δημόσιο οι δημόσιοι
υπάλληλοι που καταδικάζονται αμετάκλητα με απόφαση ποινικού
δικαστηρίου:
Α). Για οποιαδήποτε κακουργηματική πράξη.
Β). Για
τα πλημμελήματα της δωροδοκίας (ενεργητικής ή παθητικής), απιστίας
σχετικής με την υπηρεσία, υπεξαίρεσης στην υπηρεσία, πλαστογραφίας,
ψευδούς βεβαίωσης, παράβασης καθήκοντος και κατάχρησης εξουσίας.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι που παύθηκαν από την θέση τους εξαιτίας της
ανωτέρω ποινικής καταδίκης τους δεν επιτρέπεται να επανατοποθετηθούν ή
να απασχοληθούν σε δημόσιες υπηρεσίες, Ν.Π.Δ.Δ., Ο.Τ.Α. για οποιονδήποτε
λόγο, ούτε και με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ή σύμβαση έργου
Παναγιώτης Χασιώτης
δικηγόρος
Μέλος της Ενωσης Ενεργλων Πολιτών Ελλάδος
εισήγηση στις τακτικές διαδυκτιακές συναντήσεις των μελών της Ε Ε Π
1. Το Πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία.
2. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή και εθνική κυριαρχία. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από τον Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.
3. Η εθνική κυριαρχία είναι αδιαπραγμάτευτη, ανεκχώρητη και ανήκει στον ελληνικό λαό, που την ασκεί με τους αντιπροσώπους του ή με δημοψηφίσματα.
Άρθρο 44:
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας προκηρύσσει με διάταγμα δημοψήφισμα για κρίσιμα εθνικά θέματα ή για ψηφισμένα νομοσχέδια που ρυθμίζουν σοβαρά κοινωνικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιονομικών ζητημάτων, ύστερα από απόφαση της απόλυτης πλειοψηφίας του όλου αριθμού των βουλευτών που λαμβάνεται με πρόταση του Υπουργικού Συμβουλίου ή ύστερα από την συγκέντρωση και την υποβολή στον Πρόεδρο της Βουλής υπογραφών τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου (1.000.000) ελλήνων πολιτών που ζητούν την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για τα ανωτέρω ζητήματα.
Άρθρο 51
1. Ο αριθμός των βουλευτών ορίζεται σε διακοσίους για ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια.
2. Οι βουλευτές αντιπροσωπεύουν το Έθνος.
3. Οι βουλευτές εκλέγονται με άμεση, καθολική και μυστική ψηφοφορία από τους πολίτες που έχουν εκλογικό δικαίωμα. Η συνολική διάρκεια της θητείας ενός βουλευτή δεν δύναται να υπερβεί τα οκτώ (8) έτη.
4. Οι βουλευτικές εκλογές διενεργούνται ταυτόχρονα σε ολόκληρη την ελληνική επικράτεια. Η Κυβέρνηση της χώρας και οι διακόσιοι βουλευτές εκλέγονται από τους ψηφοφόρους με βάση δύο ξεχωριστά ψηφοδέλτια. Με το πρώτο ψηφοδέλτιο (ονομαστικό) οι ψηφοφόροι εκλέγουν τους βουλευτές των αντίστοιχων εκλογικών περιφερειών. Εκλέγονται ως βουλευτές οι υποψήφιοι που θα λάβουν τις περισσότερες ψήφους στην αντίστοιχη εκλογική περιφέρεια, όπως ορίζεται στον εκλογικό νόμο. Με το δεύτερο ψηφοδέλτιο (κομματικό) οι ψηφοφόροι ψηφίζουν το κόμμα που επιλέγουν να κυβερνήσει την χώρα. Σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση το κόμμα που συγκεντρώνει το ποσοστό ψήφων, επί του συνόλου των ψηφισάντων, που ορίζεται στον εκλογικό νόμο.
Άρθρο 62
Όσο διαρκεί η βουλευτική περίοδος, ο βουλευτής δεν διώκεται ούτε συλλαμβάνεται ούτε φυλακίζεται ούτε με άλλο τρόπο περιορίζεται χωρίς άδεια του Σώματος, για αδικήματα που συνδέονται αποκλειστικώς με την άσκηση των βουλευτικών του καθηκόντων. Νόμος σχετικός ορίζει τις περιπτώσεις των αδικημάτων που σχετίζονται με την άσκηση των καθηκόντων του Βουλευτή και που εμπίπτουν στην βουλευτική ασυλία. Δεν απαιτείται άδεια για τα αυτόφωρα κακουργήματα.
Άρθρο 73:
Πρόταση νόμου εισάγεται στη Βουλή προς ψήφιση και ύστερα από την συγκέντρωση και την υποβολή στον Πρόεδρο της Βουλής υπογραφών τουλάχιστον είκοσι χιλιάδων (20.000) Ελλήνων πολιτών που ζητούν την ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου.
Άρθρο 78:
6. Ο οποιοσδήποτε φόρος κατοχής ακίνητης περιουσίας θα επιβάλλεται πάντοτε, εφόσον έχει πρωτύτερα συνεκτιμηθεί και το συνολικό ετήσιο καθαρό εισόδημα του φορολογούμενου ιδιοκτήτη ακινήτου ούτως ώστε ο ετήσιος εισπραττόμενος φόρος ακίνητης περιουσίας να μην δύναται να υπερβεί ένα συγκεκριμένο ποσοστό του ετήσιου φορολογητέου εισοδήματός του.
Άρθρο 86
1. Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έχει την αρμοδιότητα να ασκεί δίωξη κατά όσων διατελούν ή διατέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί, για τα ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, όπως νόμος ορίζει. Απαγορεύεται η θέσπιση ιδιώνυμων υπουργικών αδικημάτων.
2. Δίωξη, ανάκριση, προανάκριση ή προκαταρκτική εξέταση κατά των προσώπων και για τα αδικήματα που αναφέρονται στην παράγραφο 1 δεν επιτρέπεται χωρίς προηγούμενη ενημέρωση της Βουλής.
3. Ο χρόνος παραγραφής των αδικημάτων όσων διατελούν ή διατέλεσαν μέλη της Κυβέρνησης ή Υφυπουργοί, για τα ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, ορίζεται στα άρθρα 111-113 του Ποινικού Κώδικα.
4. Μέλη της Κυβέρνησης και Υφυπουργοί, για τα ποινικά αδικήματα που τέλεσαν κατά την άσκηση των καθηκόντων τους, δικάζονται από τα τακτικά ποινικά δικαστήρια, όπως νόμος ορίζει.
Άρθρο 90:
5. Οι προαγωγές στις θέσεις του Προέδρου και του Αντιπροέδρου του Συμβουλίου της Επικρατείας, του Αρείου Πάγου και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, του Εισαγγελέα και του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου ενεργούνται με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται ύστερα από την εκλογή τους από τις Ολομέλειες του αντίστοιχου Ανωτάτου Δικαστηρίου, με επιλογή μεταξύ των μελών τους, όπως νόμος ορίζει.
Άρθρο 100:
.
1. Το Συνταγματικό Δικαστήριο αποφασίζει:
α) σε περιπτώσεις διαφωνιών ή αμφισβητήσεως σχετικά με τη συνταγματικότητα των νόμων και των πράξεων με τυπική ισχύ νόμου, ύστερα από αίτηση της Κυβερνήσεως ή του ενός τετάρτου (1/4) του όλου αριθμού των Βουλευτών.
β) για συνταγματικές προσφυγές που δύναται να ασκηθούν από οποιονδήποτε ιδιώτη, Ν.Π.Ι.Δ. ή Ν.Π.Δ.Δ., που θεωρεί ότι έχει προσβληθεί από τη δημόσια αρχή σε ένα από τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματά του που του αναγνωρίζονται από το Σύνταγμα.
γ) στην περίπτωση που ένα δικαστήριο θεωρεί έναν νόμο αντισυνταγματικό, από την ισχύ του οποίου εξαρτάται η έκδοση της αποφάσεως, πρέπει το δικαστήριο αυτό να θέτει την υπόθεση υπό την κρίση του Συνταγματικού Δικαστηρίου.
Διάταξη νόμου που κηρύσσεται αντισυνταγματική, είναι ανίσχυρη από τη δημοσίευση της σχετικής απόφασης ή από το χρόνο που ορίζεται με την απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου.
2. Το Συνταγματικό Δικαστήριο απαρτίζεται από εννέα (9) δικαστές που εκλέγονται μεταξύ των δικαστών, έστω και εάν έχουν συνταξιοδοτηθεί, των ανώτατων τακτικών και διοικητικών δικαστηρίων, των τακτικών καθηγητών Πανεπιστημίου σε νομικά μαθήματα και των Δικηγόρων των διορισμένων στον Άρειο Πάγο που έχουν ασκήσει το επάγγελμα για τουλάχιστον είκοσι (20) έτη.
3. Οι Δικαστές του Συνταγματικού Δικαστηρίου διορίζονται για πέντε (5) έτη που αρχίζουν για τον καθένα από την ημέρα της ορκωμοσίας, και δεν δύνανται να επανεκλεγούν. Μετά τη λήξη της θητείας ο συνταγματικός δικαστής παύει να ασκεί το έργο και το λειτούργημά του.
4. Το λειτούργημα του Δικαστή του Συνταγματικού Δικαστηρίου είναι ασυμβίβαστο προς το λειτούργημα του μέλους του Κοινοβουλίου και προς την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος.
Άρθρο 79α:
1. Όλες οι Δημόσιες Αρχές θα λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για την επίτευξη της δημοσιονομικής σταθερότητας του κρατικού προϋπολογισμού.
2. Το Κράτος δεν θα δύναται να δημιουργεί δομικό έλλειμμα που να υπερβαίνει το όρια που τίθενται, κατά περίπτωση, από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τα κράτη μέλη της.
3. Ένας οργανικός νόμος θα ορίζει το μέγιστο επιτρεπόμενο, για το Κράτος, δομικό έλλειμμα, σε σχέση με το Α.Ε.Π. Οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης οφείλουν να έχουν ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς.
4. Η Κυβέρνηση θα πρέπει να έχει εξουσιοδοτηθεί με νόμο, για να εκδώσει κρατικά ομόλογα ή να συνάψει δανειακή σύμβαση.
5. Τα όρια του δομικού ελλείμματος και του δημόσιου χρέους θα δύνανται να υπερβληθούν μόνο σε περιπτώσεις φυσικών καταστροφών, οικονομικής ύφεσης ή καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που δεν ελέγχονται από το Κράτος και ζημιώνουν ουσιωδώς τη δημοσιονομική κατάσταση ή την κοινωνική και οικονομική σταθερότητα του Κράτους και εγκρίνονται από την απόλυτη πλειοψηφία των μελών της Βουλής.
Άρθρο 103:
4. Οι δημόσιοι υπάλληλοι που κατέχουν οργανικές θέσεις είναι μόνιμοι εφόσον οι θέσεις αυτές υπάρχουν. Αυτοί εξελίσσονται μισθολογικά σύμφωνα με τους όρους του νόμου και, εκτός από τις περιπτώσεις που αποχωρούν λόγω ορίου ηλικίας ή παύονται με δικαστική απόφαση, δεν μπορούν να μετατεθούν χωρίς γνωμοδότηση ούτε να υποβιβασθούν ή να παυθούν χωρίς απόφαση υπηρεσιακού συμβουλίου, που αποτελείται τουλάχιστον κατά τα δύο τρίτα από μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους.
Κατά των αποφάσεων των συμβουλίων αυτών επιτρέπεται προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας, όπως νόμος ορίζει.
Παύονται άμεσα και αυτοδίκαια από την θέση τους στο Δημόσιο οι δημόσιοι υπάλληλοι που καταδικάζονται αμετάκλητα με απόφαση ποινικού δικαστηρίου:
Α). Για οποιαδήποτε κακουργηματική πράξη.
Β). Για τα πλημμελήματα της δωροδοκίας (ενεργητικής ή παθητικής), απιστίας σχετικής με την υπηρεσία, υπεξαίρεσης στην υπηρεσία, πλαστογραφίας, ψευδούς βεβαίωσης, παράβασης καθήκοντος και κατάχρησης εξουσίας.
Οι δημόσιοι υπάλληλοι που παύθηκαν από την θέση τους εξαιτίας της ανωτέρω ποινικής καταδίκης τους δεν επιτρέπεται να επανατοποθετηθούν ή να απασχοληθούν σε δημόσιες υπηρεσίες, Ν.Π.Δ.Δ., Ο.Τ.Α. για οποιονδήποτε λόγο, ούτε και με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ή σύμβαση έργου
Παναγιώτης Χασιώτης
δικηγόρος
Μέλος της Ενωσης Ενεργλων Πολιτών Ελλάδος
εισήγηση στις τακτικές διαδυκτιακές συναντήσεις των μελών της Ε Ε Π
Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2012
Παγκόσμια Ημέρα Φιλοσοφίας
Την ημέρα αυτή, ο οργανισμός του ΟΗΕ για τον πολιτισμό και την εκπαίδευση προτρέπει τα κράτη - μέλη του να διοργανώνουν εκδηλώσεις και συζητήσεις για φιλοσοφικά θέματα.
Φιλοσοφία είναι η επιστήμη που ασχολείται με ερωτήματα, προβλήματα ή απορίες που μπορούμε να αποκαλέσουμε οριακά, θεμελιώδη, ή έσχατα, όπως αυτά της ύπαρξης, γνώσης, αξίας, αιτίας, γλώσσας και του νου. Ξεχωρίζει από άλλους τρόπους αντιμετώπισης των παραπάνω προβλημάτων, από την κριτική και γενικώς συστηματική προσέγγιση των θεμάτων και την οικοδόμησή της πάνω σε λογικές εξηγήσεις.
Η λέξη φιλοσοφία ετυμολογικώς είναι σύνθετη και προέρχεται από το αρχαίο ελληνικό φιλείν (αγαπώ) και τη λέξη σοφία, δηλαδή αγάπη για τη σοφία. Η φιλοσοφία μάς ανοίγει νέους δρόμους και αναζητά απαντήσεις σε ερωτήματα που πιθανώς ξεπερνούν τις ανθρώπινες γνωστικές δυνατότητες, βοηθώντας στη διερεύνηση των ορίων της ανθρώπινης σκέψης, ακόμα και όταν δεν φτάνει σε κάποιο αποτέλεσμα ο επαγωγικός της προβληματισμός. Δεν θα ήταν λάθος να πούμε ότι φιλοσοφία είναι σκέψη πάνω στην ίδια τη σκέψη και τις δυνατότητες της.
Γενικώς θα μπορούσε να διατυπώσει κανείς ότι φιλοσοφική σκέψη είναι η διανοητική διερεύνηση βαθέων ερωτημάτων για τη σχέση του ανθρώπου με τον κόσμο και τη θέση του σ’ αυτόν. Η φιλοσοφία δεν αρκείται στην ανάλυση της πραγματικότητας του εμπειρικού κόσμου, αλλά διατυπώνει προτάσεις για την αλλαγή του. Ένας φιλόσοφος δεν αρκείται στο να διατυπώσει πώς έχουν τα πράγματα, αλλά προχωρά και σε συγκεκριμένες προτάσεις για το πώς θα μπορούσαν να είναι. Οι εκάστοτε φιλόσοφοι, σύμφωνα με το εννοιολογικό περιεχόμενο που προσάπτουν στη φιλοσοφία, δημιουργούν και το ανάλογο φιλοσοφικό ρεύμα.
Εύρος της φιλοσοφίας
Ο Μπέρτραντ Ράσελ διατυπώνει τη θέση πως η φιλοσοφία είναι μια δεξαμενή γνώσεων που ακόμα είναι ανέτοιμες προς εξειδικευμένη επιστημονική διαπραγμάτευση. Επομένως, όπως έχει ιστορικά αποδειχθεί άλλωστε, η φιλοσοφία είναι η επιστήμη των επιστημών, o κορμός της διεπιστημονικής γνώσης, ο άσβεστος πόθος αναζήτησης του ανθρώπου. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι οι σύγχρονες θετικές επιστήμες (Μαθηματικά, Φυσική, Χημεία, Ιατρική, Αστρονομία κ.α.) αλλά και μεταγενέστερες θεωρητικές (Ψυχολογία, Κοινωνιολογία κ.α.) ξεπήδησαν από το φιλοσοφικό στοχασμό.Παρόλο το εύρος της έννοιας της Φιλοσοφίας, δεν πρέπει να παραβλέπεται το γεγονός ότι πρόκειται για επιστήμη (και μάλιστα τη "μητέρα" επιστήμη όπως είδαμε). Επομένως η μέθοδος ενός στοχασμού ώστε αυτός να ονομασθεί φιλοσοφικός πρέπει να τηρεί συγκεκριμένα επιστημονικά κριτήρια και στάδια. Αυτά τα στάδια είναι εκείνα της Παρατηρήσεως, της Υποθέσεως, του Πειράματος, της Απόδειξης και της Επαναλήψεως. Ο φιλοσοφικός στοχασμός απαραίτητα πρέπει να εγκολπώνει την επιστημονική αποδεικτική διαδικασία.
Κλάδοι της φιλοσοφίας
Η Φιλοσοφία διαιρείται στους ως κάτωθι κλάδους:- Ηθική ονομάζεται ο τομέας της Φιλοσοφίας που διερευνά ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να ζει ο άνθρωπος, ενώ δευτερευόντως, διερευνά το κατά πόσον μια τέτοια ερώτηση μπορεί πράγματι να απαντηθεί. Οι κύριοι κλάδοι της Ηθικής Φιλοσοφίας είναι η Μετα-ηθική, η Φορμαλιστική Ηθική και η Εφαρμοσμένη Ηθική.
- Αισθητική ονομάζεται ο τομέας που ασχολείται με τη μελέτη και αντίληψη της ομορφιάς, της Τέχνης, της αναψυχής, θεμάτων γούστου και αισθημάτων, γενικώς με τον ορισμό του ωραίου, του αρμονικού και των αντιστρόφων τους.
- Γνωσιολογία ονομάζεται ο κλάδος που διερευνά τα όρια, την προέλευση και την ποιότητα της ανθρώπινης γνώσης.
- Μεταφυσική ονομάζεται ο τομέας που ασχολείται με το επέκεινα, με εκείνο που η εμπειρία δεν μας αποκαλύπτει. (Δεν πρέπει να συγχέεται με εξωεπιστημονικούς κλάδους όπως η Παραφυσική). Μελετά τη φύση της πραγματικότητας, περιλαμβάνοντας τη σχέση μεταξύ νου και σώματος, ουσίας, γεγονότος και αιτίας. Παραδοσιακοί κλάδοι της είναι η Κοσμολογία και η Οντολογία.
- Επιστημολογία ονομάζεται ο τομέας που ασχολείται με τη φύση και το σκοπό της γνώσης, καθώς και αν η γνώση είναι δυνατή. Μεταξύ των κεντρικών προβληματισμών της είναι οι φιλοσοφικές προκλήσεις που θέτει ο Σκεπτικισμός και οι σχέσεις μεταξύ αλήθειας, πίστης και αιτιολόγησης.
- Πολιτική Φιλοσοφία είναι η μελέτη των θεσμών διακυβέρνησης και των σχέσεων ατόμων (ή οικογενειών και φατριών) με κοινότητες, όπως το κράτος. Περιλαμβάνει ερωτήματα για τη δικαιοσύνη, το νόμο, την περιουσία, καθώς και τα δικαιώματα και υποχρεώσεις των πολιτών. Η Πολιτική Φιλοσοφία και η Ηθική αποτελούν παραδοσιακά αλληλένδετους τομείς, καθώς και οι δύο περιστρέφονται γύρω από το ερώτημα τού τι είναι καλό και πώς πρέπει να διαβιούν οι άνθρωποι με σκοπό τη συνεχή προαγωγή των ανθρώπινων κοινωνιών.
- Λογική είναι η μελέτη των έγκυρων διαλεκτικών φορμών. Ξεκινώντας στα τέλη του 19ου αιώνα, μαθηματικοί όπως ο Γκότλομπ Φρέγκε εστίασαν στην μαθηματική προσέγγιση της Λογικής, η οποία σήμερα χωρίζεται σε δύο ευρείς κλάδους: τη Μαθηματική Λογική και τη λεγόμενη Φιλοσοφική Λογική.
- Φιλοσοφία της Γλώσσας είναι αυτή που ερευνά θέματα της φύσης, καταγωγής και χρήσης της γλώσσας
- Φιλοσοφία της Θρησκείας είναι ο κλάδος της Φιλοσοφίας που ασχολείται με τη μελέτη προβλημάτων της θρησκείας.
Φιλόσοφοι
Δυτική Φιλοσοφία
Αρχαίοι Έλληνες
- Γοργίας
- Σωκράτης
- Πλάτωνας
- Πυθαγόρας
- Αριστοτέλης
- Επίκουρος
- Ζήνων ο Κιτιεύς
- Αντισθένης
- Διογένης της Σινώπης
Αρχαίοι Ρωμαίοι
Φιλόσοφοι στο Μεσαίωνα
Φιλόσοφοι του Διαφωτισμού
- Καρτέσιος (Ρενέ Ντεκάρτ)
- Ζαν Μποντέν
- Νικολό Μακιαβέλι
- Ντενί Ντιντερό
- Νικολά ντε Κοντορσέ
- Γκότφριντ Βίλχελμ Λάιμπνιτς
- Τόμας Χομπς
- Τζον Λοκ
- Ζαν Ζακ Ρουσώ
- Τσέζαρε Μπεκκαρία
- Βολταίρος
- Αλεξίς ντε Τοκβίλ
- Μοντεσκιέ
- Έντμουντ Μπερκ
- Ντέιβιντ Χιουμ
- Εμμάνουελ Καντ
- Μπαρούχ Σπινόζα
- Τζωρτζ Μπάρκλεϋ
- Άρθουρ Σοπενχάουερ
Φιλόσοφοι του 19ου αιώνα
- Τζέρεμι Μπένθαμ
- Τζέιμς Μιλλ
- Τζον Στιούαρτ Μιλλ
- Σαρλ Φουριέ
- Γκέοργκ Βίλχελμ Φρήντριχ Χέγκελ
- Φρίντριχ Ένγκελς
- Καρλ Μαρξ
- Μιχαήλ Μπακούνιν
- Φρειδερίκος Νίτσε
- Εμίλ Ντιρκάιμ
- Γκιόργκι Λούκατς
- Αύγουστος Κοντ
- Σαίρεν Κίρκεγκωρ
- Μαξ Βέμπερ
- Ρόζα Λούξεμπουργκ
- Μαξ Στίρνερ
Φιλόσοφοι του 20ού αιώνα
- Αλεξάνδρα Κολλοντάι
- Μάρτιν Χάιντεγκερ
- Έντμουντ Χούσσερλ
- Βίττγκενσταϊν
- Αντόνιο Γκράμσι
- Μπέρτραντ Ράσελ
- Ιμμάνουελ Βαλλερστάιν
- Ερνστ Μπλοχ
- Θέντα Σκότσπολ
- Καρλ Πολάι
- Σμούελ Άιζενσταντ
- Μπάρινγκτον Μουρ
- Χέρμπερτ Μαρκούζε
- Γιούργκεν Χάμπερμας
- Τέοντορ Αντόρνο
- Μαξ Χορκχάιμερ
- Βάλτερ Μπένγιαμιν
- Ζορζ Κανγκιλέμ
- Μισέλ Φουκώ
- Νόαμ Τσόμσκι
- Ζαν-Πωλ Σαρτρ
- Σιμόν ντε Μποβουάρ
- Λουί Αλτουσέρ
- Νίκος Πουλαντζάς
- Τάλκοτ Πάρσονς
- Άυν Ραντ
- Καρλ Πόππερ
- Τζον Ρωλς
- Ρόμπερτ Νόζικ
- Τζέραλντ Κοέν
- Χάνα Άρεντ
- Αντρέ Γκορζ
- Πιέρ Μπουρντιέ
- Ζακ Ντεριντά
- Ζαν Μποντριγιάρ
- Τζόρτζιο Αγκάμπεν
- Ζιλ Λιποβετσκί
- Τζούντιθ Μπάτλερ
- Λένιν
- Ζίλ Ντελέζ
- Βίκτωρ Αλεξέγιεβιτς Βαζιούλιν
- Κορνήλιος Καστοριάδης
Δυτικά φιλοσοφικά ρεύματα
Κυριακή 11 Νοεμβρίου 2012
Κάτω Παναγιά (Κυλλήνης)
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΝΟΣΤΑΛΓΟΥΣ ΤΩΝ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΩΝ ΠΑΤΡΙΔΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΗΡΩΙΚΟΥΣ ΠΡΟΣΚΟΠΟΥΣ ΠΟΥ ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΑΝ ΣΤΟ ΒΩΜΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ, ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ, ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ!!! ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΠΙΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΠΑΝΑΓΙΑΣ Ν. ΗΛΕΙΑΣ , ΣΥΝΕΧΙΣΤΕΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΩΝ ΑΛΗΣΜΟΝΗΤΩΝ ΠΑΤΡΙΔΩΝ!!
ΟΙ ΠΡΟΣΚΟΠΟΙ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΠΑΝΑΓΙΑΣ
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)