Παγκόσμια Ημέρα Ιδιοκτησίας,10 Δεκεμβρίου

Η Διεθνής Ημέρα Ιδιοκτησίας καθιερώθηκε με απόφαση της Διεθνούς Ένωσης Ακινήτων και εορτάζεται ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, στις 10 Δεκεμβρίου, επειδή η ιδιοκτησία είναι ένα από τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα που προστατεύεται από διεθνείς συμβάσεις του ΟΗΕ, του Συμβουλίου της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 
Η ιδιοκτησία, θεσμός που στην ιστορική πορεία του ανθρώπου αγιοποιήθηκε, αλλά και δαιμονοποιήθηκε έντονα, σήμερα είναι ένα από τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, που εορτάζεται μάλιστα διεθνώς τη 10 Δεκεβρίου με απόφαση της Διεθνούς Ένωσης  Ακινήτων.
Σύμφωνα με την Οικουμενικη Διακηρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του 1948, άρθρο 17, α) Κάθε άτομο, μόνο του ή με άλλους μαζί, έχει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας και β) Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιδιοκτησία του.
Είναι πολύ επιεικής ο Βολταίρος λέγοντας ότι «το πνεύμα ιδιοκτησίας διπλασιάζει τη δύναμη του ανθρώπου», αφού ο… πνευματικός αυτός πολλαπλασιαστής φαίνεται να παράγει πολύ μεγαλύτερα γινόμενα. Και απεικονίζει σε σοβαρό βαθμό την αλήθεια το γνωστό ανέκδοτο με τον τράγο που, όταν διορίστηκε δημόσιος υπάλληλος, έχασε την…παραγωγικότητά του. (Η άλλη μισή αλήθεια είναι ότι σαν…επιχειρηματίας, πολλές φορές… βίαζε τις προβατίνες!)
Το πρόβλημα, όμως, δημιουργείται όταν κινούμαστε από το καλό αλλά από το «κ α κ ό  π ν ε ύ μ α » της ιδιοκτησίας, την ιδιοκτησιακή αντίληψη για πράγματα που δεν είναι δικά μας. Γιατί άλλο να βλέπουμε κάτι «σαν δικό μας»  και άλλο ως ιδιοκτησία μας. Άλλο η συναισθηματικά φορτισμένη κτητική αντωνυμία μου/μας, που μαρτυρεί ενδιαφέρον, συν-πάθεια, αγάπη για κάτι, και άλλο η κτητική αντίληψη που πηγάζει από τον ατομικισμό, τον εγωισμό, τη στενόμυαλη αντίληψη και οδηγεί στον αυταρχισμό, στην αυθαιρεσία, στην αντιδημοκρατική συμπεριφορά, στην αρπαγή…
Έτσι, δεν είναι λίγες οι συγκεκριμένες περιπτώσεις που περιγελούν ή ακόμη σαρκάζονται το παραπάνω άρθρο της Οικουμενικής Διακήρυξης. Και όχι μόνο σχετικά με την ιδιωτική αλλά και τη δημόσια, την ακίνητη ή την κινητή, την υλική ή πνευματική ιδιοκτησία.
Δείγματα και δήγματα της κακώς εννοούμενης ιδιοκτησιακής αντίληψης διαπιστώνονται ανέκαθεν στην ιμπεριαλιστική συμπεριφορά των ισχυρών χωρών στις κλασικού ή νεοαποικιακού τύπου (κατα)κτήσεις τους, αλλά και απέναντι στις «συμμαχικές» κατά τ’ άλλα χώρες που ανήκουν στις «σφαίρες επιρροής» τους.
Η ιδιοκτησιακή αντίληψη εντοπίζεται ανέκαθεν στους πολιτικούς εκείνους που βλέπουν το κράτος, την περιφέρεια, το δήμο, ή ακόμα το κόμμα, την παράταξη  και τους ψηφοφόρους ως κτήμα τους. Κτήμα με την έννοια του υποζυγίου. (Είδαμε πάλι με πόση ευκολία οι αποτυχόντες του Α` γύρου των   αυτοδιοικητικών εκλογών «έδωσαν γραμμή» στους φηφοφόρους «τους» για τον β` γύρο. Ούτε πρόβατα να ήταν!)
Κάποιοι, μάλιστα, φτάνουν στην πλήρη ταύτιση,  κατ’ απομίμηση του λουδοβίκειου «Το κράτος είμαι εγώ».  Γι’ αυτό αναφέρονται διαρκώς στο «εγώ» και σπάνια ή καθόλου στο «εμείς». (Αυτός δεν είναι και ένας από τους πολλούς λόγους που εμποδίζουν τους πολίτες να δουν το κράτος «σαν δικό τους» και τους προκαλούν αντιπάθεια  ακόμη και καταστροφική μανία για οτιδήποτε κρατικό; Η ανασφάλεια μάλιστα που προκαλεί η κακοδιοίκηση και κατασπατάληση της κρατικής ιδιοκτησίας δεν ενισχύει την τάση αύξησης της ατομικής ιδιοκτησίας;)
Η ίδια αντίληψη ανιχνεύεται στην οικογενειοκρατία διάφορων δημόσιων, κατά τ’ άλλα, φορέων που κάποιοι ένοικοι τους βλέπουν σαν φέουδά τους, και φροντίζουν να εγκαταστήσουν και να αποκαταστήσουν ουκ ολίγα συγγενικά ή φιλικά τους πρόσωπα με μοναδικό προσόν τους τη συγγένεια! (Στην πρόσφατη αξιολόγηση των πανεπιστημίων σε παγκόσμιο επίπεδο από τους TIMES του Λονδίνου με κριτήρια την ποιότητα διδασκαλίας, την έρευνα και τις δημοσιεύσεις, η Ελλάδα έλαμψε με την απουσία της και από τις διακόσες αξιολογικές θέσεις. Μήπως η ιεράρχηση αυτή «συγγενεύει» και με την ανίερη οικογενειοκρατία των «Πανεπιστημίων μας»;)
Θα ήταν… παραβίαση ανοικτών θυρών να αναφερόμαστε στο ιδιοκτησιακό καθεστώς που ισχύει ακόμα στις ενδοοικογενειακές σχέσεις, μεταξύ άνδρα και γυναίκας ή γονιών και παιδιών και που οδηγεί συχνά σε οικογενειακά δράματα… (Και μην πάει το μυαλό μας μόνο στις χώρες της …μπούργκας!…)
Πιο συγκεκριμένες παρεμβάσεις  σε κρατικές ή ιδιωτικές ιδιοκτησίες που περιγελούν σήμερα ή ακόμη σαρκάζονται το παραπάνω άρθρο της Π.Δ.Α.Δ είναι: η κατοχή της Παλαιστίνης, του Ιράκ, του Αφγανιστάν ή της μισής Κύπρου∙ η αδυναμία στην τελευταία των εκτοπισμένων (Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων) να επιστρέψουν στις ιδιοκτησίες τους, στα σπίτια και τις περιουσίες τους∙ το τεραστίων διαστάσεωδουλεμπόριο για την ικανοποίηση όλων των…τάσεων∙ η κλοπή της ιστορίας και η κλεπτωνυμία, όπως από τους Σκοπιανούς γείτονές μας∙ η κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και η καταπάτηση πνευματικών δικαιωμάτων από συρραφείς συγγραφείς, μπλόγκερς, δημοσιογράφους, κασετοπειρατές, αρχαιοκάπηλους και  τους κάθε είδους δεξιοτέχνες της ξεπατικούρας∙ οι περικοπές των συντάξεων μας ή του εφάπαξ μας για την αντιμετώπιση της μεγάλης «τρύπας» που άφησε το μεγάλο κλεπτοφαγοπότι που προηγήθηκε∙ η ζωοκλοπή, που ζει και βασιλεύει (ιδιαίτερα κάθε Χριστούγεννα!…)∙ το «εθνικό σπορ» μας, όπως τείνει να εξελιχθεί τελευταία η συνήθεια να κλέβουν σκάρες υπονόμων, καμπάνες, κομμάτια από σιδηροδρομικές ράγες, καλώδια της ΔΕΗ και του ΟΤΕ, είδη μεταλλικής οικοσκευής και ό,τι μπορεί να πουληθεί στα παλιατζίδικα….
Εξάλλου, σε μια υπερχρεωμένη χώρα, με υπερχρεωμένα νοικοκυριά και μαγαζιά πόσο ιδιοκτήτες στα σπίτια τους και στις επιχειρήσεις τους ή πόσο αφέντες στην πατρίδα τους αισθάνονται οι πολίτες; Μη ξεχνούμε ότι σύμφωνα με τη δανειακή σύμβαση Ελλάδας και τρόικας «ούτε ο δανειολήπτης (δηλαδή η Ελλάδα) ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής  κυριαρχίας», πράγμα που σημαίνει ότι σε περίπτωση μη εμπρόθεσμης ή ολοκληρωτικής εξόφλησης του δανείου οι δανειστές μπορούν να εκποιήσουν ελληνική δημόσια ιδιοκτησία ανυπολόγιστης πολιτιστικής ή υλικής αξίας, όπως λιμάνια, λίμνες, νοσοκομεία, πανεπιστήμια, οπλισμό…! (Γιατί δεν αναφέρω και την καταπάτηση εθνικής ιδιοκτησίας στο Σκάνδαλο του Βατοπεδίου; Πού κολλάει τώρα αυτό; Και ποιο «Σκάνδαλο του Βατοπεδίου»;) *          *           *
Παράλληλα, αντιμετωπίζεται με ειρωνεία η επισήμανση του Ρουσσό στο «Κοινωνικό Συμβόλαιό» του: «Κανείς δεν πρέπει να είναι τόσο πλούσιος, ώστε να μπορεί να εξαγοράζει τον άλλον ούτε τόσο φτωχός ώστε να αναγκάζεται να εξαγοράζεται». Αλλά και η «παραβολή του άφρονος πλουσίου» και ο λαϊκός στίχος «Όλοι δύο μέτρα παίρνουν γη», κάθε άλλο παρά ανακόπτουν τη  μανία αύξησης της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και μάλιστα αθέμιτης.
Και αναρωτιέται κανείς πώς μπορεί να προχωρήσει μια χώρα όταν το χωρατό του Καραγκιόζη  «Τα δικά μου είναι δικά μου και τα δικά σου και των δυο μας» λειτουργεί ως σοβαρή οικονομική αρχή για το αυγάτισμα της ιδιωτικής ιδιοκτησίας σε βάρος της δημόσιας!… Όταν αρνούμαστε πεισματικά να παραχωρήσουμε ένα ελάχιστο κομματάκι της ιδιόκτητης γης μας για να διαπλατυνθεί ένας δρόμος που θα αναβαθμίσει την υπόλοιπή μας και θέλουμε αυτό να γίνει αποκλειστικά από  τον απέναντι!…Όταν «όλοι βρίσκονται στο στόχαστρο», αλλά εντός του βεληνεκούς, μόνο οι «μπουκαδόροι», οι «κασαδόροι», οι «γριλάκιες», οι «ποντικοί», οι «κλειδάδες»,οι  «πορτοφολάδες» και οι διάφορες άλλες κατηγορίες κλεφτών και κλεφτρονιών που κυκλοφορούν στην πιάτσα του υποκόσμου (για να θυμηθούμε το «Εγχειρίδιον του καλού κλέφτη» του Ηλία Πετρόπουλου)∙ οι αρχικλέφτες, οι φαταούλες  του «καλού κόσμου» την ίδια στιγμή κυκλοφορούν με καμαρωτή αναίδεια στο απυρόβλητο, και μάλιστα κάποιοι από αυτούς που ομολόγησαν!
Τελικά το θέμα είναι  αν ο εαυτός μας είναι ιδιοκτησία μας ή αποικία της αλλοτρίωσης!…


Γιώργος Φρυγανάκης

Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων,10 Δεκεμβρίου

                              Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

10 Δεκεμβρίου .......

Η Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 10 Δεκεμβρίου, σε ανάμνηση της υπογραφής της Παγκόσμιας Διακήρυξης των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από τη γενική συνέλευση του ΟΗΕ στις 10 Δεκεμβρίου 1948. Όραμα των εμπνευστών της, ένας κόσμος με δικαιώματα και ελευθερίες χωρίς διακρίσεις.

  Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα είναι μια διακήρυξη που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (A/RES/217, 10 Δεκεμβρίου 1948), περιγράφοντας την άποψή τους για τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Το προσχέδιο γράφτηκε από τον Τζων Πήτερς Χάμφρεϋ από τον Καναδά, με τη βοήθεια της Ελέανορ Ρούσβελτ από τις ΗΠΑ, του Ρενέ Κασίν από τη Γαλλία, του Π. Σ. Τσάνγκ από την Κίνα και άλλων.
Παρ' όλο που δεν είναι νομικά δεσμευτικό έγγραφο, έγινε η βάση για δύο νομικές συνθήκες, το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα και το Διεθνές Σύμφωνο για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα. Συνεχίζει να αναφέρεται από ακαδημαϊκούς, νομικούς και συνταγματικά δικαστήρια. Υπάρχει ασυμφωνία μεταξύ διεθνών δικηγόρων για το ποια σημεία της αντιπροσωπεύουν διεθνές εθιμικό δίκαιο. Οι απόψεις κυμαίνονται μεταξύ μερικών άρθρων και ολόκληρης της διακήρυξης.

Νο 1 είμαστε όλοι γεννημένοι ελεύθεροι και ίσοι Νο 2 Μην κάνεις διακρίσεις Νο 3 το δικαίωμα στην ζωή Νο 4 ΟΧΙ σκλαβιά Νο 5 ΟΧΙ βασανιστήρια Νο 6 έχεις δικαίωμα όπου κι αν πήγαίνεις Νο 7 είμαστε όλοι ΙΣΟΙ ενώποιον του νόμου Νο 8 Τα δικαιώματα σου προστατεύονται απο το νόμο Νο 9 ΟΧΙ άδικη φυλάκιση Νο 10 Το δικαίωμα για δίκη Νο 11 Είμαστε πάντα αθώοι μέχρι να αποδειχθούμε ένοχοι Νο 12 Το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή Νο 13 Ελευθερία κίνησης

	#3
	Νο 14 Το δικαίωμα στο να αναζητάς ασφαλή τόπο να ζήσεις Νο 15 Το δικαίωμα στην εθνικότητα Νο 16 Γάμος και οικογένεια Νο 17 Δικαίωμα στα δικά σου πράγματα Νο 18 Ελευθερία της σκέψης Νο 19 Ελευθερία της έκφρασης Νο 20 Δικαίωμα στις δημόσιες συγκεντρώσεις No 21 Το δικαίωμα στην δημοκρατία Νο 22 ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ Νο 23 Δικαίωμα εργαζομένων Νο 24 Το δικαίωμα στο παιχνίδι Νο 25 Τροφή και στέγη για ΟΛΟΥΣ Νο 26 Το δικαίωμα στην εκπαίδευση Νο 27 Το δικαίωμα στην πνευματική ιδιοκτησία

	Νο 28 ένας δίκαιος και ελεύθερος κόσμος Νο 29 Υπευθυνότητα !!!! Νο 30 ΚΑΝΕΙς ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΑΡΕΙ ΑΥΤΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Ένα γράμμα για την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων

«Φωνές» αισιοδοξίας θα ακουστούν από κάθε γωνιά του πλανήτη, τη Δευτέρα 10 Δεκεμβρίου στις 18.00, στα σκαλιά της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών η Διεθνής Αμνηστία.

Ένα κερί είναι αρκετό για να φωτίσει τα δύσκολα μονοπάτια της ζωής ανθρώπων που βρίσκονται σε κίνδυνο.

Μια «συμβολική» εκδήλωση με την οποία κορυφώνεται ο Παγκόσμιος Μαραθώνιος Γραμμάτων 2012, μια από τις παλαιότερες ακτιβιστικές δράσεις της Διεθνούς Αμνηστίας για την Παγκόσμια Ημέρα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Στόχος του Μαραθώνιου Γραμμάτων, στον οποίο συμμετέχουν χιλιάδες άνθρωποι από 80 χώρες του κόσμου, είναι η συγκέντρωση όσο το δυνατόν περισσότερων γραμμάτων συμπαράστασης σε ανθρώπους που κινδυνεύουν μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα.

Με τα γράμματα αυτά, καθώς και με την υπογραφή γραμμάτων πίεσης προς τις κυβερνήσεις, απλοί πολίτες ενώνουν τις φωνές τους εναντίον της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτωνΜέσα από την ακτιβιστική αυτή δράση η Διεθνής Αμνηστία φιλοδοξεί να ανάψει το φως της ελπίδας, αλλά και να αποτελέσει ένα μοχλό αλλαγής στις ζωές ανθρώπων, από τον δημοσιογράφο Μανώλη Κυπραίο μέχρι τα μέλη του ρωσικού συγκροτήματος Pussy Riot και τον κινέζο δικηγόρο Gao Zhisheng.

Το ελληνικό τμήμα της Διεθνούς Αμνηστίας συμμετέχει στον φετινό Παγκόσμιο Μαραθώνιο Γραμμάτων σε συνεργασία με τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.

Στόχος του να συγκεντρώσει 7.000 γράμματα και υπογραφές, ξεπερνώντας το φετινό ρεκόρ των 5.500.

Για να πετύχουμε το σκοπό μας, μας καλεί όλους να γίνουμε ακτιβιστές έστω και για μια ώρα, γράφοντας ένα γράμμα αλλά και φτιάχνοντας το δικό μας φαναράκι, προκειμένου να φωτίσουμε τις δύσκολες στιγμές των συνανθρώπων μας.


http://ysterografa.gr/

 ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 1948
ΠΡΟΟΙΜΙΟ

Επειδή η αναγνώριση της αξιοπρέπειας, που είναι σύμφυτη σε όλα τα μέλη της ανθρώπινης οικογένειας, καθώς και των ίσων και αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων τους αποτελεί το θεμέλιο της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης στον κόσμο.
Επειδή η παραγνώριση και η περιφρόνηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου οδήγησαν σε πράξεις βαρβαρότητας, που εξεγείρουν την ανθρώπινη συνείδηση, και η προοπτική ενός κόσμου όπου οι άνθρωποι θα είναι ελεύθεροι να μιλούν και να πιστεύουν, λυτρωμένοι από τον τρόμο και την αθλιότητα, έχει διακηρυχθεί ως η πιο υψηλή επιδίωξη του ανθρώπου.
Επειδή έχει ουσιαστική σημασία να προστατεύονται τα ανθρώπινα δικαιώματα από ένα καθεστώς δικαίου, ώστε ο άνθρωπος να μην αναγκάζεται να προσφεύγει, ως έσχατο καταφύγιο, στην εξέγερση κατά της τυραννίας και της καταπίεσης.
Επειδή έχει ουσιαστική σημασία να ενθαρρύνεται η ανάπτυξη φιλικών σχέσεων ανάμεσα στα έθνη.
Επειδή, με τον καταστατικό Χάρτη, οι λαοί των Ηνωμένων Εθνών διακήρυξαν και πάλι την πίστη τους στα θεμελιακά δικαιώματα του ανθρώπου, στην αξιοπρέπεια και την αξία της ανθρώπινης προσωπικότητας, στην ισότητα δικαιωμάτων ανδρών και γυναικών, και διακήρυξαν πως είναι αποφασισμένοι να συντελέσουν στην κοινωνική πρόοδο και να δημιουργήσουν καλύτερες συνθήκες ζωής στα πλαίσια μιας ευρύτερης ελευθερίας.
Επειδή τα κράτη μέλη ανέλαβαν την υποχρέωση να εξασφαλίσουν, σε συνεργασία με τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών, τον αποτελεσματικό σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιακών ελευθεριών σε όλο τον κόσμο.
Επειδή η ταυτότητα αντιλήψεων ως προς τα δικαιώματα και τις ελευθερίες αυτές έχει εξαιρετική σημασία για να εκπληρωθεί πέρα ως πέρα αυτή η υποχρέωση,
Η ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ
Διακηρύσσει ότι η παρούσα Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου αποτελεί το κοινό ιδανικό στο οποίο πρέπει να κατατείνουν όλοι οι λαοί και όλα τα έθνη, έτσι ώστε κάθε άτομο και κάθε όργανο της κοινωνίας, με τη Διακήρυξη αυτή διαρκώς στη σκέψη, να καταβάλλει, με τη διδασκαλία και την παιδεία, κάθε προσπάθεια για να αναπτυχθεί ο σεβασμός των δικαιωμάτων και των ελευθεριών αυτών, και να εξασφαλιστεί προοδευτικά, με εσωτερικά και διεθνή μέσα, η παγκόσμια και αποτελεσματική εφαρμογή τους, τόσο ανάμεσα στους λαούς των ίδιων των κρατών μελών όσο και ανάμεσα στους πληθυσμούς χωρών που βρίσκονται στη δικαιοδοσία τους.
ΑΡΘΡΟ 1

'Ολοι οι άνθρωποι γεννιούνται ελεύθεροι και ίσοι στην αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα. Είναι προικισμένοι με λογική και συνείδηση, και οφείλουν να συμπεριφέρονται μεταξύ τους με πνεύμα αδελφοσύνης.
ΑΡΘΡΟ 2

Κάθε άνθρωπος δικαιούται να επικαλείται όλα τα δικαιώματα και όλες τις ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη, χωρίς καμία απολύτως διάκριση, ειδικότερα ως προς τη φυλή, το χρώμα, το φύλο, τη γλώσσα, τις θρησκείες, τις πολιτικές ή οποιεσδήποτε άλλες πεποιθήσεις, την εθνική ή κοινωνική καταγωγή, την περιουσία, τη γέννηση ή οποιαδήποτε άλλη κατάσταση.
Δεν θα μπορεί ακόμα να γίνεται καμία διάκριση εξαιτίας του πολιτικού, νομικού ή διεθνούς καθεστώτος της χώρας από την οποία προέρχεται κανείς, είτε πρόκειται για χώρα ή εδαφική περιοχή ανεξάρτητη, υπό κηδεμονία ή υπεξουσία, ή που βρίσκεται υπό οποιονδήποτε άλλον περιορισμό κυριαρχίας.
ΑΡΘΡΟ 3

Κάθε άτομο έχει δικαίωμα στη ζωή, την ελευθερία και την προσωπική του ασφάλεια.
ΑΡΘΡΟ 4

Κανείς δεν επιτρέπεται να ζει υπό καθεστώς δουλείας, ολικής ή μερικής. Η δουλεία και το δουλεμπόριο υπό οποιαδήποτε μορφή απαγορεύονται.
ΑΡΘΡΟ 5

Κανείς δεν επιτρέπεται να υποβάλλεται σε βασανιστήρια ούτε σε ποινή ή μεταχείριση σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική.
ΑΡΘΡΟ 6

Καθένας, όπου και αν βρίσκεται, έχει δικαίωμα στην αναγνώριση της νομικής του προσωπικότητας.
ΑΡΘΡΟ 7

'Ολοι είναι ίσοι απέναντι στον νόμο και έχουν δικαίωμα σε ίση προστασία του νόμου, χωρίς καμία απολύτως διάκριση. 'Ολοι έχουν δικαίωμα σε ίση προστασία από κάθε διάκριση που θα παραβίαζε την παρούσα Διακήρυξη και από κάθε πρόκληση για μια τέτοια δυσμενή διάκριση.
ΑΡΘΡΟ 8

Καθένας έχει δικαίωμα να ασκεί αποτελεσματικά ένδικα μέσα στα αρμόδια εθνικά δικαστήρια κατά των πράξεων που παραβιάζουν τα θεμελιακά δικαιώματα τα οποία του αναγνωρίζουν το Σύνταγμα και ο νόμος.
ΑΡΘΡΟ 9

Κανείς δεν μπορεί να συλλαμβάνεται, να κρατείται ή να εξορίζεται αυθαίρετα.
ΑΡΘΡΟ 10

Καθένας έχει δικαίωμα, με πλήρη ισότητα, να εκδικάζεται η υπόθεσή του δίκαια και δημόσια, από δικαστήριο ανεξάρτητο και αμερόληπτο, που θα αποφασίσει είτε για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του είτε, σε περίπτωση ποινικής διαδικασίας, για το βάσιμο της κατηγορίας που στρέφεται εναντίον του.
ΑΡΘΡΟ 11

1. Κάθε κατηγορούμενος για ποινικό αδίκημα πρέπει να θεωρείται αθώος, ωσότου διαπιστωθεί η ενοχή του σύμφωνα με τον νόμο, σε ποινική δίκη, κατά την οποία θα του έχουν εξασφαλιστεί όλες οι απαραίτητες για την υπεράσπισή του εγγυήσεις.
2. Κανείς δεν θα καταδικάζεται για πράξεις ή παραλείψεις που, κατά τον χρόνο που τελέστηκαν, δεν συνιστούσαν αξιόποινο αδίκημα κατά το εσωτερικό ή το διεθνές δίκαιο. Επίσης, δεν επιβάλλεται ποινή βαρύτερη από εκείνη που ίσχυε κατά τον χρόνο που τελέστηκε η αξιόποινη πράξη.

ΑΡΘΡΟ 12

Κανείς δεν επιτρέπεται να υποστεί αυθαίρετες επεμβάσεις στην ιδιωτική του ζωή, την οικογένεια, την κατοικία ή την αλληλογραφία του, ούτε προσβολές της τιμής και της υπόληψης του. Καθένας έχει το δικαίωμα να τον προστατεύουν οι νόμοι από επεμβάσεις και προσβολές αυτού του είδους.
ΑΡΘΡΟ 13

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να κυκλοφορεί ελεύθερα και να εκλέγει τον τόπο της διαμονής του στο εσωτερικό ενός κράτους.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να εγκαταλείπει οποιαδήποτε χώρα, ακόμα και τη δική του, και να επιστρέφει σε αυτήν.

ΑΡΘΡΟ 14

1. Κάθε άτομο που καταδιώκεται έχει το δικαίωμα να ζητά άσυλο και του παρέχεται άσυλο σε άλλες χώρες.
2. Το δικαίωμα αυτό δεν μπορεί κανείς να το επικαλεστεί, σε περίπτωση δίωξης για πραγματικό αδίκημα του κοινού ποινικού δικαίου ή για ενέργειες αντίθετες προς τους σκοπούς και τις αρχές του ΟΗΕ.

ΑΡΘΡΟ 15

1. Καθένας έχει το δικαίωμα μιας ιθαγένειας.
2. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιθαγένειά του ούτε το δικαίωμα να αλλάξει ιθαγένεια.

ΑΡΘΡΟ 16

1. Από τη στιγμή που θα φθάσουν σε ηλικία γάμου, ο άνδρας και η γυναίκα, χωρίς κανένα περιορισμό εξαιτίας της φυλής, της εθνικότητας ή της θρησκείας, έχουν το δικαίωμα να παντρεύονται και να ιδρύουν οικογένεια. Και οι δύο έχουν ίσα δικαιώματα ως προς τον γάμο, κατά τη διάρκεια του γάμου και κατά τη διάλυσή του.
2. Γάμος δεν μπορεί να συναφθεί παρά μόνο με ελεύθερη και πλήρη συναίνεση των μελλονύμφων.
3. Η οικογένεια είναι το φυσικό και το βασικό στοιχείο της κοινωνίας και έχει το δικαίωμα προστασίας από την κοινωνία και το κράτος.

ΑΡΘΡΟ 17

1. Κάθε άτομο, μόνο του ή με άλλους μαζί, έχει το δικαίωμα της ιδιοκτησίας.
2. Κανείς δεν μπορεί να στερηθεί αυθαίρετα την ιδιοκτησία του.

ΑΡΘΡΟ 18

Κάθε άτομο έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της σκέψης, της συνείδησης και της θρησκείας. Στο δικαίωμα αυτό περιλαμβάνεται η ελευθερία για την αλλαγή της θρησκείας ή πεποιθήσεων, όπως και η ελευθερία να εκδηλώνει κανείς τη θρησκεία του ή τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, μόνος ή μαζί με άλλους, δημόσια ή ιδιωτικά, με τη διδασκαλία, την άσκηση, τη λατρεία και με την τέλεση θρησκευτικών τελετών.
ΑΡΘΡΟ 19

Καθένας έχει το δικαίωμα της ελευθερίας της γνώμης και της έκφρασης, που σημαίνει το δικαίωμα να μην υφίσταται δυσμενείς συνέπειες για τις γνώμες του, και το δικαίωμα να αναζητεί, να παίρνει και να διαδίδει πληροφορίες και ιδέες, με οποιοδήποτε μέσο έκφρασης, και από όλο τον κόσμο.
ΑΡΘΡΟ 20

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συνέρχεται και να συνεταιρίζεται ελεύθερα και για ειρηνικούς σκοπούς.
2. Κανείς δεν μπορεί να υποχρεωθεί να συμμετέχει σε ορισμένο σωματείο.

ΑΡΘΡΟ 21

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει στη διακυβέρνηση της χώρας του, άμεσα ή έμμεσα, με αντιπροσώπους ελεύθερα εκλεγμένους.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να γίνεται δεκτός, υπό ίσους όρους, στις δημόσιες υπηρεσίες της χώρας του.
3. Η λαϊκή θέληση είναι το θεμέλιο της κρατικής εξουσίας. Η θέληση αυτή πρέπει να εκφράζεται με τίμιες εκλογές, οι οποίες πρέπει να διεξάγονται περιοδικά, με καθολική, ίση και μυστική ψηφοφορία, ή με αντίστοιχη διαδικασία που να εξασφαλίζει την ελευθερία της εκλογής.

ΑΡΘΡΟ 22

Κάθε άτομο, ως μέλος του κοινωνικού συνόλου, έχει δικαίωμα κοινωνικής προστασίας. Η κοινωνία, με την εθνική πρωτοβουλία και τη διεθνή συνεργασία, ανάλογα πάντα με την οργάνωση και τις οικονομικές δυνατότητες κάθε κράτους, έχει χρέος να του εξασφαλίσει την ικανοποίηση των οικονομικών, κοινωνικών και πολιτιστικών δικαιωμάτων που είναι απαραίτητα για την αξιοπρέπεια και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
ΑΡΘΡΟ 23

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να εργάζεται και να επιλέγει ελεύθερα το επάγγελμά του, να έχει δίκαιες και ικανοποιητικές συνθήκες δουλειάς και να προστατεύεται από την ανεργεία.
2. 'Ολοι, χωρίς καμία διάκριση, έχουν το δικαίωμα ίσης αμοιβής για ίση εργασία.
3. Κάθε εργαζόμενος έχει δικαίωμα δίκαιης και ικανοποιητικής αμοιβής, που να εξασφαλίζει σε αυτόν και την οικογένειά του συνθήκες ζωής άξιες στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Η αμοιβή της εργασίας, αν υπάρχει, πρέπει να συμπληρώνεται με άλλα μέσα κοινωνικής προστασίας.
4. Καθένας έχει το δικαίωμα να ιδρύει μαζί με άλλους συνδικάτα και να συμμετέχει σε συνδικάτα για την προάσπιση των συμφερόντων του.

ΑΡΘΡΟ 24

Καθένας έχει το δικαίωμα στην ανάπαυση, σε ελεύθερο χρόνο, και ιδιαίτερα, σε λογικό περιορισμό του χρόνου εργασίας και σε περιοδικές άδειες με πλήρεις αποδοχές.
ΑΡΘΡΟ 25

1. Καθένας έχει δικαίωμα σε ένα βιοτικό επίπεδο ικανό να εξασφαλίσει στον ίδιο και στην οικογένεια του υγεία και ευημερία, και ειδικότερα τροφή, ρουχισμό, κατοικία, ιατρική περίθαλψη όπως και τις απαραίτητες κοινωνικές υπηρεσίες. 'Εχει ακόμα δικαίωμα σε ασφάλιση για την ανεργία, την αρρώστια, την αναπηρία, τη χηρεία, τη γεροντική ηλικία, όπως και για όλες τις άλλες περιπτώσεις που στερείται τα μέσα της συντήρησής του, εξαιτίας περιστάσεων ανεξαρτήτων της θέλησης του.
2. Η μητρότητα και η παιδική ηλικία έχουν δικαίωμα ειδικής μέριμνας και περίθαλψης. 'Ολα τα παιδιά, ανεξάρτητα αν είναι νόμιμα ή εξώγαμα, απολαμβάνουν την ίδια κοινωνική προστασία.

ΑΡΘΡΟ 26

1. Καθένας έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση. Η εκπαίδευση πρέπει να παρέχεται δωρεάν, τουλάχιστον στη στοιχειώδη και βασική βαθμίδα της. Η στοιχειώδης εκπαίδευση είναι υποχρεωτική. Η τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση πρέπει να εξασφαλίζεται για όλους. Η πρόσβαση στην ανώτατη παιδεία πρέπει να είναι ανοικτή σε όλους, υπό ίσους όρους, ανάλογα με τις ικανότητες τους.
2. Η εκπαίδευση πρέπει να αποβλέπει στην πλήρη ανάπτυξη της ανθρώπινης προσωπικότητας και στην ενίσχυση του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιακών ελευθεριών. Πρέπει να προάγει την κατανόηση, την ανεκτικότητα και τη φιλία ανάμεσα σε όλα τα έθνη και σε όλες τις φυλές και τις θρησκευτικές ομάδες, και να ευνοεί την ανάπτυξη των δραστηριοτήτων των Ηνωμένων Εθνών για τη διατήρηση της ειρήνης.
3. Οι γονείς έχουν, κατά προτεραιότητα, το δικαίωμα να επιλέγουν το είδος της παιδείας που θα δοθεί στα παιδιά τους.

ΑΡΘΡΟ 27

1. Καθένας έχει το δικαίωμα να συμμετέχει ελεύθερα στην πνευματική ζωή της κοινότητας, να χαίρεται τις καλές τέχνες και να μετέχει στην επιστημονική πρόοδο και στα αγαθά της.
2. Καθένας έχει το δικαίωμα να προστατεύονται τα ηθικά και υλικά συμφέροντά του που απορρέουν από κάθε είδους επιστημονική, λογοτεχνική ή καλλιτεχνική παραγωγή του.

ΑΡΘΡΟ 28

Καθένας έχει το δικαίωμα να επικρατεί μια κοινωνική και διεθνής τάξη, μέσα στην οποία τα δικαιώματα και οι ελευθερίες που προκηρύσσει η παρούσα Διακήρυξη να μπορούν να πραγματώνονται σε όλη τους την έκταση.
ΑΡΘΡΟ 29

1. Το άτομο έχει καθήκοντα απέναντι στην κοινότητα, μέσα στα πλαίσια της οποίας και μόνο είναι δυνατή η ελεύθερη και ολοκληρωμένη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.
2. Στην άσκηση των δικαιωμάτων του και στην απόλαυση των ελευθεριών του κανείς δεν υπόκειται παρά μόνο στους περιορισμούς που ορίζονται από τους νόμους, με αποκλειστικό σκοπό να εξασφαλίζεται η αναγνώριση και ο σεβασμός των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των άλλων, και να ικανοποιούνται οι δίκαιες απαιτήσεις της ηθικής, της δημόσιας τάξης και του γενικού καλού, σε μια δημοκρατική κοινωνία.
3. Τα δικαιώματα αυτά και οι ελευθερίες δεν μπορούν, σε καμία περίπτωση, να ασκούνται αντίθετα προς τους σκοπούς και τις αρχές των Ηνωμένων Εθνών.

ΑΡΘΡΟ 30

Καμιά διάταξη της παρούσας Διακήρυξης δεν μπορεί να ερμηνευθεί ότι παρέχει σε ένα κράτος, σε μια ομάδα ή σε ένα άτομο οποιοδήποτε δικαίωμα να επιδίδεται σε ενέργειες ή να εκτελεί πράξεις που αποβλέπουν στην άρνηση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών που εξαγγέλλονται σε αυτήν.

Δύο χρόνια από την τραγωδία της Marfin-Kανείς δεν τιμωρήθηκε για το έγκλημα

1

Θύματα Marfin (Πηγή φωτογραφίας:iefimerida.gr)

Δύο χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, από το ατιμώρητο έγκλημα της πυρπόλησης του πρώην υποκαταστήματος της Marfin στην οδό Σταδίου και τον τραγικό θάνατο τριών υπαλλήλων της τράπεζας, ανάμεσα τους και μιας γυναίκας εγκύου στον 4ο μήνα, από άγνωστους κουκουλοφόρους στη διάρκεια μαζικών διαδηλώσεων κατά του πρώτου Μνημονίου.
Η φωτιά προκλήθηκε μετά από ρίψη μολότοφ από κουκουλοφόρους και είχε ως αποτέλεσμα να εγκλωβιστούν μέσα στο νεοκλασικό κτίριο οι υπάλληλοι της τράπεζας, τρεις από τους οποίους βρήκαν τραγικό θάνατο από ασφυξία, σύμφωνα με τον ιατροδικαστή Φίλιππο Κουτσάφτη.
Στη δίνη εκείνων των τραγικών γεγονότων, στην απαρχή των δεινών που επέφερε στη χώρα και στους Έλληνες το Μνημόνιο, την τελευταία τους πνοή άφησαν η 32χρονη έγκυος Αγγελική Παπαθανασοπούλου, η 35χρονη Βιβή Ζούλια και ο 36χρονος Νώντας Τσακάλης.
Οι σκηνές φρίκης που έζησαν το μεσημέρι της 5ης Μαΐου 2010 οι εργαζόμενοι στο υποκατάστημα της Marfin στην οδό Σταδίου, ήταν απερίγραπτες. Ήταν 14:00 το μεσημέρι, όταν στη διάρκεια πορείας προς το Σύνταγμα, άγνωστοι κουκουλοφόροι έσπασαν την τζαμαρία του υποκαταστήματος και έριξαν στο εσωτερικό μολότοφ, αδιαφορώντας για τις κραυγές των εργαζομένων.
Η φωτιά εξαπλώθηκε αμέσως, με αποτέλεσμα να ακολουθήσει πανικός. Κάποιοι κατάφεραν και βγήκαν σώοι, άλλοι πηδούσαν από τα μπαλκόνια στο κενό για να σωθούν, ή σκαρφάλωναν στα μπαλκόνια του διπλανού κτιρίου προκειμένου να ξεφύγουν από τον καπνό. Τρεις όμως δεν τα κατάφεραν.
Το τραγικό χρονικό θα μείνει για πάντα χαραγμένο στη μνήμη των εργαζομένων, αλλά και των ανθρώπων που βρίσκονταν μπροστά από το κτίριο και έγιναν μάρτυρες των σκηνών αλλοφροσύνης που εκτυλίχτηκαν εκεί στο κέντρο της πρωτεύουσας.
Χαρακτηριστική είναι η μαρτυρία του φωτογράφου Γιώργου Μουτάφη, στο πρόσφατο αφιέρωμα του CNN. «Οι κουκουλοφόροι κρατώντας 150 μολότοφ άρχισαν να φωνάζουν «κάψτε τους, κάψτε τους πλούσιους«. Όταν δε κάποιοι τους παρακάλεσαν να μην κάψουν την τράπεζα εκείνοι αποκρίθηκαν ότι δεν υπήρχε κόσμος μέσα συνεχίζοντας να φωνάζουν συνθήματα»… Αυτή ήταν κι η αρχή της τραγωδίας» δήλωσε ο ίδιος, που υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας του εγκλήματος.
Τα θύματα της βαρβαρότητας
Δεν πρόλαβε να φέρει στον κόσμο το πρώτο της παιδί. «Έφυγαν» μαζί, προδομένοι στη βία και το πάθος των «ιδεολόγων» κουκουλοφόρων. Η 32χρονη Αγγελική Παπαθανασοπούλου, ήταν πτυχιούχος της Μαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, με μεταπτυχιακές σπουδές λογιστικής στο ελληνικό πανεπιστήμιο και το City του Λονδίνου, εργαζόταν από το 2008 στο τμήμα συναλλαγών επιχειρήσεων του υποκαταστήματος στη Σταδίου. Η καταγωγή της ήταν από το Αίγιο όπου ζουν οι γονείς και η μεγαλύτερη αδερφή της.
Η 35χρονη Βιβή Ζούλια, καταγόταν από τη Μήλο αλλά μεγάλωσε και έζησε στο Μαρούσι. Ήταν πτυχιούχος του Τμήματος Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου και είχε πάρει το μεταπτυχιακό της από το University Of Greenwich στα διεθνή τραπεζικά και χρηματοοικονομικά. Τα τελευταία χρόνια εργαζόταν στο τμήμα συναλλαγών επιχειρήσεων της Marfin. Η άτυχη υπάλληλος, επέστρεψε στην Ελλάδα μετά τις σπουδές της και έπιασε αμέσως δουλειά στην τράπεζα.
Με το χαμόγελο πάντα στα χείλη, θυμούνται συνάδελφοι και φίλοι, τον 36χρονο Νώντα Τσακάλη, προϊστάμενος του τμήματος συναλλαγών του υποκαταστήματος. Με καταγωγή από την Λευκάδα, είχε σπουδάσει στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας, ενώ είχε κάνει μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Στίρλινγκ στη Σκωτία και ήταν άγαμος. Ως μοναχοπαίδι ήταν το μοναδικό στήριγμα της χήρας μητέρας του, με την οποία ζούσε μαζί στην Ηλιούπολη.
Δύο χρόνια μετά το έγκλημα της Marfin, οι έρευνες της ΕΛ.ΑΣ εξακολουθούν να παραμένουν στο σκοτάδι, παρά τις κατά καιρούς συλλήψεις «υπόπτων» που ανήκουν στον λεγόμενο αντιεξουσιαστικό χώρο.
Συγγενείς, φίλοι και συνάδελφοι των αδικοχαμένων τριών θυμάτων της τυφλής βίας, άφησαν λίγα λουλούδια στον τόπο της τραγωδίας, με την υπόσχεση πως δεν θα ξεχάσουν. Όπως δεν πρέπει να ξεχάσει και το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας, για να μην ξαναβρούμε μπροστά μας νέες τραγωδίες, με νέα θύματα όπως η Αγγελική, η Βιβή και ο Νώντας.

29/04/2013  [18:41]

«Δεν μπορώ να μιλήσω τώρα. Πνίγομαι» Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια της Αγγελικής Παπαθανασοπούλου

«Δεν μπορώ να μιλήσω τώρα. Πνίγομαι». Αυτά ήταν τα τελευταία λόγια που είπε στο σύζυγό της η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, η οποία έχασε τη ζωή της στην πυρκαγιά σε υποκατάστημα της Marfin, στις 5 Μαΐου του 2010. Συγκλονίζουν οι καταθέσεις υπαλλήλων που έζησαν την πύρινη φρίκη στο τραπεζικό υποκατάστημα της Σταδίου, όπου πέθαναν τρεις εργαζόμενοι.

Τη Δευτέρα συνεχίστηκε η δίκη στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών με τις καταθέσεις του συζύγου της Αγγελικής και τριών τραπεζικών υπαλλήλων.

Χρήστος Καραπαναγιώτης - Σύζυγος Αγγελικής

"Tο σχέδιο ήταν να φύγει στις 3 από το γραφείο και στις 4 είχε ραντεβού στο γυναικολόγο, αν όλα πήγαιναν καλά.

Στις 2 παρά, μου τηλεφώνησε εμφανώς πανικόβλητη και μου είπε με έντονο ύφος "Μας έχουν βάλει φωτιά, θα σε πάρω σε λίγο". Μου το έκλεισε. Αμέσως μετά την πήρα πίσω και μου είπε: "Δεν μπορώ να μιλήσω τώρα. Πνίγομαι". Μου το έκλεισε πάλι. Την πήρα ξανά αλλά δεν το σήκωσε. Με πήρε τη στιγμή που κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να σωθεί. Αφού είχε κάνει ό,τι μπορούσε για να φύγει από τη φωτιά.

Η μοναδική είσοδος - έξοδος του καταστήματος ήταν κλειδωμένη και κανείς δεν βγήκε με ορθόδοξο τροπο. Τους εξανάγκασαν να ζήσουν ένα φρικτό θάνατο. Εγώ δεν θα τους κρατούσα μέσα να πεθάνουν σαν τα ποντίκια".

Γκολιάς Γιώργος - υπάλληλος τράπεζας

"Άκουσα συναδέλφους να ανεβαίνουν τη σκάλα και να φωνάζουν "μας καίνε, μας καίνε". Δεν μπορούσαμε να δούμε ούτε να αναπνεύσουμε. Βγήκα σε ένα πολύ μικρό μπαλκόνι, περίπου 30 πόντους, και μέσα στον πανικό μου πήδηξα. Έπεσα στο κενό γιατί το σημείο όπου προσπάθησα να πηδήξω, υποχώρησε. Δεν είχα επιλογή: ή θα έσκαγα ή θα πήδαγα.

Θεώρησα ότι είχαν πεθάνει όλοι, γιατί δεν υπήρχε έξοδος κινδύνου για να βγουν. Όλοι κάναμε σπασμωδικές κινήσεις γιατί δεν ξέραμε τί να κάνουμε. Δεν ήμασταν εκπαιδευμένοι. Χάσαμε χρόνο γιατί δεν ξέραμε τί να κάνουμε".

Σταυρογιαννάκης Γιώργος - υπάλληλος στον τελευταίο όροφο

"Ειχα την τύχη να βγω από την ταράτσα, αφού ένας συνάδελφος έσπασε μια καταπακτή. Το κτίριο δεν είχε άλλη έξοδο πέρα από την κυρία είσοδο. Ήταν σαν να ήμασταν στο εσωτερικό μιας καμινάδας.

Η τράπεζα δεν αναγνωρίζει την ευθύνη, ούτε μας έχει αποζημιώσει. Δεν μας κατηγόρησαν αλλά σε μία προσωπική συνάντηση που είχαμε λίγες μέρες μετά την επίθεση, με το δ.σ. της Marfin, όπου είχε παρευρεθεί και ο κ. Βγενόπουλος ουσιαστικά μας είπαν ότι έπρεπε να παραβούμε τις εντολές που είχαμε. Μας είπαν τί καθόμασταν για να κλείσουμε ταμείο ή τις επιταγές ενώ έπρεπε να φύγουμε, τη στιγμή που είχαμε εντολές".

Σωτήρης Παπατζίκης - υπάλληλος τράπεζας

"Οταν συνέβη το περιστατικό, όλοι ούρλιαζαν και ήταν χαμένοι. Ανέβαιναν στους πάνω ορόφους σαν τα ποντίκια. Δεν ήταν το πρόβλημα η μολότοφ. Ήταν ότι δεν ξέραμε τί να κάνουμε. Ο χρόνος υπήρχε. Θέλαμε μόνο να ακούσουμε ένα συγγνώμη και ένα γιατί.

Εχουν περάσει τρία χρόνια, αλλά ακόμα δεν έχουμε ακούσει τίποτα από την τράπεζα. Αντ' αυτού στη συνάντηση με το διοικητικό συμβούλιο της τράπεζας, ο άνθρωπος για τον οποίο δουλεύαμε, μας είπε γιατί δεν πήραμε την πρωτοβουλία να φύγουμε παρά τις εντολές που είχαμε να μείνουμε. Ποιός θα τολμούσε εν μέσω κρίσης να κάνει του κεφαλιού του, αναρωτιέμαι...

Η ασφαλιστική εταιρεία της τράπεζας θέλησε να κάνει μια προσφορά στον ιδιοκτήτη του κτιρίου, όμως τελικά δεν μπορούσε να το ασφαλίσει γιατί ζητούσαν πυροπροστασία και σύστημα πυρόσβασης που δεν υπήρχαν".

Η συνέχεια της δίκης ορίστηκε για τις 15 Μαΐου.

Είχε διακοπεί σε βαρύ κλίμα την πρώτη ημέρα και ενώ κατέθετε ο Χρήστος Καραπαναγιώτης, σύζυγος της Αγγελικής, καθώς μια εκ των κατηγορουμένων ένιωσε έντονη αδιαθεσία και κλήθηκε το ΕΚΑΒ, προκειμένου να διακομισθεί σε νοσοκομείο.

Υπενθυμίζεται ότι στο εδώλιο κάθονται τέσσερα στελέχη της τράπεζας με τις κατηγορίες της ανθρωποκτονίας κατά συρροήν από αμέλεια και της βαριάς σωματικής βλάβης από αμέλεια.

enet.gr

Marfin: Την ενοχή των τεσσάρων κατηγορουμένων εισηγήθηκε η εισαγγελέας

Με βάση το αποδεικτικό υλικό η εισαγγελική λειτουργός ζήτησε να κηρυχθούν ένοχοι και οι τέσσερις κατηγορούμενοι για τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και της σωματικής βλ

Δημήτρης Δαμιανός

Δημοσίευση: 15/07/2013 - 19:09 Τελευταία ενημέρωση: 15/07/2013 - 19:09

 Την ενοχή των τεσσάρων κατηγορουμένων - διευθύντρια και υποδιευθύντρια του υποκαταστήματος της Marfin στην οδό Σταδίου, διευθύνων σύμβουλος της Τράπεζας και ο υπεύθυνος ασφαλείας του κτιρίου - , που από τον περασμένο Απρίλιο κάθονται στο εδώλιο του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου της Αθήνας εισηγήθηκε σήμερα η εισαγγελέας της έδρας.

Με βάση το αποδεικτικό υλικό η εισαγγελική λειτουργός ζήτησε να κηρυχθούν ένοχοι και οι τέσσερις κατηγορούμενοι για τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας από αμέλεια και της σωματικής βλάβης.

Κατά τη διάρκεια της αγόρευσής της η εισαγγελέας παρέθεσε όλα εκείνα τα στοιχεία που την οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι οι συγκεκριμένοι κατηγορούμενοι δια παραλείψεως τέλεσαν όσα τους αποδίδονται επισημαίνοντας ότι παρά το γεγονός πως το εν λόγω κτίριο είχε γίνει κατ΄ επανάληψη στόχος αγνώστων δραστών, εν τούτοις « λειτουργούσε γυμνό και απροστάτευτο από μέτρα πυροπροστασίας και πυρασφάλειας».

Νωρίτερα, απολογούμενοι οι κατηγορούμενοι δεν αποδέχθηκαν την πράξη που τους αποδίδεται, ενώ η απόφαση του δικαστηρίου αναμένεται να εκδοθεί τις επόμενες μέρες.

Πηγή: http://www.skai.gr/news/greece/article/237795/marfin-tin-enohi-ton-tessaron-katigoroumenon-http

Η ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΑΠΟΦΑΣΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΣΤΗΝ MARFIN
ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΕΙΣ

Με την απόφαση του Δικαστηρίου καταλογίστηκαν οι ευθύνες των στελεχών της Τράπεζας Marfin, που θεωρήθηκαν υπεύθυνα για λάθη και παραλήψεις θεμάτων ασφαλείας. Η απόφαση φέρνει ξανά στις μνήμες μετά, από τρία χρόνια, το θλιβερό γεγονός του θανάτου τριών τραπεζοϋπαλλήλων και ενός αγέννητου βρέφους.
Η απόφαση δικαιώνει τα θύματα και τις οικογένειές τους στο μέρος της απόδοσης των ευθυνών στα στελέχη της Τράπεζας, ενώ παραμένει ανοιχτό το θέμα της απόδοσης ευθυνών στους φυσικούς αυτουργούς, τους οποίους η πολιτεία ακόμα αναζητά!!!
Το θλιβερό αυτό γεγονός της 5ης Μαΐου 2010, σκόρπισε το φόβο στην πιο μεγαλειώδη πορεία διαμαρτυρίας του συνδικαλιστικού κινήματος εναντίον των μέτρων της Κυβέρνησης και της Τρόικας.
Από τότε μέχρι σήμερα οι Τράπεζες άλλαξαν, η ανεργία γιγαντώθηκε, η κοινωνία πληρώνει σταθερά την κρίση και τις αποφάσεις των κυβερνώντων.
Η ΟΤΟΕ ζήτησε από την πρώτη στιγμή την απόδοση των ευθυνών στους φυσικούς και στους ηθικούς αυτουργούς. Η απόφαση του δικαστηρίου για τα τραγικά θύματα της Marfin, έχει πολλούς αποδέκτες.

Τις οικογένειες των θυμάτων να συνεχίσουν τις προσπάθειες για πλήρη και ολοκληρωτική δικαίωση.
Τις Τράπεζες να εντείνουν και να διευρύνουν τα μέτρα ασφαλείας και προστασίας της ζωής των εργαζομένων και του συναλλασσόμενου κοινού, με σεβασμό στο εργατικό δίκαιο και στους Νόμους που αφορούν στην υγιεινή και ασφάλεια.
Τη Κυβέρνηση η οποία οφείλει να παρακολουθεί και να εποπτεύει την εφαρμογή όλων των απαραίτητων μέτρων ασφαλείας.

Η ΟΤΟΕ συνεχίζει τις προσπάθειές της προς κάθε κατεύθυνση προκειμένου ο χώρος των τραπεζών να είναι απόλυτα ασφαλής για τους εργαζόμενους και τους συναλλασσόμενους.
ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΟΤΟΕ

Πύργος: Αφιέρωμα στο Κτήμα Μερκούρη απο το εβδομαδιαίο Free Press "τέταρτο"

Πύργος: Αφιέρωμα στο Κτήμα Μερκούρη απο το εβδομαδιαίο Free Press "τέταρτο"

Παγκόσμια Ημέρα κατά της Διαφθοράς, 9η Δεκεμβρίου

Έχει υπολογιστεί ότι κάθε χρόνο πληρώνονται σε όλο τον κόσμο για δωροδοκίες 1 τρισεκατομμύριο δολάρια, γεγονός που εντείνει τη διαφθορά και συμβάλλει στην υπονόμευση του μέλλοντος των επερχόμενων γενεών. Κάθε πράξη δωροδοκίας συμβάλλει στη φτώχεια, αποτελεί τροχοπέδη στην πρόοδο και αποστερεί πόρους για επενδύσεις.
Τη διαφθορά μάχεται εδώ και χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο η μη κυβερνητική οργάνωση «Διεθνής Διαφάνεια», που έπεισε τον ΟΗΕ να υιοθετήσει σχετικές πρωτοβουλίες. Η 9η Δεκεμβρίου γιορτάζεται ως Παγκόσμια Ημέρα κατά της Διαφθοράς, γιατί την ημερομηνία αυτή του 2003 η γενική συνέλευση του ΟΗΕ υιοθέτησε τη Συνθήκη κατά της Διαφθοράς.

Μήνυμα Παπούλια ενόψει της Παγκόσμιας Ημέρας κατά της Διαφθοράς

«Πρόκειται για ένα αποκρουστικό φαινόμενο το οποίο υποσκάπτει το κύρος και την αξιοπιστία των θεσμών, διαβρώνει τον κοινωνικό και οικονομικό ιστό, υπονομεύει κάθε προσπάθεια βιώσιμης ανάπτυξης και προόδου», αναφέρει χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και υπογραμμίζει ότι η καταπολέμηση της διαφθοράς συνδέεται άρρηκτα και με τον πυρήνα των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Κράτους Δικαίου και αφορά εν τέλει την ποιότητα της δημοκρατίας και τον κοινωνικό πολιτισμό.


Ο κ. Παπούλιας σημειώνει ακόμη στο μήνυμά του ότι για να περιορισθεί η εκτεταμένη διαφθορά, δεν αρκούν τα ευχολόγια αλλά είναι ζητούμενο η ισχυροποίηση του νομικού οπλοστασίου, η συγκρότηση ελεγκτικών μηχανισμών, η ηθική απονομιμοποίηση κάθε έκφανσης του φαινομένου της διαφθοράς.

«Η οικονομική παρακμή των τελευταίων χρόνων έδειξε ότι ουσιώδης και απαραίτητη προϋπόθεση, όχι μόνο για την αντιμετώπιση της σημερινής κρίσης, αλλά και για την αποφυγή παρόμοιων κινδύνων στο μέλλον, είναι η αλλαγή δομών και στερεοτύπων ώστε να γίνουν αυτονόητοι οι κανόνες διαφάνειας παντού», υπογραμμίζει.

«Ας μην ξεχνάμε ότι και η προσέλκυση επενδύσεων συνδέεται άρρηκτα με τη δημιουργία ενός καθαρού περιβάλλοντος στο οποίο δεν χωρούν σκοτεινές συναλλαγές», καταλήγει στο μήνυμά του ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας.

Η Διαφθορά στην Ελλάδα

Πόθεν έσχες για τους δημοσίους υπαλλήλους και αυστηρή τιμωρία όσων παίρνουν μίζες ή φακελάκια. Αυτό αξιώνουν οι πολίτες σε έρευνα για την διαφθορά.
Σε υψηλά ποσοστά η διαφθορά στην Ελλάδα. Στα νοσοκομεία, στις πολεοδομίες και στις εφορίες το μεγαλύτερο πρόβλημα.
Η διαφθορά συνεχίζει να πλήττει τη χώρα μας και να μειώνει το κύρος της σε διεθνές επίπεδο. Τα νέα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα πρόσφατη έκθεση της Public Issue για λογαριασμό της Οργάνωσης Διεθνής Διαφάνεια, καταδεικνύουν το μέγεθος της διαφθοράς στη χώρα μας που εξακολουθεί να παραμένει σε υψηλά επίπεδα.
Η Εθνική έρευνα για τη διαφθορά δόθηκε στην δημοσιότητα αρχές Μαρτίου. Για μία ακόμα χρονιά, στην κορυφή της κατάταξης των φορέων του δημοσίου τομέα όπου εντοπίζονται περιστατικά διαφθοράς, βρίσκονται τα δημόσια νοσοκομεία, με τις Πολεοδομίες και τις Εφορίες να μοιράζονται τη δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα, αντιστρέφοντας τη σειρά κατάταξης του 2008. Την πρώτη πεντάδα συμπληρώνουν οι υπηρεσίες του ΙΚΑ και των νομαρχιών. Σημειώνεται ότι το 65% (το 2008 ήταν το 61%) της διαφθοράς στον δημόσιο τομέα εντοπίζεται στις τρεις πρώτες υπηρεσίες (Νοσοκομεία, Πολεοδομίες, Εφορίες).
Και στον ιδιωτικό τομέα πρωτοστατούν οι υπηρεσίες Υγείας στον εντοπισμό περιστατικών διαφθοράς. Το ουσιαστικότερο πόρισμα της έρευνας για το 2009 αφορά στην εκτίμηση του μεγέθους της μικροδιαφθοράς, το οποίο ανέρχεται περίπου στα 790 εκατομμύρια ευρώ, σημειώνοντας αύξηση σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά (περίπου 750 εκατομμύρια το 2008).
Σύμφωνα με την έκθεση, που για πρώτη φορά καλύπτει και τον ιδιωτικό τομέα, η διαφθορά στο σύνολό της κυμάνθηκε πάνω / κάτω στα ίδια με πέρυσι επίπεδα (13,4%), με 9,5% στο δημόσιο τομέα και 5,3% στον ιδιωτικό. Στο δημόσιο τομέα μειώθηκε το ποσοστό εκείνων που δεν τους ζητήθηκε φακελάκι, την ίδια στιγμή που ο μέσος όρος ζητηθέντος χρηματικού ποσού μειώθηκε -1,4%, φτάνοντας τα 1355 ευρώ κατά μέσον όρο στο δημόσιο τομέα, αλλά με αύξηση 6,1% στον ιδιωτικό τομέα, τουτέστιν 1671 ευρώ.
Τα ποσοστά διαφθοράς στα νοικοκυριά στο δημόσιο τομέα κυμάνθηκαν γύρω στο 9,3%, ενώ στον ιδιωτικό στο 5,3%. Το συνολικό μέγεθος της διαφθοράς έφτασε  συνολικά τα 787 εκατομ. ευρώ το 2009, κάτι που σημαίνει +37 εκατομ. ευρώ επιπλέον σε σχέση με την περσινή χρονιά.
Όπως βλέπουμε, λοιπόν, τα ποσοστά διαφθοράς αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο και η κατάσταση δεν φαίνεται να αλλάζει προς το καλύτερο. Παρά το γεγονός ότι οι πολίτες ζητούν τη λήψη άμεσων μέτρων για την καταπολέμησή της, εντούτοις, πολλοί είναι αυτοί που πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα παραμένει μια διεφθαρμένη χώρα, χωρίς να μπορεί να απαλλαγεί σχεδόν ποτέ από αυτό το καρκίνωμα.
Υψηλά ποσοστά διαφθοράς παρατηρούνται και στα ποσοστά όσων πίστευαν προεκλογικά ότι η κατάσταση δεν αλλάζει επί κυβέρνησης Καραμανλή. Όμως, μετά τις εκλογές πολλοί στήριξαν τις ελπίδες τους για καταπολέμηση της διαφθοράς στην κυβέρνηση Παπανδρέου.
Στην ερώτηση της έρευνας, αν πρέπει να δωροδοκήσουμε ή να βάλουμε «μέσον» σε κάποιες περιπτώσεις, το μεγαλύτερο ποσοστό αποδοχής συγκέντρωσε ο στρατός και οι μεταθέσεις των φαντάρων. Το μεγαλύτερο ποσοστό αποδοχής παρουσιάζει, επίσης, η απάντηση στο ερώτημα για το αν πειράζει να δώσουμε φακελάκι προκειμένου να κάνουμε τη δουλειά μας. Αρκετά μεγάλο ποσοστό των ερωτηθέντων πολιτών, από την άλλη συνηγορούν στο να εφαρμοστεί πραγματικά το «πόθεν έσχες» για τους δημοσίους υπαλλήλους και να τιμωρούνται αυστηρά όσοι παίρνουν μίζες ή φακελάκια.
Το παράδοξο είναι ότι πολλοί σε καθημερινή βάση «λαδώνουν» χωρίς πολλές αντιρρήσεις, προκειμένου να κάνουν τη δουλειά τους. Βέβαια, στις έρευνες όλοι απαιτούν και αξιώνουν καταπολέμηση της διαφθοράς. Αλλά –είπαμε– στην Ελλάδα άλλα λένε και άλλα κάνουν.
Αναφορικά με τα μέτρα, που μπορούν να εφαρμοστούν για να μειωθεί η διαφθορά, οι πολίτες θέλουν το κράτος να παρεμβαίνει  λιγότερο στην οικονομία, να εξασφαλιστεί η ανεξαρτησία των δικαστών και να γίνουν μαθήματα στα σχολεία για την καταπολέμηση της διαφθοράς.
Σύμφωνα με την έρευνα, λοιπόν, οι πολίτες επιθυμούν να αλλάξουν πολλά σε ό,τι αφορά τη διαφθορά. Όμως, το ζητούμενο είναι αν και η ίδια η Πολιτεία παίρνει μέτρα, προκειμένου να παύσει το φαινόμενο αυτό. Ως τώρα, οι πρωτοβουλίες δεν στρέφονται προς την κατεύθυνση της βαριάς τιμωρίας σε περιπτώσεις διαφθοράς. Και με τον τρόπο αυτό δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα κάποια αλλαγή.
Τα ποσοστά της Ελλάδας παραμένουν υψηλά. Χρειάζονται μεγάλες προσπάθειες για ν’ αλλάξουν νοοτροπίες και συνήθειες χρόνων. Μα, πάνω απ’ όλα, χρειάζεται μια Πολιτεία που να προλαμβάνει το κακό «εν τη γενέσει» του. Κάτι που ως τώρα δεν έχει συμβεί.
Πηγή gnomihalkidikis.g

Διεθνής Ημέρα Εθελοντισμού για την Οικονομική και Κοινωνική Ανάπτυξη ..

  Η 5η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα Εθελοντισμού για την Οικονομική και Κοινωνική Ανάπτυξη το 1985, με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ για να αποτίσει τον οφειλόμενο φόρο τιμής στα εκατομμύρια των εθελοντών, που είναι ταγμένοι στην υπηρεσία του ανθρώπου, συχνά με κίνδυνο της ζωής τους

Τι είναι ο Εθελοντισμός?

Η έννοια του εθελοντισμού συνδέεται με την αλληλεγγύη και την ανιδιοτελή προσφορά. Ο εθελοντισμός εκφράζεται με πολλούς τρόπους, ο καθένας από αυτούς με τη δική του φυσιογνωμία και μέθοδο δράσης. Κοινό χαρακτηριστικό όμως όλων είναι η συνδρομή τους στην προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

Στη σύγχρονη εποχή ο εθελοντισμός έχει καθιερωθεί ως ο θεσμός εκείνος, που συμβάλει στην αντιμετώπιση των κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων και καλείται να αναπληρώσει τα κενά που δημιουργεί η αδυναμία του κράτους και οι μηχανισμοί της αγοράς.

Στο πλαίσιο αυτό στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια έχουν κάνει την εμφάνισή τους πολλές Μη κυβερνητικές Οργανώσεις με πληθώρα εθελοντικών δράσεων και κύρια πεδία εφαρμογής το περιβάλλον, τον πολιτισμό, τις κοινωνικές υπηρεσίες. Σε κάθε πεδίο εφαρμογής οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, είτε έχουν μορφή ιδρύματος. αστικής / μη κερδοσκοπικής εταιρείας, σωματεία ή συλλόγους στηρίζουν τη δράση τους στην εθελοντική προσφορά των μελών τους.

Ο εθελοντισμός δεν είναι απλά ένας όρος, είναι στάση ζωής και δρα εποικοδομητικά στο κοινωνικό στερέωμα καθώς αφορά όλους ανεξάρτητα από κοινωνικές και οικονομικές διακρίσεις, προάγει την ενεργή συμμετοχή των πολιτών στην προάσπιση των θεμελιωδών τους δικαιωμάτων και ενδυναμώνει την κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή.

Το Μοντέλο του Εθελοντισμού

• • • • Ο εθελοντισμός μπορεί να θεωρηθεί ως συνδυασμός ακτιβισμού και άμισθης εργασίας.
• Ο εθελοντισμός μπορεί να θεωρηθεί ως ακτιβισμός και αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου
• Ο εθελοντισμός μπορεί να θεωρηθεί ως αξιοποίηση του ελεύθερου χρόνου και της ανιδιοτελής προσφοράς
•  Τέλος, ο εθελοντισμός είναι ο συνδυασμός και των τριών διακριτών στοιχείων.

Πηγή: Volunteering and Society in the 21st_Century, C, Rochester, A, Ellis Paine, S, Howlett

ΣΩΜΑ ΕΛΛΗΝΩΝ ΠΡΟΣΚΟΠΩΝ 

Διακήρυξη για τον Εθελοντισμό

---

Το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων αριθμεί σήμερα περισσότερα από 20.000 μέλη. Είναι μια παιδαγωγική κίνηση για νέους ανθρώπους που βασίζεται στην εθελοντική προσφορά  και ταυτόχρονα ηγείται από εθελοντές. Για περισσότερα από 100 χρόνια, ο Προσκοπισμός στην  Ελλάδα, μέσα από τα Προσκοπικά Συστήματα που δρουν στην επικράτεια, έχει υποστηρίξει την ανάπτυξη των νέων, σε ενεργούς πολίτες, που πρεσβεύουν μια θετική αλλαγή: τη δημιουργία ενός καλύτερου κόσμου. Ο εθελοντισμός αποτελεί μέσο έκφρασης του ενεργού πολίτη, και ένα εργαλείο μέσω του οποίου οι νέοι αναπτύσσουν τις ικανότητες τους και συνεισφέρουν στην ανάπτυξη της κοινωνίας συνολικά.
Το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων πιστεύει ότι ο εθελοντισμός:

• Είναι μια ενσυνείδητη δραστηριότητα που επιλέγεται σε πνεύμα ελευθερίας και περιλαμβάνει τη δέσμευση χρόνου και ενέργειας σε πράξεις που ωφελούν τους άλλους ανθρώπους και τη κοινωνία στο σύνολό της.
• Σχετίζεται με την αφιέρωση χρόνου σε ένα έργο ή μια δραστηριότητα καθώς και στη συμμετοχή στις δημοκρατικές δομές και διαδικασίες του ίδιου του Οργανισμού, που σκοπό έχουν την εξέλιξη και βελτίωση του.
• Είναι δράση άμισθη, μπορεί ωστόσο να περιλαμβάνει την οικονομική αποζημίωση εξόδων που σχετίζονται άμεσα με την εθελοντική δράση.
• Πραγματοποιείται για μη κερδοσκοπικό σκοπό, πρωτίστως πραγματώνεται μέσα από ΜΚΟ, και δεν μπορεί να υποκινείται από υλικά ή οικονομικά οφέλη.
• Δεν θα πρέπει να υποκαθιστά ή να αντικαθιστά την επί πληρωμή εργασία.
• Στον Προσκοπισμό, ο εθελοντισμός είναι ποικιλόμορφος και αφορά σε όλες τις ηλικίες. Περιλαμβάνει διαφορετικούς τύπους και μορφές συμμετοχής, και συνεπώς διαφορετικά επίπεδα ευθύνης για τους εθελοντές.

Σε αναγνώριση των αποτελεσμάτων της δουλειάς που έγινε, σε συνεργασία με το Δίκτυο για το Ευρωπαϊκό Έτος Εθελοντισμού 2011 (EYV 20011 Alliance), θεωρούμε ότι τα ακόλουθα πεδία είναι μεγάλης σημασίας για τη διασφάλιση της μελλοντικής προόδου στον τομέα του εθελοντισμού, στην Ελλάδα:

1.    Νομικό πλαίσιο
Κρίνεται απαραίτητη η δόμηση ενός νομικού πλαισίου για τον εθελοντισμό που θα περιγράφει τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των εθελοντών. Ταυτόχρονα, πρέπει να αρθούν τα όποια νομογραφήματα αποτρέπουν, έστω και έμμεσα, τη συμμετοχή μέρους των πολιτών σε εθελοντικές δράσεις ή δυσχεραίνουν τις συνθήκες λειτουργίας κάποιων εκ των εθελοντικών οργανώσεων.
Οι ενέργειες αυτές θα επιτρέψουν σε ακόμα περισσότερους νέους και μεγαλύτερους ανθρώπους να συμμετέχουν σε εθελοντικές δραστηριότητες, και ειδικά στον Προσκοπισμό.

2.    Ποιότητα στον εθελοντισμό
Οι εθελοντές είναι αναγκαίο να υποστηρίζονται από πολιτικές και διαδικασίες ώστε να μεγιστοποιείται το θετικό αποτέλεσμα των ενεργειών τους. Ο αντίκτυπος αυτός, πρέπει να είναι μετρήσιμος και να εξυπηρετεί το γενικό καλό. Είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί πως οι εθελοντές δρουν σε ένα ασφαλές και ελεύθερο περιβάλλον και είναι εφοδιασμένοι με τα απαραίτητα μέσα ώστε να μπορούν να παράγουν ποιοτικό έργο.
Πιο συγκεκριμένα, η υποστήριξη και η εκπαίδευση που δέχονται οι εθελοντές του ΣΕΠ βελτιώνουν την ποιότητα της συμμετοχής τους, καθώς και το τελικό αποτέλεσμα της προσφοράς τους, και αποτελούν σημαντικό κομμάτι της μη-τυπικής, δια βίου μάθησης εκείνων.

3.    Αναγνώριση της αξίας του εθελοντισμού
Η συμβολή των εθελοντών στην υποστήριξη των τοπικών κοινωνιών, την προαγωγή της κοινωνικής συνοχής καθώς και η συμβολή τους στην οικονομική ανάπτυξη, συχνά παραβλέπονται. Κι αν ο χρόνος που δαπανούν οι εθελοντές προσφέρεται δωρεάν, ο αντίκτυπος που εκείνος έχει είναι ανεκτίμητος. Όλοι οι εθελοντές πρέπει να αναγνωρίζονται για τις πράξεις τους, από το σύνολο της κοινωνίας. Τα προσόντα που αποκτώνται μέσω της μη-τυπικής μάθησης, όπως εκείνη που προσφέρεται από το ΣΕΠ, θα πρέπει να χαίρουν μεγαλύτερης αναγνώρισης.
Αξίζει να σημειωθεί πως για παράδειγμα, στην περίπτωση των νέων ανθρώπων, οι εμπειρίες και οι ικανότητες που αποκτούν μέσω της εθελοντικής δράσης μπορούν να μεταφραστούν σε συγκεκριμένα προσόντα που αυξάνουν τις δυνατότητες απασχολησιμότητάς τους. Αντίστοιχη αναγνώριση θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σαν κριτήριο για την εισαγωγή των νέων στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας. Η αξία της εθελοντικής προσφοράς είναι κρίσιμο να αναγνωριστεί όχι μόνο από την κοινωνία αλλά και από κάθε ΜΚΟ στην οποία μετέχουν εθελοντές.
Το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων δεσμεύεται για τα εξής:

• Θα εργαστεί για την ευρύτερη αναγνώριση του εθελοντισμού, μέσω ανάπτυξης πολιτικών προτάσεων για την υποστήριξη και προώθηση των εθελοντών και του εθελοντισμού,
• Θα περιλάβει τις κατευθύνσεις που δίνονται από την Πολιτική Ατζέντα για τον Εθελοντισμό στην Ευρώπη (Policy Agenda on Volunteering in Europe  - PAVE http://www.eyv2011.eu/images/stories/pdf/EYV2011Alliance_PAVE_copyfriendly.pdf) και της διακήρυξης του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Νέων (YFJ Resolution on the Rights-Based Approach to Volunteering http://www.youthforum.org/images/stories/Documents/Participation/0987-11_Resolution_volunteering_FINAL.pdf), στην στρατηγική του για την αναγνώριση του εθελοντισμού στην Ελλάδα,
• Θα υποστηρίξει την ιδέα δημιουργίας καταστατικού για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των εθελοντών, όπως αυτά περιγράφονται στην Πολιτική Ατζέντα για τον Εθελοντισμό στην Ευρώπη (PAVE),
• Θα προωθήσει την αξία του εθελοντισμού και την αναγνώριση των ικανοτήτων και εμπειριών που αποκομίζουν οι εθελοντές στον Προσκοπισμό, σε εξωτερικούς φορείς και συνεργάτες,
• Θα διατηρήσει τη συνεργασία με άλλες ΜΚΟ που απασχολούν εθελοντές και θα ενθαρρύνει νέες συνεργασίες, με σκοπό τη δημιουργία ενός ισχυρού δικτύου που στόχο θα έχει την αναγνώριση του εθελοντισμού στην Ελλάδα.

Ψηφίστηκε από το Δ.Σ. του ΣΕΠ την 29/9/2012

Συνημμένο(α)

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΤΡΑΠΕΖΙΚΩΝ Ν.ΗΛΕΙΑΣ 

 ΔΊΚΤΥΌ ΣΥΜΠΡΑΞΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ Ν.ΗΛΕΙΑΣ

ΕΝΩΣΗ ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ 
7η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Δ.ΕΛΛΑΔΑΣ

Παγκόσμια Ημέρα AIDS: H μάστιγα του αιώνα ,,

Η 1η Δεκεμβρίου έχει καθιερωθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών ως η Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS, μιας νόσου που οφείλεται αποκλειστικά στον ιό HIV.



Σύμφωνα με τις εγκυρότερες επιστημονικές θεωρίες, ο ιός άρχισε να διαδίδεται σε όλη την Αφρικανική ήπειρο την δεκαετία του ‘60 και μέσα στην δεκαετία του ’70 παρατηρήθηκαν τα πρώτα κρούσματα και σε άλλες χώρες ανά τον κόσμο.



Το πρώτο πλήρως εξακριβωμένο και υπό επιστημονικές μελέτες κρούσμα, εντοπίστηκε στις Η.Π.Α τον Δεκέμβριο του 1981. Το γεγονός ότι οι πρώτοι οροθετικοί ήταν ομοφυλόφιλοι οδήγησε στο λαθεμένο χαρακτηρισμό της ως νόσος των ομοφυλοφίλων.

            .                  

Πολύ σύντομα μετά το πρώτο κρούσμα, έγινε αντιληπτό ό,τι ο ιός είναι κυρίως σεξουαλικά μεταδιδόμενος και δεν κάνει διακρίσεις σε φύλα και σεξουαλικές προτιμήσεις.



Ο HIV προσβάλλει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος οδηγώντας σε σταδιακή κατάρρευση της άμυνας του οργανισμού απέναντι στις ασθένειες. Το AIDS αναφέρεται στα πιο προχωρημένα στάδια του συνδρόμου και χαρακτηρίζεται από 20 ευκαιριακές λοιμώξεις και καρκίνους.

To AIDS είναι η πιο φονική ασθένεια στον κόσμο και έχει στοιχίσει τη ζωή σε 25 εκατομμύρια ανθρώπους από το 1981 όταν και ταυτοποιήθηκε.



                                                                           

Υπολογίζεται ότι 33 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν με το AIDS, οι περισσότεροι στις αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου.



Μέσα στο 2007 καταγράφηκαν 2,7 εκατομμύρια νέα κρούσματα.



Μέσα στο πρώτο δεκάμηνο του 2008 σημειώθηκαν 547 νέα κρούσματα στην Ελλάδα (αύξηση +31% από το ίδιο δεκάμηνο του 2007). Από αυτά 458 ήταν άνδρες και τα 89 γυναίκες.



Στις αναπτυσσόμενες χώρες 9,7 εκατομμύρια άνθρωποι βρίσκονται σε άμεση ανάγκη φαρμάκων κατά του AIDS. Μόνο το 31% (2,99 εκατομμύρια) έχει πρόσβαση σε αυτά. Το ίδιο ποσοστό φτάνει το 42% σε ολόκληρο τον κόσμο.

Περισσότερα από 2 εκατομμύρια παιδιά ζουν με το AIDS με σύμφωνα με στοιχεία του 2007. Τα περισσότερα ζουν στην Αφρική και μολύνθηκαν από τις μητέρες τους κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του θηλασμού.

                                                                                          11,6 εκατομμύρια παιδιά στην Αφρική είναι ορφανά εξαιτίας του AIDS.



Η μετάδοση του ιού από τη μητέρα στο έμβρυο είναι απολύτως αντιμετωπίσιμη. Το 2008, το 45% των εγκύων γυναικών είχαν πρόσβαση σε αντιρετροϊκά φάρμακα.
Περίπου 1000 παιδιά την ημέρα μολύνονται με τον HIV.

 

2 εκατομμύρια άνθρωποι ετησίως χάνουν τη ζωή τους από το AIDS. 

Προστατευμένο Περιεχόμενο

Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS

Μοιραστείτε το ! Εκτυπώστε το ! Αποθηκεύστε το !

Η 1η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Το AIDS έναι μία από τις φονικότερες επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Γύρω στα 25.000.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ 33.000.000 είναι φορείς του ιού HIV. Η σεξουαλική επαφή αποτελεί τον κύριο τρόπο μετάδοσης του HIV.
Παρά την παγκόσμια προσπάθεια ελέγχου, η επιδημία HIV/AIDS συνεχίζει να παραμένει ανεξέλεγκτη στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ιδιαίτερα της Υποσαχάρειας Αφρικής.
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), ο κίνδυνος στη χώρα μας μοιάζει αμελητέος, χωρίς να υπάρχει εφησυχασμός, αφού η λοίμωξη παρουσιάζει αυξητική πορεία. Σημαντική μείωση παρατηρείται στους θανάτους από AIDS, λόγω των νέων θεραπειών, που εφαρμόζονται.
Το 2008 και μέχρι τις 31 Οκτωβρίου δηλώθηκαν 547 νέα περιστατικά οροθετικών ατόμων (458 άνδρες και 89 γυναίκες) και διαγνώσθηκαν 73 νέες περιπτώσεις AIDS (64 άνδρες και 9 γυναίκες). Ο συνολικός αριθμός των HIV οροθετικών ατόμων, συμπεριλαμβανομένων και των περιστατικών AIDS, έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανερχόταν σε 9229 άτομα ,εκ των οποίων 7.409 (80,3%) ήταν άνδρες και 1772 γυναίκες (19.2%). Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS, που δηλώθηκαν έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανέρχεται σε 2928, εκ των οποίων 2477 άνδρες (84,6%) και 451 γυναίκες (15,4%). Οι θάνατοι από AIDS ανήλθαν σε 21 το 2008 (στοιχεία έως τις 31.10) και συνολικά σε 1582 από το 1983 (1382 άνδρες και 200 γυναίκες).

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/76#ixzz2DixFMS5V

Μοιραστείτε το ! Εκτυπώστε το ! Αποθηκεύστε το !

Η 1η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Το AIDS έναι μία από τις φονικότερες επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Γύρω στα 25.000.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ 33.000.000 είναι φορείς του ιού HIV. Η σεξουαλική επαφή αποτελεί τον κύριο τρόπο μετάδοσης του HIV.
Παρά την παγκόσμια προσπάθεια ελέγχου, η επιδημία HIV/AIDS συνεχίζει να παραμένει ανεξέλεγκτη στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ιδιαίτερα της Υποσαχάρειας Αφρικής.
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), ο κίνδυνος στη χώρα μας μοιάζει αμελητέος, χωρίς να υπάρχει εφησυχασμός, αφού η λοίμωξη παρουσιάζει αυξητική πορεία. Σημαντική μείωση παρατηρείται στους θανάτους από AIDS, λόγω των νέων θεραπειών, που εφαρμόζονται.
Το 2008 και μέχρι τις 31 Οκτωβρίου δηλώθηκαν 547 νέα περιστατικά οροθετικών ατόμων (458 άνδρες και 89 γυναίκες) και διαγνώσθηκαν 73 νέες περιπτώσεις AIDS (64 άνδρες και 9 γυναίκες). Ο συνολικός αριθμός των HIV οροθετικών ατόμων, συμπεριλαμβανομένων και των περιστατικών AIDS, έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανερχόταν σε 9229 άτομα ,εκ των οποίων 7.409 (80,3%) ήταν άνδρες και 1772 γυναίκες (19.2%). Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS, που δηλώθηκαν έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανέρχεται σε 2928, εκ των οποίων 2477 άνδρες (84,6%) και 451 γυναίκες (15,4%). Οι θάνατοι από AIDS ανήλθαν σε 21 το 2008 (στοιχεία έως τις 31.10) και συνολικά σε 1582 από το 1983 (1382 άνδρες και 200 γυναίκες).

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/76#ixzz2DixPU3IM

Προστατευμένο Περιεχόμενο

Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS

Μοιραστείτε το ! Εκτυπώστε το ! Αποθηκεύστε το !

Η 1η Δεκεμβρίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS το 1988, με απόφαση της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας και στη συνέχεια της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ.
Το AIDS έναι μία από τις φονικότερες επιδημίες στην παγκόσμια ιστορία. Γύρω στα 25.000.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους, ενώ 33.000.000 είναι φορείς του ιού HIV. Η σεξουαλική επαφή αποτελεί τον κύριο τρόπο μετάδοσης του HIV.
Παρά την παγκόσμια προσπάθεια ελέγχου, η επιδημία HIV/AIDS συνεχίζει να παραμένει ανεξέλεγκτη στις περισσότερες χώρες του κόσμου, ιδιαίτερα της Υποσαχάρειας Αφρικής.
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), ο κίνδυνος στη χώρα μας μοιάζει αμελητέος, χωρίς να υπάρχει εφησυχασμός, αφού η λοίμωξη παρουσιάζει αυξητική πορεία. Σημαντική μείωση παρατηρείται στους θανάτους από AIDS, λόγω των νέων θεραπειών, που εφαρμόζονται.
Το 2008 και μέχρι τις 31 Οκτωβρίου δηλώθηκαν 547 νέα περιστατικά οροθετικών ατόμων (458 άνδρες και 89 γυναίκες) και διαγνώσθηκαν 73 νέες περιπτώσεις AIDS (64 άνδρες και 9 γυναίκες). Ο συνολικός αριθμός των HIV οροθετικών ατόμων, συμπεριλαμβανομένων και των περιστατικών AIDS, έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανερχόταν σε 9229 άτομα ,εκ των οποίων 7.409 (80,3%) ήταν άνδρες και 1772 γυναίκες (19.2%). Ο συνολικός αριθμός των περιπτώσεων AIDS, που δηλώθηκαν έως τις 31 Οκτωβρίου 2008 ανέρχεται σε 2928, εκ των οποίων 2477 άνδρες (84,6%) και 451 γυναίκες (15,4%). Οι θάνατοι από AIDS ανήλθαν σε 21 το 2008 (στοιχεία έως τις 31.10) και συνολικά σε 1582 από το 1983 (1382 άνδρες και 200 γυναίκες).

Διαβάστε περισσότερα: http://www.sansimera.gr/worldays/76#ixzz2DixFMS5V